Dagblaðið Vísir - DV - 26.09.1992, Síða 17

LAUGARDAGUR 26. SEPTEMBER 1992.
17
Vísnaþáttur
Hætta
þessu mér
ermál
GJOF SEM GLEYMIST El
- málið sjálf eftir eigin smekk.
éLISTASMIÐJAN
W' KERAMIKVÖRUR
LITIR, GLERUNGAR OG VERKFÆRI
STÓR LAGER VÖNDUÐ VARA
NORÐURBRAUT 41, HAFNARF. S. 91-652105
NÓATÚN 17 R.VlK S. 91-623705 FAX 91-12305
Helgar-tívolí
Opið allar helgar í sept. og okt.
„Áfengi getur gert þig hamingjusa-
man, dapran, syfjaðan, lostafullan,
veikan, meðvitundarlausan og
dauðan." Sá sem hefur fyrstm- látið
sér þetta um munn fara hefur efa-
laust verið reynslunni ríkari vegna
viöskipta sinna við Bakkus kon-
ung. Sama má víst segja um amer-
íska rithöfundinn Jack London,
sem skrifaöi bók um reynslu sína
af neyslu áfengis, en hana hefur
Knútur Amgrímsson íslenskað.
Nefnist hún Bakkus konungur. í
bókarlok gerir höfundur grein fyr-
ir skilningi sínum á því hvemig
menn ánetjast áfengi og hvers
vegna á svofelldan hátt:
„í fyrsta lagi er það sannfæring
mín, að ekki einn maður af tíu
þúsundum, eða jafnvel hundrað
þúsundum, á meðfædda drykkju-
hneigð, og drekkur af því líkami
hans sé þannig gerður, að hann
þurfi þess. Áfengisnautnin er - að
minni hyggju - algerlega andlegur
ávani í eðli sínu. Um það gegnir
öðm máli en um tóbak, kókain eða
morfín eða önnur hinna óteljandi
nautnalyfja. Áfengislöngunin ein
er algerlega af hugrænum toga
spunnin. Hún á rætur sínar í fé-
lagshvötinni og vex upp við and-
lega tamningu. Ekki einn einasti
af milljón manna, sem áfengis
neyta, hefir byrjað að drekka einn
síns liðs. Allir, sem drekka, byija
á því í félagsskap annarra, og af-
leiðingar slíkrar áfengisnautnar
hafa geysilega víðtæka, félagslega
þýðingu, eins og ég hefi lýst í fyrri
hluta þessarar sögu. Þessar félags-
legu afleiðingar verða síðan til þess
að veita drykkjuvananum afl til
útbreiðslu. Afengið sjálft er hrein-
asta aukaatriði í samanburði við
þau víðtæku áhrif, sem hið félags-
lega andrúmsloft hefir. Það mun
erfitt að finna á vorum dögum
mann, sem verður var við það, að
líkami hans knýi hann til áfengis-
nautnar, ef hann hefir ekki byijað
að drekka vegna félagsskaparins.
Ég vil ekki neita því, að slíkir menn
séu til, en ég hefi aldrei rekist á þá.“
Við ættum því að geta tekið und-
ir með Valdimar Halldórssyni,
bónda á Kálfaströnd við Mývatn,
sem kvað:
Best er að varast vínsins tál,
verstu heimsins byrði.
Dlt er að hella eitri í sál,
ef hún er nokkurs virði.
Jakob Ó. Pétursson, ritstjóri á
Akureyri, hefur víst gert sér glögga
grein fyrir hveijar afleiðingamar
gætu orðið þegar hann kvað:
Á veikum þræði hangir heilsa
mín,
heilasellur flestar nætur þunnar.
Keypt þó geti bjór og brennivín
brestur til þess heimild samvisk-
unnar.
Skagfirskur hagyrðingur orti um
afnám bannlaganna:
Aumt er að vera eins og svín
eða þorstlát belja -
og vilja feginn fyrir vín
frelsið aftur sefja.
Siguijón Gíslason, bóndi á
Syðstu-Grund í Blönduhlíð og síðar
í Torfagarði í Seiluhr. í Skagafirði,
sem neytti hvorki tóbaks né áfeng-
is, hefur trúlega notið þess hve
Vísnaþáttur
opinskáir viðmælendur hans vom
undir áhrifum áfengis er hann orti:
Brögnum hlýnar best við skál,
bræðir vínið freðann,
inn í mína svörtu sál
sóhn skín á meðan.
