Dagur - 24.02.1984, Blaðsíða 9
8 - DAGUR - 24. febrúar 1984
24. febrúar 1984 - DAGUR - 9
ZIUCRTAl
„Ætlar þú með snjóinn með þér
til Austurríkis“. sögðu þau á
Akureyrarflugvelli þegar far-
angurinn var kominn á vigtina
og ekki að ástæðulausu. En er
það ekki alltaf svo að maður
vill hafa vaðið fyrir neðan sig
og taka með sér heldur meira
en minna þegar farið er til út-
landa eða í ferðalög yfirleitt.
Hálfsmánaðar skíðafrí var
framundan - aðstæður ókunn-
ar og vissara að lenda ekki í
vandræðum. Raunin varð svo
að sjálfsögðu sú að ekki var
notaður nema fjórðungurinn
af öllum fatnaðinum og dót-
inu.
Ferðinni var heitið til Austur-
ríkis, nánar tiltekið til Zillertal í
smábæ sem heitir Mayrhofen, en
þangað eru Flugleiðir með skipu-
lagðar hópferðir. Þar sem úr
þessari tilteknu hópferð varð
ekki, var flogið til Luxembourg í
stað Innsbruck og farið með bíl
til Mannheim, þaðan með hrað-
lest til Miinchen og áfram áleiðis
til Innsbruck. Farið var úr lest-
inni nokkru áður en komið var til
Innsbruck og skipt yfir í litla dís-
elreið sem gengur upp í fyrir-
heitna dalinn Ziller.
Mayrhofen er innarlega í
dalnum, stendur í 630 m hæð yfir
sjávarmáli og íbúar eru um 2
þúsund. Það segir talsvert um
þann atvinnuveg sem þar er
stundaður að gistirými í bænum
eru á 9. þúsund, enda er þetta
vinsæll dvalarstaður sumar sem
vetur. Dalurinn er þröngur og
himinhá Alpafjöllin á alla vegu.
Hlíðarnar vaxnar barrskógi og
mjög brattar, en ofar eru skíða-
löndin. Farið er þangað upp með
kláfum, rúman kílómetra upp í
loftið, en sums staðar hægt að
renna sér á skíðum alla leið niður
í dalinn. Margir smábæir eru
þarna með stuttu millibili og
„skíðapassarnir“ ganga í allar
lyftur og önnur farartæki sem
flytja fólk á milli svæðanna.
Flugleiðir bjóða farþegum sín-
um upp á gistingu á aðallega
tveimur stöðum, Sporthotel
Strass og Café Traudl, sem bæði
eru staðsett örskammt frá kláfn-
um upp í skíðalöndin. Á Sport-
hotel Strass er mikið líf og fjör og
þar kemur fólk gjarnan saman að
loknum degi á skíðum, fær sér
bjór og rabbar um viðburði
dagsins. I»ar er innisundlaug,
sauna, ljósbaðstofa, billjard,
borðtennis og sjónvarpsherbergi,
svo eitthvað sé nefnt, auk diskó-
teks og frábærs veitingastaðar.
Á Café Traudl er andrúmsloftið
hins vegar rólegra og afslappaðra
og þar er ekki síðra að vera.
Sjálfsagt eru til líflegri staðir í
tírólsku ölpunum en Mayrhofen,
en þarna skortir samt ekki á
neitt. Reynsla flestra er sjálfsagt
sú að eftir heilan dag á skíðum er
lítið þrek til að „stunda lífið“.
Þarna er þó hægt að velja úr
nokkrum diskótekum og dans-
stöðum og fæstir láta fram
hjá sér fara skipulögð skemmti-
kvöld, Tirolerabend, þar sem
boðið er upp á líflega þjóðdansa
og tírólska söngva með viðeig-
andi jóðli.
Tírólarnir eru einstaklega við-
felldið fólk og vinalegt. Eins og
áður gat er ferðaþjónusta aðalat-
vinnuvegurinn, en þó er stundað- ‘
ur nokkur landbúnaður. Kýr eru
reknar á beit hátt upp í fjallshlíð-
ar á sumrin og lítilsháttar skógar-
högg er þarna, svona rétt til
heimabrúks. Segja má að skógur-
inn sé forsenda byggðar í
dalnum, því hann er besta vörnin
gegn snjóflóðum. Pau þekkjast
vart á þessum slóðum vegna þess
að skógurinn hefur verið vernd-
aður. Þegar ferðamálafrömuðir
vilja reisa nýjar lyftur og veiting-
astaði uppi í fjöllunum getur
komið til hagsmunaárekstra við
landeigendur, rétt eins og við
þekkjum hér á landi. Nokkur
villidýraveiði er í fjöllunum en
þar er að finna hirti, gemsur og
ýmiss konar smádýr, sem skilja
eftir sig spor í skóginum en verð-
ur tæpast vart að öðru leyti. Eins
og að líkum lætur hafa ferða-
mennirnir haft áhrif á þá inn-
fæddu og það var svolítið skond-
ið að sjá gamla sveitakonu kjaga
um í „moonboots" og við skíða-
staf.
