Dagur - 20.12.1985, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - 20. desember 1985
uð stjórntæki fyrir miðstöð og
loftræstingu. Accord er nokkuð
rúmgóður og farangursgeymsl-
an er óvenjulega stór.
Vélin í Honda Accord er
1850 rúmsentimetrar, og hefur
3 ventla við hvern hinna 4
strokka. Hlutverk þeirra er að
bæta eldsneytisnýtinguna og ná
rneira afli út úr vélinni án þess
að til þurfi að koma mikill snún-
ingshraði. Honda var á sínum
tíma brautryðjandi á þessu sviði
og voru vélar frá Honda ein-
hverjar þær fyrstu með fleiri en
2 ventla við hvern strokk sem
notaðar voru í venjulegum fjöl-
skyldubílum. Árangurinn er
góður því vélin er kraftmikil og
skilar bílnum vel áfram, enda
þótt hann sé nokkuð stór og
þungur og sjálfskiptur í þokka-
bót.
Sjálfskiptingin er reyndar
mjög skemmtileg. Hún hefur 4
þrep og er það talsverð framför
frá upprunalegu Honda-matic
skiptingunni.
Efsta þrepið er nokkurs kon-
ar yfirgír. Skiptingarnar voru
óaðfinnanlegar. Fjöðrunin er
góð, nokkuð stíf en þó alls ekki
óþægileg á nokkurn hátt. Ein-
angrun frá vegi er góð og bíllinn
er allur hljóðlátur. Hjálpar þar
að vélin er mjög þýðgeng enda
býr Honda að reynslu í því
hvernig á að fá vélar til að
ganga þýðlega í mótorhjólum.
Ekki verður hjá því komist að
hæla vökvastýrinu, en virkni
þess er háð hraða. Stýrið er fis-
létt í kyrrstöðu og á lítilli ferð
en þyngist svo með vaxandi
hraða (nei nei það verður aldrei
svo þungt að maður geti ekki
snúið því) og er þá mjög ná-
kvæmt og skemmtilegt. Akst-
urseiginleikar bílsins eru í betra
lagi. Hann er mjög léttur og
auðveldur í akstri innanbæjar
og á malarvegunum er hann
stöðugur og rásfastur og ofurlít-
ið undirstýrður ef ekið er greitt
í beygjum. Bremsurnar eru
góðar. Bíllinn hegðar sér sem
sagt alveg eins og vandaður
framhjóladrifinn fólksbíll á að
gera, og er alveg laus við að
hrekkja ökumann með óvæntu
framferði. Fínn bíll og ætti að
geta fallið í geð hinum kröfu-
hörðu, jafnt á íslandi sem í
landi Benzanna.
Honda Accord kom á markað-
inn árið 1981 í núverandi mynd,
en verksmiðjurnar höfðu þá
haslað sér völl í bílaframleiðslu,
auk þess að vera orðnar lang-
stærsti mótorhjólaframleiðandi
í heimi. Ég minnist þess þegar
ég fyrst sá létt bifhjól af Honda-
gerð og hvílíkur reginmunur
þótti á þeim og því sem í þá
daga gekk undir nafninu „skelli-
naðra“.
Mikið vatn hefur einnig til
sjávar runnið frá því að fyrstu
japönsku bílarnir birtust hér á
götunum. Eftir að Japanir fóru
fyrir alvöru að flytja út bíla og
keppa við vestrænar þjóðir í
þeim efnum eins og öðrum svið-
um tækninnar urðu stórstígar
framfarir í framleiðslu þeirra,
a.m.k. hvað varðaði útlit og
búnað bílanna. Japanskir bílar
hafa reyndar margir hverjir ver-
ið hlaðnir blikkandi ljósum, raf-
magnsrúðum, sóllúgum og alls
kyns „græjum" en hins vegar oft
minni áhersla lögð á fjöðrun,
aksturseiginleika og fleira þess
háttar. Með vaxandi áhuga og
áherslu Japana á sölu á Evrópu-
markaði virðist þó hafa orðið
breyting á þessu.
Honda ætlar Accordinum að
keppa á Evrópumarkaði við
bíla á borð við Audi 90 og
BMW 320i. Par er nokkuð í
fang færst, og lýsir sjálfstrausti
Honda, einkum ef tillit er tekið
til þess að Accordinum er ætlað
að keppa við Evrópubílana á
sviði véia, fjöðrunar- og akst-
urseiginleika, frekar en með
blikkljósum, klukkuspili og
digital-mælaborðum. Þar að
auki eru Honda bílar fremur
dýrir samanborið við aðra jap-
anska bíla. Síðustu árin hefur
verið nokkur uppgangur hjá
Honda og salan aukist hröðum
skrefum.
Accordinn er fremur smekk-
legur bíll utan frá séð, um það
eru sjálfsagt flestir sammála.
