Dagblaðið Vísir - DV - 03.08.1984, Síða 44

DV. FÖSTUDAGUR 3. AGUST1984.
IKi
MIKE OLDFIELD-DISCOVERY
ENGAR FRETTIR
ERU GÓÐAR FRÉTTIR
Mikiö vatn hefur runniö til sjávar
síöan 1973 er Virgin plötuútgáfan var
stofnuö gagngert til að koma hugar-
smíö Mike Oldfield á plast. Smíöi þessa
kallaði hann Tubular Bells og hafði
verið í tæpan áratug aö semja. Eitt
verk var á hvorri hlið og ekkert meir,
þannig að engan skyldi undra aö
hljómplötuútgáfur hafi verið hræddar
við aö þrykkja henni á plast. En þaö
var engu aö síður gert og sjá. Platan
hlaut fádæma viðtökur. Var í efstu sæt-
um Bretlands í rúmt ár. Þetta var á
þeim tíma þegar þaö eina sem gilti var
aö vera nógu þungur í tónlistinni og
helst vera undir áhrifum frá klassísk-
um höfundum. Dæmi eru Yes og ELP.
Og fólkið tók tónlist listamannsins
Mike Oldfield meö útréttum eyrum.
Þessi maöur var snillingur, á því lék
enginn vafi. Hann spilaöi á öll hljóö-
færi nema trommur.
Oldfield hélt áfram á sömu braut og
þaö í bókstaflegri merkingu. Hann
hjakkaði í sama farinu, spólaði. En
mikiö var þetta annars fallegt splólerí
hjá honum. Svo fallegt aö fólk fyrirgaf
honum þaö, hann var snilhngur. En
svo fannst fólki komið nóg. Enginn var
þungur lengur og allir fóru í diskóiö.
Líka Mike Oldfield. Hann gaf út plöt-
una Platinum. Á henni var diskólag og
gamlir Oldfield hausar ældu. Hinir
gripu lagið á lofti og héldu því þar.
Svo kom Five Miles Out, gömlu
hausamir þurrkuðu sér um munnvikin
og sögöu aö nú væri hann kannski aö ná
sér. Mike Oldfield var farinn aö fara
bil beggja, löng verk, örlítiö léttari og
styttri en áöur og svo líka létt lög sem
hann samdi eftir vinsældaformúlu
sinni. Síöasta plata kappans ber þess
merki að hann kann þessa formúlu,

Moonligt Shadow og Crime of Passion
eru vitnisburöir þess.
Þessi nýjasta plata Oldfield, sem ber
nafnið Discovery, er engin uppgötvun.
Hún er svipuð þeirri síðustu nema
að afgerandi smell vantar. To France
var eitthvað aö rembast á listum en
tókst ekki svo vel upp. Lögin á þessari
plötu eru öll nokkuð jöfn, öll góö og þaö
langa, The Lake, er snotur smíö. Af
styttri lögunum háfa Saved By A Bell
og Poison Arrows vinninginn, þaö f yrr-
nefnda öllu sterkara.
Þaö verður enginn svikinn af kaup-
um á þessari plötu, en þeir sem halda
aö Oldfield sé nú aö róa á önnur miö en
áður eru sjálfir aö róa á önnur og
vitlaus miö. Hann hjakkar í sama far-
inu en ég vil taka mér þaö leyfi og
segja aö þaö sé bara alls ekki vont far
sem hann hjakkar í. Þetta er ljúf plata
og áheyrileg. Og eins og þeir segja:
Engar fréttir eru góöar fréttir.
SigA
Nýjar
plötur
í BÍTIÐ — HINIR OG ÞESSIR
Lítið aðdráttarafl
Þaö er meö safnplötur eins og græn-
meti: þær verða að vera sæmilega
ferskar til þess aö neytendur hafi unun
af þeim. Lög á safnplötum veröa aö
vera nýleg og óskemmd aö kalla svo
safnplata lukkist og á þessu grund-
vallaratriði feUur þessi skífa, I bítiö,
fráSkífunni.
Flest laganna á þessari plötu eru því
marki brennd að þau eru úr sér gengin,
búin að hljóma of oft og of lengi í út-
varpi og orðin hundleiöinleg svo talað
sé umbúöalaust. Dægurlög eru þeirrar
náttúru að meöan þau eru nýleg hafa
þau mikið aðdráttarafl, það þverr
smám saman viö mikla spilun uns lög-
in veröa blátt áfram leiöinleg: seinna
má svo dusta rykiö af þeim og þá fá
þau gildi á ný, ekki síst minningagildi.
