Dagur - 24.12.1993, Síða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 24. desember 1993
Ríkarður Ríkarðsson, lög-
reglumaður, er formaður
Ljósmyndaklúbbs Húsavík-
ur. Ríkarður er þekktur
áhugaljósmyndari og höf-
undur perla er glatt hafa
augu margra. Hann er
þekktastur fyrir fuglamyndir
sínar, og hver man ekki eftir
kríumyndinni, sem vann
verðlaunasamkeppni Dags
og Pedromynda 1990? Jóla-
dagarnir eru líklega þeir
dagar ársins sem flestar ljós-
myndir eru teknar á Islandi,
þó allir séu ekki jafn ánægðir
með útkomuna. Því er tilval-
ið að spjalla við náunga sem
oft smellir af með frábærum
árangri.
Ljósmyndaklúbbur Húsavíkur var stofnaður
kl. 17, þann 4. apríl sl. Aóalhvatamenn að
stofnun klúbbsins voru Rikki og Hafþór
Hreiðarsson, sem einnig er snillingur með
myndavélina. Þegar hafa verið haldnar tvær
sýningar á vegum klúbbsins. Hin fyrri var 17.
júní samhliða mikilli grillveislu félagsins.
Þessi sýning tókst mjög vel. Önnur sýningin
var 18.-21. nóv. sl. í Safnahúsinu. í gestabók-
ina skráðu sig 288 gestir. Þrettán félagar
klúbbsins sýndu 64 myndir á sýningunni.
„Mér fannst myndirnar allar góðar. Smekkur
rnanna er misjafn, sunrir vilja litmyndir, aðrir
svarthvítar myndir. Tvær myndir seldust á
sýningunni. En einnig seljast myndir oft eftir
sýningar og t.d. fékk ég verkefni til að glíma
við. Eg var beðinn að mynda börn og það
tókst bara sæmilega, þó ég taki ekki mikið af
myndum af fólki. Einnig var ég beóinn aó
taka tískuljósmyndir.“
Að smella af út í bláinn
-1 hverju er starfsemi klúbbsins fólgin?
„Vió höldum fundi hálfsmánaöarlega, á
sunnudögum kl. 20 í Keldunni. Þá eru skoð-
aóar myndir og metið hvað betur hefði mátt
fara. Við reynum aó læra hvert af öðru. Hug-
myndin er aö koma á byrjendanámskeiói í að
taka betri myndir, uppbyggingu mynda, en
síðan kæmu framköllunarnámskeið og fleira í
framhaldi. Viö vekjum þátttakendur til um-
hugsunar um hverju þeir eru aó taka myndir
af, svo þeir séu ekki bara að smella út í blá-
inn.“
- Hvernig fólk er í félaginu, ungir, gamlir,
karlar, konur?
„Bara að nefna það. Fólk á öllum stigum
og öllum aldri. Þaó hefur komið mér á óvart
hvað margir hér í bænum eru að mynda, sem
ég hafði ekki hugmynd um. Og margir hugsa
mjög mikið um hvaó þeir eru að mynda. Svo
eru einnig menn í klúbbnum sem hafa gaman
af að skoöa myndir, en eiga jafnvel ekki
myndavélar sjálfir."
Kvenfélagasamband Suður-Þingeyinga
gaf út mjög falleg jólakort í ár með ljós-
myndum eftir Rikka, Hafþór Hreiðarsson og
Sigurlaugu Egilsdóttur. Kortin hafa fengið
góðar viðtökur að vonum, og Rikki segist
mjög ánægður með útkomuna. Til stendur að
ífamhald verði á samstarfi kvenfélaganna og
ljósmyndaranna.
„Það má segja sem svo að sýningarnar
hafi komið okkur á kortið, því nú veit fólk að
vió erum til. Myndir hafa birst eftir okkur í
Víkurblaðinu og við eigum mynd á forsíð-
unni á jólablaðinu og á forsíóu jólablaðs
Völsungs. A fundi í klúbbnum mæta yfirleitt
7-14 félagar. Mætingin er ágæt, þó hún mætti
vera meiri. Félagarnir eru frá Húsavík og
nærsveitum. Fólk tapar ekki á því aó ganga í
klúbbinn, það fær afsláttarkort fyrir filmur og
framköllunarpappír á Ljósmyndastofu Péturs.
