Dagur - 25.09.1981, Side 11

NOREGSPÓSTUR
Atli Rúnar Halldórsson
RÉTTIR OG PRI.NCE POLO
Laufin á trjánum fyrir utan
gluggann minn eru byrjuð að
gulna og detta af. Trén hér á lóð-
inni á stúdentagörðunum voru
fagurgræn fyrir hálfum mánuði,
en eru nú or.ðin gul-græn að lit.
Haustið er komið. Enginn getur
víst efast um það. Hitastigið á
daginn fer líka ört lækkandi.
Fyrstu 10 dagana eftir að við
hófum vetursetuna hér, var
glampandi sólskin, 18-20 stiga
hiti dag eftir dag. — Hreinasta
sumarblíða og aldeilis hreint
óþolandi að sitja á skólabekk;
Norðmennirnir hlupu um nótt
sem nýtan dag í stuttbuxunum
sínum og stutterma bolum. Nú sé
ég þá hafa tekið fram síðbuxur og
síðerma trimmgalla. Þetta fólk er
yfirgengilega heilbrigt: hjólar
hleypur og spriklar hvar sem er,
hvenær sem er. Því lætur það
svona? Ég læt sem ekkert sé.
Horfi í aðra átt þegar heilu fjöl-
skyldurnar þjóta fram hjá mér á
hlaupum eða horfi íbygginn og
hugsi til jarðar. Líkt og svarf-
dælskur bóndi sem röltir um að
vorlagi og spáir í hvort torfu-
skækillinn hafi komið kalinn
undan snjófarginu.
Norðmenn eru annars bestu
skinn og líklega verður að telja
trimmbrjálæðið þeim til tekna.
Þeir eru dálítið stífir á meining-
unni en vinalegir vel. Jafnvel
einum of vinalegir við íslend-
inga! Stundum velti ég fyrir mér
hvernig Óli Norðmaður vill lifa
lífinu notalega. Svona líkt og
þegar við, syndum spillt fólk,
viljum hafa það huggulegt yfir
safaríkum steikum á laugardags-
kvöldum, plægja síðan skemmti-
staði fram á miðja nótt og ekki
ósjaldan skralla eitthvað áfram
fram undir morguninn. Von að ég
spyrji! Hér í borg þarf maður
nefnilega að vera kominn í biðröð
við skemmtistaði milli kl. 7 og 8 á
og matargerð, jafnt í vöku sem
svefni. Þeir lifa fyrir mat og
huggulegheit. Norðmenn líta á
máltíð sem nauðsynlegan lið í að
viðhalda þreki til að vinna og
trimma. Matur er í þeirra augum
eitthvað gums sem maður potar
inn í gat ofarlega og bíður eftir að
kvöldin til að komast inn. Ballinu
lýkur venjulega á , bilinu
12.30-1.30. Og þá þjóta Norsarar
heim í háttinn. Staðir sem hafa
opið til kl. 2 að nóttu eru auglýstir
sem næturklúbbar! Hvað erþetta
annað en óþolandi heilbrigði?
Svo er það maturinn. Jónas yf-
irsmakkari hjá Vikunni segir að
Norðmenn kunni ekki að búa til
mat og hafi yfirleitt engan áhuga
á því. Það trúi ég sé rétt hjá hon-
um. Sjáum Danina til saman-
burðar. Þeir hugsa og tala um mat
skili sér út um annað gat neðar-
lega með tíð og tíma. Ég verð ekki
var við neitt hér sem kalla mætti
norsk matgleði.
Ég ætla að halda áfram að vera
fúll út í Norðmenn. Þeir gera ís-
lenskum innflytjendum lífið leitt
með þvi að hafa prinspólókex
ekki til sölu í sjoppum og mat-
vörubúðum yfirleitt. Prinspóló-
sjúklinga rekur í rogastans að
ganga hér búð úr búð og fá hvergi
kexið sitt! Við fréttum þó fljót-
lega að það fengist á SAS-hötel-
inu í Osló, kannski eini staðurinn
í borginni þar sem prinspóló er
selt! Annað vandamál mætir Is-
lendingum sem flytjast til Osló,
sérstaklega þeim sem vilja þrífa
gólf sín oft og vel. Hér tíðkast
ekki að hreinsa ryk og rusl af
gólfum með sóp eins og heima,
heldur með gúmmísköfum. Ekki
ósvipað áhald og ég notaði við
flórverkin i fjósinu á Jarðbrú
forðum. En viti menn: ein búð í
Oslóborg selur sópa. Þangað
leggur landinn leið sína. vilji
hann ekki skafa gólfin að norsk-
um sið. Svona vandamálum
mætum við armir innflytjendur í
norskt samfélag.
