Dagur - 15.12.1989, Blaðsíða 4
4 — DAGUR — Föstudagur 15. desember 1989
»
~/7Y
A'
Sendum viðskiptavinum okkar bestu
jóla- og nýárskveðjur
Þökkum viðskiptin á liðnu ári.
VÁTRYGGINGAI ÉIAG
^rlsr ÍSLANDSHF
Svæðisskrifstofa Glerárgötu 24
600 Akureyri, símar 23812 og 24242.
*
Oskum viðskiptavinum og
starfsfólki okkar
gleðilegra jóla og farsœldar
á komandi ári
K. Jónsson & Co hf.,
Niðursuðuverksmiðja Akureyri.
\
Óskum viðskipta vimrni okkar
gleðilegra jóki
Þökkum viðskiptin á árínu
Sljörnusól Flolt form Bílaval
Geislagötu 12 Sunnuhlíð Strandgötu 53 *
Sími 25856 Sími 27911 Sími 21705 M
___________
\
n
Sendum öllum viðskiptavinum
okkar svo og öllum
landsmönnum okkar bestu
jóía- og nýárskveðjur
Þökkum
viðskiptin.
AKUREYRI
Skipagötu 12
sími 21464
/)
/1
\
Óskum viðskiptavinum okkar
gleðUegra jóla
og farsældar á komandí árí
Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða.
MATVÖRU
MARKAÐURINN
Kaupangi
□□ES
MARKAÐUR
Fjölnisgötu 4b
„Ég teiknaði mynd fyrir Atla, við sögu seni
birtist í jólablaði Dags í fyrra, og þá sagðist ég
skyldu teikna fyrir hann þegar hann gæfi út
bók. Svo kom hann í vor og hermdi upp á mig
loforðið,“ sagði Hólmfríður Bjartmarsdóttir á
Sandi í Aðaldal. Dagur heimsótti Hólmfríði
rétt eftir að Skjaldborg gaf út bókina Kaup-
staðarferð dýranna, bamasögu eftir Atla Vig-
íússon á Laxamýri með teikningum eftir
Hólmfríði. Nú er einnig komin út önnur
bamabók sem Hólmfríður hefur myndskreytt,
hún er eftir kunnan Aðaldæling, Jóhönnu
Steingrímsdóttur í Ámesi. Þetta er Bóka-
forlagsbók, 32 bls. og heitir Maríuhænan.
Hún fjallar um Maríúhænu sem berst með
jólatré frá Noregi til íslands. Maríuhænan býr
í garði, ásamt þresti og hunangsflugu, í sam-
félagi smádýra, þar sem ástir og örlög ráðast
af valdi hins sterkasta og viðhorfi hins veilc-
asta.
Hólmfríður hefur ekki mynd-
skreytt barnabækur fyrr, en á nú
tvær á jólabókamarkaðinum
ásamt þingeyskum höfundum.
Skyldi myndskreyttum, íslensk-
um bókum fyrir yngri börn vera
að fjölga á markaðinum?
„Ég skoðaði samnorræna sýn-
ingu á myndum úr barnabókum á
Akureyri i fyrravor. Þar voru
myndir eftir Sigrúnu Eldjárn,
Brian Pilkinton og breska konu
sem teiknað hafði myndir í
íslenskar bækur. Það var allt og
sumt sem ég man eftir að sýnt
væri frá íslandi þarna. Ég held að
það séu svona fáir íslendingar
sem teikna myndir í og semja
texta barnaþóka, af því að for-
lögin hafa ekki efni á að gefa þær
út. Þeim finnst dýrt að gefa út
íslenskar barnabækur, en þýðing
á stuttum texta kostar ekki mik-
ið og það er ódýrara að endur-
útgefa erlendar bækur með lit-
myndum. “
Sagan gerist nær
okkar ramiveruleika
Höfundur bókarinnar, Kaupstað-
arferð dýranna, Atli Vigfússon,
stundar í vetur nám við sænskan
landbúnaðarháskóla. Einum
aðila frá hverju Norðurlandanna
var boðið til náms við skólann og
er Atli fulltrúi íslands í nem-
endahópnum. Hólmfríður og Atli
hafa verið samkennarar við
Hafralækjarskóla í nokkur ár, og
Dagur spyr hvort þau hafi áður
unnið saman að gerð einhvers
konar barnaefnis.
„Það er mikið samkomuhald í
Hafralækjarskóla og það sleppur
eiginlega enginn við að gera
eitthvað. Það eru haldin þorra-
blót og árshátíðir, og undirbúin
skemmtiatriði fyrir hvorutveggja.
Bekkirnir sjá allir um skemmti-
atriði með kennara sínum og
myndmenntakennari getur lent í
að þurfa að vinna með öllum
bekkjum og kennurum fyrir
sömu hátíðina, og þannig höfum
við Atli unnið saman. “
Kaupstaðarferð dýranna er
fyrsta saga Atla sem gefin er út,
en hans hafa þó sést merki á rit-
vellinum fyrr. Við Hólmfríður rifj-
um upp að hann ritaði um tíma
greinar í Dag undir yfirskriftinni
Bændur og búfé. Grein um
æðarækt eftir hann birtist í Degi
fyrir nokkrum árum, og vandað
franskt landbúnaðarblað hefur
birt grein um kúabúskap, sem
Atli skrifaði og tók myndir með.
- Segðu mér frá Kaupstaðar-
ferð dýranna, fyrir hvaða aldurs-
flokk er sagan skrifuð?
