Dagur - 12.09.1951, Síða 3

Miðvikudaginn 12. sept. 1951
DAGUR
3
Frú
Sigurjóna Jakobsdóttir
sextug
Frú Sigurjóna Jakobsdóttir verð-
ur scxtíu ára görnul á sunnudaginn
kemur. Um langt skeið að undan-
förnu hefur hún ásamt eiginmanni
sínum, Þorsteini M. Jónssyni skóla-
stjóra, bókaútgefanda og forseta
bæjarstjórnar Akureyrar, veitt for-
stöðu einu stærsta og kunnasta
hcimili þcssa bæjarfélags. Og víst
hefur húsfreyjan átt'sinn ntikla og
ómetanlega þátt í því að gera þann
garð frægan og ágætan. Allir þeir
fjölmörgu gestir, sem átt hafa dag-
lega leið þangað í ýmsum erindum
— að ógleymdum heimilisvinum, er
sótt liafa þangað hollráð, lilýliug og
hvers konar greiða — ljúka upp ein-
um munni um rausn og myndar-
brag heimilisins og húsbændanna.
Og ekki munu þeir, sem þekkja
bezt hinn stórbrotna athafna- og
gáfumann, Þorstein skólastjóra
fara í nokkrar . grafgötur um það,
hversu snar þátttir kona hans er
orðin af honum sjálfum eltir þeirra
löngu og ástríku sambúð, enda er
það sannast orða, að hún hefur
staðið fast með bónda sínum í blíðu
og stríðu og veitt honum hvers kon-
ar hald og traust, innan heimilis og
utan, enda kann hann vel að meta
liana og virða í hvívetna.
Þótt frú Sigurjóna hafi þannig
að hætti annarra góðra lnismæðra
— fyrst og fremst helgað starfskrafta
sína eiginmanni sínum, lieimili og
stórúm barnahópi og haft þar ærið
verkefni og starfssvið, sem endast
mundi flestuni konum að fullu —
fcr því þó fjarri, að spor hennar
liggi ekki einnig á öðrum sviðum,
svo að vel verði þau rakin og
minnum höfð. Leikkona er hún á
gæt, og munu bæjarbúar minnast
hennar vel á leiksviði hér í ýmsum
skapgerðar-hlutverkum, sem hún
hefur farið nteð af næmum skiln-
ingi og röggsemi, enda mun óhætt
að fullyrða, að hún sé nú í fremstu
röð kunnustu og vinsælustu starfs
krafta Leikfélags Akureyrar. Söngv
in er frúin og í bezta lagi, og lét
gamall kennari hennar í þeirn
fræðum, Magnús heitinn Einarsson,
eitt sinn svo um mælt, að hann
hefði engan þekkt, er hefði öllu ör-
uggara tóneyra en liún. Um eitt
skeið kcnndi lnin söng við barna-
og unglingaskólann í Borgarfirði
eystra, og liún hefur verið einn
bezti og tryggasti starfskrafturinn í
ICantötukór Akureyrar frá upphafi
kórsins, lengi átt sæti i stjórn lians
og var formaður kórsins um liríð.
Góðtemplari hefur hún verið frá
barnæsku og tekið góðan Jiátt í
störfum ýmissa kvenfélaga og ann-
arra félaga í bænum og annars stað-
ar, sent of langt mál yrði liér upp
að telja.
í ágætri grein, er einn nánasti
heimilisvinur Jreirra hjóna, Egill
Þórláksson kennari, ritaði árið 1945
í tímaritið Stíganda um Þorstein M.
Jónsson sextugan, cr frú Sigurjónu
maklega getið og mjög lofsamlega.
Þar segir m. a. svo:
„Frú Sigurjóna er ættuð úr Þing-
eyjarsýslu, fríðleikskona mikil og
vel gefin.... Listhneigð hennar og
listskyn birtist í mörgu. Gestur, sent
um tímá dvaldi á heimili Jieiri'a
hjóna, dáðist mjög að bókmennta-
smekk frú Sigurjónu og öruggu
minni, og ljóðakunnátta liennar
sagði hann að vera mundi fágæt.
