Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1988, Side 15

MIÐVIKUDAGUR 9. MARS 1988.
15
Ráðandi bifreiðaeftiiiitsmenn og ráðlausir
Hinn 17. febrúar sl. birtist frétt í
DV um að forstöðumaður bifreiða-
eftirlitsins og allir aðrir yfirmenn
bifreiðaeftirlitsins, sem voru í Fé-
lagi íslenskra bifreiðaeftirlits-
manna, hefðu sagt sig úr félaginu.
Þessi frétt kom mér og öðrum
óbreyttum bifreiðaeftirlitsmönn-
um mjög á óvart og vildi ég ekki
trúa henni því í þessum hópi voru
þrír fyrrverandi formenn okkar
félags og sá fjórði var í kjöri til
formanns á síöasta aðalfundi okk-
ar.
Tveimur dögum síðar kemúr ný
frétt í DV og er þar sagt frá nýju
félagi bifreiðaeftirlitsmanna, þ.e.
Félagi ráðandi bifreiðaeftirlits-
manna, og höfðu allir félagar þessa
nýja félags sagt sig úr gamla félag-
inu.
Ein af ástæðum fyrir úrsögn, eins
og haft er eftir formanni hins nýja
félags, er að þeir hafi verið afskipt-
ir í gamla félaginu, en ég vil benda
á að á síðustu tíu árum hafa þrír
af úrsagnarmönnum verið for-
menn í gamla félaginu í a.m.k. sjö
ár. Þetta heitir á þeirra máh að
vera afskiptur. Önnur ástæða á að
vera að rangt hafi verið staðið að
kosningu formanns i gamla félag-
inu á síðasta aðalfundi. Ég vil
benda þeim á að lesa lög félagsins
en kosningar fóru löglega fram og
enginn mótmæli komu fram á
fundinum og þess má géta að fund-
arstjóri á aðalfundinum var einn
hinna brotthlaupnu og núverandi
hðsmanna í Félagi ráðandi bif-
reiðaeftirhtsmanna.
Inn á fölskum forsendum?
Ráðandi bifreiöaeftirlitsmenn
telja kjör núverandi formanns
ólöglegt vegna þess aö sá sem kjör-
inn var formaður á aðalfundi í
gamla félaginu hefði verið búinn
að segja upp störfum og óska eftir
flutningi í annaö starf. Því sé nú-
verandi formaður kominn inn á
KjáUariim
Karl G. Ásgrímsson
bifreiðaeftirlitsmaður
fólskum forsendum. Það kanna að
vera rétt að sá sem kjörinn var
formaður hafi verið ákveöinn í að
hætta strax eftir fundinn en haldið
því leyndu fyrir félagsmönnum.
Hafi svo verið telst það vægast sagt
mjög ódrengileg framkoma, en hafi
hann verið búinn að koma sínum
málum þannig fyrir að hann gæti
hætt fljótlega eftir aðalfundinn
hljóta yfirmenn hans eða hinir ráö-
andi bifreiðaeftirlitsmenn að hafa
vitað það hka, en þeir þögðu einn-
ig. Eða er trúlegt að yfirmenn
stofnunar viti ekkert um það ef
undirmenn óska að hætta eða fá
sig flutta í önnur störf? - Það er
ofvaxið mínum skilningi.
Þriðja ástæðan, sem formaður
ráðandi bifreiðaeftirlitsmanna
nefnir samkv. fréttinni 19. febrúar,
er eins og fram kom í fyrirsögn
áðurnefndrar fréttar að þeir kæra
sig ekki um að vera nærri okkur.
Er þetta í fyrsta skipti sem ég sé
það opinberlega að yfirmenn eða
ráðandi menn við stofnun lýsi því
yfir að þeir vhji ekki eða kæri sig
ekki um að vera nærri undirmönn-
um sínum. Verður þetta ekki skilið
á annan hátt en að þeir séu til-
neyddir til að umgangast' okkur.
Einkennileg aðferð
Nokkrum dögum síðar ritar
stjóm Félags ráðandi bifreiðareft-
irhtsmanna öllum bifreiðaeftirlits-
mönnum bréf þar sem bent er á
nauösyn þess að menn standi sam-
an þegar svo standi á að jafhvel
eigi að leggja bifreiöaeftirhtið nið-
ur. Mér finnst það hins vegar
einkennileg aðferð til að sameina
bifreiðaeftirlitsmenn að splundra
félagsskap þeirra. Einnig segir í
bréfi þessu að ráðandi bifreiðaeftir-
htsmenn geti ekki sætt sig við
félagsstörf fyrrverandi formanns,
en þess má þó geta að fyrrverandi
formaður gamla félagsins stóð að
því að yfirmenn bifreiðaeftirhtsins
eða allir félagar í Félagi ráðandi
bifreiðaeftirlitsmanna fengu á hans
tímabili meiri launahækkanir en
undirmenn ög munar þar einum til
tveim launaflokkum eða meira.
