Dagur - 21.09.1987, Page 2

2 - DAGUR - 21. september 1987
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 560 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 55 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 400 KR.
RITSTJÓRAR:
ÁSKELL ÞÓRISSON (ÁBM.)
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERTTRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, TÓMAS LÁRUS VILBERGSSON,
VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauöárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASIMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Jeiðari.____________________________
Fordómar og
ranghugmyndir
Fyrir nokkru hófu heilbrigðisyfirvöld herferð
til að freista þess að hefta útbreiðslu þess
skæða sjúkdóms sem nefndur hefur verið
eyðni. Framtíðarspár um útbreiðslu sjúk-
dómsins eru uggvænlegar en með fyrirbyggj-
andi aðgerðum, svo sem markvissri fræðslu
um eðli og smitleiðir sjúkdómsins, er von til
þess að hægt verði að hefta útbreiðslu hans.
Ljóst er að fordómar í garð eyðnisjúklinga
eru algengir. Fréttir utan úr heimi greina frá
því að eyðnisjúklingar og aðstandendur
þeirra verði fyrir ofsóknum sem eiga rætur að
rekja til ofsahræðslu í garð þessa skæða
sjúkdóms. T.d. eru mörg dæmi þess að for-
eldrar neiti að láta börn sín ganga í skóla þar
sem vitað er um eyðnisjúklinga. Enn sem
komið er höfum við ekki kynnst svo harkaleg-
um viðbrögðum hér á landi ep eflaust er þess
ekki langt að bíða. Fordómarnir eru fyrir
hendi. Þá eru ýmsar ranghugmyndir um smit-
leiðir eyðniveirunnar mjög útbreiddar. Það
kom fram í könnun sem Félagsvísindastofnun
Háskóla íslands gerði nýlega fyrir heilbrigðis-
ráðuneytið og landlæknisembættið. í könnun-
inni kom einnig fram að þótt fræðslubæklingi
um sjúkdóminn hafi verið dreift á öll heimili á
landinu, hafa einungis 43% íslendinga á aldr-
inum 18-25 ára kynnt sér efni hans. Þó til-
heyrir fólk á þeim aldri mesta „áhættuhópn-
um“. Þarna er pottur svo sannarlega brotinn.
Fyrr á tímum ól siðferðileg hræðsla af sér
ofsóknir sem aftur leiddu til löggjafar í einni
eða annarri mynd. Sem dæmi frá síðari árum
nægir að nefna kynlífssjúkdóma, vændi, sam-
kynhneigð, klám og klámmyndir. Það sem
einkennir margt af þessu eru tengslin milli
kynlífs og sjúkdóma. Þannig afbakast vissir
sjúkdómar í vitundinni yfir í eitthvað sem er
óhreint. Þar sem enn hefur ekki verið fundin
aðferð til að lækna eyðnisjúklinga er ótti
almennings meiri en ella. Þessi hræðsla hefur
gengið svo langt að menn hafa á opinberum
vettvangi farið að blanda trúarbrögðum inn í
umræðuna um eyðni.
Við verðum öll að forðast að reisa múra
fordóma um þennan sjúkdóm. Færustu vís-
indamenn um allan heim vinna ötullega að
því að finna mótefni gegn eyðniveirunni og
e.t.v. er þess ekki langt að bíða að sú leit beri
árangur. Þangað til verða fyrirbyggjandi
aðgerðir að sitja í fyrirúmi og þær hefur hver
og einn í hendi sér að verulegu leyti. Fordóm-
ar og ranghugmyndir gera einungis illt
verra. BB.
viðtal dagsins.
Mikil samkeppni á
flutningamarkaöinum
- Guðni Sigþórsson skrifstofustjóri
hjá Eimskipafélagi íslands hf. á Akureyri
Guðni Sigþórsson tók við starfi
forstöðumanns hjá Eimskipa-
félagi íslands hf. á Akureyri
12. júlí sl. Hann hefur starfað
hjá Eimskipafélaginu frá árinu
1969, fyrst sem stýrimaður en
síðar við stjórnunarstörf í
landi.
- Átt þú ættir að rekja til
Norðurlands?
„Já, í móðurætt er ég Þingey-
ingur, nánar tiltekið frá Ysta-
hvammi í Aðaldal. Ég er ekki
ókunnugur Norðurlandi því ég
dvaldi í sveit í Aðaldal framan af
aldri og hef eytt mestöllum fríum
mínum og sumarleyfum á þeim
slóðum. Eg held tryggð við Aðal-
dalinn og hef farið í allar Þeista-
reykjagöngur síðan 1960, hvert
einasta haust þar til núna að fé
var skorið niður á bæjunum
vegna riðu og því ekki farið í
göngur þetta haustið.“
- Hvernig hófst starfsferill
þinn hjá Eimskipafélaginu?
