Alþýðublaðið - 21.09.1967, Qupperneq 5
Vill þýða íslenzk
Ijóð á erlend mál
Professor Pablo Laslo frá Mexico.
♦
af reykingum...
BARÁTTAN gegn sígarettum og
reykingum yfirleitt heldur á-
fram, en augljóst er, að ihér er
við ramman reip að draga og
•það þarf að sigrast á margs kon
ar fordómum, ef það á að takast
að fá fólk til að hætta að reykja.
Nýlega lauk alþjóðlegu lækna
þingi í New York. Á þinginu var
tovatt til þess, að miklu meira
væri gert til þess að fá fólk til
þess að hætta að reykja — eða
byrja aldrei á því. Bent er á, að
það ætti að banna að bjóða síga
rettur í flugvélum — ókeypis, —
og yfirleitt ætti að banna, að
reykt værí í flugvélum og bílum.
Neistaflug er hættulegt hvar sem
er og ekki ihvað sízt í bílum, sem
ganga fyrir bensini. Það er líka
ófyrirgefanlegt, að ökumaður sé
að snúa sér til og teygja sig
til þess að wá í sígarettupakka
eða eldspýtur.
Læknarnir réðust líka gegn
þeirri tvöfeldni, sem ríkir í af-
stöðunni til þessara mála. í blöð
um birtast sígarettuauglýsingar
við hliðina á fréttum um sívax-
andi lungnakrabba í heiminum,
sem sé afleiðing reykinga. í skól
um, í kvikmyndahúsum og í
sjónvarpi þyrfti að vinna gegn
reykingum. Það er ekki nóg að
banna reykingar á skólalóðinni,
þegar kennararnir reykja, svo
að naumast sér í andlit þeirra
á kennarastofunni í frímínútum.
Það er tvöfeldni, þegar sjónvarp
ið birtir fréttir af skaðsemi reyk
inganná, — en stundu seinna
kemur. heimskuleg auglýsing um
dásemd. eins eða annars síga-
rett'umerkis.
Þótt þenda megi á það, að
margir reykingamenn fái ekki
lungnakrabba eru líkurnar þó
svo miklar á að þeir stytti ævi
sína um 10-15 ár með reyking-
unum, að öllum má vera ljóst,
að hér er ekki um hégómamál
að ræða. Sextán ára unglingur
hugsar ekki mikið um það, þótt
ævi hans kunni að styttast um
10-15 ár, en lungnakrabbasjúkl-
ingurinn, sem fær þær fregnir
hjá lækninum, að annað lungað
sé ónýtt, hitt sé einnig sýkt, —
hann hlær ekki lengur. Hann
finnur aðeins til örvæntingar.
Loks er þess að geta, að
læknamir telja það aðeins innan
tómar kerlingabækur, að það
sé erfitt fyrir nokkurn mann að
venja sig af reykingum. Vand-
inn sé aðeins sá, að leggja dá-
lítið af sjálfsmeðaumkuninni á
hilluna og hætta svo að reykja.
Síðastliðin föstudag kom hing-
að til landsins prófessor nokkur
frá Mexico, Pablo Laslo að
nafni. Laslo prófessor er 63 ára
gamall, fæddur í Ungverjalandi,
•en flutti 24 ára til Mexico og nú
rikisborgari þar. Prófessorinn er
sérhæfður í tungumálum. Hann
hefur komið víða við á langri
starfsævi og rak m.a. málaskóla
í Japan í tvö ár, þaðan fór hann
sömu erindagjörða til Filipps-
eyja og var þar önnur 2 ár. Og
érið 1937 kenndi hann tungu-
mál í Peking. Unáanfarin ár
hefur hann haldið kyrru fyrir í
heimalandi sínu Mexico og starf
rækt þar eigin tungumálaskóla.
En áhugi prófessorsins á tungu
og háttum annarra þjóða hefur
fengið útrás í fleiru en kennsl-
unni einni. Hann hefur einnig
þýtt fjöldann allan af ljóðum
málanna á milli og sýndi hann
okkur nokkrar bækur með ljóða
þýðingum sínum er hann leit við
hér á ritstjórnarskrifstofum
blaðsins um helgina.
Þarna mátti líta bók, er bar
titilinn E1 corazon del mundo,
og var á spænsku. Titillinn út-
leggst á íslenzku „Hjarta verald
ar”. Bókin inniheldur ljóð 150
skálda frá 22 löndum ásamt stutt
um formála fyrir hverju skáldi.
„Hér eru nokkur ljóð íslenzkra
Ijóðskálda" sagði prófessor La-
slo. „Að vísu kunni ég engin
skil á fslenzkri tungu, þegar
þessi bók leit dagsins ljós og
geri reyndar ekki enn, en ég
þýddi þau úr ensku. Skáldin
sem hér um ræðir eru Krist-
j'án Jónsson og Þorsteinn Erlings*
son“.
