Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1992, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 4. DESEMBER 1992.
Spumingin
Gengur þér erfiðlega að
ná endum saman?
Kristín Úlfsdóttir húsmóðir:.Nei, þeir
hlutir eru svona nokkum veginn í
lagi.
Brynja Jörundsdóttir húsmóðir: Já,
frekar, eftir því hvemig maður lifir.
Svavar Guðni Svavarsson múrara-
meistari: Já, þú getur nú rétt ímynd-
að þér það, ég er öryrki.
Gunnar Gunnarsson sjómaður: Auð-
vitað, eins og öllum öðram.
Valgerður Rúnarsdóttir sölumaður:
Já, það gengur erfiðlega hjá mér.
Mikael Þorsteinsson ellilifeyrisþegi:
Já, það gengur mjög erfiðlega.
Lesendur
Eyðsla og óhollusta
Ámi Helgasonr skrifar:
„Þetta er allt saman ríkisstjóminni
að kenna.“ Þetta heyrir maður svo
oft og það hjá þeim sem ekki kunna
fótum sínum forráð. Þegar maður sér
í þjóðfélaginu alla þá eyðslu, sem
ekkert leiðir af sér annað en áhyggj-
ur, þegar horft er á hvemig menn
eyða dögunum í alls kyns vitleysu,
þá virðist eins og það sé líka ríkis-
stjóminni að kenna. Hún hefur ef til
vÚI látið menn hafa of mikið af þessa
heims gæðum sem þeim hafa svo
orðið að fótakefli.
Og hvað ætli íslendingar eyði
miklu í alls konar óhollustu, að mað-
m- tali nú ekki um eitrið sem menn
láta ofan í sig eða reykja og púa út í
loftið. Þá þarf nú ekki að spara því
þetta allt er ríkisstjórninni að kenna.
Og ef til viil er það líka ríkisstjóm-
inni að kenna að fólk eyðirmeira en
það hefur efni á, jafnt dag og nætur,
og oft í vímu sem eyðileggur alla
dómgreind? Lögreglan hefur ekki við
að líta eftir þessu fólki sem hagar sér
þannig að jafnvel náunginn hefur
ekki frið fyrir ólátum. Kannski það
sé líka ríkisstjórninni að kenna.
Það er fróðlegt að horfa yfir sviðiö
í dag. Nú kunna þeir ráðin sem þjóð-
in dæmdi frá völdum fyrir ekki löngu
og era undrandi á að ríkisstjómin
.skuli sveigja fram hjá ráðum þeirra.
Það er nefnilega gott að vera vitur
eftir á.
En hversu auðugri myndi ekki
þjóðin vera ef hún eyddi ekki svo
ógurlega í brennivín, bjór og aðrar
eiturtegundir? Eða þá heilsufars-
lega? Ætli við ættum ekki marga ofar
moldu, þá sem eyddu ævi sinni í fylgd
með Bakkusi og öðrum þokkapeyj-
„Hversu auðgugri myndi þjóðin ekki vera ef hún eyddi ekki svo ógurlega
í brennivín," segir Árni m.a. í bréfinu.
um? Mætti ekki fækka opinberum
veislum. Hvað skyldu margir í dag
vera í hvers konar afvötnunarstíum
og meðferðarheimilum og hver er
kostnaðurinn af þeim?
Við þykjumst vera kristnir og trúa
á Jesúm Krist. Viö fórum í kirkjur
og þótt þær séu ekki upp á marga
fiska í dag eiga þær að vera musteri
guðs á jörðu og prestamir boðberar
kenningar um Jesúm Krist þótt hann
sé nú ekki tekinn mjög alvarlega þar
á bæ. Það fer ekki á milli mála að
mesta spillingin er af völdum ví-
munnar en hún er bara látin grass-
era og vísa mönnum á leið niður á
við til glötunar. Dagurinn í dag er
sannarlega umhugsunarverður. -
Dagmæður og samtök þeiira
HaUa Hjálmarsdóttir, Halldóra
Baldursdóttir, Ólafía Halldórsdóttir,
Sigríður Kristinsdóttir og Margrét
Anna Ríkharðsdóttir skrifa:
Vegna deilu sem risin er upp innan
Samtaka dagmæðra viljum við benda
á að í 3. gr. félagslaga samtakanna
stendur eftirfarandi: „Allir sem hafa
tilskilin leyfi til að gæta barna á
heimilum sínum eiga rétt á því að
verða félagsmenn samtakanna." -
Formaður samtakanna og stjómin
hefur gerst brotleg í þessum efnum,
að okkar mati, þar sem hún hefur
tekið þá ákvörðun að skrá ekki nýja
félaga í samtökin um óákveðinn tíma
þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir dag-
mæðra til inngöngu í samtökin.
