Dagblaðið Vísir - DV - 20.05.1994, Page 15

FÖSTUDAGUR 20. MAÍ 1994
15
Hvað er verið að fela?
Eitt af því sem vakið hefur athygli
í kosningabaráttunni í Reykjavík
er sú mikla áhersla áróðursmeist-
ara R-listans á að fela þá staðreynd
að Ustinn er borinn fram af flórum
stjórnmálaflokkum; Alþýðubanda-
laginu, Framsóknarflokki,
Kvennalista og Alþýðuflokki. For-
svarsmenn listans líta á það sem
óprúttna árás þegar á þetta er
minnst.
Svo langt hefur þetta gengið að
fiúltrúi Framsóknarflokksins á R-
listanum hélt því fram að flokkur-
inn byði ekki fram í Reykjavík.
Samt var R-listanum skilað inn til
yfirkjörstjórnar í nafni vinstri
flokkanna fjögurra. Hvað er verið
að fela - og hvers vegna?
Lýðræðisstjórn
bak við luktar dyr
Auðvitað eru gildar ástæöm- fyrir
þessum feluleik vinstri flokkanna
og þess vegna bregða þeir sér nú í
felubúninga. Jafnvel hörðustu
vinstri menn viðurkenna að vinstri
flokkamir eigi oft erfitt með að
vinna saman. Hagsmunatogstreita
og ósamrýmanlegar skoðanir
flokkanna leiða til þess að dýrmæt-
um tíma er eytt í deilur um smáat-
riði.
Við sem sitjum á Alþingi vitum
hversu erfitt er fyrir jafn sundur-
leitan hópa af fólki, allt frá gall-
hörðum framsóknarmönnum til
Kvennalistaþingkvenna, að ná
saman um smávægilegustu mál.
Innbyrðis deilur vinstri flokkanna
á Alþingi falla þó algerlega í skugg-
ann af vinstri stjóm í Reykjavík á
árunum 1978-1982. Tökum nokkur
dæmi:
* Það tók 5 mánuði og 11 umræður
í 6 nefndum að ákveða kaup á
• vagni undir sorpbíl.
* Deilt var um hver skyldi tendra
ljósin á jólatrénu á Austurvelli.
* Deilt var um hver skyldi opna
Elliðaárnar.
Vegna þessara og annarra deilna
taldi meirihlutinn óheppilegt að
halda fundi sem borgarbúar gátu
fylgst með. Vinstri flokkamir lögðu
- eins og nú - áherslu á í stefnu-
skrá sinni að gera „stjóm borgar-
innar lýðræðislegri“.
* Opna borgarfundi átti að halda,
KjáUaiinn
Friðrik Sophusson
þingmaður Reykvíkinga
en enginn fundur var haldinn.
* Aldrei vom haldnir fleiri lokaðir
fundir en á þessu tímabili. Talað
var um lýðræðisstjórn bak við
luktar dyr.
Reykvíkingar hafa fundið smjör-
þefinn af því sem gæti orðið í sam-
starfi vinstri flokkanna. Engin
Nokkrir frambjóðendur R-listans. -
samstaða er um skiptingu verkefna
milli þessara flokka. Það gæti líka
komið sér illa að sýna sum gömlu,
þreyttu andlitin frá því á vinstri
stjórnar ánmum.
Látum verkin tala
Framsjóðendur R-hstans hamra
á því að gera þurfi breytingar
breytinganna vegna. Það er mikil-
vægt að við Reykvíkingar minn-
umst þess að við höfum heyrt þessi
skilaboð áður. Ekki efa ég að fólkið
á R-listanum em ágætir einstakl-
ingar hver um sig. Það sem skiptir
Reykvikinga hins vegar máli er aö
þeir koma úr fjórum ólíkum flokk-
um með ólíka stefnu og ólík sjón-
armið. Kjósendur hafa vonda
reynslu af samstarfi þessara flokka
í borgarstjórn. Þess vegna er reynt
að fela flokkana sem best.
Borgarbúar þekkja störf Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík. Fylgi
flokksins í Reykjavík er fyrst og
fremst öflugt vegna stefnu hans og
samhentrar stjómar í málefnum
Reykjavíkurborgar. Kjósendur sjá
á hverjum degi árangurinn af því
starfi. Sjálfstæðisflokkurinn hefur
ekkert að fela og hann lætur verkin
tala.
