Dagur - 15.03.1988, Side 6

6 - DAGUR - 15. mars 1988
viðtal dagsins
Sigurður Tómas
við störf hjá
Svæðisútvarpinu'
á Akureyri.
MyncJ: GB
„Sorglegt að horfa á upp-
gangstímann hrynja niður“
- Sigurður Tómas Björgvinsson fréttamaður í viðtali dagsins
Ný rödd heyrðist á öldum Ijós-
vakans í haust í frá Svæðisút-
varpinu á Akureyri. Þar var
kominn fréttamaðurinn og
Siglfirðingurinn, Sigurður
Tóinas Björgvinsson sem
dyggir hlustendur Svæðisút-
varpsins ættu að þekkja vel.
Eiginkona Siguröar heitir
Jenný Inga Eiðsdóttir og er
hún starfandi hjúkrunarfræð-
ingur á FSA. Þau eiga eina
dóttur sem heitir Sunna Mist
og er hún á öðru ári.
Nú er um hálft ár liðið frá því
að hann tók til starfa og þótti
okkur við hæfi, að kynna hann
nánar fyrir lesendum Dags. Varð
hann fúslega við þeirri beiðni að
vera í viötali dagsins í dag.
Það lá beinast við að spyrja
hann fyrst. hvernig það hafi verið
að alast upp á Siglufirði.
..Það var mjög gott. Ég bjó þar
til 16 ára aldurs að ég fór í Fjöl-
brautaskólann á Sauðárkróki. Á
Siglufirði á ég allt mitt fólk svo
það heldur töluvert í mig og ég
fer þangað þegar ég get.
Yfirgefnar bryggjur
Þegar ég var að alast upp var
ntikið atvinnuleysi á staðnum.
Síldin var horfin og maður ráfaði
um yfirgefnar bryggjur og
bragga. Það eina sem eftir var
voru gamlir menn sem litu eftir
þessum mannvirkjum. Sem ungl-
ingur vann ég svo við að rífa
þetta niður og var nokkuð sorg-
legt að horfa á þennan uppgangs-
tíma hrynja svona niður, þó að
ég hafi kannski ekki borið
almennilegt skynbragð á það fyrr
en síðar.“
- Hvað tók við hjá þér eftir
stúdentspróf?
„Ég vann eitt ár í Keflavík,
bæði á sjó og við önnur störf. Það
var bæði gaman og mjög góð
reynsla. Síðan lá leiðin í Háskóla
íslands þar sem ég hóf nám í
stjórnmálafræði. Þá vissi ég ekki
mikið um þetta fag, en hafði
áhuga á stjórnmálum og fjölntiðl-
un. Fjölmiðlaáhuginn vaknaði
hjá mér á skólaárunum, en þá
vann ég m.a. viö að gefa út
skólablað skólans.
Stjórnmálafræðinámið tekur 3
ár en flestir eru um 4 ár að ljúka
námi. Sumarið eftir 3. árið réð ég
mig til Umferðarráðs, en hafði
áður starfaö við að kenna fjöl-
miðlafræði við Fjölbrautaskólann
í Garðabæ. Fjórða veturinn í
skólanum vann ég hjá Umferðar-
ráði um leið og ég lauk síðustu
fögunum í Háskólanum og skrif-
aði lokaritgerðina á kvöldin og
um helgar."
Atök ödru hvoru
- Nú eru Siglfirðingar þekktir
fyrir aö hafa mjög ákveðnar
skoðanir. Hvers vegna heldur þú
að það sé?
„Ég held þeir hafi verið svona
alla tíð. Þegar ég var að skrifa
lokaritgerð mína í Háskólanum,
kynnti ég mér þetta atriði sér-
staklega því hún fjallaði um síld-
ar- og kreppuárin. Þar tók ég fyr-
ir verkfallsátök og stjórnmála-
átök á þessu tímabili. Það sem er
að gerast í dag á Siglufirði er
hálfgerð lognmolla á við það sent
gerðist þá. Þó situr enn töluvert
eftir og þar eru enn átök öðru
hvoru. Svo geta Siglfirðingar
auðvitað líka verið sammála eins
og annað fólk en þeir eru miklir
hugsjónamenn.
Á árunum 1930 - 1940 voru á
Siglufirði helstu leiðtogar verka-
lýðsins, Kommúnistaflokksins og
Álþýðuflokksins. Rætur Kom-
múnistaflokksins og vinstri hrey-
fingar á íslandi liggja frá Akur-
eyri og Siglufirði fyrst og fremst,
svo það er ekki óeðlilegt að enn
sé töluveröur baráttuandi í fólki
hér fyrir norðan.“
- í hverju fólst þitt starf hjá
Umferðarráði?
