Dagur - 09.06.1988, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 9. júní 1988
9. júní 1988 - DAGUR - 9
Fyrrum þinghús
sveitarinnar, fær nýtt
hlutverk sem gist-
ihús.
Hjónin Gígja Þór-
arinsdóttir og Bald-
ur Kristjánsson.
Gamla þinghúsið stendur í fögru umhverfi á bökkum Laxár í Aðaldal.
*
I Aðaldal í S.-Þingeyjarsýslu er bærinn Hólma-
vað en hann stendur á vesturbakka Laxár. í
landi Hólmavaðs er gamalt félagsheimili og
þinghús sveitarinnar, sem Dagur fregnaði að
myndi brátt fá nýtt hlutverk. Við renndum við í
Hraunbæ, sem er smábýli í Hólmavaðslandi, í
endaðan maí og hittum húsráðendur til að for-
vitnast nánar um „Gamla Þinghúsið“ og hið nýja
hlutverk þess. í Hraunbæ búa Gígja Þórarins-
dóttir og Baldur Kristjánsson með tvö börn,
Þórarin Má 8 ára og Irisi Helgu 8 ára.
Aðaldalur í S.-Þingeyjarsýslu:
- nýtt gistihús að hefja starfsemi sína
Baldur og Gígja voru
önnum kafin við
vinnu sína í Þinghús-
inu, þar sem þau ætla
að opna og hefja rekstur gisti-
heimilis í byrjun júní. Þau gáfu
sér þó tíma til að líta upp úr
mesta annríkinu og rabba við
okkur dálitla stund.
- Baldur, getur þú frætt okkur
lítillega um sögu þessa húss?
Húsið var orðið
strandaglópur inni í
miðju landi
„Húsið er byggt 1929 sem félags-
heimili Ungmennafélagsins og
þinghús sveitarinnar. Þinghús
sveitarinnar var áður fyrr á Ytra-
Felli, en það þurfti að byggja nýtt
hús og Hólmavað varð málamiðl-
un, vegna legu sinnar í sveitinni,
þ.e. nokkurn veginn miðsvæðis.
Þegar Hólmavað var valið sem
þingstaður, þá gaf afi minn lóð
undir húsið sem síðan var í notk-
un fram til 1972, en þá var síðasti
réttardansleikurinn haldinn í
húsinu. í rúm 20 ár var eingöngu
hússkrokkurinn notaður, þ.e.a.s.
húsið virðist hafa verið óinnrétt-
að og óeinangrað fram að þeim
tíma, áletranir á spýtum og vísu-
korn sem ég hef fundið inni í
veggjum benda til ársins 1952, en
þá hefur það verið innréttað að
einhverju leyti. Þegar hætt var að
nota húsið sem félagsheimili féll
lóðin undir Hólmavað aftur og
húsið varð nokkurs konar
strandaglópur inni í miðju landi.
Þá keypti faðir minn það af
hreppnum. Síðan hafa vindar
fengið að blása um húsið nánast
óáreittir, vindar segi ég, því að á
síðasta réttardansleiknum „fór"
töluvert af rúðum í húsinu."
Hér var mikill uppgangur
og bjartsýni ríkjandi
Ert þú fæddur og uppalinn hér á
Hólmavaði, Baldur?
„Já ég er fæddur hér og átti hér
heima allt til ársins 1971, er ég
fór til Akureyrar og lærði þar
húsgagnasmíði. Þá fluttist ég
hingað austur ásamt Gígju, konu
minni og við byggðum Hraunbæ
1977, hér í landi Hólmavaðs. Þá
var mikill uppgangur hér í kring,
og næga atvinnu að fá, Kröflu-
virkjun í byggingu og almenn
bjartsýni ríkjandi. Eg lærði
húsasmíði í viðbót við húsgagna-
smíðina og bjóst við að geta unn-
ið við smíðar í framtíðinni.
Fyrstu árin var hér rífandi
atvinna eins og ég sagði, en svo
fór að syrta í álinn eins og flestir
muna, upp úr 1980. Önnur ástæða
til þess að við byrjuðum hér var
sú að hér gat maður byggt án þess
að þurfa að borga lóðagjald eða
gatnagerðargjöld og ráðið bygg-
ingartímanum sjálfur. Nú, einnig
er staðurinn mjög vel í sveit
settur, miðsvæðis hér í héraðinu,
15 mín. akstur til Húsavíkur og
„stutt til allra átta“.“
Eitthvað varð maður að
taka til bragðs
- Hvenær kviknaði hugmyndin
að því að breyta Þinghúsinu í
gistihús?
„Ja, ég veit það eiginlega ekki.
