Dagblaðið Vísir - DV - 15.01.1991, Side 24

24
ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 1991.
Sviðsljós
Perilla er 178,5 sm há og vó minnst
38 kíló. Sjálfri fannst henni hún of
feit.
„Nú vil ég helst gleyma fortíöinni og horfa fram á við,“ segir Pernilla, sem
hefur náð sér af anorexíunni.
Tvítug og þjáðist af anorexíu:
. Vigtin var komin
niður í 38 kíló
- en Pemilla er 178,5 sm há og sem gángandi beinagrind
Ef einhver er að hugsa um megrun
nú eftir jólin er betra að gæta sín.
Það fékk hún að reyna sænska stúlk-
an Pernilla Johansson sem er rétt
tvítug. Hún ætlaði að léttast um
nokkur kíló en fékk sjúkdóminn
anorexiu (lystarstol) og það tók hana
sex ár að ná aftur lágmarksþyngd.
Pernilla var sem gangandi beina-
grind án þess að taka eftir því.
Einn daginn þegar Pernilla kom
heim úr skólanum lá bók á eldhús-
borðinu um anorexíu. Hún velti
vöngum yfir hvers vegna bókin væri
þar en datt ekki í hug að það væri
BÍLAS PRAUTU N
Auðbrekku 14, sími 64-21 -41
Laugavegi 45, sfmi 626120.
Gott stelkhús og bar.
OpiA alla daga
frá kl. 18.00.
Tjara á hjólböröum minnkar
veggrip þeirraverulega.
Ef þú skníbbar eða úöar
þá með olíuhreinsiefni
(white spirit / terpentína)
stórbatna aksturs-
eiginleikar í hálku.
yUMFERÐAR
RÁÐ
henni sjálfri viðkomandi. Það voru
foreldrar hennar sem lögðu bókina á
borðið í von um að yngsta dóttirin
áttaði sig á að það sem einu sinni var
meinlaus megrunarkúr hafði breyst
í lífshættulegan sjúkdóm.
Pernilla segist hafa lifað á salat-
blöðum og grófu brauði. Feitar sós-
ur, kökur og ís voru t.d. á algjörum
bannlista hennar. „Foreldrar mínir
áttu í striði við mig og börðust við
að láta mig skilja að allt sem stæði í
bókinni um anorexíu ætti við mig.
Ég barðist á móti og var algjörlega
blind,“ segir Pernilla.
Loksins er hún komin yfir sjúk-
dóminn og er á leiðinni til Bandaríkj-
anna þar sem hún ætlar að starfa
sem au-pair í eitt ár. Pemilla gerir
sér ekki grein fyrir hvenær megr-
unarkúrinn varð að sjúkdómi.
Vandamál Pernillu hófust er fjöl-
skyldan flutti upp í sveit árið 1984.
Pemilla hafði lengi hlakkað til að
flytja í sveit og kynnast náttúrunni.
En ekki var allt eins spennandi og
hún haíði vonast til. Hún missti sam-
band við bestu vinkonu sína og á
nýja staðnum vom fáir jafnaldrar
hennar. Pemilla saknaði vinanna en
vildi þó sýna að hún gæti staðið á
eigin fótum. Hún einangraði sig
meira og meira. Um sama leyti fékk
hún á tilfinninguna að hún væri of
feit. Hún fór að stunda sund af mikl-
um krafti. í skólanum æfði hún
hlaup og ákvað að láta strákana ekki
hlaupa fram úr sér. Allir voru sam-
mála um að Pemilla væiTkomin í
góða þjálfun. Hún var sextíu kíló og
178,5 sm há. Henni fannst þó ekki nóg
komið og ákvað að grenna sig meira.
Pemilla var kappsöm í skóla, bæði í
félagslífi og námi en þegar hún kom
heim var hún úrvinda af þreytu. Hún
lá yfir tískublöðum og bar sig saman
við ungar og grannar fyrirsætur.
Hana dreymdi um að verða eins og
þær.
„Eitt skipti tók mamma af mér
blaðið, benti á eina fyrirsætuna og
spurði hvort mér þætti hún grönn.
Hún er feitari en þú, sagði hún. Ég
neitaði að viðurkenna að mamma
hefði rétt fyrir sér.“
Vorið 1985 leituðu foreldrarnir til
sálfræðings. Þá hafði Pernilla lést úr
tæpum 64 kílóum niður í 43 kíló.
Bæði foreldrar Pernillu og hún sjálf
ræddu við sálfræðinginn en það var
ekki til neins þar sem hún hafði enga
trú á honum. í staðinn var leitað til
læknis sem taldi vandamálið þó ekki
alvarlegt þar sem Pemilla var ekki
farin að kasta upp öllu sem hún setti
niður. En það kom að því að Pernilla
veiktist illilega og var lögð inn á
sjúkrahús. Þar var hún í sex vikur.
