Dagur - 18.05.1984, Blaðsíða 6

6 - OAGUR —. 18. maí 1984
Margar nýjar og spennandi
trjátegundir í Kjama
„Tegundum hjá okkur hef-
ur fjölgað mjög mikið,
einkum runnategundum
ýmiss konar, og nú erum
við einnig með mun fleiri
tegundir af rósum en við
höfum áður verið með.
Alls erum við með um 90
tegundir af trjám og runn-
um og 20 tegundir af
rósum, “ sagði Tryggvi
Marinósson, garðplöntu-
frœðingur hjá Skógrœktar-
félagi Eyfirðinga, þegar
Dagur heimsótti gróðrar-
stöðina í Kjarna á dögun-
um. Par var allt á fullu,
starfsmenn á þönum og
viðskiptavinir að líta eftir
trjágróðri og rósum til að
fegra með umhverfi sitt.
Tryggvi og Smári Sigurðsson,
skrúðgarðyrkjumaður, sýndu
blaðamanni stöðina með öllum
þeim aragrúa plantna sem þar er
að finna, þar á meðal margar
spennandi tegundir sem erfitt eða
jafnvei ómögulegt hefur verið að
fá til þessa. Af runnategundum
má nefna gullkergi, 3 tegundir af
sýrenum, nokkrar nýjar víðiteg-
undir, mispiltegundir og kvisti.
Af trjám má geta koparreynis,
úlfareynis og selju, auk elris, en
sumar þessara tegunda hafa verið
nær ófáanlegar. T.d. mun kopar-
reynirinn hvergi annars staðar á
landinu vera í ræktun og virðist
hann ætla að verða bærilega
harðgerður. Hann ber koparrauð
blöð og snjóhvít ber. Þeir félagar
sögðu að fólk væri líka farið að
spyrja mikið um tegundir eins og
hegg og gullregn, sem eru
blómstrandi.
„Auðvitað er það viss áhætta
að vera með þessar nýju tegundir
og breyta út frá hefðbundnum
trjátegundum sem hafa áratuga
og jafnvel aldagamla reynslu í
ræktun hér á landi. Við setjum
hins vegar ekkert í sölu sem ekki
hefur reynst okkur þokkalega.
Starfsfólk gróðrarstöðvarinnar í Kjarna, að undanskildum sjálfum forstjóranum, Hallgrími Indriðasyni, sem var í útréttingum.
Myndir: HS.
Margar þessara tegunda þurfa
gott skjól, þó sumar séu lítið sem
ekkert viðkvæmari en hefð-
bundnar tegundir. Oftast ráð-
leggjum við fólki að byrja á því
að gróðursetja skjólrunna eða
koma upp góðu skjóli með
öðrum hætti, áður en það kaupir
dýrar og e.t.v. viðkvæmar
plöntur.
Margir gera þau mistök að
hafa ekki nægilegt skjól og það á
ekki eingöngu við um þessar
nýrri og viðkvæmari tegundir.
Þetta á t.d. oft við um barrtré
eins og furuna, sem þolir illa að
standa ein sér án skjóls. Þá er
vorsólin oft hættuleg. Almennt
Smári Sigurðsson og Tryggvi Marinósson huga að furutrjánum, sem eru með
stærra móti að þessu sinni.
séð má segja að fólk sé ekki nægi-
lega vel upplýst um það hvernig
umhirðu plönturnar þurfa. Það
er nefnilega ekki nægilegt að
setja þær niður, það verður að
hugsa vel um þær. Því miður má
segja að íslenskur almenningur
sé heldur iila að sér um garð-
yrkju. Því hvetjum við fólk til að
kynna sér þær bækur sem til eru,
s.s. Skrúðgarðabókina. Mistökin
geta verið dýr,“ sögðu þeir félag-
ar.
Það kom fram í spjallinu að
Akurejrarbær hefði raunar al-
gjöra sérstöðu hvað varðaði trjá-
rækt og garðagróður almennt.
Hefðin væri þar mjög gömul, auk
þess sem skilyrði væru betri til
ræktunar en víða annars staðar.
Raunar mætti segja að fólk kæm-
ist ekki með góðu móti hjá því að
planta trjám og runnum í görðum
sínum, ef þeir ættu ekki að skera
sig illilega úr. Mikilvægast núna
væri að húsbyggjendur í nýju
hverfunum yst í Þorpinu gerðu
verulegt átak og létu ekki deigan
síga. Trjágróður hefði feikileg
áhrif á veðurfar í næsta nágrenni
og slíkra áhrifa væri ekki síst þörf
í nýju byggingahverfunum, þar
sem oft vill verða vindasamt.
„Okkur virðist sem áhugi á
þessum málum fari sífellt vax-
andi. Hins vegar er of mikið um
[jað að fólk taki ekki ráðlegg-
ingum varðandi umhirðu, s.s.
klippingar, áburðargjöf og upp-
bindingu ungra trjáa. Þó að fólki
finnist e.t.v. blóðugt að klippa
lágvaxna runna sína þá er ljóst að
með því að fara eftir ráðlegg-
ingum hvað þetta varðar getur
það sparað sér mörg ár í uppeldi
plantnanna. Þetta á ekki hvað
síst við um limgerðisplöntur.
Fólk vill gjarnan fá þær sem
stærstar, en það sem skiptir hins
vegar öllu máli er að þær séu ekki
of ungar og hafi sem flestar grein-
ar. Hæðin skiptir nánast engu ef
menn eru virkilega að huga að
því að fá þéttvaxna og fallega
runna.“
„Hvernig líst ykkur á vorið að
þessu sinni?“
„Miðað við undangengin ár
lofar það góðu. Við höfum kallað
árin frá 1979 „litlu ísöld“ vegna
þess hve kalt hefur verið í veðri.
Ef ekki bregður verulega út af
nú ætti þetta vor og sumar að
verða sérlega gott. Rétt er þó að
geta þess, að þegar verið er að
gróðursetja skaðar ekki þó svali
sé í lofti og sólarlaust, því verstu
skilyrði til gróðursetningar eru
hiti, sól og þurr vindur."
Ekki gafst tími til að tefja þá
félaga lengur, því nógu var að
sinna. Þeir sögðu þó í framhjá-
hlaupi að flestar blokkarlóðir á
Akureyri væru algjört hallæri og
þar þyrfti að taka verulega til
höndunum. Þess má geta að hjá
Skógræktarfélagi Eyfirðinga í
Kjarna er að fá upplýsingabækl-
inga um ýmislegt sem varðar
gróðursetningu og umhirðu trjá-
plantna. Plönturnar þar kosta
frá 15 krónum en dýrasta plantan
á svæðinu er stafafura, um hálfur
annar metri á hæð, sem kostar
1.500 kr.
Gunnhildur Ólafsdóttir sýnir væntanlegum viðskiptavinum rósarunna, sem
til eru í miklu úrvali.