Alþýðublaðið - 27.04.1967, Blaðsíða 4

Ritstjóri: Benedikt Gröndal. Simar 14900—14903. — Auglýsingasími:
14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hveríisgötu, Rvík. — Prentsmiðja
Aiþýðublaðsins. Sími 14905. — Áskriftargjald kr. 105.00. — í lausa-
sölu kr. 7.00 eintakiO. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Hvílíkt fúafen!
ÞAÐ ER VIÐURKENND staðreynd, að velmegun
undanfarinna ára stafar af mikilli framleiðslu þjóðar-
innar, fyrst og fremst í sjávarútvegi, og hagstr-
verðlagi á útflutningsafurðum.
Það er einnig viðurkennd staðreynd, að síðustu mán
uði hefur verðlag afurðanna lækka>ð verulega og er
afleiðing þess stórfellt tap, sem fyrst kemur niður á
útflutningsatvinnuvegunum.
Stundum hefur mátt lesa í blöðum stjórnarandstöð-
unnar, að þetta sé fyrirsláttur >af hendi ríkisstjórn-
arinnar. Verðlag útflutningsafurða sé viðunandi og
jafnhátt meðaltali nokkurra ára.
Síðustu daga Alþingis fékkst viðurkenning frá leið-
togum stjórnarandstöðuflokkanna á því, að hér sé um
alvarlegt vandamál að ræða. Þegar þingið fjallaði um
útflutningsgjald það, sem lagt er á sjávarafurðir (og
rennur til ýmissa þarfa útgerðarinnar sjálfrar), flutti
Lúðvík Jósefsson breytingartillögu þess efnis, að
þetta gjald skyldi lækkað verulega á útfluttum síldar-
afurðum. Eysteinn Jónsson var fljótur að spretta á
fætur og lýsa samþykki við tillöguna. í raun og veru
var þetta tillaga um mikla opinbera hjálp til síldarút*
vegsins og taldi Lúðvík þá hjálp vera nauðsynlega
vegna lækkandi verðlags erlendis.
í þessari tillögugerð fólst játning á því, sem ríkis-
stjórnin hefur siagt þjóðinni, að stundarerfiðleikar
stafi af alvarlegum verðlækkunum á aðal útflutnings-
vörum okkar.
Slíkar sveiflur koma íslendingum ekki á óvart. Þjóð
in hefur búið við breytilegt aflamagn og breytilegt
afurðaverð í þúsund ár.
Hitt er nýtt, að þetta áfall hefur ekki haft 'alvarleg
áhrif á efnahagslíf þjóðarinnar. Fyrir fáum árum
heíði sllkt tjón þegar í stað valdið gjaldeyrisskorti,
hert hefði verið á höftum og dregið saman í innflutn-
ingi og framkvæmdum.
Nú hefur þetta eklci gerzt. Vegna gjaldeyrisvara-
sjóðsins hefur innflutningur haldið áfram óhindrað og
framkvæmdir eru geysimiklar. Það er enginn kreppu
svipur á íslenzku þjóðfélagi.
Þctta er nýtt. Þessi styrkur til að standa af sér and-
streymi hefur ekki verið til í íslenzku atvinnulífi fyrr
en nú á tímum viðreisnarinnar. Þetta er stórfelld
breyting til góðs í lífi þjóðarinnar, öryggi, sem hún
hefur' elrki þekkt fyrr.
Tíminn sagði í gær, að atvinnulíf íslendinga væri
fúafen.
Starf kaupfélagsstjóra
við Kaupfélag Berufjarðar, Djúpavogi. er laust til
umsóknar og veitist frá 1. júní n.k.
Umsóknir ásamt nauðsynlegum upplýsingum send-
ist Gunnari Grímssyni, starfsmannastjóra S.Í.S. eða
Elís Þórarinssyni, stjórnarformanni félagsins.
W

