Dagur - 24.03.1986, Síða 2

2 - DAGUR - 24. mars 1986
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 420 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 40 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GlSLI SIGURGEIRSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISFJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BRAGI V. BERGMANN,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík), YNGVI KJARTANSSON,
KRISTJÁN G. ARNGRlMSSON, KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓTTIR,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
leiðari_________________________
Stöðugleiki í
verðlagsmálum
Ríkisstjórnin stefnir að því að ná verðbólg-
unni niður í 9% í lok þessa árs. í nýgerðum
kjarasamningum voru gerðar ýmsar ráðstaf-
anir til þess að lækka marga mikilvæga
útgjaldaliði almennings, svo sem opinber
þjónustugjöld, skatta og útsvör. Þá voru
gerðar ráðstafanir til að draga úr fyrirsjáan-
legum hækkunum svo sem framast væri kost-
ur. Stöðugleiki í verðlagsmálum er í raun for-
senda kjarasamninganna. Með stöðugu verð-
lagi fær hinn almenni launþegi ákveðna kaup-
tryggingu auk þess sem kaupmátturinn rýrn-
ar ekki.
í kjölfar kjarasamninganna hefur því verið
lögð stóraukin áhersla á hert verðlagseftirlit.
Sumar ráðstafanir í þeim efnum hafa þegar
komið til framkvæmda en aðrar eru enn á
undirbúningsstiginu. Verðlagsstofnun gegnir
forystuhlutverki í þessum aðgerðum og hefur
hún haft samráð við aðila vinnumarkaðarins
um framkvæmdina.
Nýjasta könnun Verðlagsstofnunar, sem
gerð var í stórmörkuðum og matvöruverslun-
um á höfuðborgarsvæðinu, sýnir að þörfin fyr-
ir hert verðlagseftirlit er mjög brýn. Niður-
stöður könnunarinnar benda ótvírætt til þess
að fólk geti sparað miklar fjárhæðir með því að
velja á milli vörutegunda og verslana. Þannig
var munurinn á hagkvæmustu og óhagkvæm-
ustu kaupunum hvorki meira né minna en
26% sem þýðir að vísitölufjölskyldan getur
sparað allt að 70 þúsund krónur á ári í inn-
kaupum til heimilisins með því að halda vöku
sinni og versla ávallt þar sem verðið er lægst.
Hér er því ekki um neitt smámál að ræða.
Verkalýðsfélög um allt land eru nú að
undirbúa herferð í verðgæslumálum. Til-
gangurinn er að auka verðskyn almennings
og hvetja fólk til að vera á verði gagnvart
verðhækkunum, hvaðan sem þær koma. Við
höfum búið það lengi við mikla verðbólgu að
verðskyn almennings er orðið talsvert
brenglað. Það þarf að skerpa.
Telja má víst að það hafi mikil áhrif á kaup-
menn þegar þeir verða varir við að verð-
gæslumönnum þessa lands hefur fjölgað um
mörg þúsund og að almenningur fylgist
grannt með verðlaginu. Þannig er tryggt að
verðlag haldist eins stöðugt og framast er
kostur og þar með er stórt skref stigið í áttina
að því markmiði sem ríkisstjórnin hefur sett
sér í baráttunni við verðbólguna. BB.
__viðtal dagsins.
Mynd: KGA.
„Mér finnst spennandi
að vinna að vöniþróun“
- sagði Marjo Kristinsson textílverkfræðingur
„Ég hef séö um allt gæðaeftir-
lit í ullariðnaði, en eftir að
breytingar voru gerðar síðast-
liðið haust, þá ber ég ekki
ábyrgð á daglegu gæðaeftirliti.
Það hefur færst yfir til starfs-
fólksins sjálfs og verkstjór-
anna. Nú er ég meira í vöru-
þróun og að búa til vöru-
staðla,“ sagði Marjo Kristins-
son textílverkfræðingur, en
hún vinnur hjá Sambandsverk-
smiðjunum á Akureyri. Marjo
er frá Finnlandi, en llutti til
Akureyrar árið 1981. Við byrj-
um samt á að spyrja Marjo um
textílverkfræðina.
