Dagblaðið Vísir - DV - 03.08.1984, Page 2

DV. FÖSTUDAGUR 3. i
Tekst þeim að komast leiðar sinnar áðuren fallhlifin fellur?
taka hugmyndina upp á sína arma og
stofna CISV deild eöa samtök.
— Hlíðardalsskóli er skóli
aðventista á Islandi. Eru þetta trúar-
samtök?
„Nei, þessi samtök eru algerlega
óháð og því utan við trúar- eða stjórn-
málaskoðanir. Engir kynþáttafordóm-
ar eru hér heldur. Hér eru því allir
jafnir. Ástæðan fyrir því að þessi skóli
varö fyrir valinu er eingöngu sá aö við
fengum ekki annars staöar inni fyrir
svonastóranhóp.”
— Hversu margir dvelja hér?
„Við erum 65 frá 12 þjóölöndum, þar
af 44 krakkar. Frá hverju landi koma
tveir strákar og jafnmargar stelpur og
með þeim er einn fararstjóri 21 árs eða
eldri. Síðan eru hér þrír unglingar frá
Frakklandi, Bandaríkjunum og Finn-
landi, 17 ára gamlir, okkur starfsfólk-
inutilaðstoðar.”
— Hvaðan koma börnin?
,,Þau koma frá Kanada, Costa Rica,
Danmörku, Færeyjum, Frakklandi,
Bretlandi, Islandi, Mexíkó, Noregi,
Spáni, Bandaríkjunum og Finnlandi.”
— Nú eru öll börnin ellefu ára.
Hvernig stendur á því?
„Það hafa verið reyndir ólíkir
aldurshópar, en niöurstaöan hefur orð-
iö sú að 11 ára er besti aldurinn fyrir
þessa sérstöku starfsemi. 11 ára börn
eru nægilega gömul til að dveljast að
heiman og til að skilja tilgang samver-
unnar en einnig nægilega ung til að
taka hvert öðru án fordóma. Þau að-
laga sig oft betur breyttum aðstæðum,
loftslagi og fæði en aðrir aldurshópar
og eru jafnframt nógu gömul til að
halda á lofti merki menningar þjóðar
sinnar.”
— Hvemig eru bömin valin?
„Yfirleitt er þetta auglýst í skólun-
um og börnin sækja svo um. Valið fer
þannig fram að fyrst er farið yfir
umsóknirnar og þeir teknir úr sem
ekki uppfylla skilyrðin, en oft vill það
vera svo að yngri og eldri böm en 11
ára sækja um. Ýmist er dregið úr þeim
umsóknum sem eftir eru eöa bömin
látin koma í viðtal. Börnin þurfa aö
vera likamlega og andlega vel á sig
komin, skynsöm, vinsamleg og geta
deilt hugmyndum sínum með öðrum.”
Engir tungumála-
örðugleikar
- Hvernig er þetta fjármagnað?
„Peninga er aflað með söfnunum,
skemmtunum og ýmsum öðrum hætti
eða hjá því opinbera, allt eftir félags-
legri uppbyggingu viðkomandi lands.
Bömin þurfa sjálf að koma sér til
íandsins og frá því en þess er aö geta
að þar sem þau eru ekki nema 11 ára
fara þau á milli á hálfu fargjaldi. Við
sækjum þau svo út á flugvöll og kom-
um þeim þangaö aftur að verunni lok-
inni. Dvölin hér er svo borguö af okkur.
1 því sambandi hafa mörg fyrirtæki
lagt okkur lið. Við sem vinnum hér
gerum það í sjálfboðavinnu.”
— Nú eru sumarbúöir á borð við
þessar reknar i fyrsta skipti á Islandi.
Er það jafnframt í fyrsta skipti sem
lslendingar taka þátt í þessu starfi?
„Nei, alls ekki. Árið 1954 fór hópur
af bömum til útlanda í slíkar
sumarbúðir. Það gerðist aftur árin 71
og 72, en síðan árið 1978 hafa fariö
milli 30 og 40 böm meö fararstjórum
árlega í sumarbúðir víðs vegar um
heiminn.”
— Hversu lengi dvelja börnin hér?
„1 um mánuð, frá 9. júh' til 5. ágúst."
— Hvaðgera þau sér til dundurs?
„Aðalstarfsemi búðanna eru leikir,
íþróttir, sund, föndur, leiklist, söngur,
tónlist og náttúruskoðun. Síöan höldum
við alþjóðlegar kvöldvökur þar sem
börnin koma fram í þjóðbúningum síns
lands og flytja dagskrá sem er dæmi-
gerð fyrir þjóðland sitt.”
— Nú eru tungumálin mörg, em
engir tungumálaörðugleikar?
,JVei, ekki hinir minnstu. Börn eru
fljót að ná saman án þess að þurfa
sameiginlegt tungumál til að tjá sig.
Og raunin er sú að þaö er sama hvort
börnin eru íslensk eða spönsk, svört
eða hvít, þau em hvert öðru lík,” sagði
Gunnar Kristinn Sigurjónsson.
„Bara ef það rigndi
ekki svona mikið"
Þegar DV-menn komu að Hlíðar-
dalsskóla skömmu eftir hádegi var
svokölluð „siesta” eða hvíld hjá börn-
unum. „Þetta er sko af því að
Mexíkanamir og Spánverjamir borða
svo mikiö í hádeginu að þeir þurfa að
leggja sig eftir matinn,” sagði hann Oli
frá Egilsstöðum. „Mér finnst alveg
óþarfi að vera að hvíla sig svona. Eg
þekki einn Spánverja sem er hérna og
hann steinsefur alltaf á þessum tíma.
Annars finnst mér fínt héma,” bætti
hann við.
Fljótlega fór aö færast líf og fjör í
skólann. „Siestunni” var greinilega aö
ljúka. Lítil hnáta frá Costa Rica kom
hlaupandi. „Þetta er æðislegt,” sagði
hún., ,Eg fékk að koma við snjó í fyrsta
skipti á ævinni.” Okkur var sagt að
fyrr um daginn hefðu börnin farið í
gönguferð upp aö Raufarhólshelli og
þar hefði verið örlítill snjóskafl. Það
var í fyrsta skipti sem börnin frá Costa
Rica og Mexíkó hefðu séö þetta
fyrirbæri.
Nú átti að fara í leiki með bömin.
Það var ys og þys. Við tókum þeldökka
stúlku frá Michigan í Bandarikjunum
tali: „Það er voða gaman héma,”
sagði hún, „bara ef það rigndi ekki
svona mikið.” Eryk landi hennar tók í
„Börn eru alltaf börn." Gunnar
Kristinn sumarbúðarstjóri.
DV-myndir GVA
sama streng, en sagði að sér þætti
„alveg furðulegt, hvaö það væri bjart á
nóttinni”.
Og við látum hann James frá New-
castle slá botninn í þetta: „Þetta er
,jiice”, ”sagði hann. „Þetta er í fyrsta
skipti sem ég er í útlöndum. Eg er bara
alveg hissa á því hvað er lítiö að sjá
héma. Ekkert nema þessi fjöll þarna,”
og hann benti í áttina að fjallahringn-
um.
-kþ
Eryk fró Michigan. Verður hann fyrstur i mark ?