Dagur - 19.11.1985, Blaðsíða 7

6 - DAGUR - 19. nóvember 1985
19. nóvember 1985 - DAGUR - 7
Afniætísvetsla í Bamaskóla Húsavíkur
í haust eru 25 ár liðin síðan Barnaskóli Húsavíkur flutti í skólabyggingu þá er nú hýsir starfsemi hans.
Þessara tímamóta hefur verið minnst í skólanum á ýmsan hátt. Kennslugögnum, bókum, handavinnu,
borðum og stólumfrá því í „gamla daga“ hefur verið stillt upp við hlið samsvarandi hluta sem notaðir eru
í dag.
Ólafur Guðmundsson handavinnukennari og nokkrir nemendur útbjuggu líkan afskólanum og um-
hverfi hans.
Nemendur unnu verkefni, fjölluðu m.a. um skólaferðalög, skólablöð, bókasafn, stúkufundi, íþróttir,
félagsstarf nemendafjölda og algengustu nöfn nemenda. Margt fróðlegt og skemmtilegt kom í Ijós með að
bera saman þessa þœtti fyrr og nú, athuga hver þróunin hefur verið eða rifja upp fyrri tíma.
Nemendur gerðu greinfyrir niðurstöðum sínum á miðvikudagsmorgun, þá voru saman komnir nemend-
ur úr eldri bekkjardeildunum, kennarar og nokkrir gestir.
Sungin voru lög er notið höfðu mikilla vinsœlda fyrir 25 árum. Eftir frímínútur var boðið upp á nokkra
fermetra af ágætri skúffuköku og mjólk drukkin með.
-1M
Sigurður Hallmarsson skólastjóri:
„Alltaf verið gaman
að starfa hér“
Sigurður Hallmarsson hefur verið skólastjóri
Barnaskóla Húsavíkur síðastliðin 14 ár. Hann hóf
störf sem kennari við skólann sjö árum áður en
skólinn flutti í nýbygginguna fyrir 25 árum. Auk
þessa langa starfsferils unglingsins Sigurðar við
skólann er hann fyrrverandi nemandi þaðan. í
raun hefur um helmingur af kennaraliði barnaskól-
ans stundað sitt eigið barnaskólanám þar og hlýtur
það að vera mjög sérstakt miðað við jafn fjölmenn-
an skóla.
Arnheiður Eggertsdóttir kennari á skólabókasafninu:
„Þau koma gjaman hingað
þó þau eigi ekki að vera
í skólanum
- Sigurður, er þér minnisstæð-
ur dagurinn sem skólinn flutti í
þetta hús?
„Nei, í raun er hann mér ekki
minnisstæður. Kennsla hófst hér
um haustið, svo að það var ekki
flutt á miðju starfsári. Auk þess
var ég búinn að kenna söng hér
í húsinu. Áður en allt húsnæðið
var tekið í notkun var farið að
kenna hér íþróttir, söng og
handavinnu.
Þó undarlegt megi virðast höf-
um við alltaf búið við þrengsli í
þessu húsi. í dag er nemenda-
fjöldinn 330 börn en var 180 börn
þegar við fluttum. Þá var gagn-
fræðaskólinn hér til húsa með
okkur en samt voru nemendur
færri í húsinu en núna. Skólinn er
alveg tvísetinn og hefur alltaf
verið. Það slys varð við byggingu
skólans að ein álman var skorin
af og byggingu hennar hefur ver-
ið frestað nú í 25 ár.
Þessa álmu þarf að byggja fyrr
en seinna. Þar er gert ráð fyrir
félagsaðstöðu á neðri hæð en
kennslustofum uppi.- Það sár-
vantar félagsaðstöðu hér við
skólann.
Eins og er notum við eina
kennslustofuna en í raun er hún
of þröng og hentar á ýmsan hátt
illa til þessara hluta.
Þarna er mikið af gluggum sem
erfitt er að myrkva vegna skugga-
mynda eða kvikmyndasýninga,
nema á morgnana yfir háveturinn
þegar drottinn myrkvar fyrir okk-
ur veröldina og við njótum þess.“
- Þegar þú minnist á kvik-
myndasýningar, hvað með
videóvæðingu?
„Skólinn er alltaf að leita að
því besta fyrir nemendur sína.
Það hafa orðið miklar breytingar
í þjóðfélaginu, sérstaklega í allri
miðlun og það er eðlilegt að hún
komi inn í skólana, hlutir eins og
sjónvarp, videó og tölvur. Ekkert
af þessu er til í skólanum en
þyrfti auðvitað að vera til. Skól-
inn verður að eignast þessi tæki í
nánustu framtíð."