Argjaldið í klúbbnum er eitt þúsund krónur,
og þær eru fljótar að skila sér í afslættinum.“
Ljósmyndaklúbburinn gefur út fréttabréf
^Krían, verðlaunamyndin hans Rikka
frá samkippni Dags og Pedromynda
1990.
sem Rikki ritstýrir og fjögur tölublöð hafa
þegar séó dagsins ljós. Næstu fundir klúbbs-
ins eru fyrirhugaðir 9. og 23. jan. auk þess
sem þeir sem áhuga hafa á að ganga í klúbb-
inn geta snúið sér beint til formannsins.
Að hafa þolinmæðina
- Hvenær byrjaðir þú að taka myndir?
„Eg eignaðist mína fyrstu myndavél þegar ég
var fermdur. Það var vasamyndavél, en ég
fékk ekki verulegan áhuga fyrr en 1981. Þá
fór ég til Finnlands, og í Fríhöfninni keypti
ég mér eina myndavél. Síðan tók ég mína
fyrstu fuglamynd og ánetjaðist því áhuga-
máli. Eg hef ekki stoppað síðan og þetta fer
versnandi. Þetta er ótrúlega gaman, en það
fer stöðugt meiri peningur í þetta. Eg á tvær
vélar og dýrasta linsan mín kostaði um 30
þúsund. Það er 300 mm standardlinsa sem ég
nota mjög mikið. Það er um að gera að vera
nógu rólegur og hafa þolinmæðina, þegar
verið er að eltast vió fuglana.“
- Hverju ertu að safna þegar þú tekur
fuglamyndir, skotum, tegundum?
„Draumurinn er sá að ná að taka rnyndir af
íslensku ílórunni, öllum fuglum sent hér hafa
sést og í öllum hugsanlegum og ekki hugsan-
legum stellingum, allt frá því að þeir eru egg
í hreiðri, ungar, síðan fljúgandi og étandi. Eg
reyndi einu sinni að taka saman hvaó ég
heföi myndað margar tegundir og komst upp
fyrir 100. Þar eru bæði ómögulegar myndir
og góðar myndir. Sumar eru gjörsamlega út í
hött og ég læt þær ekki sjást nokkursstaðar.
Þar get ég kannski bent á punkt og sagt að
þar sé ákveðinn fugl, sem enginn annar þekk-
ir á myndinni.
Eg fer að eiga flesta fugla sem teljast til
íslensku flórunnar, þó geta verið hátt í tíu
tegundir sem ég er ekki með neitt af. Það eru
fuglar sem erfítt er að nálgast, mig vantar t.d.
svartfuglana í réttum heimkynnum. Eg tek
Ríkarður Ríkarðsson, formaður Ljós- ►
myndaklúbbs Húsavíkur á annarri sýn-
ingu klúbbsins í nóv. sl. Rikki er við
myndir af fuglum, en segja má að fugla-
myndatökur séu hans sérgrein.
Mynd: IM
mikið af fuglamyndum niðri við höfn, og
einnig mikió í Mývatnssveit."
Sleppi frekar að taka myndina
- Hvenær hefur þú þurft að sýna mesta þolin-
mæði viö myndatöku?
„Eg fór einu sinni austur í Kelduhverfi,
var aó fylgja enskum manni sem hafði leyfi
til að mynda fálka. Þá stóð ég í sama trénu í
fjóra og hálfan klukkutíma. Þarna held ég að
ég hafi sýnt mesta þolinmæði við myndatöku,
því þetta var ansi mikil staða. Biðin var eftir
að móðirin færði ungunum fæðu. Eg tók
myndir á tvær eða þrjár filmur, en aó vísu
ekki nema 3-4 myndir þegar móóirin kom
með bráðina."
- Hefurðu lent í einhverju neyðarlegu eóa,
verið hætt kominn?
„Nei, nei. Þó aðstæður gefi tilefni til að
liggja hálfur út af klettabrún, set ég mig ekki