Dagur - 25.01.1990, Side 7

Fimmtudagur 25. janúar 1990 - DAGUR - 7
Kennarar og nemendur á Eyjólfsstöðum.
Samtökin starfa í meira en 100
löndum víða um heim, starfrækja
skóla og hundruði námskeiða á
hverju ári. Eyjólfsstaðaskólinn er
hlekkur í þessu starfi og alþjóð-
legri skólakeðju.
Nú er lokið fyrsta námskeiðinu
á Eyjólfsstöðum. Við köllum það
grunnnámskeið, um er að ræða
fimm mánaða námskeið sem
boðið er upp á í flestum löndum
heims. Ekki hefur verið tekin
ákvörðun um framhaldsnám-
skeið en fyrir þá íslendinga sem
vilja halda áfram stendur til boða
að sækja námskeið víða um
heim.“
Þjálfun leikmanna
á starfsvettvangi
- Nú hafið þið lokið fyrri hluta
námskeiðsins, bóklega hlutan-
um. Hvað tekur við?
„Þá tekur við verklegi þáttur-
inn sem tekur tvo mánuði. Við
leggjum mikla áherslu á 'að nám-
skeiðið sé ekki eingöngu fræði-
legt heldur eitthvað sem breytir
lífi einstaklingsins. Mikilvægt er
að hafa þjálfun á starfsvettvangi.
Við völdum í þetta skipti að
starfa öll saman að ákveðnu
verkefni, þ.e. allir sem tóku þátt
í námskeiðinu, vegna þess að
þetta er í fyrsta sinn sem slíkt
námskeið er haldið á Eyjólfsstöð-
um. Við fengum á sínum tfma
beiðni frá sr. Pálma Matthíassyni
um að koma og hjálpa honum í
Glerárkirkju, og þegar sr. Pétur
Þórarinsson tók við kom hann
inn í þetta samstarf. Þannig hefur
þetta þróast. Við erum því komin
til Akureyrar til að starfa í sex
vikur við Glerárkirkju, um tutt-
ugu manns.“
- Hvað hyggist þið gera?
„Við erum að vinna að undir-
búningi þessa dagana, að byggja
grunninn ef svo má segja. Við
ætlum að gefa út safnaðarblað
Glerárkirkju í tengslum við
þetta. Annað mál, sem við erum
einnig að vinna að, er skoðana-
könnunin sem ég nefndi áðan.
Ætlunin er að taka úrtak og
leggja fyrir fólkið spurningar um
afstöðu til kirkju og kristni.
Endanleg ákvörðun hefur ekki
verið tekin um það hvenær skoð-
anakönnunin verður lögð fyrir en
það gerist annað hvort í endaðan
janúar eða í byrjun febrúar.
Einnig ætlum við að gefa út söng-
bók og undirbúa fleira í þessu
sambandi. Límmiðar verða
prentaðir með heiti átaksins, sem
heitir „Dögun '90, átak í safnað-
aruppbyggingu við Glerárkirkju.“
Létt kristileg tónlist
og vitnisburdir
Við munum taka þátt í öllu hefð-
bundu starfi kirkjunnar eins og
það hefur verið í vetur og bjóða
auk þess upp á sérstakar sam-
komur. í því sambandi vil ég geta
góðs gests, Hollendings sem hef-
ur oft gist ísland áður. Samkom-
ur verða síðan á föstudagskvöld-
um, meðan á átakinu stendur,
a.m.k. fram yfir miðjan febrúar.
Varðandi samkomurnar vil ég
taka fram að við reynum að hafa
líflega tónlist á þeim. Létt, kristi-
leg tónlist hefur rutt sér mjög til
rúms, þá verða vitnisburðir þar
sem fólk vitnar um reynslu sína
af Guði. Við viljurn hafa lifandi
tilbeiðslu í kirkjunni þar sem fólk
er virkir þátttakendur. Hinn
almenni safnaðarmeðlimur verð-
ur að taka virkan þátt í tilbeiðsl-
unni.“
Þau Arna Sigurðardóttir og
Gunnar Árnason eru þátttakend-
ur í námskeiðinu sem hófst á
Eyjólfsstöðum. Þau voru spurð
um námskeiðið og viðhorf til þess
starfs sem framundan er.
Þörf fyrir að
þekkja Biblíuna betur
- Hvers vegna fórst þú á þetta
námskeið, Gunnar?
„í nútímaþjóðfélagi er þess
krafist að fólk hafi góða yfirsýn
yfir þá hluti sem það starfar við,
og auk þess er þjóðfélagið miklu
flóknara nú en áður. Það er engin
furða þótt þörf sé á skóla sem
hægt er að sækja til að fræðast
um biblíuna. Ég hef starfað við
KFUM en þar eru samkomur
tvisvar til þrisvar í viku. Ég hafði
alltaf löngun til að starfa meira
og fræðast og vildi fá tækifæri til
að liggja yfir þessu. Þetta er ein
ástæðan.
Það er allt annað að fara í
skóla en að fara á samkomur, því
í skóla er hægt að verja öllum
deginum til biblíunáms. Mér
fannst ég einmitt þurfa meiri
fræðslu um biblíuna."
- En þú, Arna?
„Ég fór af mjög svipuðum
ástæðum í þennan skóla og
Gunnar en vil þó bæta við að ég
hafði mikla þörf fyrir að fara á
stað eins og Éyjólfsstaði, þar sem
við gátum tekið okkur út úr
skarkala hversdagslífsins. Þar gat
ég íhugað framtíðina og hvað ég
vildi gera. Ég tel að það hafi ver-
ið mjög gott tækifæri að komast í
skólann.