„Hann hófst þannig að árið
1969 réðist ég sem afleysinga-
stýrimaður á farþegaskipið
Gullfoss. Ég var í því starfi í eitt
ár og það var góður tími. Síðan
fór ég í land í eitt ár sem verk-
stjóri en frá 1972-1976 var ég
stýrimaður á ýmsum skipum
félagsins. Eftir það tók ég við
starfi yfirverkstjóra í vöruaf-
greiðslunni í Faxaskála."
- Kunnirðu ekki vel við þig á
sjónum?
„Mér líkaði alltaf vel á sjónum
en þegar fjölskyldan fór að
stækka og börnin þekktu mig
ekki þegar ég kom í land fór ég
að hugsa um að réttast væri að
hætta siglingum og fara í land til
að geta verið meira með fjöl-
skyldunni. Ég hef ekki farið á sjó
síðan þetta gerðist með einni
undantekningu en það var þegar
ég sótti Geira Péturs, nýjan
rækjubát, en við Sigurður Ol-
geirsson sigldum honum frá Nor-
egi til Húsavíkur.
Árið 1982 var öll vöruafgreiðsla
Eimskipafélagsins flutt í Sunda-
skála og þar vann ég í tvö ár.
Starf yfirverkstjóra var oft erfitt
því stundum voru um 300 manns
í vinnu hjá okkur í einu. Ég var
að vísu með 28 verkstjóra með
mér en þetta var mikið starf, við
unnum alla daga fram á kvöld
nema sunnudaga. í þessu var ég
nokkur ár og var orðinn geysilega
þreyttur á þessari miklu nætur-
vinnu.“
- Breyttist starfsemin ekki
mikið við flutningana í Sunda-
skála?
„Jú, og aðalbreytingin var sú
að í Sundaskála var vöruaf-
greiðslunni skipt í þrjár deildir;
vöruafgreiðsludeild, þjónustu-
deild og skipaafgreiðslu. Árið
1985 urðu aftur breytingar á
starfi mínu því ég fór þá að starfa
sem aðstoðarforstöðumaður
Norðurlandadeildar á aðalskrif-
stofu félagsins. Ég kunni mjög
vel við það starf því ég þurfti að
hafa mikil samskipti við við-
skipta- og umboðsmenn félagsins
bæði heima og erlendis. Þetta var
skemmtilegt og lærdómsríkt starf
og ég gegndi því allt þar til ég tók
við núverandi starfi mínu hér á
Akureyri."
- Hvað varð til þess að þú
komst til starfa á Akureyri?
• Afram
Leiftur
Okkur hér á Norðurlandi hef-
ur gramist það hversu lítið
fjölmiðlar á suðvesturhorn-
inu hafa fjallað um knatt-
spyrnulið Leifturs frá Ólafs-
firði og þann frábæra árangur
sem þeir hafa náð í sumar
með því að komast í fyrstu
deild. Þetta er tvímælalaust
einn besti árangur sem lið
hefur náð á svo stuttum tíma
sem raun ber vitni. Liðið
komst upp úr þriðju deild í
fyrra og fer í einu stökki upp
úr annarri deild, árangur sem
hvert lið mætti vera stolt af.
En þessu gefa fjölmiðlarnir
sunnan heiða lítinn gaum og
láta sem hér hafi verið um
einhverja fádæma heppni að
ræða. Órugglega hefði því
verið slegið rækilega upp ef
eitthvert Reykjavíkurliðið
hefði náð þessum árangri en
það mat fjölmiðlanna skin í
gegn að Leiftur sé orðinn eitt-
hvert olnbogabarn í deild-
inni. Spyrjum samt að leiks-
lokum.
# Enska í
sundi
Menntaskóli einn hér í bæn-
um ku hafa keypt eitthvert
dýrindis forrit í tölvu skólans
svo hægt muni vera að gera
stundaskrá fyrir nemendur
hér heima í skólanum í stað
þess að senda allar upplýs-
ingar til Noregs og mata þar-
lenda tölvu. Því þótti kennur-
um hér heima hinn mesti
tímasparnaður að þessu en
þó fór mesti glansinn af þeg-
ar stundatöflugerðin hófst.
Þeir félagar munu hafa matað
tölvu sína á öllum upplýsing-
um eins og fyrir þá var lagt,
eða það héldu þeir að
minnsta kosti. Þessar upp-
lýsngar voru t.d. hverjar
skólastofur væru, hvaða
bekkir ættu að vera í hverri
skólastofu, hvaða kennslu-
grein í hverri stofu o.s.frv. En
þegar síðan afurðin kom
glóðvolg úr tölvunni kom
svipur á kennarana. Láðst
hafði nefnilega að geta þess
við tölvuhróið að í sundlaug-
inni ætti aðeins að kenna
sund og ekkert annað. Tölv-
an hafði, samviskusamlega,
sett hina ýmsu bekki í ensku-
kennslu, stærðfræði, dönsku
o.s.frv. í sundlauginni og
kennarar vita ekki frekar en
við hin hvernig slíkir tímar
geta gengið fyrir sig.