Friðrik Sophusson
„Borgarbúar þekkja störf Sjálfstæðis-
flokksins 1 Reykjavík. Fylgi flokksins í
Reykjavík er fyrst og fremst öflugt
vegna stefnu hans og samhentrar
stjórnar 1 málefnum Reykjavíkurborg-
ar.
„Árlega er
gróðursettm-
skógur í 400
hektara lands
á Fljótsdals-
héraði. Skóg-
ræktin er
stunduð á 110
rsí’s rr'r*.
Þ»í aö nánast í
hver og einn Heraösskóga'
afþessum landeigendum geti orð-
ið fyrir verulegum búsifjum af
völdum hreindýra,
Á Héraði gengur æ stærri stofn
villtra hreindýra laus. I Ijósi þess
að kjörgróður dýranna er að
mestu horfinn i þeirra högum er
eðlilegt að þau leiti 1 friðlönd
skógarbænda þar sem mun meirí
og betri gróður er að finna. Slíkt
hafa þau gert í þrígang síðustu
fimm árin og valdið verulegum
skemmdum á um 20 jörðum í
hvert skipti.
Samkeppnin núlli hreindýra og
sauðkindarinnar um sömu beit-
arplöntur hefur ennfremur auk
ist á afréttum.
Á Héraði og Borgarfirði eystra
eru nú 36 þúsund ærgildi, auk
hreindýra sero samsvara til beit-
ar 10.500 ærgilda. Beitarálag
hreindýra er því um fjórðungur
alls beitarálags á Héraöi. Með til-
liti til þess að beitarþungi hrein-
dýra er hlutfallslega sjö sinnum
meiri en kinda og þess aö dýrin
skila af sér fimm sinnum minni
; afurðatekjum hlýtur að vakna
spurning um fækkun dýranna. í
|>að minnsta verði séð til þess að
samræmi sé ó milli stoínstærðar
og hversu mikla beit kjörgróður
þeirra þolir. Því legg ég til veru-
lega fækkun, betra skipulag og
bætta nýtingu á þeim hreindýra-
stofni sem eftir verður.“
Fortíðarvandi Reykvíkinga
Frá því að núverandi ríkisstjórn
komst til valda hefur vart nokkurt
mál verið rætt öðruvísi en að ráð-
herrar Sjálfstæðisflokksins með
borgarstjórann fyrrverandi Davíð
Oddsson í fararbroddi hafi vísað til
fortíðarvanda.
Martröð fyrir
sjálfstæðismenn
Fyrir 16 árum tapaði Sjálfstæðis-
flokkurinn borginni eftir tæprar
hálfrar aldar stjórn. Minnihluta-
flokkarnir sem þá voru þrír tóku
við stjórn borgarinnar og stóðu fyr-
ir alls konar framkvæmdum og
nýjungum, meðal annars er hlutur
borgarinnar í listahátíðum þessa
tímabils mjög eftirminnilegur.
Meirihlutinn 1978-1982 átti hins
vegar við afar sérstakan vanda að
stríða, sem var embættismanna-
kerfi borgarinnar. Þá eins og nú
sátu sjálfstæðismenn í nánast öll-
um toppstöðum borgarkerfisins og
lögðust af öllum símnn þunga gegn
ákvörðunum meirihlutans.
Miklar vonir voru bundnar við
meirihlutann 1978-1982 og miklar
kröfur til hans gerðar. Meirihlut-
inn gerði margt, en okkur fannst
þó sumum hverjum ekki nóg að
gert, einkum í málefnum kvenna
og fiölskyldnanna, sem m.a. leiddi
til kvennaframboðsins í Reykjavík
1982. Það er hins vegar ímyndun
Sjálfstæðisflokksins og Morgun-
blaðsins (sbr. Reykjavíkurbréf 14.
KjaUarinn
Kristín Ástgeirsdóttir
þingkona Kvennalistans
í Reykjavík
maí) að borginni hafi verið illa
stjómað og að þetta skeið hafi ver-
ið eitthvert svartnætti fyrir borg-
arbúa. Það varð hins vegar mar-
tröð fyrir sjálfstæðismenn sem
töldu og telja sig eiga borgina með
húð og hári.