„Ég var titlaður fulltrúi fram-
kvæmdastjóra og var mest í töl-
fræóivinnslu. Það var að vinna úr
skoðanakönnunum og slysatölum
og vinna áróður út frá þeim.
Þessu fylgdi töluverð fundaseta
og samskipti við fjölmiðla og
annað sem til féll á skrifstofu
Umferðarráðs.
Umferðarmenningin
virkilega slæm
I svona vinnu sér maður meira
en almenningur og þó að ég hafi
aðeins fengið í hendur skýrslur
um slys, voru þær oft mjög slá-
andi. Þarna sér maður í öðru ljósi
hvernig umferðarmenningin á ís-
landi er í raun og veru, en hún er
virkilega slæm. Nú, samfara nýj-
um umferðarlögum er að fara af
stað þjóðarátak og tel ég að ekki
veiti af.“
- Hvernig líst þér á nýju
umferðarlögin? Heldur þú að
ökumenn vakni til betri vega?
„Já ég hef trú á því. í sambandi
við öryggisbeltin þá höfum við
verið að kanna notkun þeirra
undanfarin ár og starfaði ég m.a.
við það hjá Umferðarráði. Þegar
bílbeltanotkun var komin upp í
50%, gaf það vísbendingu um að
hún gæti farið upp í 80-90% á
komandi árum þegar ýtt er á eftir
fólki með sektarákvæðum. Er-
lendis hefur raunin a.nt.k. orðið
sú.
Ég er ekki viss urn að umferð-
arlögin sjálf muni bæta umferðar-
menninguna, en ef veitt er fé í
markvissan áróður til þess að
fylgja þeim eftir, þá hefur það
áhrif. Eg held að fyrst og fremst
þurfi að eiga sér stað hugarfars-
breyting.“
- Hvernig finnst þér umferð-
armenningin á Akureyri?
„Þegar ég var hjá Umferðar-
ráði fannst mér hún mjög góð,
þ.e. á pappírunum. Lögreglan
hér sinnir umferðarmálum rhjög
vel, en eftir að ég fór sjálfur að
aka á Akureyri finnst mér
umferðarmenningin svolítið
skrítin. Það er erfitt að aka hér,
menn eru ekki nógu tillitssamir
og svo er umferðarkerfið skrítið
t.d. umferðarljósin. Þau eru
undarlega staðsett og víða vantar
samstillingar. Svo verð ég allt of
oft var við árekstra.“
- Hvers vegna fórst þú út í
fréttamennsku?
„Eins og áður sagði, var áhug-
inn til staðar svo þegar auglýst
var eftir fréttamanni á Akureyri,
sló ég til. Reyndar hafði mér
dottið í hug að reyna fyrir mér á
dagblöðum í Reykjavík, en ljós-
vakamiðlar finnast mér skemmti-
legri. Það var stór ákvörðun að
flytja aftur norður í land með
fjölskylduna en freistingin var
mikil. Á Akureyri vantaði hjúkr-
unarfræðinga svo það stóð ekki á
atvinnu fyrir konuna.
Húsnæðismálin á Akureyri
voru sömuleiðis erfið við að eiga.
Fyrst bjuggum við í húsi Ríkisút-
varpsins í Skjaldarvík, en þegar
veturinn skall á eftir áramót leist
okkur ekki á blikuna og leigðum
okkur íbúð í bænum eftir rnikla
leit.“
Stöðugar símhringingar
- Er fréttamannsstarfið öðru-
vísi en þú bjóst við?
„Nei, ekki mikið. Það kom
mér reyndar á óvart hversu mikil
vinna liggur að baki hverri frétt.
Dagurinn fer að miklu leiti í
stöðugar símhringingar. Ég hafði
áður unnið að útvarpsþáttagerð
hjá Umferðarráði, svo vinna í
hljóðveri var ekki ný fyrir mér.
Auðvitað er ég ennþá nýgræðing-
ur og alltaf að læra. Það þarf
sennilega heilt ár til að komast
vel inn í fréttamennskuna.
Annað kom mér á óvart, og
það var hversu mikið fréttnæmt
er að gerast á Norðurlandi og
mikil gróska er í öllu atvinnu- og
félagslífi. Sömuleiðis finnst mér
mikil gróska í fjölmiðlun á Akur-
eyri. Ég hefði haldið hæpið að
hægt væri að halda úti tveim til
þrem útvarpsstöðvum og dag-
blaði, en þetta er alveg gerlegt.“
- Er gott að vinna á Svæðisút-
varpinu?