En á tímabUinu frá því að vera 3ja
mánaða til eins árs eru dægurlögin
ósöluhæf vara eins og grænmeti sem
fariö er aö slá í. Og lögin hér, flest
hver, eru einmitt á þessu óþolandi ævi-
skeiði, til dæmis Automatic Pointer
Systra, Wouldn’t It Be Good meö Nik
Kershaw, Run Runaway meö Siade,
Strákamir á borginni meö Bubba
Morthens, Break Dance Party með
Break Machine, Diggy Loo Diggy Ley
meö Herrey’s bræörum og Adult
Education með Daryl Hall og John
Oates. Hefðu þessi lög komiö á safn-
plötu í byrjun júní heföi I bítiö veriö
kjörgripur, nú tveimur mánuöum
síöar er hún fullkomin tímaskekkja.
Bestu lögin eru auövitaö nýju lögin
sem lítt eöa ekkert eru farin að hljóma.
Aukinheldur eru þessi nýju lög dæma-
laust góð: I Wanna Be Loved meö
Elvis CosteUo, Half A Boy & Half A
Man meö Nick Lowe og vel má una viö
söng kerlingar: I Love Men með
Earthu Kitt. Þá erú aðeins ónefnd þrjú
lög, óþekkt aö kaUa, tvö suöurevrópsk
og eins ómerkUeg og mörg bessara
Spánar- og ItaUulaga eru, og eitthvert
lag með hljómsveit að nafni The Mood
sem ég þekki hvorki haus né sporö á;
lagið þolanlegt.
-Gsal
JOECOCKER —
| CIVILIZED MAN |
GAMALL
OGLÚINN
Þaö lá viö að Joe Cocker væri öilum
gleymdur og grafinn, þegar hann
skaust upp á vinsældaUsta víða um
heim á síöastliönu ári meö lag úr kvik-
myndinni Officer And a Gentleman.
Þessari endurkomu hefur svo verii
fylgt meö plötunni CiviUzed Man.
Þegar rifjáður er upp ferill J
Cocker er fátt merkilegt viö tónlistar-
sköpun hans. Hann er mér minnisstæð-
astur fyrir söng og sviðsframkomu
sína í kvikmyndinni frá Woodstock-
tónlistarhátiöinni þar sem hann með-
al annars flutti lag bítlanna With A
Little Help From My Friend meö mikl-
um tUburðum. Eftir þaö náöi hann há-
tindi ferils síns. Gamanið var aftur á
móti frekar stutt. Kappinn lagðist í
drykkju mikla og vinsældirnar hraö-
minnkuöu.
Samkvæmt nýjustu fréttum hefur
hann náð sér upp úr því sukki og svínar-
ii sem hann var kominn í og er farinn
aðferðast um aftur og halda konserta.
Þaö hefði mátt halda að eftir margra
ára drykkju heföi hin hása rödd Joe
Cockers eitthvað farið að gefa sig en
svo er ekki. Röddin er sú sama en
krafturinn oröinn lítill. CiviUzed Man
inniheldur tíu lög sem flest eru frekar ij
daufara lagi. Þó örlar aðeins á Ufi
fyrri hluta plötunnar sem tekinn er up|
í Los Angeles undir stjóm Gary Kat:
Best finnst mér gamall slagari sem
ég held Sam Cooke hafi sungiö fyrir
mörgum árum, There Goes My Baby.
Syngur Cocker þetta lag nokkuð vel.
önnur lög finna enga leið upp úr
meðalmennskunni, þrátt fyrir ágætar
útsetningar.
Seinni hUð plötunnar er tekin upp í
NashvUle og reynir Joe Cocker þar viö
lög eftir Waylon Jennings og fieiri
kúrekalagahöfunda. Útsetningar eru
poppaðar og ekki eins vel heppnaðar
og á fyrri hUð plötunnar. Hefði kappinn
átt að halda sig viö Los Angeles.
Endurkoma Joe Cocker verður stutt
ef hann hefur ekki upp á aö bjóða betra
en þaö sem kemur fram á CiviUzed
Man. Þrátt fyrir aö inn á miUi örli fyrir
Ufsmarki þá virkar Joe Cocker sem'
gamaU og lúinn söngvari sem hefur
mátt muna tímana tvenna. HK.

POPP
SMÆLKI
Sælnú! Viö kíkjum i rokk-
pressuna í snatri og glefsum í
nokkra gióðvolga mola.. .
