Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.1986, Síða 18

62
LAUGARDAGUR 15. NÓVEMBER 1986.
Popp
(Status Quo) Frank Rossi tekur dýfu i tilefni vinsælda In the Army now.
,, Gömlu strákarnir
ungir í anda“
Poppheimurinn er algerlega óút-
reiknanlegur. Þegar pönkararnir
fagna 10 ára afmæli pönksins bregð-
ur svo við að flestir gömlu poppar-
arnir, sem pönkkynslóðin gaf skít í,
halda upp á afmælið með því að gefa
pönkliðinu langt nef.
Monkees hafa risið aftur upp úr
öskustónni, Alice Cooper er kominn
á fulla ferð, James Brown stormar
um sviðið, Boston eru komnir aftur
á toppinn, Little Richard hefur snúið
sér að rokkinu á nýjan leik, meðlim-
ir Status Quo eru hættir við að hætta
og orðnir einhverjir vinsælustu
popparar á Islandi eftir rúmlega 20
ára útgerð, Kansas eru komnir í slag-
inn að nýju og þá má ekki gleyma
gömlum kempum á borð við Paul
jBimon, nafna hans McCartney,
Chuck Berry, Steve Winwood, Tinu
Turner og svo ótalmarga fleiri.
Hvar endar þetta?
Það er ekki gott að segja hvar þessi
ósköp byrja og hvar þau enda. Eitt
*. er víst að gamla góða poppið og flytj-
endur þess deyja ekki svo auðveld-
lega þrátt fyrir allt. Það átti t.a.m.
enginn aðdáandi Boston von á því
að hljómsveitin kæmist á toppinn
árið 1986 með gamaldags lag eins og
Amanda. Tveimur árum eftir útkomú
annarrar plötu Boston þótti einsýnt
um framhaldið. Þriðja platan, sem
koma átti út það úr, lét á sér standa
og loksins lenti Tom Scholz, for-
sprakki Boston, í málaþófi við Epic
útgáfuna árið 1983 þar sem hljóm-
sveitin skuldaði útgáfunni hvorki
meira né minna en 10 breiðskífur
samkvæmt samningum frá árinu
1976. Enn sér ekki fyrir endann á
þessum málaferlum og kann því nú-
. verandi samningur Boston við MCA
útgáfuna að reynast ólöglega gerður.
Hvað um það, vinsældir Boston eru
litlu minni núna í Bandaríkjunum
en fyrir 10 árum þegar fyrsta platan
kom út. Hvað hafa þessi 10 ár leitt
af sér hvað smekk fólks á dægurtón-
list varðar? Þessu getur líklega
enginn svarað en best er að hver og
einn dragi sínar ályktanir.
Apakettir og myndrokk
Hvernig stendur til dæmis á því að
hljómsveitin Monkees er nú skyndi-
. lega orðin feikivinsæl á nýjan leik?
Þessi hljómsveit var nú ekki ýkja
hátt skrifuð á sínum tíma. Mörgum
þótti tónlist hennar vera alversta
tyggjótónlist en með árunum hefur
fólki lærst að meta tónlistina frá fag-
legu sjónarhorni í stað þess að dæma
hana út frá hinum hallærislegu sjón-
varpsþáttum sem gerðu Monkees
. vinsæla um miðjan sjöunda áratug-
inn. Það var með tilkomu MTV,
myndrokksjónvarpsins bandaríska,
sem vinsældir Monkees endumýjuð-
ust. Þegar þessi kapalstöð fór að
sýna börnum gömlu Monkees að-
dáendanna þessa gömlu þætti hófst
eins konar endurreisnarskeið hljóm-
sveitarinnar. Mickey Dolenz, Pete
Tork og David Jones endurreistu
Monkees en Mike Nesmith, sem
vegnað hefur vel sem tónlistar- og
kvikmyndagerðarmanni, þótti ekki
ástæða til að taka þátt í gamninu.