Sigurður Júl. Jóhannesson,
læknir og rithöfundur í Vestur-
heimi, hefur ömgglega fremur ætl-
að þessa vísu sem viðvörun en
hvatningu:
Ef þú vilt að ævi þin
öll í hunda fari,
drekktu á hverjum degi vín
dýri vitlausari.
Kristján Kristjánsson frá Siglu-
firði virðist miðla okkur af reynslu
sinni með þessari stöku:
Ég hefi drukkið elfur víns,
ég hefi séð hvað munar,
að bilið milli manns og svíns
er minna en flesta grunar.
En áfengisvandamál er ekkert
nýmæh ef marka má næstu vísu
sem er eftir ókunnan höfund:
Áfram líður ævin mín,
en árið 1900
hér var drabbað, drukkið vín,
dansað og fljóðin stunduð.
Stundum ganga menn of langt.
Sigurður Óskarsson bóndi á Kross-
nesi á Vatnsnesi:
Hætta þessu mér er mál,
minnkar drykkjugengi.
Ég hef dvahð öls við ál
einni nótt of lengi.
Þegar Hahgrímur Hahgrímsson,
bókavörður á Landsbókasafni, sem
kahaður var „red-body“, lést kvað
Friðfinnur Ólafsson:
Líður sál um ljósan geim
laus við kvöl og dauöa.
Bakkus hefur borið heim
bam sitt, Hallgrím rauða.
Bjami Jónsson frá Gröf:
Oft ég drekk hjá vinum vín,
veþég Bakkus þekki.
Þá bið ég guð að gæta mín.
Hann gjörir það bara ekki.
Gísh Erlendsson: Bakkus:
í þér sorg og angur sjá
eðh borgið sínu,
sjúkar dorga sáíir á
sölutorgi þínu.
Guðjón B. Guðlaugsson trésmið-
ur tekur undir:
Bakkus rotar bömin sín,
bólgnar þroti í sárum.
Flöskubrot og fylhsvín
faðmast votum tárum.
Gleði Baldvins skálda með Bakk-
usi var skammvinn og þegar hann
var á brott syrti að aftur:
Unun breytt í ófognuð,
óláns steytt á skeri.
Ég er þreyttur, þaö veit guð,
þó ei neitt á beri.
Eftir þaö sem segir hér að framan
era varnaðarorð Hannesar Jónas-
sonar, bóksala á Siglufirði, vel við-
eigandi:
Við gleymum æsku yndisstund-
um fljótt,
er opnar heimur dymar glæstar,
víðar.
Við gemm nótt að degi, dag að
nótt
við drykkju og glaum - en hefnd-
in kemur síðar.
Torfi Jónsson
Lengið sumarið með heimsókn í lystigarð Tívolísins.
Spennandi vélknúin leiktæki.
Besta fjölskylduskemmtunin.
Til okkar er styttra en þú heldur.
í Tívolí er alltaf gott veður.
Tívolí, Hveragerði
Si ....v....
ERÐARR/'"
BÍLPRÓFSSTYRKIR P? W
FYRIR FÉLAGA
VAXTALÍNUNNAR
„Hvernig
get ég haft
ahnf a vini
mína og
félaga til a<b
koma í veg fyrir
umfer&arslys?"
Aðeins þarf að skila nokkrum línum um
efnið. 10 nýir ökumenn fá bílprófsstyrki. Það
eru ökumenn sem tóku bílpróf í júlí, ágúst og
september.
Með efninu þarf að senda Ijósrit af báðum hliðum
ökuskírteinis.
Efnið á að senda til Búnaðarbanka Islands,
Markaðsdeildar, Austurstræti 5, 155 Rvík.
(J) BÚNAÐARBANKIÍSLANDS || UMFERÐAR
TtL 5. OKT

VAXTAtÍNAN
cjArmAiabjóNOít*
UNGLINOA
NÁNARI UPPLÝSINGAR ERU VEITTAR Á A F G R E I Ð S L U S T Ö Ð U M B 0 N A Ð A R B A N K A N S .