Alþýðublaðið - 27.06.1967, Blaðsíða 16

mmjŒ>
Sjónvarpslaus
mánuður
Nú alveg á næstunni fer sjón-
varpið í frí, og fólk er farið að
velta því fyrir sér, hvernig það
eigj að þrauka sjónvarpslaust í
Jicilan mánuð eða sex vikur, eða
livað það nú verður lengi sem
•tsendingar falla niður. Að visu
verður fólk ekki alveg sjónvarps
laust, því að Keflavúkursjónvarp
M fer ekki í neitt frí, en það held-
Ur alltaf áfram að skemmta höfuð
staðarbúum og nærsveitarmönn-
um, hvað svo sem öllum yfirlýs-
png um bráða lokun þess líður.
En þótt sumum prófessorum
þyki það kannski ekki góð latína
þá er það nú svo samt, að Kefla
vikursjónvarpið er ekki nema lé-
legt súrrógat fyrir hitt sjónvarpið
í vitund þorra manna. Þótt yfir
völdin séu á annarri skoðun, þá
mundu velflestrr núorðið líta á
Revkjavíkursjónvarpið sem miklu
'meira alvörusjónvarp en Suður-
ít
Saknaðarljóð
Senn mun sjónvarpið loka,
syrtir í menntamál,
um má hér engu þoka
ógnun né bænarmál.
Þegar ég fregnaði þetta,
þenktj ég; Hver á að metta
mína marghrjáðu sál?
Inn geng ég aldrei síðan
án þess að fella tár.
Aum er mín innri líðan,
uppmáluð skelfingin stár_
Dýrlingsins sárt mun ég sakna,
sofna ég bæði og vakna
votur um vanga og brár.
Brátt verður sjónvarpsborðið
á bænum snautlegt og tómt.
Margt sást þar fallegt morðið,
sem mjög hefði vel sér sómt,
og eins þótt útlent væri,
við ypparleg tækifæri,
innt frá alveg frómt.
nesjasjónvarpið, og þess vegna er
það dálítið kátlegt að yfirvöldin
skuli halda í það fram í rauðan
dauðann að enn sé ekki farið að
sjónvarpa hér fyrir alvöru. En
það er kannski gert af hugulsemi
gagnvart þeim, sem ekki geta
þraukað sjónvarpslausir í heilan-
mánuð, að leyfa þeim að halda
súrrógatinu óskertu þann tíma.
Rétt mun að gera ögn nánari
grein fyrir því, hvers vegna Kef
lavíkursjónvarpið er talið hér
standa hinu innlenda að baki,
því að auðvitað er reglan að jafn
aði hin, að allt útlenzkt er talið
taka öllu íslenzku mjög fram. En
skýringin er auðvitað sú að Kefla
víkursjónvarpið býður ekki upp
á neinn dýrling Þar er að visu
Bonanza og Perry Mason, en hvað
er það á móti sjálfasta Símons
Templara? Það er því í raun og
veru meira á menn lagt en það
eitt að vera sjónvarpslausir í heil
an mánuð; menn þurfa líka að
vera dýrlingslausir og er það í
rauninni sýnu verra. Það v~r
þess vegna mikil sárabót að s'þ
varpið skyldi nú á sunnudaginn
hafa komið með mynd af dýr-
lingnum aukalega, þótt það væri
ekki nema svipmynd, og væri auð
vitað sjálfsagt að sýna þá mynd
nokkrum sinnum þetta eina sjón
varpskvöld sem eftir er fyrir lok
un, svo að fólk geti fest sér göf
ugmannlega ásýnd hans vel í
minni og varðveitt hana í draum
um sínum mánuðinn langa, Það
ætti ekki að vera svo mikil fórn
fyrir sjónvarpið að láta þetta eft-
ir, þó ekki kæmi annað til en
það að sjónvarpsmennirnir sjálfir
sjást svo ágæta vel á þessari dýr
lingsmynd.
Eitt gleymist mönnum þó gjarn
an þegar þeir liarma væntanlegt
sjónvarps- og dýrlingsleysi næsta
mánuðinn, og það er að velta
þeirri spurningu fyrir sér hvern
! ig við höfum farið að því að
þrauka í þúsund ár, án þess að
hafa sjónvarp eða dýrling til að
stytta okkur stundir. En auðvitað
er þetta ekki gild mótbára, þegar
hins er gætt, hvernig líf það var.
Enda héldu það engir út til lengd
ar, ekkj nema eina mannsævi eða
|s\o.
SKILJA KONUR SÍÐUR,
SEM VINNA ÚTÍ? stóð í fyr
irsösn í blaði á sumiudagina.
Mér brá, þegrar ég las þetta,
sérstaklega af því að þetta
stóð á kvennasíðu. Ég- iiafði
aldrei fyrr heyrt þann b»í-
skap á slíkri síðu, að ÚK-
vinna gerði konur skilniags-
minni. En svo sá ég aS ég
liafði misskilið fyrirsögnna.
Það var auðvitaö átt við að
útivinnan gerði þær enn •-
skiljanlegri , . .

Hann er grænn, gamBnginn
fyrir ofan mig. Auðvitað er
tneint, að þær skilji sfður
við kaliana sína. Þá þurfa
þær ekki að hafa þá hang-
andi yfir sér allt sumarfriií,
heldur fá þeir að dúsa einir
heima.
Það þarf nú ekki að vera »f
völdum útivinnunnar ein-
göngu, heldiu- er
andi tímanna tákn,
ur eru yfirleitt hættar að
skilja mjólkina sína sjálfar
— enda kvað rjóminn vera
fitandi.