Það mun vera venja manns hennar,
þegar honum berast handrit og til-
boð að gefa jiau út, að liann fái
henni Jiau í liendur til yfirlesturs
og umsagnar. Telji hún Jiau sam-
boðin útgáfufyrirtæki lians, eru þau
tekin, annars vísað frá. Er hún
meiri og traustari ráðunautur fians
um útgáfu bóka en flestir hyggja.
— Frú Sigurjóna hefur átt við að
stríða langvarandi vanheilsu. Þó
hefur hún af rausn og með um
hyggju stjórnað stóru lieimili og
gert Jiað aðlaðandi og vistlegt. —
Börn Jieirra hjóna eru 8 á lífi af
II, er Jieim fæddust. Hópur sá er
mannvænlegur, og flest cru börnin
uþpkomin....“
Við Jretta rná bæta, að auk sinna
eigin barna hafa Jrau hjón alið upp
sum barnabörn sin að nokkru eða
öllu leyti. En ánnars skal hér engu
bætt að sinni við jiessa greingar-
góðu lýsingu Egils, nema hugheil-
um árnaðaróskum.
J. Fr.
Minningarorð:
NIELS KRISTIANSEN
garðyrk j umaður
Þau1 sorglegu tíðindi hafa bor
izt hingað til ættingja og vina á
Akureyri, að Niels Kristiansen
sem dvaldist hér í bæ í rúmt IV2
ár fyrir 3 árum, hafi beðið bana
við starf sitt vestur í Kanada, en
þangað hafði hann farið aftur, til
að fullnuma sig í starfsgrein
sinni, tveimur mánuðum áður en
slysið skeði. Margir Akureyring-
ar munu minnast þessa ágæta
manns og starfa hans við garð-
yrkju hér í bæ, því að hann var
minni þjónustu í IV2 ár, ásamt
bróður sínum, Karli Kristiansen
sem bjó í Hlíðargötu 7, fyrstu
starfsár mín hér í bænum. Niels
var fæddur í Söborg Glud, við
Horsens á Jótlandi, þann 15.
október 1913, eitt af börnum
þeirra merkishjónanna Kristjans
Kristiansen og Mariu Kristian'
sen, sem hafa búið mestan hluta
æfi sinnar á þessum stað og gert
hann að höfuðbóli. Niels lærði
r r
Olafur Agústsson
húsgagnasmíðameistari
sextugur
Síðastl. laugardag, 8. sept., varð
Ólafur Ágústsson, húsgagna-
smíðameistari hér á Akureyri, 60
ára. Ólafur hefur um langt skeið
verið í hópi kunnustu og mæt
ustu borgara þessa bæjarfélags,
vinsæll maður og vel metinn af
öllum, sem af honum hafa nokk-
ur kynni. Hefur hann þó lítt haft
sig í frammi á sviði opinberra
mála, enda hlédrægur um of að
3ví leyti. En þeim mun meiri at-
orku hefur hann lagt í atvinnu-
rekstur sinn, enda rekið um langt
árabil stærstu og fullkomnustu
húsgagnasmíðastofu hér í bæ,
búið hana sem bezt að vélum og
húsakosti, haft fjölda ágætra
smiða í þjónustu sinni og kennt lnnan
mörgum ungum og efnilegum
manni iðn sína með mikilli prýði.
Eru nú ýmsir nemenda hans
orðnir kunnir húsgagnasmiðir og
iðnrekendur, bæði hér í bæ og
annars staðar.
Ólafur Ágústsson er kvæntur
Rannveigu Þórarinsdóttur,bónda
Jónssonar á Æsustöðum í Eyja-
firði, systur Vilhjálms Þór og
þeirra systkina — myndarlegri
og merkri ágætiskonu. Sonur
þeirra, Ágúst, hinn mannvænleg-
asti maður og ágætur drengur,
stjórnar nú iðnrekstrinum ásamt
föður sínum. Annar sonur þeirra
hjóna, Þórarinn, lézt uppkominn
nú fyrir nokkrum árum, óvenju-
legt mannsefni og prúðmenni, svo
sem hann átti kyn til.
