Dagur - 26.03.1952, Síða 4

4
D A G U R
Miðvikudagmn 26. marz 1952
Hin nýja landhelgisiína gengur í gildi
Afhyglísverðir hljómleikar
15. maí næsfkomandi
Ríldsstjórnin hefir gefið út reglugerð
um grunnlínu undan yztu annesjum og
eyjum og landlielgislínu 4 mílum utar
Siðastliðinn miðvikudag birti ríkisstjórnin ákvarðanir sínar um
aðgerðir í landhelgismálinu og er aðalefni þeirra,að ný laiidhelgitek-
ur gildi 15. maí næstkomandi. Er dregin grunnlína uinhverfis landið
við yztu annes og yztu eyjar og sker, og landhelgislínan 4 mílum
utar og lokar fjörðum og flóum. Ríkisstjórnin gaf samdægurs út
eftirfarandi fréttatilkynningu um þetta mál.
„Það er kunnara en frá þurfi að
segja, að afkoma íslendinga
byggist mjög á fiskveiðum þeirra
umhverfis land sitt. Kemur það
greinilegast fram í þeirri stað-
reynd, að 95% af útflutningi
landsmanna eru sjávarafurðir. —
Hins vegar eru innflutningsþarfir
landsins hlutfallslega mjög mikl-
ar og afkoma landsmanna verður
af þeim sökum enn háðari út-
flutningnum. Það eru fiskveið-
arnar, sem gera landið byggilegt
og íslendingar hafa því með vax-
andi ugg fylgzt með síaukinni of-
veiði og þverrandi aflafeng á
fiskimiðunum umhverfis landið.
Hinn 22. apríl 1950 'var gefin
ut íeglugerð um verndun fiski-
miða fyrir Norðurlandi á grund-
vellí laga nr. 44 frá 5. april 1948,
um vísindalega verndun fiski-
miða landgrunnsins, þar sem ráð-
herra er heimilað að setja reglur
er gilda skuli á fiskimiðum land-
grunnsins. Síðan hafa verið í at-
hugun frekari ráðstafanir til að
forða fiskimiðunum umhverfis
landið frá þeirri tortímingu, sem
þeim hefur lengi verið búin.
4 mílna vamarlína.
Var í dag gefin.út reglugerð,
sem kemur í stað reglugerðarinn-
ar frá 1950. Heitir hún reglugerð
um verndun fiskimiða umhverfis
ísland. Jífni hennar er það, að
dregin er grunnlína umhverfis
landið frá yztu annesjum, eyjum
og skerjum og þvert yfir mynni
flóa og fjarða, en síðan sjálf
markalínan 4 mílur utar. Á þessu
svæði eru baniiaðar allar botn-
vörpu- og dragnótaveiðar, jafnt
íslendingum sem útlendingum, og
útlendingum einnig hvers konar
aðrar veiðar. Þá segir einnig, að
atvinnumálaráðuneytið geti tak-
markað fjölda veiðiskipa og há-
marksafla hvers einstaks skips, ef
það telur að uin ofveiði verði ella
að ræða, og að sækja verði um
leyfi til sumersíldyeiða— fyrir
Norðui’landí eíns og véiiSibefúr.
Loks eyu sett refsiákyæði í sam-
ræmi Við bráðabirgðalog um það
efni. Reglugerðin er gefin út
samkv. landgrunnslögvtnum frá
1948 og gengur hún í gildí 15. maí
1952.“
Ný ákvæði um viðurlög.
Sama dag gaf ríkisstjómin einn-
ig út ný bráðabirgðalög um
breytingu á landgrunnslöguhUm
frá 1948, þar sem samræmd eru
ákvæði um viðurlög eins og þarf
til framkvæmdar hinnar nýju
reglugerðar.
