Alþýðublaðið - 27.06.1967, Blaðsíða 7

Minning:
Leopold Jóhannesson
Meö Leopold er genginn einn-af
hinum traustu, og skoðanaföstu
brautryðjendum íslenzkrar verk-
lýðshreyfingar og Alþýðuflokks-
ins. Einheldinn maður og sam-
viskusamur og laus við allan flysj
ungshátt' og sýndarmennsku. Glað
ur maður og félagslyndur, er á-
vallt var viðbúinn, að leggja góðu
máli lið eða hlaupa undir bagga
með félögum sínum ef á bjátaði.
Hann þekkti ég um áratugi sem
nágranna og samherja og ávallt
að drengskap staðfestu og fórn-
fýsi.
Foreldrar Leopolds voru hjónin
að Dunk í Dalasýslu Anna Guð-
mundsdóttir og Jóhannes Einars-
son.
Árið 1926 kvæntist hann eftir-
lifandi konu sinni Ágústu Jónas-
dóttur, er var manni sínum -mjög
samhent og lifir hún hann ásamt
5 uppkomnum börnum þeirra.
Bar Leopold hag barna sinna
mjög fyrir brjósti og gladdist
innilega yfir barnaláni. Leopold
stundaði margvísleg störf um
dagana, enda lék allt í höndum
hans er að verkamenningu laut
hvort heldur var togaravinna,
og þá mestar, er hann dró lax og
viðureignin milli hans og laxins
var tvísýnust.
Kæri vinur og samherji þökk
fyrir viðkynninguna og samfylgd-
ina.
Erlendur Vilhjálnisson.
ÍSLANDSMÓTIÐ
LAUGARDALSVÖLLUR
í kvöld kl. 20,30 leika:
FRAM - I.B.K.
Dómari: Hreiðar Ársælsson.
MÓTANEFND.
Nauðungaruppboð
Eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík fer fram nauðungar-
uppboð að Ármúla 26, hér í borg, fimmtudaginn 29. júní
1967, kl. 1,30 síðdegis.
Seldur verður ýmiskonar varningur tií fullnægju ógreidd-
um aðflutningsgjöldum, svo og söluskatti, ennfremur vör-
ur, sem gerðar hafa verið upptækar.
Þá verður einnig selt eftir kröfu bæjarfógetans í Kópar
vogi, Búnaðarbanka íslands, Iðnaðarbanka íslands hf.. Út-
vegsbanka íslands og ýmsra lögmanna, lögteknir og fjár-
numdir munir, svö sem húsmunir, skrifstofuvélar og áhöld
allskonar.
Eftir ákvörðun skiptafunda verðá ernnig seldir húsmunir
úr dánarbúi Magnúsar G. Blöndal, vöruleyfar úr þrotabúi
Valvers hf og afgangur af upplagi af Vikublaði Fálkans,
eign Fálkans hf.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
AUGLÝSIÐ í ALÞÝÐUBLAÐINU
Ég hef beitt ýmsum ráðum, þeg
ar ég hef þurft að hjálpa fólki
vegna bakverkjar. Það má nota
stálkorselett eða nudd, lyf eða
skurðaðgerðir. Ég byrja gjarnan
á auðveldasta, einfaldasta og þar
með ódýrasta ráðinu, en tek síð-
an upp flóknari aðgerðir, ef þörf
krefur. Tilgangurinn er alltaf að
ná fullri heilbrigði, ekki aðeins
bráðabirgða bata eða kvalastill-
ingu.
Fyrir kemur, að sjúklingurinn
þurfi ekki á öðru að halda en
tveim aspiríntöflum. í önnur
skipti kann að reynast nauðsyn-
legt að gera verulega skurðað-
gerð. Það er ekki gott fyrir lækn-
inn að vita hvers þarf með eftir
að hafa skoðað sjúklinginn einu
sinni.
Það er heill herskari af vanda-
málum í sambandi við hrygginn,
er getur valdið tímabundnum eða
varanlegum bakverk. Sjúkdómur
í brjóskflögunum í hryggnum, van
sköpun í hryggsveigjunni, dálítill
munur á lengd beina, slæm stell-
ing og jafnvel sár í skeifugörn
geta valdið bakverk.
Hryggurinn er eins og brú, sam
an sett úr mörgum hlutum. í
’sjálfri hrygglengjunni eru 24
bein, sem liggja hvert ofan á öðru,
næstum eins og byggingakubbar,
og lá milli þeirra mjúk flaga. Þessi
brú er borin uppi af spjaldhryggn
um, en hann hvílir síðan á þeim
stoðum, sem fætur vorir mynda.