Kom þetta berlega í ljós á fundi
þeim er dagmæður sátu hinn 25. nóv.
sl. þar sem stjómarkonur stóðu við
dymar meö félagatal og meinuðu
dagmæðram utan samtakanna inn-
göngu. Þeim var ekki gefinn kostur
á aö ganga í félagið eða borga félags-
gjald eins og þó tíðkast víða í öðram
félögum.
Einnig viljum við benda dagmæör-
um á að í 8. kafla 25. gr. reglugerðar
um daggæslu barna í heimahúsum,
útg. 21. maí 1992 segir: „Telji forráða-
maður barns eða annar aðfii að bam
njóti ekki þess aðbúnaðar og atlætis
hjá dagmæðram sem því ber, skal
hann tilkynna máhð þegar í stað til
félagsmálanefndar eða umsjónarað-
ila sem kannar máhð“. - Einnig
bendum við á að í sömu reglugerð,
7. kafla 22. gr., segir: „Við ráðningu
umsjónaraðfla skal ráöa fólk með
sérþekkirigu á uppeldi barna svo sem
fóstrar og annað uppeldismenntað
fólk.“
' Við vtljtim eindregið að reglugerð-
inni verði framfylgt þannig að ef upp
koma deiluiriál er varða 25. gr. reglu-
gerðar vísi stjórn Samtaka dag-
mæðra þeim til réttra aðila. - Við
vfijum og hvetja dagmæður til að
mæta allar á næsta aðalfund Sam-
taka dagmæðra í Reykjavík.
Enn i dag er hagstæðast að kaupa inn frá Bandaríkjunum, segir bréfritari.
Fríverslunarsamningur við Bandaríkin:
Hagstæðari viðskiptakjör
J. Mar. skrifar:
Fyrir rúmum 10 árum var ég með
htils háttar innflutning frá Banda-
ríkjunum en varð að hætta honum
vegna þess aö ég var ekki samkeppn-
isfær. En hvers vegna? Jú, vegna
þess að tollar og ýmis önnur gjöld
hér vora mun hærri en gerðist á inn-
flutningi frá Evrópulöndunum. Á
vöra þaðan vora lagðir á hthr tollar.
Samt var varan dýrari frá Evrópu!
Innkaup í Bandaríkjunum vora sem
sé mim hagstæðari - og era enn.
Þetta þýddi - og þýðir enn að neyt-
endur hér á landi þurfa að kaupa
vörur mun dýrari en eha. Mér þóttu
kyndugar þessar tohareglur svo ég
gekk á fund fyrsta ritara bandaríska
sendiráðsins á þeim tíma. í samtah
mínu við hann kom fram að marg-
sinnis hefði verið haft samband við
íslensk stjómvöld um fríverslunar-
bandalag eða um að fá a.m.k. ekki
lakari kjör en í Evrópu.
En íslenska ríkisstjórnin hafnaöi
því í öhum tilfellum. Á sama tíma
kynnti ég mér útflutning íslentjinga
tfi nokkurra landa og kom þá í ljós
að Bandaríkin versluðu við okkur
fyrir 10 mfiljarða króna á meðan við
urðum t.d. að greiða 6 mihjarða
króna í beinhörðum gjaldeyri tfi
Dana sem keyptu sama og ekki neitt
af okkur.
Ef þetta er ekki hundalógík í utan-
ríkisviðskiptum þá veit ég ekki
hvaða nafn hæfir þessu fyrirkomu-
lagi. - Og enn þann dag í dag eru
Bandaríkin með lægsta vöruverðiö
og hagstæðust tfi innkaupa fyrir okk-
ur. Hvað eigum við svo að bíöa lengi
eftir að íslensk stjórnvöld sjái sig um
hönd og breyti óhagkvæmum inn-
flutningsviðskiptum í hagkvæm með
því að gera fríverslunarsamning við
Bandaríkin?
