Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.1985, Qupperneq 28

28
FRÁ ALÞINGI
Markaðs-
málin og
gullaugað
Alþingi ályktar að fela ríkis-
stjóminni að beita sér fyrir aö-
gerðum til að jafna verð á vörum í
landinu í þvi skyni að draga úr því
misræmi sem er í vöruverði eftir
búsetu manna. Þetta er tillaga til
þingsályktunar, flutt af Gunnþór-
unni Gunnlaugsdóttur Sjálfstæðis-
flokki. Hún situr á þingi í fjarveru
Sverris Hermannssonar.
Gunnþórunn leggur til að sér-
staklega verði athugað hver áhrif
flutningskostnaðar séu á vöruverð.
Og að meðal annars verði kannað
hve mikil áhrif skattlagning á
flutninga hefur á vöruverð úti á
landi. „Rannsakað verði hvemig
bætt skipulag vöruflutninga og
jöfnun flutningskostnaðar tryggi
sem best jöfnuð í vöruverði,” segir
flutningsmaður í tillögunni.
1 tengslum viö siðustu heildar-
kjarasamninga verkafólks og
vinnuveitenda var þaö fyrirheit
gefið að ríkisstjórnin skýldi beita
sér fyrir breytingu á lögum um
„ atvinnuleysistryggingar frá 1981.
Tilgangur er að hækka viðmiðunar-
flokk bóta til samræmis viö þær
breytingar sem orðið hafa á röðun
starfa í launaflokka frá 1981.
Frumvarp um lagabreytingar
þessu lútandi hefur verið lagt fram
á Alþingi.
Kolbrún Jónsdóttir og Kristín S.
Kvaran, þingmenn Bandalags
jafnaöarmanna, hafa lagt fram til-
lögu í sameinuðu þingi. Tillaga sú
er um að Alþingi álykti að fela heil-
brigðisráðherra að skipa nefnd er
geri úttekt á stöðu hjúkrunar-
fræðinga hérlendis. Nefndin skuli
meöal annars kanna hvaða
ástæður liggi að baki því að skortur
er á hjúkrunarfræðíngum til starfa
og hvaða leiðir séu færar til úrbóta.
I greinargerð með tillögu þeirra
Kolbrúnar og Kristínar er greint
frá því að starfandi hjúkrunar-
fræðingar séu í aðeins 86% af
stöðugildum sem heimildir eru
fyrir. Vegna þessa standa sjúkra-
rúm auð, til dæmis eru 27 rúm
ónotuð á Borgarspítalanum og 29
rúm á Landspítalanum. Það
vantar 20 hjúkrunarfræðinga til
starfa á Borgarspítalanum, segir í
greinargerðinni.
Tillaga um skipulagningu náms
og vinnu í sölu- og markaðsmálum
hefur verö lögð fram í sameinuðu
þingi. Fyrsti flutningsmaður er
Ámi Johnsen en ásamt honum
standa aö tillögunni sextán aörir
þingmenn Sjálfstæöisflokksins.
1 tiliögunni segir að ríkis-
stjóminni verði falið að beita sér
fyrir því með samstarfi mennta-
málaráðuneytisins, viðskiptaráðu-
neytisins, utanríkisráðuneytisins
og aðila vinnumarkaðarins að
skipuleggja nám og starfsþjálfun á
sviði sölu- og markaðsmála innan
lands og utan. Jafnhliða sérstökum
aðgerðum til aö afla þekkingar á
mörkuðum. Markmiðið verði að
koma á fót í skólakerfinu og við-
skiptalífinu víötæku námi í sölu-
mennsku, markaðsöflun, áróðurs-
og auglýsingatækni og samninga-
gerð.
Þrfr þingmenn úr jafnmörgum
flokkum hafa lagt fram tillögu um
sölu Gullaugans og Áburöarverk-
smiðjunnar. Þingmennimir eru
Eyjólfur Konráð Jónsson, Sjálf-
stæðisflokki, Eiður Guðnason,
Alþýðuflokki, og Stefán Benedikts-
son, Bandalagi jafnaöarmanna.
Þremenningamir vilja að sölu-
hagnaði af húsnæði Grænmetis-
verslunarinnar og Áburðarverk-
smiðjunni verði varið til styrktar
iandbúnaðinum.
-ÞG.
DV. MÁNUDAGUR18. FEBRÚAR1985.