En hvers vegna eru íslendingar
að fara til Austurríkis á skíði,
þegar oftast er nægur snjór hér á
landi? Það verður að segjast eins
og er að því er ekki saman að
jafna að vera á skíðum í Ölpun-
um og hér á landi. Þó að menn
kunni að láta sig dreyma um að
reyna að lokka ferðamenn til ís-
lands á vetrum til skíðaiðkana,
þá komast okkar aðstæður aldrei
í hálfkvisti við þær sem þarna er
að finna. Hlíðarfjall er eins og
lítil þúfa í samanburði við Alp-
ana og er það þó talið besta
skíðasvæði landsins. Þarna er
stillt og stöðugt veðurfar, (það
getur nú líka verið það á Akur-
eyri, kynni einhver að segja)
aldrei skortir snjó og það er alveg
sérstök tilfinning að renna sér úr
einni lyftunni í aðra, koma við á
einhverjum hinna fjölmörgu veit-
ingastaða sem eru út um öll fjöll
og heyra glaðværa tírólamúsíkina
í bland við kyrrðina, sem ríkir
þó víðast.
Ljúkum þessu með Skúla þætti
Steinþórssonar, flugstjóra, sem
er gamall Akureyringur, mikill
áhugamaður um jóðl og aðra
þætti tírólskrar menningar, sem
hann tileinkar sér eftir bestu
getu. Fór því gjarnan jóðlandi
niður brekkurnar í takt við glæsi-
legar sveiflurnar. Og hann hafði
fleiri áhugamál, nefnilega þýsku
og þá ekki síður mállýsku Tíról-
anna auk samanburðarmálfræði.
Eins og við vitum hafa íslensk
nöfn oftast einhverja merkingu
og þetta fyrirbæri yfirfærði Skúli
á þýsk nöfn með miklum til-
þrifum. Eftirfarandi skýringu á
merkingu nafns síns fékk Rudi
Knapp, leiðsögumaður Flugleiða
á staðnum: Rudi heitir fullu nafni
Rudolf, en Rudolf samsvarar ís-
lenska nafninu Hrólfur, sem áður
var Hróðólfur. Það nafn er byggt
upp úr orðinu hróður, sem þýðir
frægð og ólfur, sem þýðir úlfur.
Aumingja Rudi sat því uppi með
viðurnefnið „Úlfur hinn frægi“!
- HS
Sporthotel Strass er rétt við kláfferjuna og Café Traudl skammt frá, aðeins
yfir þessa brú að fara.
Farið er upp í skíðasvæðin með kláfferjum, rúmlega kílómetra upp í loftið.
Mayrhofen er neðst í dalnum.
Fæstir láta Tírólakvöld fram hjá sér fara, en þar er mikið glens og gaman.
Myndir og texti: HS.
Um hálftíma ferðalag frá Mayrhofen er Hintertux-jökull, en þar var þessi
mynd tekin í rösklega 3 þúsund metra hæð, sem er litlu lægra en flughæðin
milli Akureyrar og Reykjavíkur. T.f.v. er greinarhöfundur, Steinunn Sæ-
mundsdóttir (fyrrverandi Islandsmeistari á skíðum), Skúli Steinþórsson, Katr-
ín Brynja Hcrmannsdóttir, Ólöf Sigurðardóttir og Sæmundur Óskarsson.
Mynd: Rudi Knapp.
Flugleiðabíllinn gerður klár fyrir jöklaferðina.
íslendingarnir reyndu gjarnan að hittast á fyrirfram ákveðnum stað til að fá sér hressingu saman. Þarna eru Katrín Brynja, Skúli, Ólöf, Kári, Rudi, Daði
Kárason, Sæmundur, Ragnheiður Valdimarsdóttir og Þórunn Káradóttir.
Útsýnið úr fjöllunum er víða mjög fallegt. I hlíðinni handan við dalinn má sjá hvemig barrskógurinn teygir sig í átt-
ina að fjallatindunum.