- Það hafa orðið miklar breyt-
ingar á starfi skólans. Hverjar
eru helstar?
„Við höfum tekið upp sveigj-
anleika í starfi. Hér er tónlistar-
skólinn einnig til húsa, nemendur
hans fara úr almennum kennslu-
stundum í spilatíma. Það er
dæmi um sveigjanleika sem við-
gcngist hefur í meira en áratug.
Skólinn er opinn foreldrum
alla daga. Þetta er nauðsyn í nú-
tíma þjóðfélagi. Heimsóknir for-
eldra hafa verið margar. í fyrra-
vetur var hér að meðaltali eitt
foreldri á dag.
Við höfum foreldrafundi á
haustin og úr hverri bekkjarein-
ingu er kosinn einn fulltrúi. Þetta
fulltrúaráð kemur saman ásamt
skólastjóra og einum kennara, og
samstarf þessara aðila hefur gef-
ist mjög vel.“
- Hefur ekki orðið mikil
breyting á framkomu barna síðan
þú hófst kennslu?
„Heimur versnandi fer er sagt.
Ég held að það sé misskilningur.
Opin umræða og frjálsleg um-
gengni leiðir ekki til verri um-
gengni. Börnin láta mann heyra
sína meiningu og þá situr ekkert
vansagt eftir í hugskotinu.
Skólabörn í dag eru ekki
óhlýðnari en fyrir 25 árum, það
er ekki örðugra að umgangast
þau.“
- Þegar gengið er um húsnæð-
ið ber það ekki merki þess að
hafa verið notað í 25 ár, og
hvergi er blýantsstrik á vegg.
Ganga börnin vel um skólann?
„Mér þykir ákaflega vænt um
hve vel börnin ganga um húsnæð-
ið. Hér eru til dæmis í notkun
borð og stólar, sem keypt voru
þegar flutt var í þetta hús. Af 28
handlaugum í húsinu hefur ekki
þurft að skipta um eina einustu.
Það er eins og börnin þurfi ekki
að ná sér niðri á húsnæðinu, enda
er þetta þeirra húsnæði og það er
þeim metnaðarmál að umgengni
um það sé þeim góður vitnisburð-
ur.“
- Margt skemmtilegt hiýtur að
hafa gerst á þessum árum.
„Staðreyndin er sú að alltaf
hefur verið gaman að starfa hér.
Skólinn hefur yfirleitt notið já-
kvæðis foreldra og bæjarbúa.
Það rifjast upp skemmtileg at-
vik þegar myndir eru skoðaðar.
Svolítið er til af myndum frá
fyrstu árunum hér í húsinu og nú
eru oftast teknar myndir þegar
Sigurður Hallmarsson, skólastjóri.
eitthvað sérstakt er um að vera.
Myndasafn þetta er til í albúm-
um.
Börnunum finnst ákaflega
gaman að sjá myndir af foreldr-
um sínum síðan þau voru hér í
skóla. Ég vildi að ég ætti þess
kost að sjá myndir frá skóla-
göngu minna foreldra.
Það getur verið gaman að lesa
gamlar dagbækur. Ég hef séð
föður míns getið í dagbókum
skólans. Einn daginn var svo
vont veður að aðeins þrír strákar
komu í yngri deild. Þorgrímur
Maríusson, Þór Pétursson og
Hallmar Helgason. Þeir voru allir
sendir heim. Það er ekki sagt
hvers vegna en mig grunar að
kennarinn hafi ekki mætt,“ segir
Sigurður og hlær, og ég þakka
fyrir spjallið. - IM
Misjafn vinnuhraði barna er stað-
reynd sem farið er að taka mjög mik-
ið tillit til við Barnaskóla Húsavíkur,
með sveigjanleika í starfi.
Með aðstoð kennara gera börnin
vinnuáætlun fyrir viku í senn og fá að
velja sér tíma til að vinna að áætlun-
inni. Þau sem fær eru um að taka sér
aukaverkefni, fá þau á bókasafni
skólans og njóta aðstoðar og leið-
beiningar Arnheiðar Eggertsdóttur
kennara á safni skólans.
í haust var bókasafnið flutt á efri
hæð skólans og komið fyrir í rými
sem áður var notað sem félagsað-
staða.
Það er mjög vistlegt og notaleg
stemmning á safninu hjá Arnheiði.
Það truflar ekki börnin þó komið sé
þar inn, því skólinn er opinn foreldr-
um á öllum tímum alla daga og börn-
in vön að vinna þó einhver komi í
heimsókn.