TOGARAR OG TRILLUR
Nú er komiö nýtt ár, brátt gægist
sólin yfir Vestf jarðafjöllin og húsfreyj-
urnar baka sólarpönnukökur aö göml-
um og góðum sið. Allt gekk sinn vana-
gang yfir hátíðirnar, menn veltu sér
milli sófa, sneru sólarhringnum við,
uröu sílspikaðir eins og útselir af öllum
jólasteikunum, ropuðu eins og rjúpur
af sódastriminu frá Davíð sem ekki
mátti gefa bíl. Þjóðin skalf af
spenningi allan gamlársdag og beið
óþolinmóö eftir áramótaskaupinu en
liggur nú upp i loft milli þúfna og
sleikir sárin. Þátturinn birtist eins og
holdtægjulaus beinagrind á skjánum
og var þar fátt um feita bita, húrra
fyrirviðleitninni.
Skömmtunarstjóri
Tilgangur þessarar greinar er þó
annar en sá aö skrifa um afliöna hátíð
og sjónvarpsafglöp heldur er aðaltil-
gangurinn sá að eyða fáeinum orðum á
fiskveiðistefnuna og skömmtunar-
kerfið í fiskveiðunum. Halldór Ás-
grímsson skömmtunarstjóri vinnur
eftir ákaflega flóknu kerfi, nefnilega
skuttogarar allt, bátamir ekkert. Aö
minnsta kosti er i fréttatilkynningum
frá ráöuneytinu jafnan lítiö minnst á
smærri báta, enda virðast þeir ekki
hátt skrifaðir hjá ráðherranum.
Eg kem hér meö tillögu sem er að
mestu samhljóöa ályktun smábáta-
félagsins á Isafiröi frá i desember, og
er tillagan sú að allir bátar undir 20
lestum fái að veiða með handfærum
ótakmarkað og utan kvóta.
Rök mín eru þau að færaveiðar eru
þær veiðar er hvað mest eru háðar
veðri og veðurfrátafir því mjög miklar
hjá handfærabátum og er það í raun
mikil fiskifriðun. Handfæri er
nefnilega ekki hægt aö stunda i meira
en 4 til 5 vindstigum vegna rekhraða.
Stórskipamenn hafa talað um aö fá
aö fara inn í Isafjarðardjúp með fiski-
troll og upp í fjörur við Vestfirði og
víöar og segja að þarna séu vannýtt
miö, hafa þeir reyndar nú þegar fengiö
rýmkaðar togveiðiheimildir nær landi
en áður. Á sama tima er smábátaflot-
inn stoppaður á þessari vannýttu slóð,
væntanlega vegna ofveiöi á svæðinu.
Halldór ráðherra og topphúfurnar í
sjávarrannsóknum við landið verða að
viöurkenna þá staðreynd að það verða
ekki trillurnar sem koma með seinasta
þorskinn af miðunum. Þaö sem hand-
færamenn fiska er dropi í hafið og
hefur engin áhrif á stofninn. Einn tog-
arinn fékk um daginn 80 tonn í einu hali
sem jafngildir sumarafla þriggja
trillukarla.
Stóru hölin togaranna eru mikil
skemmd á fiski og þarf ekki nema 15—
20 tonna höl til þess að ekki reynist
unnt að blóðga allan fiskinn lifandi. Á
færabátum kemur allur fiskur lifandi
inn fyrir lunninguna og er blóðgaður
um leið og verður ekki eldri en þriggja
daga en algengast er þó að aflanum sé
landaö samdægurs. Ekki er nóg með
það að smábátum sé naumt skammt-
aður aflinn heldur leyfist það að sport-
fiskimenn fiski drjúgan hlut af
skammti atvinnusjómannsins.
Ef sjávarútvegsráðuneytið er svo
steinrunnið að gefa ekki færaveöar
frjálsar ætti aö auka smábátakvótann
um 1000—1500 tonn svo að atvinnu-
sjómenn fengju þá þann kvóta er þeim
var ætlaður í upphafi og sportararnir
gætu þá haldið uppteknum hætti, en þó
verið með eins konar sérúthlutun er
innifalin yrði í ofanskráðum auka-
kvóta.
Undanþágur
Undir lok þessara skrifa má ég ekki
láta hjá liða að minnast á hert ákvæði
um undanþágur yfirmanna á flot-
anum.' Hinn nýi siglingamálastjóri,
Magnús Jóhannesson, var um áramót
að taka við vandasömu og ákaflega
£ „Halldór ráðherra og topphúf-
urnar í sjávarrannsóknum við
landið verða að viðurkenna þá stað-
reynd að það verða ekki trillurnar sem
koma með seinasta þorskinn af
miðunum.”

Höfundur leggur til að „allir bátar undir 20 lestum fái að veiða með handfserum ótakmarkað og utan
kvóta".
