Dagblaðið Vísir - DV - 13.12.1988, Qupperneq 13
ÞRIÐjUDAGUR íá. ‘Ö^Éffi&ffi ^8.
sr
13
Ó, minn ástkæri,
ylhýri seggur
Viö íslendingar eigum allmarga
rithöfunda sem fást við aö skrifa
barnabækur. Sömuleiðis eigum við
myndlistarmenn, semað taka að sér
að skreyta þessar bækur, þótt sá
hópur mætti að skaðlausu vera
stærri. Og síðast en ekki síst eru hér
nokkrir guðs útvaldir sem hlutu svo
ríkulega vöggugjöf aö þeir eru færir
um að skrifa skemmtilegar sögur
fyrir börn og myndskreyta þær sjálf-
ir.
Kuggur, sögupersóna hennar, er
litlum börnum að góðu kunnur síðan
hann birtist á skjánum fyrir nokkr-
um árum ásamt þeim Málfríði,
mömmu hennar, og fleiri félögum. í
fyrra kom út bókin Kuggur og fleiri
fyrirbæri og nú hefur Sigrún sent frá
sér bókina KUGGUR TIL SJÁVAR
OG SVEITA.
í þessari bók eru fjórar sögur af
Kugg, Mosa og mæðgunum. Sögurn-
ar heita Blómkál, Geimferð, Útilega
og Sjóferð.
í öllum sögunum er mikið að ger-
ast. Sigrún hefur lag á að koma les-
endum á óvart með frumlegri kímni.
í sögunni Blómkál dettur mæðgun-
um til dæmis í hug að sá blýöntum
um leið og þær sá blómkáh, gulrótum
og fleiru. Þær vilja gjaman fá blý-
antatré upp úr moldinni til þess að
þær geti orðið sjálfum sér nægar um
blýanta. Raunar eru öll uppátæki
þeirra mæðgna brosleg miðað við
aldur þeirra og væri sannarlega ekki
ónýtt að eiga í vændum að verða jafn-
hresst gamalmenni og mamma Mál-
fríðar.
Mæðgurnar eru skemmtilegt sam-
bland af börnum og gamalmennum.
Þær eru mestu æringjar og virðast í
hugsunarhætti og öllum sínum til-
tektum á svipuðu þroskastigi og
Kuggur en málfarið er oftar við hæfi
aldraðra. Þetta gefur þeim aukavídd
og fyrir vikið er málið á bókinni auð-
ugra en ella væri:
Hverju má þetta sæta stúlka! (bls.
7) - 0, minn ástkæri, ylhýri segg-
Bókmenntir
Iðunn Steinsdóttir
ur, segir hún og þrífur slökkvi-’
liðsmanninn... (bls. 11) Hvað
skal nú til varnar vorum sóma...
(bls. 16) Tja, þar komstu á mig
bera, ég hef ekki hugmynd um
hvað þetta er... (bls. 28)
Ég er illa svikin ef þessi og þvílík
orð og orðatiltæki eiga ekki eftir að
festast í minni barna sem lesa bókina
eða hlýða á hana enda koma þau svo
eðlilega inn í framvinduna að þau
verða auðskilin.
Þær mæðgur eru skemmtilega
lausar við nostur og smámunasemi.
Það kom einu sinni sem oftar í ljós
þegar mamma Málfríðar fór á mat-
reiðslunámskeið og leiddist svo
óskaplega að .....á meðan hinar
gellurnar bjuggu til kjötbollur og
slátur, smíðaði hún þennan bát.“
Mosi er lítið kríli, ákaflega ævin-
týralegt, því að hann er svo sterkur
að hann lætur sig til dæmis ekki
muna um að sveifla geimfari út í
geiminn þegar allt er komið í hönk
af því að Málfríður gleymdi heima
flugeldunum sem áttu að knýja það
af stað. Sjálfur er Kuggur ósköp
venjulegur drengur. Hann er normið
sem skringilegheit hinna persón-
anna speglast í. Myndir Sigrúnar,
skýrar, lifandi og fyndnar, styðja ef-
nið enda mun texti unninn jafnhliða
myndsköpun. Kuggur til sjávar og
sveita er ekki bók sem kennir börn-
um að það sé gaman að liggja á spít-
ala eða gott að fara til tannlæknis. Á
hinn bóginn hef ég trú á að hún komi
jafnt yngri sem eldri í gott skap og
kyndi undir hugmyndaflugi ungra
lesenda. Letur er stórt og línubil gott.