Jú faðir minn var búinn að velta
því lengi fyrir sér, hvort ekki
mætti nota þetta hús sem ein-
hvers konar gistihús en aldrei
varð neitt úr því. Það var því
Ijóst að hann myndi aldrei fara út
í þetta, en okkur datt í hug að ef
við reyndum að hefja rekstur á
gistihúsi gerði það okkur kleift að
búa hér áfram, án þess að vera
keyrandi langar leiðir í vinnu.
Það er ákaflega þreytandi til
lengdar, ég hef ekið niður á
Húsavík síðastliðin þrjú ár og er
það oft erfitt yfir veturinn.
Það hefur einnig verið nokkuð
stöðug aukning í ferðamanna-
straumi hingað í héraðið, a.m.k.
fram að þessu, og vöntun á gisti-
rými fyrir ferðafólk. Hins vegar
virðast nú vera ýmsar blikur á
lofti, og á ég þá við að töluvert
virðist vera um afpantanir á ferð-
um til landsins vegna verkfalla og
„Maður getur alveg eins snúið upp
tánum strax ef á að bíða eftir tæki-
færunum.“
stöðugra kostnaðarhækkana hér
innanlands."
Þetta verður ekki
„hefðbundin“ bændagisting
- Hvers konar þjónustu ætlið þið
að bjóða? Kemur þetta til með
að flokkast undir hina nú orðið
hefðbundnu bændagistingu?
„Ég sótti um inngöngu í Ferða-
þjónustu bænda og fékk svör um
að ég kæmist inn í þeirra raðir,
en ekki í sumar. Það virðist vera
að þeir hafi brennt sig á því að
hafa auglýst upp staði sem síðan
ekkert hefur orðið úr. Þeir vilja
nú sjá að þessir staðir verði að
veruleika, áður en byrjað er á því
að auglýsa þá. Þegar ég var að
leita fyrir mér varðandi lána-
möguleika til að geta hafið þessar
framkvæmdir, var mér ráðlagt að
hafa þetta gistihús í betri „klass-
anum“. Ég hef því t.d. hrein-
lætisaðstöðu inni á herbergjunum
sex, og vönduð rúm. Þetta skilst
mér að sé fremur sjaldgæft hjá
bændagistingunni, án þess að ég
þekki það til hlítar. Við ætlum
okkur að geta opnað um miðjan
júní og þá með sex tveggja
manna herbergi með morgun-
verði. Seinna ætlum við að koma
á fót eldhúsi og „sauna“, þannig
að aðstaðan ætti að batna enn.
Einnig eru möguleikar á stækkun
ef vel gengur. I risinu er þriggja
metra lofthæð og þar er hægt að
innrétta fleiri herbergi. Segja má
að það sem við byrjum með nú í
júní sé bara fyrsti áfangi.
Höfum unnið þetta nánast
allt sjálf
- Eruð þið bjartsýn á nánustu
framtíð?
„Já, það þýðir ekki annað.
Maður getur alveg eins snúið tán-
um upp strax ef maður ætlar að
bíða eftir tækifærunum. Það er
fyrst nú að við sjáum að þetta er
að verða að veruleika. Við höf-
um útbúið tvíblöðung sem við
höfum notað sem kynningu, áður
vildum við ekki byrja að reyna að
auglýsa eitthvað sem ekki var
orðið til, en blöðunginn höfum
við sent starfshópum og starfs-
mannafélögum vítt og breitt um
landið. Við erum að láta útbúa
veggspjald sem við ætlum að
senda á ferðaskrifstofur og flug-
velli. Nú síðan verðum við að sjá
til, fyrsta sumarið rennum við
nokkuð blint í sjóinn. Eftir því
sem ég hef fengið upplýst er
skortur á gistirými hér á svæðinu
a.m.k. um háannatímann, hér er
ekkert Edduhótel í grenndinni,
það gistirými sem hér fyrirfinnst
er frekar stílað upp á hópa í
svefnpokapláss. Við ætlum frek-
ar að reyna að stefna á fólk sem
vill fá góða gistingu.“
- Nú hefur þú verið að undir-
búa þetta síðastliðinn vetur
Baldur. Hefurþú unnið eingöngu
við þetta sjálfur, eða hefur þú
notað aðkeypt vinnuafl?
„Ég hef unnið þetta nánast allt
saman einn. Ég hef verið hér
daginn út og daginn inn frá því í
október og við hjónin bæði,
Gígja hefur „unnið“ fyrir okkur
með hálfri kennslu í Hafralækjar-
skóla, en ég hef eingöngu unnið
við breytingarnar hér."
- Hvernig er að fjármagna
svona fyrirtæki?
„Byggðasjóður virðist vera eini
möguleikinn þegar um er að ræða
svona framkvæmd, ferðamála-
sjóður var tómur, ég fékk nei þar
og síðan fékk ég styrk vegna
búháttabreytingar. Annars hefði
þetta verið gjörsamlega ófram-
kvæmanlegt ef ég hefði þurft að
kaupa mikið vinnuafl, þannig að
kunnátta mín sem húsgagna- og
húsasmiður hefur nýst vel hér.