Ég sé í almanakinu í vasabók-
inni minni að septembermánuður
er hálfnaður. Það þýðir auðvitað
ekkert annað en að göngur og
réttir eru franiundan í Svarfaðar-
dalnurn um næstu helgi! Ég er
fjarri góðu gamni þá. Skyldi þeim
á Bakka takast að reka safnið sitt
heint án minnar ómetanlegu að-
stoðar? Skyldi Hjörtur detta af
baki i þrígang eins og um árið?
Það veit ég að Klemens í Brekku
hefði gaukað að mér fleyg og
beðið mig að súpa hraustlega á.
Þó má vera að hann hefði hugsað
sig um tvisvar. Ég saup svo vel á í
fyrra. Það veit ég að Árni á Ing-
vörum mætir á skyrtunni einni
fata ofan mittis, með brett upp
fyrir olnboga, og vindur sér glað-
beittur í að draga rollur út og
suður. Það veit ég að Jóhann Dan
stórsöngvari Svarfdælinga þegir
ekki lengi eftir að rollum fækkar í
almenningnum. Og ekki þætti
mér ólíklegt að Magga frá
Hofsárkoti kæmi nálægt kven-
félagskaffinu í skúrnum.
Einhvernveginn er allt þetta
óskaplega tengt Tunguréttinni i
Kollinum.
Gestkvæmt verður náttúrulega
á Bakka á 'gangnadaginn ef að
líkum lætur. Þangað er gott að
koma. Enda ekki beint rikjandi
sparnaðarstefna í útdeilingu
hangikjöts og brennivíns sjálfan
hátíðisdag gangnanna. Tæpast
standa menn upp frá borðurn á
Bakka fyrr en fullmettir í öllum
skilningi. Húsaskipanin býður
líka upp á skemmtilega niögu-
leika fyrir átvögl. Fyrst skal setið
góða stund í eldhúsinu hjá Tóta
og Stínu, étið og drukkið á við
þrjá. Að því búnu skal horfið á
braut án mikils fyrirgangs. rölta
upp stigann og stefnt á eldhúsið
þeirra Ingva og Helgu. Þar á að
staðnæmast í dyragætt. setja upp
sultarsvip og mæna á kræsingar á.
borðinu. Illa er ég svikinn ef við-
komandi er ekki umsvifalaust
drifinn í sætið og hvattur óspart
til áts og drykkju.
Þannig liður réttardagur
Svarfdælinga í Ijúfasta léttsukki.
Síðast en ekki síst er svo kvöldið.
þegar rnenn dansa sem óðastir á
Höfðanum og dufla úti í móum
eða á landareign Atla og Höllu á
Hóli. Er nema að furða að mig
langi heim?
Osló 15. septeniber.
A.R.H.
Nei, þaöer ekkert allt of hreinlegt
þar niður frá, friösælt né rólegt —
viö sendum þúsundir feröamanna
þangað.
•UBJO
QB Ii||m ijjeuut.! jjjsuja BJJ n))SO|j nfguij
jjdXait uuunujABjdjijsQj/^ :uui|BsjXq
JIIJSÁJS JO UUBl| ‘jBiuqoj j
•jsjáj Jæ|s uBqqniq jo i)|)|3 -g -uinuuoui
uin|uioá iunjso|j p 8o sujo ‘jjjjS B8o|)|jri
'i JÁUS QjJOU UIOS JJ9 BtJ J '9 AJJ S O JllSBp
-nuBUi ‘jnáBpnuung :of§ •£ *puB|uaBJ3
•p ‘JBU)|BA UUBq |jj JB<J -f 'UUJitBp p BJO§
7 -uuB|joq Bjofjq qb jiiqjoa jnpBpv -j
•ujba 3o EJÁO ‘jnjpjOJ
J jnpBiu ‘Jjoqqo ‘8os ‘npj ‘jBujnujpfjg
nfl9Ap§BQ I
Uin)B§ B JIUSnBQ
ÍÞRÓTTIR Sigbjörn Gunnarsson
Olíkt gengi KA og Þórs
Viðburðaríkt íþróttasumar er
senn liðið. f fyrsta sinn i sögu
knattspyrnunnar hér á Akureyri,
léku nú tvö lið í 1. deild, eins og
öllum er kunnugt.