„Börn á dagheimilisaldri og
börn í yngri bekkjum barna-
skóla. Þetta er saga um dýr sem
fara í föt og skreppa í kaupstað-
inn til að versla fyrir jólin. Aðal-
persónurnar eru kálfarnir, kýrn-
ar tvær, nautið og jólamúsin.
Sagan er á. einföldu máli, og ég
held að það séu börn á þeim
aldri sem allt geta ímyndað sér,
sem hafa gaman af þessari
sögu.“
- Fannst þér gaman að vinna
að þessu verkefni?
„Já, mér fannst það gaman,
fannst að vísu svolítið erfitt að
manngera dýr og teikna þau í
fötum. í mörgum barnabókum er
þetta gert að óþörfu, en í þessari
bók er tekið fram að þau fari í
jólafötin. Sagan mun grundvöll-
uð á þeim hugmyndum sem Atli
átti sér sem barn, um hvað dýrin
myndu gera á nóttunni þegar
enginn sæi til.
Mér finnst það gefa sögunni
aukið gildi í hve íslensku
umhverfi hún gerist. Margar
erlendar barnasögur, sem við
lesum, gerast innan um blóm í
skógi og í glaðasólskini. En þessi
saga gerist um hávetur á íslandi,
í snjó og brjáluðu veðri, og því
mun nær okkar raunveruleika. “
„Bara atómljóð og
vitleysa,“ segja bömin
í haust var maður nokkur beðinn
að geta upp á hvaða Aðaldæling-
ur væri að gefa út bók. Hann
nefndi strax Jóhönnu í Árnesi,
Pétur Steingrímsson í Nesi,
Hálfdán Sigurðsson á Hjarðar-
bóli og Valtý Guðmundsson á
Sandi. Sá sem spurði átti við bók
Atla, þó að Laxamýri tilheyri
Reykjahverfi. Að fengnu þessu
svari fór hann að íhuga og ræða
um fjölda skálda í Aðaldal og við
spyrjum Hólmfríði hvort hér sé
enn skáld á öðrum hverjum bæ.
„Ég veit það ekki, það er orðið
svo lítið haft á lofti þó menn geri
ferskeytlur og rímaðan kveðskap
í dag, og mér þykir mjög ólíklegt
að Aðaldælingar séu mikið að
dunda sér við órímaðan
I kveðskap. Forlögin vilja ekki
gefa rímaðan kveðskap út, nema
höfundarnir borgi útgáfuna
sjálfir, og ég veit um marga sem
hafa orðið að borga allar sínar
bækur sjálfir. Forlagið var að
gefa út bók eftir Sigfús, bróður
minn. Hann yrkir órímað, og er
heppinn, því ég veit að það eru
mjög fáir af þeim sem fá forlögin
til að gefa út fyrir sig. Þetta er
vegna þess að ljóðabækur selj-
ast illa.
Það eru ábyggilega margir á
íslandi sem enn gera ijóð, vísur
og kvæði. Hérna er hugsunar-
hátturinn örugglega þannig
ennþá að rímað sé betra en órím-
að og ég heyri þetta á krökkun-
um. Það er ekki fyrr en þeir eru
búnir að vera í skólanum í nokkur
ár og lesa ljóð, að þeir fara að
hafa gaman af órímuðu. Fyrir-
fram segja þeir að þetta séu bara
atómljóð og vitleysa."
Blómlegt menningar-
og félagslíf
Hólmfríður var spurð um
menningar- og félagslíf í Aðaldal
og við verjum smástund til að
tína til það sem okkur dettur
helst í hug. í sveitinni búa um
350 manns sem sannarlega virð-
ast ekki láta sitt eftir liggja hvað
menninguna og félagslífið
varðar. Fyrir nokkrum dögum
kom út bók um Hring Jóhannes-
son, listmálara frá Haga. Barna-
bækurnar tvær sem Hólmfríður
myndskreytti eru komnar út.
Tveir kirkjukórar eru starfandi í
sveitinni. Þar býr söngkonan
Margrét Bóasdóttir, sem nýlega
hélt m.a. tónleika í Þýskalandi.
Hreimur, einn virkasti karlakór
landsins hefur á að skipa mörg-
um Aðaldælingum, þó einnig sé
sóttur liðsauki í aðrar sveitir.
Hreimur hefur haldið tónleika,
m.a. í útlöndum og í Skaga-
firði. Lissie, Kór Kvenfélags-
sambands Suður-Þingeyinga á
marga kórfélaga í Aðaldal, og
mun kórinn stefna á söngferð til
Þýskalands. Lionsklúbburinn
Náttfari starfar í Aðaldal og
Reykjadal. í Aðaldal eru tvö
kvenfélög, auk þess sem konur
úr sveitinni starfa með ITC
Flugu og Soroptimistaklúbbi
Húsavíkur og nágrennis. Vitað
er um fjölda hagyrðinga í sveit-
inni og Hafralækjarskóli er
heilmikið menningarsetur. Sig-
mar Ólafsson, skólastjóri, hefur
tónlistina í hávegum og þar
starfa bresk hjón, Juliet og
Robert Faulkner við tónlistar-
kennslu. Fyrir skömmu var gefin
út snælda með söng og hljóð-
færaleik nemenda og má þar
m.a. finna frumsamin lög eftir
þá. Gígja Þórarinsdóttir, hús-
móðir í Hraunbæ stundar mynd-
listarnám í Reykjavík á veturna.
Krókur og hinir jólahrútarnir draga híl Rauðs risahola úr snjóskaíli.
Myndskreyting Hólmíríðar við sögu Atla Vigfússonar.