Ólafur Ágústsson er yfirlætis-
laus maður og hæglátur, en þeim
mun traustari og farsælli í hví-
vetna. Hið myndarlega og ágæta
heimili þeirra hjóna er kastaii
hans og borgarvirki. Þaðan stjórn
ar hann hinu stóra atvinnufyrir-
tæki sínu með gætni og festu. —
Njóti hann heill handa og hag-
leiks til hárrar elli.
Guðmundur Karl Pétursson yfir-
læknir fimmtugur—15 ára starf
að Ákureyrarspítala
Það má sjá fyrir endann á því,
að á þessu ári verður ekki sú
breyting á framkvæmdum við
nýja sjúkrahúsið hér í bæ, sem
mestu máli skiptir, að húsið verði
vígt og tekið í notkun. Enn mun
tími líða unz milljónirnar á
brekkunni taka að gegna því
hlutverki, sem þeim, var frá önd-
verðu ætlað. Það verður aldrei
talið annað en lélegur búskapur
hjá landsmönnum, að horfa upp
á þetta hálfgerða mannvirki ár
eftir ár án mikilla og samstilltra
átaka. Þörfin fyrir aukið sjúkra-
rúm og bætta aðstöðu sjúklinga
og lækna er öllum ljós, brýn og
tvímælalaus og engum dylst, að
það er ekki getuleysi þjóðarinn-
ar í heild,sem stendur í vegi fyrir
því, að þessu mikla mannvirki
sé lokið fyrir löngu. Það hefðl
verið ánægjul. að taka sjúkrah.
í notkun nú á þessum haustdög-
um, og raunar meira en ánægju-
legt, því að á því er hin mesta
þörf. En það hefði líka verið
verðskulduð viðurkenning til
þess manns, sem þetta sjúkra-
húsmál hefur manna mest mætt á
síðan fyrst var rætt um })að í al-
vöru ,að koma hér upp fullkomnu
nýtízku sjúkráhúsi. Sl. laugardag
átti Guðm. Karl Pétursson yfir-
læknir fimmtugsafmæli og nú
skamms eru liðin 15 ár
síðan hann tók við yfirlæknis-
starfinu hér. Er af bæjarins hálfu
eigi síður tilefni að minnast þess
afmælis en merkisdagsins sl.
laugardag. En þessara merku
tímamóta í ævi ýfirlæknisins
verður því miður ekki minnzt á
þann hátt, sem sæmilegast var,
með vígslu nýja sjúkrahússins.
legt og viðkvæmt hjarta, sem
undir slær. Þrátt fyrir langan
starfsdag á sjúkrahúsinu hefur
Guðm. Karl gefið sér tóm til að
sinna öðrum hugðarefnum en
læknisstörfunum. Guð hefur gef-
ið honum mikið starfsþrek og
ódrepandi áhuga fyrir öllu, sem
lifir. Hann er einn áhugamesti
forvígismaður skógræktarmála
hér um slóðir, forustumaður
Rauðakrossins og hefur helgað
báðum þessum félögum mikið af
takmörkuðum frítíma sínum. —
Hann er einn fróðasti náttúru-
fljótt hin réttu handtök við garð-
yrkjustörfin hjá föður sínum,
enda var hann manna færastur í
Jieim, eins og óðal hans ber
glöggan vott um. Störf og at-
hafnir þessa mæta bónda hafa
þótt það mikil og góð, að þangað
hafa háskólarnir farið með nem
endur sína til að láta þá sjá, hvað
hægt er að gera, og hvernig á að
vinna verkin, svo að í lagi séu. —
Niels vann heima fram eftir aldri
og fékk þar J)á verklega þekk-
ingu og það veganesti, sem gerði
(Framhaid á 11 .síðu).