Nú hafa þessir þrír gert lagið That
Was Then, This Is Novy sem nýtur
nokkurra vinsælda. Og viti menn,
Monkees er orðin vinsæl hljómleika-
hljómsveit. Þó er Mickey Dolenz með
fleiri járn í eldinum því undanfarin
ár hefur hann átt velgengni að fagna
sem kvikmynda- og sjónvarpsleik-
stjóri og er að vinna að kvikmynd
eftir handriti Bruce Robinson sem
gerði handritið að Killing Fields.
Sálarheill James Brown
Gamli soul-bróðirinn nr. 1, sjálíúr
James Brown, getur þakkað Sylvest-
er Stallone fyrir þann aukna áhuga
sem almenningur sýnir tónlist hans
þessa dagana. Lagið This Is Not
America, úr kvikmyndinni Rocky IV,
hjálpaði karli gífurlega. Nú er hann
á fullri ferð með nýja plötu, Gravity,
í farteskinu. Fyrir 10 árum virtist
ferill Brown vera á enda. Þessi upp-
hafsmaður diskósins varð undir í
vinsældaslagnum við yngra fólkið.
Hann lenti í fjárhagskröggum, varð
að selja þrjár útvarpsstöðvar sem
hann átti, einkaþotuna sína og
nokkra bíla. Skattyfirvöld kröfðu
hann um 180 milljónir í ógreidd opin-
ber gjöld, sonur hans lést í bílslysi
og kona hans úr öðru hjónabandi
sagði skilið við hann. En það birti
nokkuð til á nýjan leik árið 1980 er
hann Iék í kvikmyndinni The Blues
Brothers. Hjólin fóru hins vegar ekki
að snúast aftur fyrr en með myndinni
Rocky IV. Nú einbeitir hann sér að
réttindabaráttu blökkumanna og
ekur um i svörtum Lincoln. Um Linc-
oln bíl sinn segir Brown: „Ég vil
frekar keyra Lincoln en Cadillac þar
sem ég met nafn Abrahams Lincolns
mikils vegna réttindabaráttu hans
fyrir frelsi blökkumanna. Fyrir mér
er nafnið Lincoln tákn frelsis."
Status Quo á fullu
Status Quo kvaddi aðdáendur sína
með mikilli kveðju-hljómleikaför
fyrir u.þ.b. tveimur árum. Þeir eru
samt komnir á fulla ferð á nýjan leik.
Francis Rossi, gítarleikari og söngv-
ari Status Quo, lýsti því yfir þegar
sveitin kvaddi aðdáendur sína að
hann ætlaði að taka sér langt frí.
En fríið stóð ekki lengi yfir. Bassa-
Monkees líta svona út í dag, David, Peter og Michael.
Little Richard með Ben Elton á vinstri hönd og grínleikaranum Rik Mayall
úr The Young Ones á hægri hönd.
Alice Cooper, ætið jafnhuggulega málaður.
Boston á upphafsárum sinum.
leikarinn Alan Lancaster kom sér
þó til Ástralíu með konu og þrjú
börn en þeir Rossi og gítaristinn Rick
Parfitt héldu áfram starfi sveitarinn-
ar með þrjá ungliða sér til halds og
trausts. Eftir vinsældir lagsins In
The Army Now um víða veröld eru
þeir byrjaðir að halda tónleika að
nýju og líkar bara vel. Þetta lag er
reyndar nokkuð ólíkt hinum 19 lög-
unum sem Status Quo hefur komið
inn á topp 10 í Bretlandi á sl. 20 árum.
Þetta lag er eftir hollensku Bolland
bræðufna sem hafa m.a. stjórnað
upptökum og samið lög á plötum
Falco. Status Quo hafa ætíð notið
nokkurra vinsælda hér á landi en
aldrei hefur þessi 24 ára gamla sveit
verið jafnvinsæl og einmitt nú.
Gamli skelfir
Alice Cooper, sem heitir reyndar
réttu nafni Vincent Furnier, er orð-
inn 38 ára gamall. Það eru margir
sem telja að Cooper hafi verið manna
fyrstur til að færa rokkið í leikrænan
hryllingsbúning en það er alls ekki
rétt. Screaming Jay Hawkins verður
trúlega að teljast frumkvöðullinn.