Vöm íhaldsins nú á þessu vori í
bland við sakleysið gengur út á það
hve borginni sé vel stjómað og slæ-
legt gengi í skoöanakönnunum
hljóti því að vera einhverju öðm
að kenna en óánægju með „Flokk-
inn“. Það er kreppan og gott ef ekki
vanþakklæti lýðsins sem nú bitnar
á þessum yndislega borgarstjórn-
armeirihluta.
Til framtíðar í stað fortíðar
En hvað er svona gott við stjóm
borgarinnar? Auðvitað má nefna
ýmsar nauðsynlegar framkvæmdir
sem allir hafa verið sammála um,
en hvaö um skortinn á leikskóla-
plássum og langa biðlista barna
sem bíða þess sjálfsagða réttar að
fá gæslu og kennslu? Hvað um
langa biðlista veikra gamalmenna
sem bíða eftir langleguplássi?
Troðfullir grunnskólar? Atvinnu-
leysið og ómarkvissar aðgerðir í
atvinnumálum? Hvemig hefur
borgin bmgðist við vaxandi fátækt
og neyð? Hvað um skuldir borgar-
innar vegna Perlunnar og ráðhúss-
ins, vom þetta skynsamlegar fiár-
festingar? Niðurrifsstefna íhalds-
ins gagnvart gömlum húsum sem
nú leiðir til þess að það á að fara
að byggja upp sýnishorn af gömlum
húsum? Stöðuveitingar borgarinn-
ar, t.d. embætti borgarlögmanns?
Launastefna borgarinnar gagnvart
konum? Einkavæðingarævintýrið
kringum SVR? Klúðrið varðandi
sameiningu sveitarfélaga á höfuð-
borgarsvæðinu? Jafnréttismálin,
þar sem önnur bæjarfélög em kom-
in miklu lengra en höfuðborgin?
Konur í stjómunarstöðum á vegum
borgarinnar, hvar em þær? Er til
höfuðborg í Evrópu þar sem ekki
er að finna svo mikið sem einn sér-
hannaðan tónlistarsal? Er hlustað
á raddir borgarbúa? Hvað um alla
þá sem staðið hafa í stríði við borg-
arstjómaríhaldið út af skipulags-
málum?
Ef fortíðarvandi Reykvíkinga er
einhver, þá er það íhaldið með sitt
flokksgæðingakerfi sem gegnsýrir
stjórnkerfi borgarinnar. Það er
löngu timabært að gefa sjálfstæðis-
mönnum frí og hleypa þeim öflum
að sem sameinast hafa í R-listan-
um, þannig að horft verði til fram-
tíðar í stað fortíðar og þarfir borg-
arbúa settar í öndvegi.
Kristin Ástgeirsdóttir
„Ef fortíðarvandi Reykvíkinga er ein-
hver, þá er það íhaldið með sitt flokks-
gæðingakerfi sem gegnsýrir stjórnkerfi
borgarinnar."
að lifa
ífriði
„Það er
óhætt að setja
stórt siöferði-
legt spurning-
armerki við
þann verknað
okkar aö
flytja hrein-
dýr til lands-
ins undir þvi formaðurSam-
yfirskini að bandsdýraverndar-
þau eigi að fétaga íslands.
auðga lifandi náttúru landsins og
hafa þau síðan fyrir skotmark
byssuglaðra manna.
Hvert haust er heimkynnmn
hreindýranna breytt í blóðugan
vígvöll; þar sem dýrin æöa um ;
skelfingu lostin og kálfar hrekjast
fi’á hjörðinni þegar móöir þeirra
fellur fyrir byssukúlu.
Náttúruleg dánartíðni hrein-
dýra er há og það eru veikluðustu
dýrin sem drepast. Skipulagðar
drápsferðir í heimkynni hrein-
dýranna á haustin, þar sem
markmiðið er að drepa stærstu
og fallegustu dýrin, sem gjaman
veita lvjörðinni forystu, gera það
að verkum, ásamt þeim ólýsan-
lega glundroða sero verður í
hjörðinni, að enn fleiri dýr drep-
Hreindýrin sem nú lifa á íslandi
eru afkomendur dýra sem voru
flutt til landsins fyrir rumlega 200
árum. Lofið þeim að lifa í friði.“
Jórunn Sörensen,