Vonandi verður þess samt ekki
ýkja langt að bíða, að Guðm.
Karl taki þar við forráðum og
hljóti þar þá aðstöðu, sem kunn-
átta hans og hæfileikar, dugnað-
ur og drengskapur verðskulda.
Guðmundur Karl hefur gert
garðinn frægan. Það er ekki
húsakostur1 Akureyrarspítala,
tæki hans né önnur aðstaða, sem
veldur því, að hingað sækja sjúk-
ir menn og særðir víðs vegar að.
Það er læknishendi forráða-
manns spítalans, sem er aðdrátt-
araflið. Þrátt fyrir mjög erfiða
aðstöðu og þröngan kost í hinu
gamla og úr sér gengna sjúkra-
húsi, hefur honum tekizt á liðn-
um 15 árum að vinna þar afrek,
sem vakið hafa athygli leikmanna
jafnt sem kunnáttumanna. Lækn
irinn hefur í þessi 15 ár átt lang-
an starfsdag. Fólkið hefur geng-
ið út frá því að hann væri jafnan
á sínum stað, tilbúinn hvort
heldur á nóttu sem degi að líkna
og lækna og hann hefur ekki
brugðizt trausti þess. Ósérhlífni
hans og dugnaður hafa skapað
öryggistilfinningu í brjóstum
þúsunda manna hér í bæ og nær-
lendis. Það er gott að eiga athvarf
hjá slíkum mönnum, Jiegar á
reynir, og betra en menn gera sér
ljóst í fljótu bragði, en þeir
mundu sjá það, ef Gúðm. Karl
væi’i allt í einu horfinn héðan.
Störf læknisins hafa gert hann
ástsælan af meðborgurunum og
það enda þótt hann segi þeim
stundum til syndanna af mikilli
hreinskilniv Menn finna það
fljótt, að þrátt fyrir hrjúft yfir-
borð á stundum, er það drengi-
fræðingur þessa bæjar og fylgist
dag hvern með því, sem gerist í
náttúrunni umhverfis okkur. —
Ymsum félagsmálum hefur hann
lagt lið og góður liðsmaður er
hann, að hverju sem hann geng-
ur, aldrei hálfvolgur eða áhuga-
laus, heldur alltaf gneistandi af
starfsorku og eldmóði.
Guðm. Karl Pétursson er Ey-
firðingur og þessu héraði hefur
hann helgað beztu ár sín. Náms-
ferill hans var glæsilegur, bæði
fyrir og eftir læknispróf. Hann á
að baki langar námsdvalir er-
lendis, aðallega í Svíþjóð og
Bandaríkjunum, hlaut viðpr-
kenningu sem sérfræðing í hand-
lækningum 1936, Jiá aðstoðar-
læknir á handlækningadeild
Landspítalans og sama ár tók
hann við forstöðu Akureyrar-
spítala og hefur starfað hér óslit-
ið síðan, þegar frá eru taldar
nokkrar utanlandsferðir til náms
eða fyrir málefni sjúkrahússins.
Guðm. Karl er kvæntur Ingu
Karlsdóttur, ágætri konu, sem
verið hefur samhent manni sín-
um í hinu erfiða starfi hans. Þau
hjón eiga fjórar dætur.
Guðm. Karl er enginn yfir-
borðsmaður og víst mun hann
manna ófúsastur að heyra bumb-
ur barðar sér til heiðurs. En
hvorki bær né hérað geta sjálfs
sín vegna gengið þegjandi fram
hjá tvöföldu merkisafmæli, þegar
hann á í hlut. Þess vegna eru
þessar línur hér settar á blað. En
hér er ekki verið að líta yfir lok-
inn starfsferil. Hér er aðeins
staldrað við á áfanga. Framund-
an bíður Guðm. Karls enn mikið
stai’f og langur starfsdagur. Megi
bær og hérað njóta hans sem
lengst og megi samborgararnir
bera gæfu til að fá honum í
hendur viðunandi starfsaðstöðu
áður en langt er liðið á sjötta
tug æviáranna.