„Við höfum unnið að því síðustu
árin að taka upp sveigjanlegt skóla-
starf og einn liðurinn í því er að
koma upp skólasafni,“ segir Arn-
heiður.
„Safnið er opið allan starfstíma
skólans, bæði til að börnin geti kom-
ið hér til að vinna að ákveðnum verk-
efnum eða til að slappa af. Þau koma
hingað gjarnan þó þau eigi ekki að
vera í skólanum, gera sér það til er-
indis að líta í bækur, ef þau komast
að. En oft er þröngt á þingi og þau
sem eiga að vera í skólanum sitja
auðvitað fyrir um að hafa afnot af
safninu.
Einn aðalþátturinn í safnkennsl-
unni er að börnin venjist bókum,
bæði til að fræðast af þeim og eins að
nota þær sér til afþreyingar. Við
reynum að kenna þeim að átta sig á
röðun bókanna í safninu.
Skáldsögum er raðað í stafrófsröð
höfunda og bókum í efnisflokka.
Einnig stefni ég að því að þau læri að
u
nota spjaldskrána og síðan er reynt
að kenna þeim að nota ýmiss konar
handbækur og uppsláttarrit. Þannig
að þegar þau fari héðan viti þau
nokkurn veginn hvernig hægt er að
nota bókasafn. Auðvitað í þeirri von
að þau haldi því áfram. Við höfum
einnig kynnt þeim nokkuð sýslu-
bókasafnið hér á staðnum.“ IM
Nemendur skoða líkan af skólanum ásamt Sigurði Hallmarssyni, skóla-
stjóra.
Arnheiður Eggcrtsdóttir á bókasafninu.
Hafdís og Guðrún:
Fylgjast oft
með kennslunni
Foreldrar eru alltaf velkomnir í
Barnaskóla Húsavíkur og hafa
margir notfært sér þetta og fylgst
með kennslu barna sinna.
Hafdís Jósteinsdóttir er móðir
stúlku í þriðja bekk og hefur oft
heimsótt skólann.
- Hvaða álit hefur þú á sveigj-
anlega starfinu?
„Eg er ánægð með það. Eins
með áætlanirnar, þá veit maður
alveg hvað börnin eiga að læra.
Þetta var eitthvað að byrja þeg-
ar eldri börnin mín voru í skólan-
um, en þá gat maður ekki fylgst
eins vel með. Ef til vill hef ég betri
tíma fyrir börnin mín núna. Ein-
hvern veginn er þetta orðið öðru-
vísi.
Áætlunin segir til um hvað þau
eiga að læra þó að þau megi auð-
vitað læra meira. En aðalatriðið
er að börnin fylgi áætluninni eins
og kennarinn ætlast til.“
- Finnst þér barnið ánægt?
„Já, það finnst mér. Hún lætur
mjög vel af kennaranum sínum.“
- Hvernig líkar þér að skólinn
skuli vera svona opinn fyrir for-
eldrana?
„Mér finnst það gott. Maður er
ekki bundinn af að koma einn
vissan dag. Maður má fara þarna
inn þegar maður vill og getur og
þarf ekki endilega að mæta kl. 1.
Maður getur verið einn tíma eða
allan daginn. Ég lenti í handa-
vinnu með dóttur minni um
daginn. Það var ægilega gaman."
- Framkoma barna og agi í
skólanum. Hefur þú eitthvað um
þann þátt að segja?
„Ég held að það sé í góðu lagi,
að minnsta kosti lítur skólinn vel
út. Ég held að börnin gangi yfir
höfuð mjög vel um. Það sýnir sig
á skólanum eftir öll þessi ár, með
allan þennan fjölda af börnum af
öllum stærðum og gerðum.“
Guðrún Sigurðardóttir er móð-
ir þriggja barná í skólanum. Þau
eru í þriðja, fimmta og sjötta
bekk.
- Þú varst sjálf nemandi í
Hafdís og Guðrún voru að kynna sér kennsluhætti.
skólanum þegar hann flutti fyrir
25 árum. Hverjar finnst þér mestu
breytingarnar á skólastarfinu?
„Þetta er allt öðruvísi. í raun og
veru er líklega allt til bóta í sam-
bandi við skólakerfið.
Hins vegar finnst mér börnin
ekki kunna að meta hvað mikið er
fyrir þau gert. Kennararnir eru
svo virkir og gera svo mikið fyrir
börnin, t.d. að vera með þeim á
bekkjarkvöldum eftir sinn vinnu-
tíma.“
- Hvernig finnst þér sveigjan-
lega starfið?