Ég verð að segja að mér finnast
Bilreiðaeftirlitsmenn funda.
skýringar ráðandi bifreiðaeftirlits-
manna á brotthlaupinu mjög létt-
vægar eða eins og veriö sé að fela
aðalástæðuna, en hver er hún þá?
Einhvern veginn finnst mér aö
úpphaf alls þessa megi rekja th
þess að í byrjun síðasta árs var
ráðinn framkvæmdastjóri að bif-
reiðaeftirlitinu og var þaö von mín
og margra annarra að nú myndi
stjórnunin batna. En svo voru aðr-
ir sem töldu að nú færi að styttast
í því að þessi stofnun væri th, hún
yröi fljótlega lögð niður og starfs-
mönnum sagt upp. Hvað hefur
gerst?
Enginn stuðningur
í framhaldi af tilskipun fram-
kvæmdastjórans, sem hann kallaði
Rekstrarátak 1987 og var upphaf
að harðri deilu milli starfsmanna
og hans, lýstu margir af hinum
ráðandi bifreiðaeftirhtsmönnum
yfir stuðningi við okkur, hina
valdalausu, í deilunni. En í verki
var stuðningurinn enginn heldur
fóru þeir að undirbúa stofnun síns
félags. Það gat ekki verið th annars
en að lama samstöðu bifreiöaeftir-
litsmanna og styðja framkvæmda-
stjórann í að framkvæma
Rekstrarátak 1987, en því var með-
al annars beint gegn öllu vegaeftir-
liti okkar, sem viö bifreiðaeftirlits-
menn viljum fremur auka heldur
en hitt. Hver er svo skýringin á
þessu brambolti og niðurrifsstarf-
semi hinna ráðandi gagnvart okkar
gamla félagi?
Trúlegustu skýringuna, að þvi er
mér finnst, sá ég nýlega í frétta-
bréfi framkvæmdastjórans sem
hann sendi starfsfólkinu. Þar segir
að nú sé stefna stjórnvalda að
leggja bifreiðaeftirlitið niður um
næstu áramót og nýtt hlutafélag
eigi að taka við störfum bifreiðaeft-
irlitsins að mestu, auk þess sem
segja eigi upp öllu starfsfólki. Sum-
ir megi þó búast við að verða
endurráðnir að nýja félaginu en
aðrir ekki.
Er ekki þarna komin skýring á
brambolti hinna ráðandi? Eru þeir
ekki búnir að vita hver stefnan var
síðan þeir fóru að undirbúa stofnun
síns félags sem var stofnað sl. vor
eins og segir í frétt DV 19. febrúar
sl.? Eru þeir ekki fyrst og fremst
aö hugsa um sitt eigiö atvinnuör-
yggi, að.tryggja aö þeir verði ekki
taldir með. þeim'sem voru með
mótþróa sl. sumar? Er ekki líklegra
að þessir hlýðnu ráðandi menn
verði endurráðnir fremur en hinir?
Mér finnast þessi viðbrögð hinna
ráðandi ósköp mannleg en ekki eru
þau stórmannleg.
Karl G. Ásgrímsson
„Eða er trúlegt að yfirmenn stofnunar
viti ekkert um það ef undirmenn óska
að hætta eða fá sig flutta í önnur störf?
- Það er ofvaxið mínum skilningi.“
Hvert stefnir
siðmenningin?
Fæðingartölur íjölmargra landa
eru neðan endurnýjunarmarka
sem gefur til kynna að íbúum þjóö-
anna fækkar.
Allar þjóðir Norðurlanda, Norð-
ur-Ameríku, Ástralíu, Japans og
Vestur-Evrópu, að undanskildu ír-
landi, eru deyjandi þjóðir.
Vestur-Þjóðyerjar eru sú þjóð
sem hraðast deyr af öllum. Þar er
fæðingatalan komin niður í ein-
ungis 1,2 börn fyrir hverja konu,
og hin 57 milljóna manna þjóð, með
500.000 fóstureyðingar á ári, verður
komin niður í 38 milljónir eftir 50
ár.
Frá árinu 1970 til 1980 fækkaði
skólabörnum í Bandaríkjunum um
6.5 mhljónir og 9000 skólum var
lokað.
Miklar áhyggjur
Þing Evrópubandalagsins hefur
miklar áhyggjur af þessari þróun
en fæðingatala bandalagsríkjanna
lækkaði úr 2,79 árið 1964 niður í
1,68 áriö 1982.
Árið 1950 töldust hinar 10 þjóðir
Evrópubandalagsins vera 8,8% af
íbúafjölda heimsins. Eins og nú
horfir munu þær minnka niður í
4,5% árið 2000 og hrapa niður í ein-
ungis 2,3% af íbúafjölda heimsins
árið 2030.
Sífellt færri vinna framleiðslu-
störfin og færri borga skattana.