í fórum prófessorsins var einn
ig bók, sem út var gefin í Col-
umbíu árið 1955 og hefur að
geyma safn fyrirlestra um tutt-
ugu lönd, þ.á.m. ísland. Af öðr-
um bókum hans má geta einpar
er inniheldur þýðingar á Ijóð-
um eftir Heine og . Ungverjann
Endre Ady, en sú bók var gef-
in út í Manilla árið 1935 bæði á
spænsku og tangoló sem er mál
lýzka töluð á Filippseyjum, og
annarrar, sem út kom í Mexico
1964 og samanstendur af spænsk
um þýðingum ungverskra ljóða.
„Eg orti sjálfur ljóð á mínum
yngri árum, bæði á frönsku,
ensku, spænsku, þýzku og ung-
versku, En ljóðaþýðingar er
það, sem hrífur mig mest og nú
langar mig til að þýða íslenzk
ljóð af frummálinu og yfir á
ensku, spænsku og þýzku. Ég
ætla að dvelja ár á íslandi og
hef hug á að kynnast helztu ljóð
skáldum þjóðarinnar og verkum
þeirra. Einkum langar mig að
kynnast Laxness, þótt hann sé
nú kannske ekki beinlínis ljóð-
skáld Nú er ég að leita fyrir
Framh; ad á 15. síðu.
á,- > ■:
Ertu mátuleg á alla kanta?
Fltigfreyjur í
striði við SAS
ÞAÐ er ýmislegt, sem gerir SAS
erfitt fyrir. Til dæmis að taka
virðist nú svo sem flugfreyjur
félagsins ætli að segja stjórn-
inni stríð á hendur og í þetta
skipti er ekki um að ræða óá-
nægju með laun, — heldur öllu
fremur óánægju með vinnuskil-
yrði.
Nýlega var haldinn fundilr í
starfsmannafélagi SAS, og þar
var ákveðið að senda kvörtunar-
bréf til æðsta yfirmanns starfs-
fólksins, Bent Petersen, Stokk-
hólmi.
Félagsmenn eru einkum óá-
nægðir yfir því, að SAS hefur
sent út bréf, þar sem tilgreint
var, hvað flugfreyjurnar ættu að
vera þungar, — tölurnar voru
miðaðar við líkamsbyggingu við
komandi og sagt, bvað hver og
ein ætti samkvæmt því að vera
breið um mitti, mjaðmir, læri,
leggi, ökla og handleggi.
Flugfreyjurnar kvörtuðu líka
yfir nótum hjá yfirflugfreyjunni
Inge Corelle, sem spyrst fyrir
um það, hvort hin og þessi hafi
nú grennzt upp 'á síðkastið og
síðan er ein og önnur beðin að
koma á skrifstofu yfirflugfreyj-
unnar til þess að láta mæla sig
og vega.
Starfsmannafélagið vildi fá að
vita, hver bæri ábyrgð á þessu.
Ef atvinnuskilyrði verða ekki
bætt, má búast við verkfalli,
segja félagsmenn, og sagt er, að
um tugur flugfreyja hafi sagt
upp starfi síðustu 4-5 mánuði í
mótmælasl^yni við það, sem
kallað er „barnaleg meðhöndl-
un“.
Yfirmaður danska SAS-starfs-
fólksins, sem hér um ræddi, vill
ekki játa, að hér sé um stórmál
að ræða. Hann segir, að félagið,
geri kröfu til þess að starfsfólk-
ið sé geðþekkt að sjá, og hann
afsakar megrunarkröfuna með'
því, að margar flugfreyjur viljq
gjarnan fá megrunarráð eins og
SAS liá.ti fylgja töflunni yfir
æskilegustu mál flugfreyjanna.
Þegar við vorum nýbúin að
lesa þetta í danska Aktuelt
fengum við fréttatilkynningu
frá Danmerkurdeild SAS. Þai*
sagði, að vegna þess umtals, sem
orðið hefði vegna fundar í starfs
mannafélagi Danmerkurdeildar
SAS væri rétt að taka það fram,
að SAS hefði ekki gert aðrar
kröfur til starfsfólksins, en sam
ið hefði verið um á milli SAS og
starfsmannafélaganna. Það sé
ekki satt, að SAS hafi komið með
hlægilegar ábendingar til flug-
freyjanna varðandi mál þcirra
og líkamsþunga. Þeim hafi að-
eins verið sendar hagnýtar upp-
lýsingar um þessi efni, sem-norsk
ar flugfreyjur hefðu verið miög
hrifnar af, en ekki hefði veri-f
óskað eftir svarbréfi með upp-
lýsingum um vaxtarlag flugfreyj
anna.
21. september 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5