„Ég lærði textílverkfræði í
tækniháskóla í Helsinki. Textíl-
verkfræði er sér háskólagrein, en
grunnurinn er sá sami og í véla-
verkfræðinni. Pað er til dæmis
sama stærðfræðin, eðlis- og efna-
fræðin kennd í þessum greinum,
en síðan bætist við allt sem tengt
er textíliðnaði, hliðargreinar
ýmiss konar eins og framleiðslu-
stýring, vélafræði og allt um hrá-
efni sem tengd eru textíliðnaði.
Þetta er nám sem tekur um 6-7
ár, allt háskólanám er teygjan-
legt.
Tækniháskólinn í Helsinki er
mjög stór, en þessi deild sem ég
var í er fremur lítil. Við vorum
bara þrettán sem útskrifuðumst í
mínum árgangi úr textílverkfræð-
inni. Samt er þetta ein af elstu
greinunum sem kenndar eru við
skólann.“
- Hverjir eru atvinnumögu-
leikarnir að námi loknu?
„í Finnlandi heldur fólk yfir-
leitt í greinar sem tengjast þung-
um textíliðnaði, en sumir fara í
fataframleiðslu. Þegar ég var
búin að læra var dálítið atvinnu-
leysi í Finnlandi, þannig að
eitthvað af fólki fór út í annað.“
Marjo hefur unnið hjá Sam-
bandsverksmiðjunum frá því í
maí árið 1981.
„Þetta er fjölbreytt starf, ég
hef unnið hjá öllum deildum og
hef starfað með fólki úr hinum
ýmsu deildum verksmiðjanna.
Eftir rekstrarbreytingar sem
gerðar voru síðastliðið haust þá
er starf mitt hér ekki alveg full-
mótað. En ég hef verið meira í
vöruþróun og það finnst mér
spennandi.
Við erum að vinna að ýmsum
hugmyndum núna í sambandi við
fatnað fyrir næsta ár. Hönnunar-
deildin er með ýmsar nýjungar í
deiglunni og óskir þar að lútandi
og við reynum síðan að útfæra
þær þannig að hægt sé að hefja
framíeiðsluna.
Það eru hönnuðir og sölumenn
sem ákveða línuna, hvaða liti við
erum með og þess háttar, en mitt
starf er eingöngu á tæknilega
sviðinu. Þeir koma með hug-
myndir til mín og ég sé út hvaða
hráefni best er að nota og hvernig
á að setja efnisbúta saman til að
hægt sé að hefja framleiðsluna.
Allt sem lýtur að vélunum er á
minni könnu, til dæmis í hvaða
vélum best er að vinna ákveðið
band.“
Marjo er gift Gísla Kristinssyni
arkitekt og eiga þau þrjú börn,
níu ára gamla stúlku og tvo
stráka, sjö og tveggja ára. Fjöl-
skyldan flutti til íslands árið 1980
og bjó í Reykjavík í átta mánuði,
en flutti til Akureyrar í maí árið
1981.
„Mér líkar alveg ljómandi vel
hérna. Annars væri ég löngu
farin. Mér líkaði ekki vel að búa
í Reykjavík, veðrið og stressið
fóru í taugarnar á mér. Aftur á
móti fannst mér ég strax eiga
heima hér. Ég er frá Turku, og
veðrið hérna er líkt og veðurfarið
þar. Svo er ég líka svo hrifin af
fjöllunum og sjónum. Fjöllin
bæta mér upp skógana, en heima
í Finnlandi var allt skógi vaxið.
í fyrsta skipti sem ég kom til
íslands, árið 1974, þá fórum við
hringveginn. Þegar við komum
hingað til Akureyrar sagði ég við
Gísla, að ef við myndum flytja til
íslands, þá vildi ég eiga heima
hér. Við þurftum að taka ákvörð-
un um það hvort við ætluðum að
setjast að á íslandi eða í Finn-
landi áður en börnin fóru í skóla
og hér ætlum við að eiga heima,
erum nýbúin að byggja. Annars
veit maður aldrei hvað getur
gerst í lífinu. Það getur svo margt
gerst,“ sagði Marjo að lokum.
mþþ