Olafur Thors atvinnumálaráð-
herra, flutti útvarpsræðu á mið-
vikudagskvöldið urn þetta mál,
þar sem hann rakti ýtarlega stig
af stigi þróun íslenzkra landhelg-
ismála og lýsti bakgrunni þeirra
ákvarðana, sem nú hafa verið
teknar. Ríkisstjórnin hefur aflað
mikilla gagna og ólits erlendra og
innlendra þjóðréttarfræðinga um
þessi mál og tekið ákvarðanir
sínar að ráðleggingum þeirra. Er
augljóst, að fylgt hefur verið í
meginatriðum reglum þeim, sem
nú gilda um norska landhelgi og
alþjóðadómstóllinn í Haag hefur
nú viðurkennt með dómi sínum.
f niðurlagi ræðu sinnar komst
atvinnumálaráðherra svo að orði:
„Það er að vonum, að margir
muni nú spyrja hverra undir-
tekta sé að vænta frá öðrum
þjóðum út af þessum ráðstöfun-
um íslendinga.
Um það er bezt að fullyrða sem
minnst á þessu stigi málsins,
enda að því leyti ekki ástæða að
hafa um það miklar bollalegging-
ar, að íslendingar eiga um ekkert
að velja í þessu máli. Síminnk-
andi afli íslenzkra skipa bregður
upp svo ótvíræðri og geigvæn-
legri mynd af framtíðarhorfum
íslenzkra fiskiveiða, ef ekkert
verður aðhafzt, að það er alveg
óhætt að slá því tvennu föstu:
1. Að engin íslenzk ríkisstjórn er
í samræmi við íslenzkan þjóð-
arvilja og þjóðarhagsmuni
nema hún geri ráðstafanir til að
vernda íslenzk fiskimið og
2. að þess er enginn kostur að ís-
lendingar fái lifað menningar-
lífi í landi sínu nema því aðeins
að þær verndunarráðstafanir
’ komi að tilætiuðum notum.
Aðgerðir íslenzkra stjórnar-
valda í þessu máli eru sjálfsvörn
’smáþjóðar, sem á líf sitt og frelsi
að verja. Að dómi ríkisstjórnar-
innar byggjast þær auk þess á
lögum og rétti. í heimi samstarfs
og vinarhugs ættu íslendingar
því að mega treysta því að máls-
staður þeirra verði skoðaður
með sanngirni. Það nægir íslend-
ingum.
Ella er að taka því sem að
höndum ber.“
Þann 20. þ. m. hélt Lúðrasveit
Akureyrar, undir stjórn Jakobs
Tryggvasonar, hljómleika í Sam-
komuhúsinu. Viðfangsefni voru sjö
talsins,]þ. á. m. Suita, í Handelsstíl,
í fjórum þáttum, öll vel við lúðra-
sveitarhæfi, og sum allerfið, svo
sem Vals triste eftir Sibelius, Ov-
erture að óperunni Títus eftir
Mozart o. fl. Ennfremur lék hinn
góðkunni trompetleikari, Jón Sig-
urðsson, Andante, úr konsert fyrir
trompet, eftir Haydn og Culver
Polka eftir Steinhauser, með pí-
anóundirleik Jakobs Tryggvason-
ar. Vitnaði leikur hans um all-
mikla hraðtækni, kannske helzt til
fyllilega á borð við sjálfan tóninn,
enda eru lúðrar, að valdhorninu
helzt undanteknu, lítt fallnir til
einleiks, nema með lúðra- eða
hljómsveitarundirleik, sem að
sjálfsögðu léttir langtum meira
undir með sólóistanum en píanóið.
Enginn vafi er á, að lúðrasveitin
hefur tekið miklum framförum upp
á síðkastið, svo að undravert má
kallast. Samræmi og tónmýkt var
því víða með ágætum er sæma
mundu fyllilega stærri og reyndari
Iúðrasveitum. Og með þá stað-
reynd í huga, að þessi lúðrasveit
Erfiðari
landhelgisgæzla
í viðtali við Tímann síðastl.
fiimntudag, segir yfirmaður
landhelgisgæzlunnar, Pálmi
Loftsson, m. a. að hið nýja
verndarsvæði verði erfiðara
að verja en fyrr var. Þótt
landhelgislínan liggi nú utar
en áður, nær hún á fáum stöð-
um út fyrir þau mið, sem tog-
arar hafa sótt á, svo að ekki
eru líkur til að ásókn erlendra
skipa á íslandsmið minnki til
muna. Er líklegt að skipin
verði að veiðurn við varðlín-
una sem oft fyrrum. Vamirn-
ar gætu orðið auðveldari ef
stækkunin væri svo mikil að
línan lægi Utan lielztu togara-
iniða landgrunnsins og er-
lendum skipum væri lítill
fengur að því að sækja hingað.