Hvort tveggja, ásamt leturgerðinni,
gerir að verkum að bókin er aðgengi-
leg börnum sem eru byrjuð að læra'
að lesa. En hún býður ekki síður upp
á að foreldrar eða afi og amma lesi
hana og skoði myndirnar með litlum
börnum. Það er einmitt aðal góðra
bóka. Þær brúa kynslóðabilið þá
stund sem við setjumst niður til að
njóta þeirra saman. Öll vinnsla bók-
arinnar er til sóma Forlaginu sem
gaf hana út.
Sigrún Eldjárn - Kuggur til sjávar
og sveita Útgefandi: Forlagið, 1988 29
bls.
HVERVANN?
5.301.823 kr.
Vinningsröðin 10. desember:
X12-1X1-1X1-X1X
12 réttir = 4.413.379 kr.
Enn var enginn meö 12 rétta-og því er fjórfaldur pottur núna!
11 réttir = 888.444 kr.
33 voru með 11 rétta - og fær hver í sinn hlut kr. 26.913,-
ftöeins um
eina helgi
ARFURINN
Erik Nerlöe
Hún er ung og fátæk og
ferðast til aldraðrar frænku
sinnar til að aðstoða hana í
veikindum hennar. Alveg
síðan hún var barn hafði
hana dreymt um að fá
einhvern tíma tækifæri til þess
að búa á óðalssetri. Þessir
draumar hennar höfðu fengið
hana til að gleyma dapurlegri
og erfiðri bernsku sinni. Nú
virtust óskir hennar mjög
óvænt vera að rætast — en
ungi maðurinn í draumum
hcnnar elskar aðra ...
GYILTU SKÓRNIR
Else-Marie Nohr
Móðir hennar var kona, sem
var erfið í umgengni, og
hugsaði aðeins um sjálfa sig.
Og bróðir hennar var
eiturlyfjasmyglari, sem
eftirlýstur var af lögreglunni.
Eitt kvöldið fer hún frá
heimili sínu og eftir það
fréttist ekkert af henni. Þegar
hún sást síðast, var hún
klædd hvítum hlíralausum
kjól, með gula slá og var í
gylltum skóm. Lögreglan er á
þeirri skoðun, að henni hafi
verið rænt af samtökunum,
sem bróðir hennar.er í.
ASTOGATÖK
Sigge Stark
Þær höfðu farið upp í selkofa,
sem var úr alfaraleið uppi í
skóginum. Þær voru dálítið
óttaslegnar, því að þær höfðu
frétt af því, að smyglarahópur
héldi til í nágrenninu. Þær
voru taugaóstyrkar, og enn
meir eftir að hundur þeirra
hafði fundið bakpoka falinn
bak við stóran stein í
skóginum. í bakpokanum var
samanvafinn frakki, fjórir
elgsfætur og bréfmiði, sem á
var skrifað ,,Miðvikudag kl.
11". En hvað átti að gerast á
miðvikudag klukkan ellefu?
SKVGGSJA — BOKABVÐ OLFVCRS STEINS SF
ÖRLAG AÞRÆÐIR
Barbara Cartland
Idona Overton hafði orðið
furðu lostin, þegar hún komst'
að því, að faðir hennar hafði,
áður en hann var drepinn í
einvígi, tekið þátt í veðmáli.
Og það sem hann hafði lagt
undir var húseign hans, allt
sem í húsinu var — og þar
með talin dóttir hans. Þetta
hafði hann lagt undir í
veðmáli við markgreifann af
Wroxham. En vegir örlaganna
eru órannsakanlegir, og þegar
heitar tilfinningar leysast úr
læðingi milli'tveggja per-sóna,
getur hvað sem er gerst —
einnig það, sem síst af öllu
var hægt að láta sér detta í .
,*hug2 '.„V .V£ o*
AÐEINS UM EINA HELGI
Theresa Charles
Morna, eldri systir Margrétar
Milford, hafði tekið fyrstu ást
Margrétar frá henni og gifst
honum. Og síðan hafði Morna
sagt við Margréti: „Gleymdu
eiginmanni mínum — og
komdu ekki nálægt okkur!"
Þetta hafði sært Margréti
mikið. Nú var Morna sjúk af
einhverri dularfullri veiruveiki
og gat ekki hugsað um börnin
sín þrjú — og það var erfitt
fyrir Margréti að neita hinni
örvæntingarfullu beiðni um
hjálp. Það er aðeins yfir
helgina fullvissaði Margrét. -
hinn góða vin sinn, Hinrik,
um. Það getur nú ekki margt
gerst á einni helgi.