„Ég nýt
vetrar-
fría miklu
betur“
- segir Kári Jónasson, frétta-
maður á útvarpinu og
Alpaaðdáandi
„Við komum frá Kitzbúhl til
Mayrhofen og vorum þar á
skíðum í einn dag. Það er
ekki gott að dæma um svæðið
eftir svo stuttan tíma, en
þarna var mjög skemmtilegt.
Þetta er fjölbreytt og
skemmtilegt skíðasvæði og
skemmtilegt útsýni. Það er
ekki gott að bera þetta saman
við Kitzbúhl, en á báðum
stöðunum eru mjög fjölbreytt
skíðasvæði,“ sagði Kári Jón-
asson, varafréttastjóri á út-
varpinu, sem eins og fram
kom heimsótti Zillertal í einn
dag ásamt fjölskyldu sinni.
„Það sló mig mjög þegar ég
fór að skoða bæklinga um Zill-
ertal að þarna er áreiðanlega
geysilega skemmtilegur sumar-
leyfisstaður, ekki síður en fyrir
skíðamenn á veturna. Mögu-
leikarnir til gönguferða eru
óendanlegir. Þarna er hægt að
ganga upp um fjöll og firnindi
og dvelja í litlum hótelum sem
eru upp um allar hlíðar og ekki
má gleyma möguleikanum á
skíðaferðum á jöklinum, þótt
um hásumar sé.
Ég er búinn að fara fjórum
sinnum í vetrarfrí og mér finnst
ég njóta frísins miklu betur þeg-
ar ég tek það að vetrinum, held-
ur en á sumrin. Maður verður
alveg endurnærður og þá er
ekki ónýtt að sleppa við vetrar-
hvellina í Reykjavík og allt
sem þeim fylgir, en að þessu
sinni urðu þeir tveir meðan ég
var í góðviðri og sól í Ölpunum.
Eftir að sumarleyfin lengdust er
auðvelt fyrir marga að taka sér
þriggja vikna sumarfrí og hálfs-
mánaðar vetrarfrí. Auk þess
sýnist mér þetta ódýrara en fara
í sumarfrí til sólarlanda. Það er
hægt að lifa ódýrt í Austurríki.
Ég get nefnt dæmi: Hálfur lítri
af bjór kostar um 35 krónur ís-
lenskar, en t.d. í Svíþjóð kostar
bjórinn 80-90 krónur. Það er
hægt að fá ágætis kjötrétt á veit-
ingastöðum fyrir innan við 100
krónur og mér finnst ódýrt að
vera þarna, t.d. miðað við
Norðurlöndin,“ sagði Kári Jón-
asson að lokum.
Ólöf Sigurðardóttir:
, /Evintýrí að
svífa svona um
fjallatinda“
„Mér fínnst það alltaf jafn
mikið ævintýri að svífa svona
um fjallatinda og ég undra
mig stundum á því að þetta
skuli virkilega vera ég. Það
sem gerir þetta svona heill-
andi er frelsið, sambandið við
náttúruna og svo þessi glíma
við brekkurnar, þar sem
maður á allt undir sjálfum sér
komið,“ sagði Ólöf Sigurðar-
dóttir, húsmóðir og banka-
starfsmaður frá Garðabæ,
sem var í sinni fjórðu skíða-
ferð í Ölpunum og dvaldi
ásamt manni sínum, Skúla
Steinþórssyni, flugstjóra, á
Café Traudl í Mayrhofen.
„Þetta er í annað sinn sem við
komum til Zillertal og mér sýn-
ist þessi staður hafa upp á það
sama að bjóða og þekktari
staðir, nema hvað hér er öllu
rólegra og ódýrara. Hér hef ég
heldur ekki lent í biðröðum í
Ólöf Sigurðardóttir.
lyfturnar, svo neinu nemi.
Ég fór smávegis á skíði í
„gamla daga“ og þá var það
fyrst og fremst útiveran og fé-
lagsskapurinn sem skipti máli
og maður renndi sér nánast
beint af augum. Þegar maður
fer svo að geta eitthvað fara
önnur atriði að skipta máli, eins
og t.d. búnaðurinn, og þó ég
segi sjálf frá þá hefur mér farið
mikið fram. Fyrst þorði ég ekki
einu sinni í stólalyfturnar. Nú
förum við á skíði eins oft og
mögulegt er, enda held ég bara
að þetta sé það skemmtilegasta
sem ég geri.
Það er alveg ótrúlegt hvað
vetrarfrí á skíðum létta manni
veturinn. Eftir að ég fór að
stunda skíðin að ráði fyrir ör-
fáum árum hefur viðhorf
mitt til vetrarins gjörbreyst og
þurfti raunar ekki skíðafrí í út-
löndum til,“ sagði Ólöf að
lokum.