VANTAR BLAÐBURÐAR-
FÓLK í
EFTIRTALEN HVERFI:
MIÐBÆ I og II
HVERFISGÖTU EFRI
HVERFFSGÖTU NEÐRI
LAUGAVEG NEÐRI
GNOÐARVOG
KLEPPSHOLT
KLEPPSHOLT
RAUÐARÁRHOLT
BRÆÐRABORGARSTÍG
LAUGARTEIG
LAUGARÁS
FRAMNESVEG
★ NÁTTÚRUNAFNAKENN-
INGIN OG FRÆÐI-
MENNIRNIR.
Furðu hljótt hefur verið um fyrir-
lestra Þórhalls Vilmundarsonar prófessors um
náttúrunafnakenninguna, sem hann flutti í Háskól-
anum í vetur. Ekki virtist þó skorta áhugasama
áheyrendur. Á öllum fyrirlestrunum fjórum var
fullt hús út úr dyrum og komust faerri að en vildu.
M. a. sá ég ekki betur en þar sætu innarlega á
bekkjum ýmsir helztu páfar og prelátar íslenzkrar
tungu og sagnfræði meðal þjóðarinnar, auk minni
spámanna og áhugamanna úr öllum stéttum þjóð-
félagsins. Enda var hér á ferðinni nýstárleg kenn-
ing, sem brýtur verulega í bága við hefðbundnar
skoðanir á sögu þjóðarinnar á landnámsöld, en tek-
ur einnig til málþróunarinnar í ríkum mæli, að
mér skilst. Auðvitað er ekki leikmanna að dæma
um svo flókin vísindi, heldur fræðimanna, og þá
fyrst og fremst sagnfræðinga og málfræðin-
Vera má hins vegar, að þeim finnist erfitt um vik
að fella dóm um málið, örnefnarannsóknir eru
skammt á veg komnar hér á landi og gögn liggja
ekki fyrir nema að litlu leyti.
★ AFMÆLISÚTGÁFAN OG
ÖRNEFNAORÐABÓK.
Nýlega hafa verið lagðar fram
tillögur um hvernig bezt verði minnzt 1100 ára
búsetuafmælis þjóðarinnar í landinu árið 1974.
Talsverðar umræður hafa orðið um tillögurnar
meðal almennings og þær sætt nokkurri gagnrýni,
sem eðlilegt má teljast. T. d. hafa ýmsir orðið til
að gagnrýna hugmyndina um 58 binda útgáfu á
úrvali úr bókmenntum þjóðarinnar, gömlum og
nýjum. Ég tel mig ekki meiri bindindismann á
fagrar bókmenntir en gengur og gerist, en hrædd-
ur er ég um, að svona stórfellt bókmenntafyllirí
kynni að enda með skelfingu. Þetta yrðu fráleitt
minna en 300—400 þúsund eintök, líklega meira.
Hætt er við, að lítið seldist af allri þessari bóka-
kássu, margir hljóta að eiga verkin fyrir í ein- •
hverri mynd, og verulegur hluti upplagsins mundi
þess vegna lenda á einhverjum Listamannaskála-
markaði fyrr eða síðar. Athyglisverðar ábendingar
hafa hins vegar komið fram um útgáfuna, m. a.
að styrkja ýmsa merkilega útgáfustarfsemi, sem
lengi hefur verið á döfinni, en ekki náð í höfn
vegna fjárhagsörðugleika. Því til viðbótar vildi ég
aðeins leyfa mér að minna á örnefnarannsóknirnar
og útgáfu örnefnaorðabókar. Færi einmitt vel á að
tengja slíka útgáfu þessu merkisafmæli, örnefna-
rannsóknir snerta í grundvallaratriðum sögu og
tungu þjóðarinnar, eins og minnzt hefur verið á
og skýrt kom fram í fyriríestri Þórhalls Vilmund-
arsonar um náttúrunafnakenninguna í vetur.
Steinnj

Ja, hvílikt íúafen!
4 27. apríl 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