Þrálátur orðrómur hefur
verið á kreiki í Lundúnaborg
uppá síðkastiö að Roliing
Stones væru að leggja upp
laupana. Nokkrar ástæður
voru tilgreindar: 1) Keith
Richard, Biil Wyman og Ron
Wood eru reiöir vegna sóió-
plötu Jaggers sem væntanleg
er í október: 2) Jagger og
Richard hafa ekki taiast við
svo vikum skiptir; 3) enginn
af Roilingunum lct sjá sig
þegar Jagger skírðí litiu
hnátuna um daginn. Tals-
maður hljómsveitarinnar
hefur svarað þessu með einu
orði: Kjaftæði. . . Það lá við
þeim lenti saman um daginn:
Gary Kemp í Spandau Ballet
og Paul Rutherford í Frankie
Goes to Hoilywood. Þeir
mimu hafa látið ýmis óviður-
kvæmileg orö faila hvor í
annars garð og í þann mund
er hnefarnir áttu að fá orðið
slillti John Tylor í Duran
Duran til friðar. Og þá hróp-
aði Gary: Það verður
Frankie Goes to Hospital ef
þið passið ykkur ekki!.. . Af
Frankie er það meðal annars
að frétta að Relax er orðin
áttunda mest selda smáskífa

RUSS BALLARD - RUSS BALLARD
A A THYGLISKILIÐ
Russ Ballard er einn af þeim sem
ávallt hefur vantaö herslumuninn til
þess slá í gegn. En hann hefur ekki
heldur verið metinn aö veröleikum aö
mínu áliti. Til dæmis var hann hér á
árum áður meðlimur í hljómsveitinni
Argent, nokkuö þekktri hljómsveit,
sem nefnd var í höfuðið á hljómborös-
leikaranum Rod Argent, sem geröi
garðinn frægan meö The Zombies á
upphafsárum bítlaæðisins. Hljóm-
sveitin Argent var eins og áöur sagöi
nokkuð þekkt hljómsveit á sínum tíma
en þrátt fyrir aö Russ Ballard semdi
megniö af bestu lögum hljómsveitar-
innar var þaö Rod Argent sem stóð í
sviðsljósinum og hirti hrósiö.
Eftir Argent tímabilið missti ég
stjómar á Ballard og heyröi ekki í hon-
um aftur fyrr en fyrir nokkrum árum
er ég rakst á sólóplötu meö honum. Sú
plata vakti ekki athygli mína og heyrði
ég ekki í Russ Ballard á ný fyrr en mér
barst þessi plata sem hér er til umfjöll-
unaríhendur.
Og á þessari plötu, sem ber einfald-
lega nafn höfundarins, sýnir Ballard
og sannar aö hann er enn í fullu fjöri og
á uppleið. Hann hefur enn hæfileikann
til aö semja góö lög og meö réttum
stuðningi ættu jafnvel fleiri en eitt laj
af plötunni að geta orðið aö þe
smelli sem Ballard greinilega vant.
til aö vekja á sér athygli.
Tónlist Ballards er rokk örlítið
þyngri kantinum, án þess þó aö hægt si
að kalla hana þungarokk. Til að gefí
lesendum einhverja hugmynd um tónJ
list Ballards, má nefna að yfirbragð
hennar er ekki ósvipað þeirri tónlist
sem hin endurfædda hljómsveit Yes
var að fást viö á siðustu plötu sinni.
Ballard á tvímælalaust heima í
flokki þeirra bestu í oldboys-deildinni.
-SþS—
í Bretlandi frá upphafi vega.
Hermt er að hljómsveitar-
medlimir hafi samt litið sem
ekkert komið við sögu við
Fupptökur á löguuum tveim-
ur: Relax og Two Tribes.
} Trevor Horn og vinir hans
hafi séð um hljóöfæraleik og
Iannað smotterí... Mark
Knopfier úr Dire Straits
sendir frá sér sólóplötu
þriggja iaga á næstunni:
Comfort And Joy. Lögin eru
úr kvikmynd Biil Forsyth
með sama nafui. . . Kinks
hefur tekið upp samstarf við
umboösmanninn Larry Page
sem uppgötvaði hljómsveit-
ina á sínum tima fyrir tutt-
ugu árum eöa svo. . . Tvær
pliitur með iagínu A Hard
Day’s Night komu út í síðustu
viku. Fruinútgáfa Bítlanna
var endurútgefin í tiiefni þess
að tuttugu ár eru liðiii frá
fyrstu útgáfu. A hinni plöt-
unni syngur Peter heitiun
Seilers lagið í sinni rappút-
setningu.. . Annar Wham
strákanna hefur gengið um
með miklar sáraumbúðir á
fésinu og veriö fáorður um
ástæðurí Ymsir töidu að hann
hefði látiö lýtalækni breyta á
sér nefinu að hætti Michael
Jacksons en sjálfur segir
hauu að vinur sinn hafi misst
ísfötu og hún lent á nebb-
anum. . . Góða helgi!
-Gsai.