Ég hef verið virk í starfi KFUK
og var komin í þá stöðu að fara
að leiða aðra. Það að starfa sem
leiðtogi sýndi mér fram á að ég
þurfti meiri fræðslu og betri
undirbúning til að þetta yrði ekki
eins og blindur að leiða blindan.
Þetta er líka spurning um per-
sónulega uppbyggingu mannsins,
því hver einstaklingur er þrí-
skiptur í líkama, sál og anda.
Skólinn býður upp á uppbygg-
ingu fyrir þetta þrennt.“
Gunnar: „Skólinn er ekki ein-
göngu vitsmunalegur heldur á
námsefnið að ná til sálarinnnar.“
Að koma þekkingu sinni
á framfæri við aðra
- Hvernig var bóklegi þáttur
námskeiðsins byggður upp, þ.e.
sá þáttur sem þið hafið nú lokið?
Arna: „Fyrst og fremst var
kennt um grundvallaratriði krist-
innar trúar, sérstaklega á hinum
lútherska kenningagrundvelli
sem íslenska þjóðkirkjan starfar
eftir. Farið var í ýmis málefni,
þrenningarkenningin var út-
skýrð, kennt um skírn, mannleg
málefni eins og hjónaband og
mannleg samskipti en til þessa
þáttar var variö einni viku, bæn-
ina o.fl."
Gunnar: „Áhersla var lögð á
hvernig þátttakendur gætu komið
þekkingu sinni á framfæri við
aðra, og hvernig höfða ætti til
nútímans. Rætt var um hvernig
ætti að nýta fleiri tjáningarform
en hið talaða orð til að koma
kristinni trú á framfæri. Kristin
trú er samfélagstrú, það sem við
gefum af okkur fáum við í stað-
inn.“
- Hvað hafið þiö grætt á þessu
námskeiði?
Arna: „Alveg ótrúlega mikið.
Mikla þekkingu fyrst og fremst,
og kennslan nýttist mcr afar vel.
Maður lærði mikið og fékk góð
ráð um hvað eigi að gcra og hvað
að forðast þegar trú er boðuð.
Reyndir menn sögðu okkur frá
ýmsum dæmum um hvernig eigi
að standa að boðun Orðsins og
hvað beri að varast.“
Gunnar: „Biblían hcfur svör
viö öllum spurningum, líka
spurningum nútímans, og þegar
við skoðum ýmis þjóðfclagsleg
vandamál sem eru uppi í dag, t.d.
hjónabandið, barnauppeldi
o.s.frv., þá hefur Biblían svör við
þessu öllu. Þetta var skemmtileg
staðfesting á því sem ég vissi
reyndar áður.
Spennandi að
vinna með prestunum
- Finnst ykkur ekki spennandi
að fara að vinna við safnaðarupp-
bygginguna í verki?
Arna: „Vissulega, þetta er að
vísu ekki fyrsti hópurinn sern ger-
ir þetta, en hér er um að ræða
öflugasta átakið sem hefur verið
gert til þessa.“
Gunnar: „Það er spennandi að
fá að vinna með prestunum því
að í stórum sóknum kemst sókn-
arpresturinn alls ekki yfir öll
verk. Það er gaman að fá að vera
leikmaður og fá aö vinna með
prestinum í slíkum kringumstæð-
um, því prestur kemst ekki yfir
allt sem þarf að gera í 5 þúsund
rnanna sókn.“
- Hvað geriö þið ef fólk segir
sem svo: „Hvað eruð þið að
skipta ykkur af þessu, þið eruð
ekki prestar?"
Arna: „Þetta viðhorf endur-
speglar útbreiddan misskilning
meðal almennings og hefur stað-
ið henni alveg ótrúlega mikið fyr-
ir þrifum. Sá sem kynnir sér störf
presta sér að einn prestur í 5 þús-
und manna söfnuöi kemst ekki
yfir allt sem hægt væri að gera
væri meiri mannafli fyrir hcndi.
Prestur í slíkri aðstöðu sinnir
nauðsynlegum athöfnum, t.d.
skírnum og jarðarförum, auk
þess sem liann messar og er sálu-
sorgari fyrir söfnuöinn. Allir sem
hafa kynnst störfum presta vita
að þeir eru afar uppteknir af að
sinna vandamálum annarra. Boð-
unarhlutverkið er mikilvægt og
það má ekki fara forgöíðum, en
margir aðrir en presturinn geta
komið inn í vandamál fólks og
hjálpað við að leysa þau, t.d. fólk
sem hefur jafnvel gengið í gegn-
um söniu vandamál. Ég vil nefna
sorgarviðbrögð sem dæmi. Allt
leikmannastarf verður þó aö
sjálfsögðu að vera á kristnum
grundvelli. í skólanum fengum
við kennslu í grundvallaratriöum
kristinnar trúar, og þótt við séum
ekki guöfræðimenntuð höfum við
samt haldgóða þekkingu og
reynslu í að vinna í vandamálum
fólks."
Gunnar: „Það er líka í sam-
ræmi við Biblíuna að fleiri taki
þátt í boðun Orðsins, því hér er
ekki um neitt að ræða sem var
aðeins ætlað einni stétt manna.
Kristur kenndi sjálfur að allir
ættu að boða, ekki eingöngu
prestarnir." EHB
Eyjólfsstaðir á Fljótsdalshéraði.