Dagblaðið Vísir - DV - 26.09.1992, Qupperneq 26

26
LAUGARDAGUR 26. SEPTEMBER 1992.

r
Sigrún Huld Hrafnsdóttir, nífaldur ólympíumeista
Eg skal vii
„Ég skal vinna! Eg reyni alltaf að
vinna, gera eins og úti,“ segir Sigrún
Huld Hrafnsdóttir sundkona, ákveð-
in á svip, þegar hún svarar spum-
ingu um hvað hún hugsi þegar skot-
ið ríður af og keppendur stinga sér í
sundiaugina.
Þessi sigurvilji og þrotlausar æf-
ingar skiluðu Sigrúnu Huld Hrafns-
dóttur hvorki meira né minna en 9
gullverðlaunum, 5 í einstakiings-
greinum og 4 í boðsundi, og 2 silfur-
verðlaunum á ólympíuleikum
þroskaheftra sem fram fóru í Madrid
á Spáni á dögunum. Alls vann ís-
lenska sundfólkið 21 verðlaun. Er
óhætt að segja að Sigrún og félagar
hennar í íslenska ólympíuliðinu hafi
unnið hug og hjörtu landa sinna með
þessum einstæða árangri.
Blaðamaður og ljósmyndari heim-
sóttu Sigrúnu Huld á fimmtudaginn,
daginn eftir að hún og foreldrar
hennar komu heim frá Madrid. Sig-
rún og félagar hennar hlutu glæsileg-
ar móttökur í Leifsstöð og í húsa-
kynnum íþróttasambandsins þar
sem þau voru hyllt í ræðum og verð-
launuð á ýmsan hátt fyrir afrek sín.
En þegar heim í Seljahverfið var
komið ætlaði heillaóskunum aldrei
aö linna, síminn hringdi, blómvendir
og símskeyti bárust og ættingjar og
vinir komu til að samfagna. Þótt Sig-
rún hefði farið á fætur umfjögurleyt-
ið (á okkar tíma) aðfaranótt miðviku-
dagsins stóð hún keik með verð-
launapeningana 11 (sem eru vel
þungir) mn hálsinn allan daginn og
tók við heillaóskum.
Þegar DV ræddi við Sigrúnu og
foreldra hennar, Kristínu Erlings-
dóttur, þjónustustjóra hjá Lands-
bankanum, og Hrafn Magnússon,
framkvæmdastjóra Sambands al-
mennra lífeyrissjóða, voru heilla-
óskaskeytin enn að berast.
Lærði að synda í
Öskjuhlíðarskóla
Sigrún Huld er þroskaheft með
sterk einhverf einkenni. Hún fæddist
1970 og bjó fyrstu þijú æviárjn ásamt
foreldrum sínum að Bifröst í Borgar-
firði. Kom að því Sigrún þurfti meiri
umönnun en foreldrar hennar gátu
annað. Skömmu eftir að fjölskyldan
flutti í bæinn var Sigrún því vistuð
á bamageðdeildinni á Dalbraut. Þar
var hún í umsjá lækna og sálfræð-
inga.
Sigrún var ekki byijuð að tala þeg-
ar hún var sex ára og settist í fyrsta
sinn á skólabekk, í Öskjuhlíðarskól-
anum. Þar tók hún hins vegar skjót-
um framforum og 7 ára gömul var
hún farin að synda.
„Við vorum í sumarfríi í Eyjafirði
1976. Við ætluðum í sundlaugina á
Akureyri en Sigrún varalveg óskap-
lega hrædd við vatnið. Ári síðar vor-
um við á Mallorca. Þá brá svo við
að þegar hún sá sundlaugina tók hún
strikið þangað og var alveg laus við
alla vatnshræöslu."
Hátt í 300 verðlaun
Aðstandendur þroskaheftra stofn-
uðu íþróttafélagið Ösp 1980. Tveimur
árum síðar byijaði Sigrún að æfa
sund og fijálsar íþróttir skömmu síð-
ar. En sundið var hennar aðaliþrótt
og áður en langt um leið, 1983, hafði
hún unnið fyrsta verðlaunapening-
inn sinn, á sundmóti hér heima.