Menn geta sjálfir ímyndað sér
áreynsluna, sem myndast á mðt-
um spjaldhryggs og hrygglengju,
og það er heldur ekki undarlegt,
að einmitt þar er oft að finna
orsökina fyrir verkjunum. Bæði
er auðvelt að ofreyna þennan lið,
og svo verður hann fyrir sliti.
Hálsrígur er yfirleitt ekki tal-
inn bakvérkur. En þetta er oft
ekki rétt. Hálsinn, eða ef við vilj
um heldur hálsliðirnir, er afar-
veigamikill hluti hryggsúlunnar.
Hauskúpan, með sínu fína inni-
haldi, vegur salt á hálsbeinunum,
úm það bil eins og melóna, sem
sett er á stöng, samansett úr sjö
hlutum. Næstum allir verkir í háls
liðum geta dreifzt þannig, að
þeir komi ekki aðeins fram á
þeim stað, heldur líka í öllum
efri hluta hryggsins, öxlunum og
höfðinu. Þetta stafar af óeðlileg-
um þrýstingi á taugar á þessu
svæði.
Hve margvísleg slík vandamál
í hálsliðum geta verið má sjá af
eftirfarandi:
Marta S, þrettán ára gömul
stúlka, hafði stöðuga verki í hálsi
og baki í heilt ár. Einkum voru
verkirnir slæmir á morgnanna,
þegar hún ætlaði á fætur. For-
eldrarnir reyndu ýmisleg ráð. Þau
fóru með hana í röntgenrannsókn,
fengu taugasérfræðing til að
skoða hana, þá tók beinasérfræð-
ingur við, henni voru fengin ný
gleraugu, en allt árangurslaust.
„Hve lengi hefur þú haft kodda
úr frauðgúmmíi?“ spurði ég
Mörtu. ,,Um það bil eitt ár“, svar-
aði hún.
,,Losaðu þig við þann kodda og
fáðu þér lítinn og þéttan venju-
legan kodda í staðinn“, sagði ég.
Foreldrarnir voru vantrúaðir,
en þau fóru að mínum ráðum.
Daginn eftir voru verkirnir horfn
ir. Hið mjúka frauðgúmmí véitti
hálsvöðvum Mörtu ekki nægilegán
stuðning, og þess vegna drógust
vöðvarnir saman á nóttunni. Það
eina, sem Marta þurfti á að halda
frá læknavísindunum, var ráðið
um nýjan kodda.
Virginía var sextán ára og gekk
í menntaskóla. Hún var all’há-
vaxin og með örlitla hrygg-
skekkju. Mánuðum saman kvart-
aði hún úm verki í baki og hálsi.
Ég reyndi við hana ýmis lyf, en
ekkert stoðaði. Þegar henni þatn-
aði ekki, sendi ég hana til bqina-
sérfræðings. Hann hringdi til imín
tveim dögum síðar.
,,Þér verðið að gera eitthvað
til að koma vitinu fyrir móður-
ina“, sagði hann. „Hún þvingar
Virginíu of mikið til að koma
henn hátt í skólanum. Virginía
hefur móður sína bókstaflega á
hálsinum og þar af stafa verkirn-
ir‘“.
Eins kurteislega og ég gat út-
skýrði ég þetta fyrir móður Vir-
giníu og fékk hana til að skilja,
að hálsvöðvar geta alveg eins orð
ið fyrir tilfinningalegum eins og
líkamlegum þrýstingi, og þetta
stafaði af of miklum lestri og
námi. Ég fékk hana til að skilja,
að tími væri kominn til að slakað
yrði á heima fyrir. Þetta góða ráð
reyndist bera árangur og hjálp-
aði Virgíníu allt öðru vísi en öll
lyfin höfðu gert.
Frank O. var 55 ára gamall
sölumaður. Hálsrígurinn í honurn
hófst morguninn eftir að hann
hafði orðið meistari í keiluspili i
klúbbnum sínum. Hann tók eftir,
að verlturinn var verstur, þegar
liann hreyfði höfuðið. Þetta koni
honum til að halda, að hann
hefði tognað, og ég gaf honunii
þau ráð, sem venjulega eru í.slík
um tilfellum hvíld, hlýindi, njidd,
aspirín og vöðvaslakandi lyf.
Er 'honum batnaði ekki, léjt ég
hann fara í röntgenrannsókn. Ég
reyndi svo ýmis önnur lyf,} en
verkirnir héldu áfram. Það tók nú
að valda nokkrum kvíða, að þera
tók á magnleysi í vinstri ppp-
handlegg. Við þetta bættist svo
Fxamhald ó 15. síðú.

27. ' júní 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ J