Alþýðublaðið - 31.08.1967, Page 16

DVR gripur
Nei, ihér cr ei neitt að hræð-
ast.
frú Hansen er þar á ferð
með hatt, sem er keyptur í
Kaupmannaliöfn
og kostaði jarðarverð.
Einhvers staðar í íslenzkum
Ihókmenntum standa þessar hend-
ingar, ef rétt er munað. Og fyrst
einn kvenhattur getur kostað jarð
arverð, ihvað eru menn Iþá að fár
ast yfir því að heil liurð, meira
að segja tvívængjuð, skuli kosta
ámóta verð og meðalbýli í sveit?
Sum blaðanna hafa verið að fár
ast yfir því, að nýja hurðin á Al-
þingishúsinu væri tíýr, en af þessu
dæmi má sjá að fhún Qiefur ekki
feostað nema lámóta og einliver
frægasti hattur íslenzkra 'bók-
imennta. Og iþað þætti almennum
liorgurum léleg útidyrahurð, sem
kostaði ekki meira en (hattar
frúnna þeirra.
Alþingi þarf líka flestum öðrum
stofnunum fremur að hafa sterka
hurð fyrir sínum dyrum. Á dyr
alþingis knýja margir, sniklu
fieiri en þar komast inn, enda
er það út af fyrir sig líka eins
gott, ,að þarigað skuli ekki bverj-
hleypt inn, se-m þangað vill
fara. Það vegur ævinlega tals-
vert upp á móti hryggðinni að sjá
möfn þeirra, sem hafa náð kosn-
ingu við hverjar alþingiskosning-
ar, að líta á listann yfir bina,
nem Ihafa fallið.
Annað kemur Ihér líka til, sem
gerir að alþingi verður að hafa
Ihurð fyrir isínum dyrum. Pólitísk-
ir andstæðingar velja ihver öðr-
um stundum stóryrði fyrir kosn-
ingar, og þess munu jafnvei dæmi
að þeir óski hverjir öðrum í hurð
arlaust. Væri nú engin liurð fyrir
lalþingi, væru þeir með þessu að
óska fjandmanninum á þing. All-
ir sjá, að slíkt væri gjörsamlega
öfært. Þótt allt kunni að vera að
fara í fliurðarlaust í landinu svona
'almennt séð, þá nær auðvitað
■engri átt að alþingi sjálft .sitji í
siíkum stað.
Nú isegja kannski einhverjir,
;að sjálfsagt sé að hafa hurð á
alþingishúsinu, en hún fliefði
kannski igetað kostað minna en
meðalíbúð í fjölbýlisliúsi utan
Keykjavíkur. En þetta er auðvitað
ek-kert annað en nöldur lítilla
kalla, sem sjá eftir (liverjum eyri,
sem varið er til menningarauka.
Alþingi okkar hefur oftsinnis ver-
ið nefnt dýrgripur í fallegum ræð
um, og auðvitað hæfir því ekki
annað en hið dýrasta. í alþingis
húsinu má ekkert vera toillegt,
nema auðvitað ræður þingmann-
anna.
Hitt er svo annað mál, að varpa
má fram þeirri spurningu, flivort
rétt hurð lliafi verið valin fyrir
húsið, fyrst farið var að skipta
um fliurð á því á annað borð. Það
er að minnsta kosti dálítið eftir-
tektarvert, sem fliurðarsmiðirnir
láta hafa eftir sér í einhverjum
blöðum, að hurðin sé gerð úr slík
um kjörviði, að hann batni stöð-
ugt með aldrinum. Nú er maður
alltaf að heyra að til standi að
byggja nýtt hús yfir alþingi og
leggja gamla steinhúsið Iians
Balds fyrir róða, og því hefði mátt
ætla að ekki hefði þurft að setja
fjTÍr húsið hurð, sem greinilega
er ætlað að vera þar um aldir. En
þess er þó auðvitað að gæta að
það munu einkum fliafa verið al-
þingismenn, sem hafa talað um
væntanlegt nýtt alþingishús, og
því getur vel verið að alþingi
sjálft liafi ekki séð ástæðu til að
taka það alltof alvarlega. Það
ætti að þekkja sína heimamenn
bezt allra.

Viðskiptamálaráðherra gal
þess að fyrra bragði, að rík.
isstjórnin teldi gengislækkun
ekkí rétta ráðið til að Ieysa
erfiðleika þá, sem steðja að
þjóðinni. Gengislækkun getl
að vísu hjálpað útflutnings-
atvinnuvegunum, þegar verð-
fall verði á framleiðsluvörura
þeirra, en margir AÐRIR ó-
kostir vegi þungt á vogarskál
unum. VÍSIR.
Ef ég væri stjórnmálamaður
mimdi ég nota tækifærið og
segja að nú vissi maður hvaða
hug Vísir bæri til útflutnings
atvinnuveganna. . .
Hvaða della er það að ætla
að fara að Ioka Glaumbæ,
þótt það hafi verið þar dá-
lítið margir um daginn. Það
er eins og þeir haldi að við
táningarnir séum einhverjir
ístrubelgir, sem þurfum endi
lega svo mikið pláss til að
skemmta okkur. . . 1
Miklir bölvaðir dónar getá
þessir kallmenn verið. Éff
hitti einn uin daginn eg
spurði hann l grandaleysi,
livort hann vissi hvar flug.
úrnar héldu sig um veturinn.
Og livað lialdið þið að svínið
hafi sagt. — Ég veit það ekkl,
sagði hann, — en þar ættir