Dagur - 26.08.1986, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 26. ágúst 1986
s
A seglskútum til Færeyja og Skotlands:
Fimmtudaginn 12. júní lögðu félagarnir Sævar Sigurðsson, Sigurður Jóhannsson og
Jón Sigurðsson upp í allsérstakt ferðalag frá Akureyri. Ferðinni var heitið til Skot-
lands með viðkomu í Færeyjum. Farkosturinn var ísold, 28 feta löng seglskúta með
13 hestafla hjálparvél, 10 metra háu mastri og 6 seglum. Á Dalvík slógust tvær aðrar
skútur í förina, Silja frá ísafirði og Nína frá Dalvík. Frá Dalvík var svo siglt af stað
til Færeyja. Nú fyrir skömmu kom Sævar Sigurðsson við á Degi og sagði frá því helsta
sem á dagana dreif eftir að þeir fóru frá Færeyjum. Áður hefur verið skrifað lítillega
um ferðina þangað og dvölina þar þannig að sagan hefst þegar verið er að sigla af stað
áleiðis til Skotlands.
Áður en lengra er haldið er
rétt að nefna að áhafnir allra
þessara báta eru í siglingaklúbbi
sem kallar sig Arctic Circle
Cruising Club. Þessi klúbbur er
býsna frjálslegur að flestu leyti og
er íslenskur þrátt fyrir erlent
nafn. Að sögn er aðalkrafan að
mönnum þyki gott að fá sér viský
út í kaffið. Ekkert félagatal er til
og engir reglubundnir fundir eru
haldnir. Meginmarkmiðið er að
menn sem hafa ferðast á hinum
ýmsu stöðum geti skipst á upplýs-
ingum og kortum og þannig
minnkað áhættuna sem því fylgir
að ferðast á ókunnum slóðum.
En lítum á ferðasöguna:
„Við fórum frá Þórshöfn 21.
júní, komum við á lítilli eyju þar
beint á móti og sigldum svo sama
kvöld af stað til Skotlands. Þá
höfðum við eytt nokkrum frábær-
um dögum í Færeyjum í besta
veðri sem komið hefur þar í mörg
ár, að því okkur er sagt. Það er
líka óhætt að segja að það eina
sem þjakaði okkur í Færeyjum
var hiti og sólbruni. Við fengum
síðan mjög gott veður á meðan
við vorum að sigla niður með
Færeyjum, svona u.þ.b. 50 mílna
vegalengd. En eftir að við kom-
um suður fyrir Akraberg, sem er
syðsti oddi Færeyja, þá fengum
við leiðindaveður, suðaustan 7
vindstig og mikinn sjó. Vindur-
inn var eiginlega beint á móti
okkur þannig að þetta kostaði
dálitla baráttu um tíma. Þetta
gekk þó og 23. júní sáum við litla
eyju sem er rétt norðan við Skot-
land og skömmu síðar vorum við
komnir með góða landsýn á
Skotland. Þá um leið snarbreytt-
ist veðrið, sólin fór að skína og
það gerði hún síðan í 2 vikur
samfleytt eftir það.
Við komum í höfn 24. júní.
Það var í Ullapool og þar bættust
tveir áhafnarmeðlimir í hópinn,
kona mín og dóttir, og einnig
þurftum við að hitta þar toll-
verði.“
- Kom ekkert fyrir á leiðinni
milli Færeyja og Skotlands?
„Nei, ekki get ég nú sagt það.
Það var að vísu mikil ágjöf og
bleyta. Við áttum við leka að
stríða á dekkinu vegna lúgu sem
er frammi á skútunni og gátum
ekki gert við það úti á sjó. En að
öðru leyti gekk allt ágætlega.
Þetta var að sjálfsögðu dálítill
barníngur enda vorum við ekkert
sérlega heppnir með veður. En
menn voru fljótir að gleyma því.
Við fórum frá Ullapool þann
27. og þá tók við flækingur nyrst
í Skotlandi og ég held að við get-
um öll verið sammála um að það
var skemmtilegasti þátturinn í
ferðirmi. Veðrið var alveg sér-
staklega gott og við fórum þarna
á milli eyðifjarða og smáþorpa
sem voru kannski ekki nema 20
hús og ein krá. Og þarna kynntist
maður Skotunum. Þegar maður
var búinn að sitja á kránni eitt
kvöld þá þekkti maður orðið alla
Kræklingar tíndir í matinn.
Isold.
Dæmigerður skoskur smábær.
Skemmtilegra en ok
1 <)X( / & X A • //
í þorpinu. Þetta var miklu
skemmtilegra heldur en þarna
fyrir sunnan þar sem „traffíkin"
var orðin alveg rosaleg. Af þess-
um sökum eyddum við miklum
tíma þarna norðurfrá. Fólkið var
alveg einstaklega vinalegt, sér-
staklega eftir að það vissi hvaðan
við vorum. Það þekkti flaggið alls
ekki. Við vorum spurðir hvort
við værum frá Noregi, Portúgal
eða Þýskalandi en aldrei hvort
við værum frá íslandi.
Hjálpsemi fólksins þarna kom
okkur oft á óvart. Við vorum
lengur en við ætluðum þarna
norðurfrá og af þeim sökum
þurfti einn okkar að fara heim á
undan hinum og þurfti að ná í
flugvél sem flaug frá Glasgow.
Hann var knappur á tíma og
þurfti að fara í rútu og skipta um
á leiðinni og kveið því að þurfa
að standa í þessu einn. Hótel-
eigandinn hafði veður af þessu og
kom til okkar og sagði að strák-
urinn sem ynni á barnum hjá sér
hefði ekkert að gera fyrir hádegi,
hann gæti bara skutlað honum til
Glasgow, en þangað voru 350
kílómetrar. Þeir lögðu síðan af
hafði órað fyrir
u
segir Sævar Sigurðsson
wnrrur
Þarna má sjá tvær af íslensku skútunum iiggja við akkeri innan um fjölda annarra. Skömmu eftir að þessi mynd var
tekin bættust um 150 skútur við þennan fjölda. Það var hópur sem hafði verið að keppa í mikilli siglingakeppni þar
skammt frá. Og um kvöldið var líf í tuskunum í landi.