Árið 1980 voru í Bandaríkjunum
3.5 störf í atvinnuhfmu á bak við
hvern einn á eftirlaunum. Sam-
kvæmt skýrslu bandarískrar
þingnefndar er gert ráð fyrir að
árið 2000 verði það 3 störf; árið 2020
verði það 2 störf og árið 2040 verði
störfin aðeins 1,5 á bak við hvern
mann á eftirlaunum.
KjáUaiinn
Tryggvi Helgason
flugmaður, Akureyri
Samkvæmt frönskum lögum er
hið nýja ófædda barn lögverndað
10 vikna gamalt, þ.e. eftir 10 vikna
meðgöngu. í Danmörku 12 vikna
gamalt, í Englandi 28 vikna gam-
alt, og í Bandaríkjunum er það ekki
fyrr en við fæðingu að lifandi
mannvera nýtur verndar laganna
sem einstaklingur eða sjálfstæð
persóna.
Ekki lögleg persóna?
Nóbelsverðlaunahafinn dr. Jam-
es Watson (1962) - maðurinn sem
réö í leyndardóma litninganna -
hefur lagt th að barn verði ekki
lögleg persóna fyrr en „þremur
dögum eftir fæðingu" svo að foreld-
rum gefist ráðrúm til þess að hafna
þeim sem eru sjúk eða á einhvern
hátt gölluð og að þeim verði þá
„eytt“. (J. Watson, „Ghhdren from
the laboratory“ AMA Prism, Ch.
3, bls. 2, maí 1973.)
Sumir embættisbræður Watsons
eru ekki sammála þar eð þetta sé
of stuttur tími; 30 dagar væri nær
lagi. Enn aðrir benda á aö kannski
ætti að fara eftir gáfnavísitölu
(I.Q.), til dæmis undir 20 ellegar 40.
Einn formælandi fríhyggjusam-
taka, ungfrú Barbara Smoker, sem
var forseti „National Secular Soci-
ety“ og varaformaður „British
Humanist Association", skrifaöi:
„Við fæðipgu er barn aöeins hugs-
anlegt efni í mann og á þeirri
stundu er það bæði mannúðlegt og
skynsamlegt að læknir eða ljós-
móðir slökkvi sem hljóðlegast líf
þeirra barna_sem eru með augljósa
fæðingargaha. Fjölskyldan ætti
„Sumir álíta að frá þessum hugmynd-
um sé aðeins stutt skref til þess að það
t.d. að vera svartur gæti talist nægileg-
ur „galli“ ellegar að Gyðingar yrðu
flokkaðir sem „ekki mennskir“. -
Hvert stefnir?“
„Samkvæmt frönskum lögum er hið nýja ófædda barn lögverndað 10
vikna gamalt, þ.e. eftir 10 vikna meðgöngu," segir í greininni.
ekki að ráöa neinu um þetta þar
sem hún tengist málinu um of á
tilfinningalegan hátt.“ (The Times,
22. jan. 1973.) '
Sumir álíta að frá þessum hug-
myndum sé aðeins stutt skref til
þess að það t.d. að vera svartur
gæti talist nægilegur „galh“ ellegar
að gyðingar yrðu flokkaðir sem
„ekki mennskir". Hvert stefnir?
Á ráðstefnu um mannfjölda og
mannijölgun í heiminum, sem
haldin var árið 1984 í Mexíkó á
vegum Sameinuðu þjóðanna, kom
það skýrt fram í skýrslum að með
fækkandi barnsfæðingum færi
efnahagur batnandi, hagvöxtur og
kaupmáttur launa ykist og lífskjör
bötnuðu - sem sagt; góðæri. Ástæð-
an er vitaskuld sú að þegar
börnunum fækkar þá snarlækkar
allur tilkostnaður í þjóðfélaginu og
lífskjörin fara batnandi að sama
skapi.
Sumir álíta aö þetta sé aðeins
tímabundið góðæri, eins konar
gervi-góöæri og þegar vinnandi
höndum fækki þá snúist dæmið við
og' það skapist harðæri, jafnvel
hallæri, og fólki fari ört fækkandi.
Er hægt aö sporna við
þessu?
Einungis með tvennum hætti er
hægt að vinna gegn þessu. Annars
vegar með stórfehdum innflutningi
fólks en hætt er viö að þar verði
fátt um hvítt fólk því hvíti kyn-
stofninn virðist hvarvetna á
undanhaldi.
Hinn möguleikinn er stórfelld
aukning bameigna í náinni fram-
tíð. En ekki eru sjáanleg nein merki
þess að slíkt muni gerast.
Þar að auki þyrfti þetta að gerast
mjög fljótt ef takast ætti að vinna
upp tapið - og jafnvel þótt konur
eignuðust tvöfalt fleiri börn heldur
en þær gera í dag þá er óvíst að
tækist að vinna upp það sem tapast
hefur.
Tryggvi Helgason