„Þar vinnur ungt og frískt fólk
á öllum aldri og starfsandinn er
mjög góður. Mér var tekið mjög
vel strax í byrjun og hjálpaði það
til við að komast tiltölulega fljótt
inn í starfið og hópinn."
- Hvað finnst þér um hinar
útvarpsstöðvarnar?
„Persónulega finnst mér stöðv-
ar eins og Stjarnan og Hljóð-
bylgjan ekki eiga erindi til okkar.
Hins vegar finnst mér Bylgjan
ágætis útvarpsstöð að mörgu
leyti. Þegar ég var í Reykjavík
hlustaði ég töluvert á hana til að
byrja með en hætti því að vísu
fljótlega. Þar eru þó ennþá eftir
góðir þættir og svo eru fréttirnar
sæmilegar. Fréttir á Stjörnunni
get ég ekki kallað fréttir og svo
eru engar á Hljóðbylgjunni.
Hálfgerðar
unglingastöðvar
Þessar stöðvar hljóta aö tara aö
gefa sig því þetta eru hálfgerðar
unglingastöðvar í dúr við það
sem Verkmenntaskólinn var að
gera á dögunum. Rás 2 hefur aö
mínu mati tekist ágætlega til með
tilkomu Dægurmáladeildar en
það á eftir að koma meiri reynsla
á það.
Mér finnst Svæðisútvarpið tví-
mælanlaust eiga að lengja sinn
útsendingartíma. Við sem þar
vinnum heyrum viðbrögð fólks
og virðist okkur að mikið sé á
það hlustað. Ég veit ekki
nákvæmlega hvernig það er á
Akureyri, en í nágrannabyggðar-
lögunum er mjög mikil hlustun.
Sumir segjast vera ómögulegir
menn ef þeir missa af sendingum
Svæðisútvarpsins. “
- Ertu endanlega kominn með
fjölmiðlabakteríuna?
„Nei, ekki vil ég nú segja það.
Ég stefni að því að vera á Akur-
eyri í svona tvö ár og sjá svo til.
Það blundar í mér að fara utan í
framhaldsnám og þá í stjórn-
málafræði. Fjölmiðlanám lærist
best með reynslu svo ef ég læt
draum minn um framhaldsnám
rætast, verður það í stjórnmála-
fræði.“
Við látum þessi orð Sigurðar
verða hans síðustu að sinni og
þökkum honum kærlega fyrir
spjallið. VG
Kennaratal
á Islandi
- fimmta og síðasta
bindið í vinnslu
Nú er verið að leggja síðustu
hönd á lokabindi Kennaratalsins
(5. bindið). í því verða æviágrip
kennara, sem eiga stafina P-Ö að
upphafsstöfum, viðbætur (ævi-
ágrip þeirra kennara, sem fallið
hafa út eða ekki skilað sér, svo og
nýir kennarar), leiðréttingar,
greinargerð og eftirmáli ritstjóra.
Umbrot er þegar hafið. Skila-
frestur æviágripa og leiðréttinga
er til 15. mars nk. Eftir það verð-
ur ekki hægt að taka á móti fleiri
æviágripum.
Viðkomandi er bent á að
vanda val mynda í Kennaratalið.
Góð mynd eykur gildi bókar.
Öllum merktum myndum verður
skilað aftur til eigenda, ef þess er
óskað.
Kennaratal á íslandi (1800-
1988) er eitt stærsta stéttartal,
sem gefið er út hérlendis. í því
verða yfir 11 þúsund æviágrip.
Það er trúlega stærsta manna-
myndabók sinnar tegundar.
Fimmta bindið verður nokkru
stærra en hvert þeirra fjögurra,
sem áður eru út komin.
Útgefandi Kennaratalsins er
Prentsmiðjan Oddi hf., Höfða-
bakka 3-7, Rvík, sími 83366.
Hægt er að kaupa það beint frá
útgefanda, og kostar 1. og 2.
bindið, hvort um sig kr. 1.800, 3.
bindi kr. 2.950 og 4. bindið kr.
3.250. Þegar þetta er ritað er
ekki vitað hvað 5. bindið rnuni
kosta. Kennaratalið fæst einnig í
bókaverslununt.
Sigrún Harðardóttir (ritstjóri),
Elín Harðardóttir og Vilbergur
Júlíusson vinna við útgáfuna auk
margra annarra. Sími ritstjórnar
er 672537. Öll bréf til hennar
skulu send í pósthólf 2, Hafnar-
firði.