Ég sagði í síðasta spjaili mínu
fyrir Helgar-Dag í vor er leið, að
það yrði þungur róður fyrir félög-
in okkar tvö, Þór og KA, að halda
sæti sínu í deildinni. Það kom og á
daginn. Þór hlaut þau örlög að
falla í 2. deild, en KA sigldi lygnan
sjó um miðja deild og uppskar 18
stig, eða árangur upp á 50%.
Það er mín skoðun að Þór hafi
náð mun betri árangri en menn
almennt þorðu að vona. Ég átti til
að mynda ekki von á öðru en
Þórsarar yrðu miklir eftirbátar
annara liða í deildinni og myndu
„skítfalla" eins og sagt er á máli
knattspyrnumanna. Annað kom
hins vegar á daginn. Eftir harða
baráttu á lokasprettinum féllu
Þórsarar með jafn mörg stig og
KR, en markatala Þórsara var
óhagstæðari.
Að mínu viti sóttu Þórsarar
stöðugt í sig veðrið eftir því sem á
leið mótið. Framan af virtust
leikmenn ekki hafa ýkja mikla trú
á eigin hæfileikum, en þeim mun
meiri á hæfileikum andstæðing-
anna. Slikt kann ekki góðri lukku
að stýra í knattspyrnu fremur en
öðrum greinum keppnisíþrótta, en
voru þó í fyllsta máta eðlileg hjá
svo ungum og lítt reyndum knatt-
spyrnumönnum, sem skipuðu
Þórsliðið.
Það er trúa mfn að Þórsarar
muni án erfiðleika vinna sæti í 1.
deild að nýju næsta ár, hafi liðið
sama mannskap á að skipa og í ár.
Fari svo, er ég hcldur ekki í
minnsta vafa um að liðið komi til
með að festa sig í sessi i 1. deild-
inni, því þá hafa leikmenn öðlast
þá reynslu sem vissulega þarf til
að leika í 1. deild og munu mæta
til leiks fullir vilja og trúar á eigin
möguleika.
Gengi KA í deildinni má telja
nokkuð viðunandi. Ekkert meira
en það þó. Það lcikur ekki vafi á
að KA hefir aldrei haft eins sterku
og reyndu liði á að skipa og ein-
mitt í ár og þess vegna mátti gera
nokkrar kröfur um árangur. Liðið
tryggði stöðu sína nokkuð fljótt í
deildinni, en um miðbik sumars
var þó eins og dálítið slaknaði á,
en síðan kom dágóður sprettur
sem skyndilega gaf nokkrar vonir
um toppsæti í deildinni, en við það
var allur vindur úr KA-mönnum.
Þess má þó gæta að KA fékk ein-
ungis á sig 18 mörk i dcildinni og
er það út af fyrir sig ágætt, en
aftur á móti var gengið upp við
mark andstæðinganna ekki eins
gott.
Ég hygg annars að það sé
nokkuð almennt álit knattspyrnu-
unnenda hér á landi að deilda-
keppnin í ár hafi ekki boðið upp á
sérlega skemmtilega knattspyrnu,
en spennan var hins vegar afar
mikil allan tímann bæði á toppi og
botni deildarinnar og þannig á það
að vera.
Eftir harða baráttu voru það
Víkingar sem stóðu uppi sem sig-
urvegarar, í fyrsta sinn í 57 ár. Ég
hygg að Víkingar hafi verið vel að
sigrinum komnir þar sem þeir
leiddu keppnina lengst af og
höfðu að mínu viti jafnasta liðinu
á að skipa.
Enn hafa íslenskir knatt-
spyrnumenn vakið athygli hjá er-
lendum stórliðum og „umboðs-
mönnum“. Góður sigur yfir
Tvrkjum á dögunum á sinn hlut
þar að máli svo og það, að svo
kallaðir umhoðsmenn fara i
flokkum um heiminn og reyna að
koma leikmönnum á framfæri.
Það er ekki af umhyggju fvrir
knattspyrnunni eða leikmönnum
sem þessir herrar eru á ferðinni.
heldur eigin von um ábata sem
ræður, og því miður hefir ýmsum
orðið Ijóst að auðvelt er að gera
„góð kaup“ hér á fslandi. Er von-
andi að leikmenn og knattspyrnu-
forystan grípi í taumana þegar í
stað og geri sér grein fyrir hver vá
er fyrir dyrnum. Raunar hefir KSÍ
haft í hótunum um að kæra einn
tiltekinn „umboðsmann“ þar sem
sá hinn sami hefir ekki farið að
lögum FIFA varðandi þessi mál.
Er óskandi að KSI geri sitt til að
koma i veg fyrir ólöglega starf-
semi af þessu tagi. Sigb.
DAGUR.11