Að innan er hann ríkulega
klæddur í hólf og gólf. Frágang-
ur er mjög góður, e.t.v. einhver
sá besti sem við höfum séð í bíl
frá landi hinnar rísandi sólar, og
er þá talsvert mikið sagt. Bíllinn
sem við ókum var „venjulegur“,
þ.e. hann var sjálfskiptur, með
vökvastýri, sóllúgu, rafmagns-
rúðum og rafmagnslæsingum.
Til er íburðameiri útgáfa af
Accordinum og í henni er, auk
þess sem upp var talið, ALB-
bremsukerfi og hraðastillir svo
eitthvað sé nefnt. Sætin eru góð
og stillanleg á alla vegu, stjórn-
tækin eru vel staðsett, enda
dugir varla annað en skynsemi
ef keppa á við þá bíla sem
nefndir voru hér að framan.
Einkum þóttu okkur vel heppn-
Umsjón:
Úlfar
Hauksson
Gerð:
Honda Accord, 4 dyra, 5 manna fólksbifreið, vél að framan,
framhjóladrif.
Vél og undirvagn:
4 strokka, vatnskæld, fjórgengis-bensínvél; yfirliggjandi
knastás; 5 höfuðlegur; 1 blöndungur; 3 ventlar við hvem strokk;
borvídd 80 mm; slaglengd 91 mm; slagrými 1830 cm3; þjöppun
9:1; 100 hö. (73,5 kW) 5800/mín.; 15 mkp (147 Nm) 3500/mín.
Sjálfbcrandi yfirbygging. Sjálfskipting, 4-þrepa. Sjálfstæð fjöðr-
un á öllum hjólum með þverarmi að neðan og gomilegg að ofan
við hvert hjól; jafnvægisstöng bæði að framan og aftan; afl-
bremsur, diskar að franian, skálar að aftan; handbremsa á aftur-
hjólum; aflstýri; drifhlutfall 3,875:1; hjólbarðar 165 SR13; elds-
neytisgeymir 60 l.
Mál og þyngd:
Lengd 445,5 cm, breidd 166,5 cm, hæð 137,5 cm, hjólahaf 245
cm, sporvídd 145,5/142 cm, fríhæð 16,5 cm, þyngd ca. 950 kg.
Hámarkshraði ca. 170 km/klst. Viðbragð 0-100 ca. 11,0 sek.
Framleiðandi:
Honda Motor Co. Tokyo, Japan.
Verð:
U.þ.b. kr. 740.000.- (Áætlað verð á árgerð 1986 sem er reyndar
nokkuð brcytt frá fýrri árgerð.)
j/ísnaþáttuc
„... Yndisþóttur vers og vífs“
Þegar bók Gunnars Benediktssonar
Niður hjarnið kom út, var þessi
vísa kveðin, en ekki veit ég höfund-
inn:
Séra Gunnar saman tók
sögu á þessum vctri.
Hef ég enga hórdómsbók
heyrt né lesið betri.
Þá koma næstum því fallegar vísur
og eru þó heimagerðar:
Eins og bam ég gleðst af gjöfum.
Gríp ég fegins hendi við
þegar Ijóðið létt í vöfum
læðist inn í hugskotið.
Petta hendir helsti sjaldan.
Harkalega kveður við
þegar kalda aðfallsaldan
öllu skolar fram á mið.
Gott á skáld sem getur látið
góðu fólki Ijóð í té.
Huggað það sem gengur grátið.
Grein því rétt af lifsms tré.
Gísli Jónsson, Saurbæ í Vatnsdal,
kvað:
Ámælið er ýmsum tamt,
yfir mörgu er klagað.
Þótt mér sé í geði gramt,
get ég stundum þagað.
Ekkert breytist aldarfar,
enn er hugsun mögur.
Ganga um sveitir ginnkeyptar
Gróu - Leitis - sögur.
Sagt er, að sunnarlega á Sprengi-
sandi standi steinn allmikill og er
kenndur við Starkað nokkurn er
þar leitaði skjóls og varð úti, á
suðurleið. Kom hann síðan inn í
draum unnustu sinnar sunnlenskrar
og kvað:
Angur og mein fyrir auðarrein
ýmsir hafa þegið.
Starkaðs bein undir stórum stein
um stund hafa legið.
Guðmundur Guðmundsson bóndi
og hreppstjóri að Þúfnavöllum
hlaut á sínum tíma Dannibrogs-
orðu. Mun hann hafa átt skilið að fá
merkið, engu síður en þeir sem nú
bera fálkaorðuna. Þó kastaði Frið-
björn Björnsson í Staðartungu
þessari vísu fram, af nefndu tilefni:
Karli mjög um krossinn fannst.
Frá kónginum var hann fenginn.
En fyrir hvað sú vegsemd vannst,
vissi nú bara enginn.
Markús Hallgrímsson hefur þetta
að segja um ástina:
Ást er háttalykill Iffs,
ljós frá máttargrunni,
yndisþáttur vers og vífs,
vor í náttúrunni.