Skrýtnir sérkjarasamningar
Almennt hefur ríkt sú skoðun,
a.m.k. á pappírunum, að þeir sem
lægst hafa launin skuli fá mest af því
sem er til skiptanna hverju sinni.
Verkfall það sem háð var í október-
mánuði síðastliðnum var að ýmsu
leyti ákaflega lærdómsríkt. Sjaldan
eða aldrei hefir, síðan fyrir löngu,
borið jafnmikið á baráttuvilja og
samtakamætti. Einkum lögðu þeir
sem lægstan hlut bera úr býtum í
þessu þjóðfélagi einna mest af mörk-
um, stóðu verkfallsvaktir, dreifðu
málgagni samtaka sinna (BSRB
tíðindum) o.s.frv. Þar var ákveðni
og festa fyrir en því miður er ekki
mikill skilningur á kjörum þessa
fjölda meðal ráöamanna. Þar var
kappkostað aö koma sök á verkfallsaö-
gerðimar er ríkisstjómin stýfði
krónuna svo sem kunnugt er. I aðal-
kjarasamningi varð einhverju þó
þokað áleiðis, lægstu laun hækkuöu
hlutfallslega mest, einkum vegna
ákvörðunar um sömu krónuhækkun
á alla launaflokka (800). Upphafleg-
ar kaupkröfur kváðu á um vissa
prósentutölu (30%) sem hefir verið
mörgum þymir í augum því hún viö-
heldur launamun og jafnvel eykur.
Þegar að sérkjarasamningum
kom milli fjármálaráðuneytisins og
einstakra félaga innan BSRB varö
annað uppi á teningnum en um-
hyggja fyrir þeim sem lökust hafa
kjörin. Sem dæmi vil ég nefna eftir-
farandi niðurstöður úr sérkjara-
samningi Póstmannafélagsins sem
undirritaöur var 18. desember sl. Af
ótilgreindum orskökum var hann
ekki birtur fyrr en í Fréttabréfi Póst-
mannafélagsins sem kom út í
janúarlok. Þannig var hinum
almenna félagsmanni innan Póst-
Kjallarinn
GUÐJÓN JENSSON
PÓSTAFGREIDSLUMAÐUR
mannafélagsins ekki kunnugt um
efni sérkjarasamningsins fyrr en
nefnt Fréttabréf barst honum. Hins
vegar munu nær öllum yfúmannum
Pósts- og síma, sem eru innan vé-
banda Póstmannafélagsins, hafa
verið send ljósrit af nýgerðum sér-
kjarasamningum — algjörlega
prívat — strax fyrir jól! Þegar sér-
kjarasamningurinn er skoðaður bet-
ur blasir þetta nefnilega viö: Æðri
yfirmenn póstþjónustunnar verða
grunnraöaöir 2 launaflokkum ofar en
áöur. Mörg dæmi eru um 3 launa-
flokkshækkanir og kunna að vera
enn meiri, innan þessa sama hóps.
Lægri yfirmenn, svo sem póstvarð-
stjórar, hækka um 1 launaflokk og
svo er um alla línuna þar niður af —
á pappirunum. Fjölmargir taka laun
samkvæmt launaflokkum sem eru
töluvert undir lágmarkslaunum og
hækka því ekki um eina einustu
krónu. Taxtinn hækkar jú en lág-
launauppbótin lækkar um sömu
krónutölu!! Sú einasta hækkun sem
þessi hópur fær er fyrir yfirvinnu, en
hún er greidd á þann hátt að fyrir
hverja klukkustund er greitt 1% af
mánaöarlaunum viðkomandi. Þeir
starfsmenn Pósts- og síma sem eru
hlunnfarnir í samningi þessum eru
einkum bréfberar, bílstjórar og
flokkunar- og aðstoðarfólk. Meðan
æðstu yfirmenn Pósts- og síma á Is-
landi fá allt aö ríflega 3.000,- kr. í
hækkun á mánuöi skv. sérkjara-
samningi fær bréfberinn og fleiri
ekki eina einustu krónu í sinn hlut!!!
Almennur félagsfundur hefir ekki
verið haldinn í nafni þessa stéttar-
félags um samning þennan af
skiljanlegum ástæöum en hins vegar
er fyrirhugað að efna til almennrar
brennivinshátíðar í nafni félagsins
fljótlega, í febrúar, í Rúgbrauðs-
gerðarhúsinu.
Guðjónjensson.
A „Meðan æðstu yfirmenn Pósts og
síma á íslandi fá allt að ríflega
3.000,- kr. í hækkun á mánuði skv. sér-
kjarasamningi fær bréfberinn og fleiri
ekki eina einustu krónu í sinn hlut.”