Hún var svo máttlaus að fæturnir
báru hana ekki. Næringarrík fæða
var nauðsynleg þrisvar á dag og auk
þess heilsusamlegir drykkir. „Það
var ömurlegt að láta troða í sig mat
sem mann langaði ekkert í. Ég grét
mig í svefn á kvöldin og bað mömmu
og pabba að leyfa mér að koma heim.
Þegar heim kom varð þó staðan sú
sama og hún hætti að borða. Þrisvar
var Pemilla lögð inn á sjúkrahús.
Þegar verst gegndi vó hún 38 kíló.
„Ég get þakkað foreldrum mínum að
ég er á lífi í dag,“ segir hún. „Þau
komu mér inn á sjúkrahús sem sér-
hæfa sig í anorexíu. Þar var tekið á
máhnu hörðum höndum og meðal
annars voru teknar ljósmyndir og
myndbönd og það hefur kannski ver-
ið besta lækningin." í maí óskaði hún
eftir að útskrifast en ennþá er hún í
samstarfi við læknana. „Mér finnst
ég hafa náð tökum á mér og get borð-
að kökur og ís án þess að verða grip-
in angist. Eg er orðin 60 kíló og ætla
að fitna örlítið meira. Ég vil helst
gleyma fortíðinni og horfa fram á
við.“
FERDAR
HVÍTUR STAFUR
TÁKN BLINDRA

í>
UMFERÐ
FATLAÐRA'
VIÐ EIGUM
SAMLEIÐ
Átti
Presley
launson?
Sú stórkostlega saga gengur nú
fjöllunum hærra í Hollywood að
launsonur Elvis Presley sé kominn
fram. Sé sagan rétt er hann sonur
Presleys og Dolores Hart. Dolores
þessi lék á móti Presley í kvikmynd-
unum Loving You og King Creole á
árunum 1957 og 1958. Það vakti á sín-
um tíma nokkra athygli að hún gaf
leikferilinn upp á bátinn og gekk í
klaustur.
Samkvæmt sögunni góöu á hún að
hafa flúið í klaustur vegna mis-
heppnaðs ástarævintýris sem hún
átti með Presley og leiddi til þess að
hún varð barnshafandi af hans völd-
um. Umboðsmaður Elvis gerði sitt
ýtrasta til þess að fá hana til aö fall-
ast á fóstureyðingu en hún neitaði
af trúarlegum ástæðum.
Barnið fæddist með leynd og var
Hann segist vera sonur Elvis Pres-
iey.
Hún
striplast
fyrir stór-
stjömur
Shelley Michelle hefur nokkuö
óvenjulega atvinnu í kvikmyndaiðn-
aðinum vestan hafs. Hún háttar sig
fyrir stórstjörnur sem ekki vilja sýna
bíógestum of mikið af líkama sínum.
Þannig voru það fætur og lendar
Shelíey sem allir dáðust að í kvik-
myndinni Pretty Woman. Julia Ro-
berts tók ekki í mál að striplast á
nærbuxunum fyrir framan kvik-
myndavélarnar.
Shelley fékk annað hlutverk í kvik-
myndinni My Stepmother Is An Ali-
en er þar dansaði hún og fór flikk
flakk og heljarstökk fyrir Kim Basin-
ger og fékk væna fúlgu fyrir.
Hún segist sjálf þakka áralangri
þjálfun sem ballettdansari glæsileg-
an vöxt sinn sem er hennar lifi-
brauð. Hún lætur sér í léttu rúmi
liggja þó aðrar konur öðlist frægð
fyrir glæsilegan vöxt hennar.
„Þetta er afbragðs vinna. Ég hef
kynnst fjöldanum öllum af fógru og
skemmtilegu fólki og ætla að halda
þessu áfram þangað til ég verð of
gömul,“ segir Shelley.
þegar í stað gefið júgóslavneskum
hjónum sem störfuðu í sirkus sem
var á ferð um Ameríku.
Pilturinn ólst upp í sirkusnum með
foreldrum sínum, sem sneru reyndar
aldrei aftur til-heimalands síns, og
lærði ljónatamningu. Hann fékk aö
vita um uppruna sinn þegar hann
varð 21 árs. Hann er lifandi eftir-
mynd meints föður síns og hefur lát-
ið breyta nafni sínu í Elvis Aaron
Presley og klæðist fötum í líkingu
við það sem faðir hans heitinn gerði
meðan hann var í sviðsljósinu.
Dolores Hart, sem enn dvelur í
klaustri í Connecticut, hefur alfarið
neitað þessum sögusögnum og segist
ekkert við þennan mann kannast.
Það gerir söguna óneitanlega talsvert
ótrúlega.
Meintir foreldrar hans, Elvis Presley
og leikkonan Dolores Hart.
Shelley Michelle háttar sig fyrir stór-
stjörnur sem ekki vilja opinbera lik-
amsvöxt sinn á hvíta tjaldinu.