Hvað um það, gamli skelfir er nú
kominn á ról. Hvort Cooper tekst að
endurheimta fyrri vinsældir á enn
eftir að koma í ljós. Þessar vinsældir
risu hæst með laginu Schools Out
árið 1972 og Billion Dollar Babies
ári síðar. Á síðari helmingi áttunda
áratugarins útvatnaðist tónlist hans
að sama skapi og úfengisvandamál
hans jókst. Að lokum tók hann sér
ærlegt frí, fór í afvötnun og lagði
tónlistina á hilluna. „Þeir hafa kall-
að mig afa pönksins, glimmertónlist-
arinnar og afa hryllingsrokksins,"
segir Alice Cooper. „Staðreyndin er
sú að ég leik rokk miklu betur en
allir aðrir. Ég er 38 ára og strákar á
mínum aldri eru tryggingasölumenn
með fjölskyldur. Sko... andlega er ég
svona 18, 19 ára því tónlistarlega er
ég á þeim aldri.“ Hvort tónlist Alice
Cooper höfðar til 18,19 ára unglinga
í dag er með öllu óvíst.
Kansas annars vegar, Little
Richard hins vegar
í kjölfar nýtilkominna vinsælda
Boston rær MCA fyrirtækið nú á
sömu mið með fyrstu plötu Kansas í
fjögur ár. Ekki er enn vitað hvernig
viðtökur þeirrar plötu verða. En hitt
er ljóst að rokkarar fagna endur-
komu Richard Pennimann sem betur
er þekktur undir nafninu Little Ric-
hard. Hann hefur notið virðingar
bítkynslóðarinnar, þungarokkara,
pönkara og annarra rokkara um 30
ára skeið. Meira að segja Elvis Pres-
ley sagði einhverju sinni um Little
Richard: „Hann er foringinn (He’s
the Boss).“ I fyrra var Little Richard
nær dauða en lífi eftir alvarlegt bíl-
slys sem hann lenti í. En nú er
kappinn rúmlega 54 ára gamall og
reiðubúinn að takast á við rokkið
að nýju. 'Hann er tilbúinn með plöt-
una Life Time Friend og eftir smá
skurðaðgerð verður hann kominn á
rokkskóna einu sinni enn.
„Þegar ég sé Prince hugsa ég: Hey,
þetta er ég. Sama hugsun skýtur upp
kollinum þegar ég sé Michael Jack-
son á sviðinu. Ef ég hefði ekki gengið
á undan þessum strákum væru þeir
ekki neitt. Ég er upphafsmaðurinn.
Ég er fyrirmyndin. Ég horfi á þessar
stjörnur og sé sjálfan mig á svið-
inu,“ segir Little Richard. Fyrir
rúmum áratug sneri Little Richard
algerlega við blaðinu. Hann hafði
notað kókaín í miklum mæli og segir
sjálfur að það hefði mátt aka kadilak
inn um nasirnar á sér því þær hafi
verið orðnar svo stórar. Hann snerist
til kristinnar trúar og tók að hjúkra
aldraðri móður sinni. Síðan átti slys-
ið sinn þátt í að hann hætti að koma
fram eins og gefur að skilja.
„Frá mínum bæjardyrum séð er
klárt að það vantar sálina i tónlist
dagsins í dag. Það vantar sálina og
hjartað og ég ætla að breyta þessu.
Þetta hefur gengið of langt, allir
þessir hljóðgervlar og trommumask-
ínur. Við erum komin í heilan hring
og nú vilja krakkarnir að við snúum
okkur að upprunanum. Þeir vilja
hetju sem þeir geta litið upp til og
ég held að sú maður sem þeir leita
að sé ég,“ segir Little Richard, ætíð
jafnhógvær.
Ef til vill er skýringin á endurreisn
gömlu popparanna einmitt fólgin í
þessum orðum Little Richard.
-jg