Pálmi telur augljóst að land-
helgisgæzlan þurfi hraðfærari
tæki en áður, hraðskreið skip
og flugvélar og muni ekki
hægt hér eftir að notast við
litla báta til landhelgisgæzlu
að neinu ráði. Hins vegar telur
þann þáð mikinn léttir við
gæzluna ef dragnótaveiði vél-
báta hættir með öllu eftir að
hin nýja skipan tekur gildi,
því að þessir bátar hafa að
undanförnu verið erfiðastir
viðfangs fyrir landhelgisgæzl-
una.
samanstendur að talsverðu leyti af
unglingum, sem fyrir fáum árum
voru hér í Barnaskólanum, og hafa,
mér vitanlega átt lítinn kost á
annarri tilsögn í lúðrablæstri, en
þolgóðri iðkun á eigin spýtur, get-
ur maður ekki annað en dáðst að
því þrot, — en sjálfsagt miklu síð-
ur, þrautlausa—starfi, er hlýtur að
liggja að baki þeirrar glæsilegu og
ágætu frammistöðu, sem lúðra-
sveitin hespaði af sér á fimmtu-
dagskvöldið. Að sjálfsögðu vitnar
þó slík frammistaða fyrst og
fremst um hæfni og vandvirkni
stjórnandans, enda var stjórn hans
hin glæsilegasta, allt í senn,
ákveðin, sköruleg og það sem
mestu skiptir, lístræn.
Þó að kannske sé vart í frásögur
færandi — þar eð slíkt er plagsið-
ur hér um slóðir og stundum að
ástæðulitlu — var bæði lúðra-
sveitin og einleikara óspart klapp-
að lof í lófa, en í þetta skipti mjög
að verðleikum. Þurftu og hvorum
tveggja, lúðrasveit og einleikari, að
endurtaka ýmis viðfangsefni.
Akureyri, 23. marz 1952.
Um síðastliðna helgi voru
haldnar fyrstu svifflugæfingarnar
á þessu ári á vegiun Svifflugfé-
lags Akureyrar.
Voru farin 3 flug á Olympíu-
svifflugu og 4 flug á Schweitzer-
flugu, frá Melgerðisflugvelli. —
Flaug ungur Akureyringur,
Ti'yggvi Helgason, forstjóra
Tryggvasonar, flugunni í öll
skiptin og eru þetta fyrstu flug
hans á þessum svifflugutegund-
um. Er mikið álit á Tryggva í
hópi svifflugmanna og telja þeir
hann þegar í hópi færustu svif-
flugmanna hér á landi.
•
Þýzkur kennari væntanlegur.
Von er á þýzkum svifflugmanni
hingað í sumar og mun hann
þjálfa meðlimi Svifflugfélags Ak-
ureyrar. Maður þessi hefur gull
C-próf í svifflugi, er veðurfræð-
ingur að menntun. Ráðgert er, að
þegar hann hverfur héðan til
Þýzkalands aftur, muni Tryggvi
Helgason, svifflugmaður, fara
með honum til framhaldsnáms og
þjálfunar. Mun Svifflugfél. hér,
að nómi hans loknu, eignast
góðan kennara, þar sem hann er,
en mikill hörgull er á svifflug-
kennurum hér á landi.
Ung hjón,
vön sveitastörfum, óska eft-
ir jörð til leigu í vor, helzt
með áhöfn. — Tilboð óskast
sencl afgr. blaðsins fýrir 20.
JMyndin sýnir grunnlínuna, sem dregin er við yztu annes og sker, og síðan nýju landhelgislínuna 4 míl-
um utar. Áður fyrr sóttu togarar langt inn á flóa, t d. Faxaflóa og Húnaflóa.
Björévin Guðmundsson.
Þýzkur sviffluglœimari væntanlegur
hingað til Akureyrar í sumar:
Ungur sviflugmaður héðan mun stunda
framhaldsnám í Þýzkalandi
r