Vann hún einnig til verðlauna á
barna- og unglingasundmóti í Noregi
sama ár. Síðan hafa verðlaunapen-
ingamir verið að hrannast upp. Fyr-
ir tveimur árum véku svo fijáls-
íþróttirnar, þar sem Sigrún keppti
aðallega í hástökki, alveg fyrir sund-
inu.
Blaðamanni var boðið í herbergi
Sigrúnar og það er skemmst frá því
að segja að þar voru verðlaunapen-
ingar og verðlaunabikarar um alla
veggi, í hillum og skápum. Alls hefur
hún unnið til hátt á þriðja hundrað
verðlauna. Það fer því ekki framhjá
neinum, sem sækir Sigrúnu heim,
að þar býr afreksmanneskja í íþrótt-
um. Sigrún sagði blaðamanni ná-
kvæmlega hvenær hún vann þau
verðlaun sem hann spurðist fyrir
um. Hún er mjög nákvæm hvað varð-
ar dagsetningar, tíma og staði.
Auk nýju verðlaunanna getur Sig-
rún meðal annars státað af því að
vera íþróttamaður ársins meðal
þroskaheftra en þann titil hlaut hún
einnig 1989. Þá var hún kjörin
íþróttamaður ársins meðal þroska-
heftra í heiminum 1991 og birtist
mynd af henni á forsíðu blaðs sam-
taka þeirra.
Viljinn
skiptir sköpum
Það er þó ekki afrekskona sem
kemur fyrst upp í hugann þegar Sig-
rún Huld er heimsótt. Hún er afar
finleg og nett, mjög ólík mörgum
keppinautum sínum sem eru vel
kröftugir að sjá. En sigurviljinn og
kappið er mikið og hefur svo sannar-
lega skilað árangri.
„Rúna er mjög ákveðin og nákvæm
manneskja. Ef hún setur sér eitt-
hvert takmark vinnur hún skipulega
að því aö ná því. Viljinn gerir útslag-
ið í keppni. En hún getur líka verið
viðkvæm og á til að snökta yfir
minnstu hlutum en það bráir þó fljótt
af henni,“ segir Hrafn.
Sigrún Huld hætti í Öskjuhlíðar-
skólanum 19 ára gömul. „í maí,“
bætir hún við af stakri nákvæmni.
Hún fór þá í Brautarskóla sem er
eins konar framhaldsskóh í nám-
skeiðaformi. Þar hefur hún lagt
stund á myndhst og matreiðslu. Sig-
rún er mjög hrifin af að mála og
teikna en hefur htið getað sinnt þeim
áhugamálum vegna sundsins. Hún
fer stundum í bíó og segist þá helst
vilja sjá gamanmyndir.
Þegar hún var yngri kom fyrir að
krakkar í hverfinu gerðu grín að
henni vegna fotlunar hennar en það
er hðin tíð. Foreldramir segja krakk-
ana vera mjög elskulega við hana og
eigi hún góða vini meðal þeirra.
Vinnur hálfan daginn
Sigrún Huld vinnur hálfan daginn,
frá klukkan 8-13, hjá sælgætisgerö-
inni Nóa-Síríusi. Þar stendur hún við
færiband og er einnig viö pökkun.
Henni líkar vel að vinna hjá fyrir-
tækinu þar sem hún hefur unnið síð-
asthðin fimm ár. Vinnuveitandinn
hefur einnig komið til móts við Sig-
rúnu þegar hún hefur átt að keppa.
„Þetta eru ipjög þægilegir vinnuveit-
endur og hafa oft hhðrað til og gefið
henni frí vegna æfinga. Það munar
miklu,“ segir Kristín.
í herbergi Sigrúnar Huldar Hrafnsdóttur sundkonu eru verðlaunapeningar og verðlaunabikarar uppi um alla veggi, i hillum og skápum. Alls hefur hún unnið
til hátt á þriðja hundrað verðlauna á 10 ára íþróttamannsferli sínum. Það fer því ekki framhjá neinum sem sækir Sigrúnu heim að þar býr afreksmanneskja
I fþróttum. Hér getur að líta hluta verðlaunapeninganna og bikara'sem hún hefur hlotið sem iþróttamaður ársins meðal þroskaheftra. Lukkudýrin fékk hún
I hvert skipti sem hún vann gull. DV-myndir GVA
T