Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1985, Blaðsíða 20

20
DV. MANUDAGUR15. APRIL1985.
Steingrímur
Björnsson sf.,
Suðurlandsbraut 12, Rvík.
Símar 32210 og 383B5
SKIPPER
405 Trillumælar
Hagstætt verð
og greiðsluskilmálar
2 ára ábyrgð
Friðrik A. Jónsson h.f.
Skipholti 7, Reykjavik,
Simar 14135 — 14340.
KJÖTMIÐSTÖOIN
Laugalæk 2. Sími 686511.
„SPURÐU MIG HVORT
ÉG ÆTTIBONEY M”
„Dasvídanía,” hljómar oft á dag í
Knííetkot, sjúkrahúsinu í Síberíu. I
þetta skiptið var hreimurinn þó örlítiö
íslenskur. Oghvaðgerðiþaðtil.
Hún Valgerður Hansdóttir, lífsglöö
og lifsreynd, var bara að kveðja
hjúkrunarfólkið. Hún var aö segja
,,bless”, bless á meöan” því hún fer
aftur á þetta s júkrahús í sumar.
Annars ætti kannski að segja að
hreimurinn hefði verið örlítið hafn-
firskur. Valgerður býr nefnilega
ásamt foreldrum sínum í Firðinum.
Sennilega þekkja flestir hana sem
stúlkuna er fór út ásamt Helga Oskars-
syni til Sovét í lengingu. Hún var þá 132
sentímetrar á hæð. Núna 13 mánuöum
síðar er hún 147 sentímetrar.
Kenndi einum lækninum ís-
lensku
Hefur lengst um 15 sentímetra. Og
ánægð er hún. Hlæjandi segir hún
okkur frá því er hún reyndi að kenna
einum lækna sinna íslensku.
„Hann vissi um Gullfoss og Geysi,
hafði heyrt um þessa staöi. Og satt
best að segja voru þessi tvö orð uppi-
staðan í íslenskunáminu.
Hann sagði að íslenskan væri svo
hræðilega erfitt mál, að það væri ekki
nokkur leið aö læra hana, enda gafst
hannuppfljótlega.”
En hann byrjaði bara í staðinn aö
kenna Valgerði rússnesku. Og fleiri
voru kennaramir, allt hjúkmnarfólkið
og sjúklingar. Námið bar líka árangur
þetta er ekkert ,,aö stauta sig áfram”
er hún talar rússneskuna.
Faðir Valgerðar, Hans Lindberg
skipasiniður, fór út með Valgerði.
Helgi og foreldrar hans vom einnig
með í för. Móðir Valgerðar, Aðalheiður
Lindberg, kom út síðar.
Dagurinn mikli rann svo upp 5. apríl
í fyrra. Læknar hófu þá aðgerð á Val-
gerði. Bein voru brotin og borað í þau.
Sannarlega mikil aögerö.
Var ekki svæfð
„Eg var ekki svæfð heldur mænu-
stungin þannig að ég var vakandi allan
tímann sem aðgerðin fór fram. Annars
var ég nú ekki meira vakandi en það að
ég man lítiö hvað ég sagði við læknana
áineðan.”
Og brosandi bætú- hún við: ,,Ég fann
ekkert fyrir aðgerðinni en heyrði sífellt
eitthvert suð sem vakti forvitni inína.
Seinna komast ég svo að því að þetta
varsuðiðí bornum.” ‘
Eftir að búið var aö stinga þremur
stálpinnum í gegnum hvom fót voru
járnspelkur settar utan um fætuma.
Ásamt foreldrum heima í Firfli. Foreldrar Valgerðar dvöldu með henni úti.
Þeir heita Hans Lindberg og Aðalheiður Lindberg Tómasdóttir.
DV-mynd GVA.
Aðgerðin gekk síðan út á að snúa
fjórum sinnum á dag ákveðnum lykli
semstrekktiá.
Og þann 13. júlí var hætt „að
skrúfa”, eins og Valgerður kallar
aðgerðina. Já, lifið þessa daga snerist
svo sannarlega um sentímetra.
Árangurkomí ljós. Lífsgleði jókst.
Ægilega sárt, en var ánægð
Það var á fimmtudegi sem upphaf-
lega aðgerðin fór fram. „Tveimur
dögum síðar var ég drifin upp úr rúm-
inu og fram á gólf og látin ganga. Eg
tók aðeins tvö skref. Það var ægilega
sárt en ég var ánægð.”
Æfingar Valgeröar á spítalanum
vom fyrst og fremst gönguæfingar.
Þaö er mikiö lagt upp úr því., ,£g gekk
mikið á ganginum á minni deild. Þetta
var nokkuð langur gangur, svona um
30metrar.”
Valgerður lá meö sex öðrum stúlkum
á stofu. Tvær þeirra voru frá Ung-
- líf sglöð
Valgerður
Hansdóttir
komin heim úr
lengingufrá
Sovétríkjunum
verjalandi og Tékkóslóvakíu. „Við
töluðum um allt. Já, allt milli himins
og jarðar, og auðvitaö líka um þetta
klassíska; veðrið. Þær vildu fá að vita
um veðrið á Islandi.”
Eitt var það tæki sem gerði mikla
lukku á stofunni, reyndar allri
deildinni. Þaö var kassettutæki sem
Valgerður fór með út. Islenska sem
enska bítið fékk sinn hljóm.
Beðið um Boney M
„Tækið gerði mikla lukku. Eg var
einnig með mikið af spólum. Þegar
þær vissu það spurðu þær mig strax
Ekksrt smárœflis víravirki. Og svo
var snúið og snúifl, fjórum sinnum
á dag.
Valgarður Hansdóttir, lífsglöð og
sœlleg og nýkomin heim frá Sovót-
ríkjunum eftir 13 mánufli i lengingu.
Stundin núna er stund milli striða,
hún fer aftur utan i sumar.
hvort ég ætti Boney M. Það var þeirra
hljómsveit.”
Ekki reyndist Boney í farangrinum.
En það lag sem hljómaði hvað oftast
var lagið „Words”, geysivinsælt lag
uppi á Fróni á sínum tíma.
Já, „words don’t come easy”, segir í
textanum. Það átti samt ekki viö á
stofunni hjá Valgerði. Þar komu orðin
auðveldlega. Rússneskan naut sín
sannarlega með hafnfirska hreimnum.
„Dasvídanía”. -JGH.
Á kvefljustund á sjúkrahúsinu mefl lœknunum sinum og sjúkraþjálfara. Kniietkot, sjúkrahúsifl sem Valgerflur dvaldi á; glœsilegt sjúkrahús. Á þvi
Talifl frá vinstri; Wladimirovitsi, Micalovitsj, Timofe og sjúkraþjálfarinn eru um 400 sjúklingar sem eru í lengingu efla í annars konar fótaaðgerðum.
Tatiana.
Ág®U eínu
Fatalagerinn Grandagarði 3
Opiö virka daga kl. 10—19, laugardaga kl. 10—16.