Þau lán sem ég hef tekið hafa rétt
nægt fyrir efni, þannig að ég hef
ekki reiknað mér nein laun fyrir
þessa vinnu, þó að maður hafi
kannski í reynd ágætis laun með
því að vera í vinnu hjá sjálfum
sér en sjái aldrei krónu.
Maður er nú með ýmsa
drauma varðandi það að nýta
þetta hús í annað en beina gist-
ingu. Við höfum í huga að geta
verið með kaffihlaðborð á
sumrin, hér er oft ljómandi gott
veður og ætti að vera möguleiki á
að bjóða upp á veitingar úti þeg-
ar vel viðrar. Aðstæður til úti-
veru eru að öðru leyti ágætar hér,
með Laxánni eru mjög góðar
gönguleiðir og einnig í hrauninu
hér um kring.“
Stefnum að fleiru en
eingöngu gistingu
- Þið segist hafa ýmsar hug-
myndir. Hvað annað en umhverf-
ið á að laða fólk að?
„Ég hef oft verið spurður að
þessu. Við höfum ekki upp á að
bjóða það sem margir hjá ferða-
þjónustu bænda hafa þ.e.a.s.
búskap í fullum gangi eða að
leyfa fólki að kynnast sveitastörf-
um að einhverju leyti. Við höfum
hins vegar verið að gæla við þá
hugmynd að bjóða gestum upp á
kyrrð og næði, ég held að það sé
eftirsóknarvert fyrir marga að
komast á stað þar sem nóg er af
kyrrð, til mótvægis við þann eril
sem víðast hvar er og þar sem
nánast hver stund er skipulögð
fyrirfram.
Við höfum einnig áætlanir um
þegar fram líða stundir að bjóða
upp á myndlistarsýningar, eða ef
til vill tónleika þegar salurinn
verður tilbúinn.“
- Gamla Þinghúsið yrði þá
kannski eins konar menningar-
miðstöð hér á svæðinu.
„Já, það má kannski segja það,
þetta verður væntanlega salur
„Ég hef verið hvattur til að hafa
þetta í betri kantinum.“
sem tæki um 30 manns í sæti og
við teljum að í slíkum sal séu
meiri möguleikar á að skapa
þannig andrúmsloft að fólki líði
vel og að fólk finni eitthvað hér
sem það getur sótt aftur og aftur,
og kannski einmitt kyrrðina sem
við teljum vera orðna allt of
sjaldgæfa.
Ég held líka að þetta sé staður
sem er góður til að dvelja á um
stund og skoða nágrennið hér í
kring, t.d. er stutt héðan upp í
Mývatnssveit þar er hægt að vera
um stund en síðan er hægt að
koma hingað niður aftur og burt
úr mývargnum. Einnig er stutt í
Ásbyrgi, en hér t' næsta nágrenni
eru ekki síðri staðir til að skoða,
Laxárgljúfrin og margir mjög sér-
stakir staðir úti í Aðaldals-
hrauni."
Hingað eru allir velkomnir
- Stefnið þið að því að fá fremur
til ykkar íslenska gesti?
„Það verða allir velkomnir sem
hingað koma, en það er reynsla
margra hjá bændagistingunni, að
hlutur íslendinga hefur aukist
mjög. Það er gott að fregna að
„Þetta hefur verið gífurleg vinna.“
íslendingar eru farnir að skoða
landið sitt meir. Við reiknum
með að hingað sæki fólk sem
verður á eigin bílum, sem getur
síðan sjálft skoðað nánasta
umhverfið eftir ábendingum frá
okkur ef þess er óskað. Hér verð-
ur hægt að fá veiðileyfi í Vest-
mannsvatni, þar sem er silungs-
veiði, einnig er stutt í önnur vötn
þar sem ágætis veiði er. Húsið
stendur svo á bökkum Laxár,
hægt er að fylgjast með löndun á
laxi úr herbergisgluggum þess.“
- Þið eruð ákveðin að opna
um miðjan júnímánuð, þrátt fyrir
að talsvert verk sé óunnið.
„Já, við erum staðráðin í því.
Við höfum eitt mottó, við hugs-
um aldrei hvort við getum hlut-
ina, við bara gerum þá! Það er
ekki hægt að velta vöngum of
mikið yfir hlutunum án þess að
framkvæma þá. Án bjartsýni og
trúar á framtíðina, værum við
ekki hér.“
Að þessum orðum loknum
kvöddum við hjónin Gígju Þór-
arinsdóttur og Baldur Kristjáns-
son, sem snéru sér aftur af fullum
krafti að endurbótunum á Gamla
Þinghúsinu. kjó