„Það hefur bæði kosti og galla.
Að mörgu leyti er athyglisvert að
fylgjast með því. En mér finnst að
maður þurfi mikið að fylgjast með
því að börnin læri.
Ég hef fylgst með fleirum en
mínum börnum og þetta kerfi
býður meira upp á að þau svíkist
undan að læra. Þau hefðu kannski
svikist eins undan meðan gamla
kerfið var. Börnin sækjast einnig
meira eftir að læra það sem þeim
finnst gaman að en ekki eins og
áður þegar reikningur var í einum
tíma og íslenska í öðrum og svo
framvegis.“
- Hefur þú oft heimsótt
skólann?
„Ég fór mjög oft í fyrravetur,
en ekki eins oft í vetur enda oftar
bundin vegna vinnu."
- Finnst þér kostur að hafa
skólann svona opinn?
„Mér finnst það. Mér finnst
mjög gott fyrir mig að fara og
spyrja kennarann hvar börnin séu
stödd í náminu. Maður getur
fylgst miklu betur með, það var
miklu síður að ég hringdi í kenn-
arana.“ - IM
Sigmar Ævar Hallsson og Hreinn Týr Svavarsson.
Sigmar og Hreinn,
nemendur í sjötta bekk:
„Þetta er besti
skóli á landinu“
Sigmar Ævar Hallsson og
Hreinn Týr Svavarsson eru
báðir nemendur í sjötta bekk
Barnaskóla Húsavíkur og
tóku þátt í verkefnum sem
unnin voru í tilefni af 25 ára
afmælinu. Hópurinn sem
Sigmar vann með kynnti sér
ýmislegt varðandi Barna-
stúkuna Pólstjörnuna sem
lengi starfaði við skólann, en
Hreinn og félagar hans unnu
verkefni um bókasafnið:
- Hvernig heldurðu að hafi verið
að starfa í stúkunni, Sigmar?
„Það var mikið fjör að vinna þetta
verkefni. Þetta hefur verið flott í
gamla daga. Við settum upp stúku-
fund, ég var varatemplari og það var
gaman“.
- Vildirðu að stúka væri starfandi
í dag?
„Ef ég væri varatemplari, það væri
örugglega gaman að starfa í henni.“
- Nú hafið þið heyrt svo margt um
skólann í gamla daga þegar nemend-
ur þurftu að ganga í röð, hneigja sig
fyrir kennurunum og standa upp ef
einhver kom í heimsókn.
Haldið þið að það sé betra eða
verra að vera í skólanum núna?
„Miklu betra núna. Ég hefði ekki
viljað vera í skóla þegar þurfti að
hneigja sig fyrir kennaranum.
En það hefur verið gaman á stúku-
fundum."
- Er eitthvað sérstakt sern þú vilt
segja?
„Þetta er besti skóli á landinu,
langbesti.“
- Hreinn þú vannst að verkefni
líka?
„Ég var á bókasafninu. Ég var
verkstjóri og við áttum að telja
skáldsögur. Þær voru merktar í staf-
rófsröð og síðan gerðum við súlurit.
Svo var ég látinn lesa upp og var með
brauðlappir. Það var gott þegar það
var búið. Ég var í Tónlistarskólanum
og fyrst þegar maður spilar á tónleik-
um verður maður alveg máttlaus."
- Heldurðu að það sé betra að
vera í skólanum nú en áður?
„Að vissu leyti betra núna, meira
skipulagt. Það hefur verið strangara í
gamla daga að þurfa að hneigja sig
fyrir kennaranum. Þegar maður
kemur of seint er ekkert verið að
segja nema amen."
- Líkar þér vel í skólanum og við
kennarana?
„Ekki við allá, surnir eru ekki eins
og þeir ættu að vera, ekkert sérstak-
lega. Þeir gætu nú orðið dálítið súrir
á svip ef ég segði þér nöfnin."
- Hvernig finnst þér að hafa skól-
ann opinn foreldrum?
„Mér finnst það flott, þá getur
maður hringt heim og beðið um að
einhver komi að hjálpa sér þegar
kennarinn er að sinna öðrum. Ann-
ars er pabbi vegaverkstjóri og má
ekkert vera að því, en ég fæ hjálp
heima við það erfiðasta."
- Hvað er mest gaman í skólan-
urn?
„í frímínútum eða leikfimi."
Mér finnst mest gaman í landa-
fræði," segir Sigmar. „Við erum í
sjötta bekk efsta bekknum hérna og
ráðum yfir öllum hinum." 1M