DV áskilur sér rétt
til að stytta aðsend
lesendabréf.
DV
Nógkomið
Björgvin skrifar:
Það er mikið ábyrgðarleysi sem
sjúkraiiðar sýna með því að
ganga nú út af sjúkrahúsunum.
Jafnvel þótt einhverjir samning-
ar séu lausir er það fásinna að
ganga úr störfum sínum, hvort
sem þau eru á sjúkrahúsum eða
annars staðar. Það er eins og
sjúkraliðar búi a allt öðra at-
vinnusvæði en því sem tfiheyrir
íslandi. Vita ekki sjúkrahðar aö
hér er kreppa i atvinnumálum?
Svör til þeirra sem haga sér á lík-
an háttog sjúkraliðar gera verða
einfaldlega þau aö skera enn
meira niður, segja svo upp fólki
og minnka öll umsvif. - Annað
er einfaldlega ekki til umræðu í
stöðunni hér á landi - bæði hjá
sjúkraliðum sem öðrum.
Þarfir atvinnulífsins
Guðbjörn skrifar:
Þegar maður les frétt um að mn
sex hundruð nemendur séu við
nám í viðskipta- og hagfræði í
Háskóla íslands verður manni á
að spyrja hvort þessir blessaðir
nemendur eigi nokkra von til að
komast nokkru sinni í starf við
sitt hæfi.
Getur það verið aö Háskóhnn
láti það viðgangast að sta ekki
nemendur í þessar námsgreinar
eins og t.d. í læknisfræði eða
tannlækningar? Verður ekki yfir-
leitt að vera einhver viðmiðun i
æðri skólum við þarfir atvinnu-
lífsins, hvort sem um er að ræða
hagfræði, viðskiptafræði eöa
annað? Alhr eru jú aö læra, eða
a.m.k. flestir, til þess að fá starf
að loknu námi.
Lífeyrissjóðimir
Ólafur Gíslason skrifar:
Það hefur ekki verið nokkur
vafi í huga fólks, og það lengi, að
launþegar tapa stórlega á því að
greiða í lífeyrissjóði sína miðaö
við að ávaxta fé sitt, t.d. með
spariskírteinakaupum á eigin
vegum. - Nú er þetta hfeyrssjóða-
greiðsluhneyksli orðið svo aug-
lióst og hefur nú t.d. verið gerð
sérstök úttekt á því (m.a. í Al-
þýðublaðinu í dag, 1. des.) að hin-
um almennu launþegum er ekki
stætt á öðru en að krefjast þess
að eiga þess kost að fá greiðslur
sinar tfi sjóðanna endurgreiddar
og geta þá gert upp við sinn sjóð
hver fyrir sig, ef þeir svo óska.
Kjallaragrein Helga
Helgi Seljan skrifar:
Vegna myndbirtingar með
kjaharagrein minni í ÐV l. des.
sl. vil ég taka fram að sú birting
og þau tengsl sem hún skapar er
algjörléga á ábyrgð blaösíns. Mín
grein er almenn umflöllun fjölda
ólíkra mála og tengist tiltekin
mynd ekki því máh frekar en
ýmsum öðram, enda almenn að-
vörun vegna vaxandi sölu eitur-
lyfja almennt og þeirra mála í
heild.
Umsjónarmaður kjallaragreina
vill taka fram að mynd sem fylgdi
umræddri grein tengist bærilega
efni því sem um er fiahað í grein-
inni, og skyidum málum, nefni-
lega ólöglegri sölu og notkun
vimuefna - og nýlegum atburði
þar að auki. Tekið skal fram að
myndbirtingar eru að sjálfsögðu
á ábyrgð blaðsins.
varmistök
Runólfur hringdi:
Það er nú komið í ljós að gengis-
fehingin var ákveðin vegna
breytinga á viðmiðunarmörkum
spánska og portúgalska gjaidmiö-
flsins. Gengi þessara gjaldmiðla
féll ekki og því var gengisfehing
hér mikil og afdrifarík mistök
fyrir íslenskt efnahagslíf.