Dagur - 30.12.1994, Blaðsíða 11

Föstudagur 30. desember 1994 - DAGUR - 11
að konur gegni þar veigamiklu
hlutverki.
Af innlendum vióburóum sem
tengjast Sauðárkróki eru minnis-
stæðust þau átök sem voru á milli
skinnaverksmiöjanna tveggja,
Loóskinns og Skinnaiðnaöar á
Akureyri, en margar fréttirnar hef
ég unnið vegna þeirra mála. Hins
vegar held ég að sú frétt sem
stendur upp úr sé þegar skagfirsk-
ir togarar lentu í átökum við vini
mína Norðmenn á Svalbaróa-
svæðinu í sumar og sú áræóni sem
íslenskir sjómcnn sýndu nieð því
að leita nýrra tækifæra utan lög-
sögunnar.
Af erlendum viðburðum hefur
stríðið í lýðveldum fyrrum Júgó-
slavíu verið verstu fréttirnar. Ekki
síst vegna þess að við eigum góða
vini þaðan frá sem eiga mjög erfitt.
Að kynnast þessu fáránlega stríði
í gegnum þá, færir manni sönnur á
tilgangsleysið og þá mannvonsku
sem þarna ræður ríkjum. Hins
vegnar sönnuöu Norðmcnn sjálf-
stæði sitt í mínum huga þegar þeir
höfnuðu aðild að Evrópusam-
bandinu. En ég kynntist því vel
þegar ég bjó í Noregi hvað þeir
hafa sjálfstæða hugsun, það finnst
mér nauðsynlegt hverjum einstak-
lingi.“ óþh
Sunna Borg leikkona Akureyri
Velgengni BarPars
og darraðardans
stjómmálanna
„Það sem sló
mig mest var
þetta hræðilega
sjóslys þcgar Es-
tónía fórst á
Eystrasalti,"
sagði Sunna
Borg lcikkona á
Akureyri.
„En það sem að mér snýr er í
fyrsta lagi velgengni leikritsins
BarPars á Akureyri og í Reykja-
vík, sem var mjög ánægjuleg fyrir
okkur Þráinn Karlsson. I öðru lagi
þá hætti ég að rcykja á árinu en ég
hafði stefnt að því lcngi og reynt
allar hugsanlegar aðferóir til að
hætta. í dag er ég í orðsins fyllstu
merkingu dáleidd og reýklaus.
Hér innanlands er það darrað-
ardansinn í kringum Guómund
Arna, sem kemur upp í hugann og
svo er ekki hægt annað en að dást
að hugrekki Jóhönnu Sigurðar-
dóttur að kljúfa sig úr sínum
fiokki meö þeim afieiðingum aó
allir hinir skjálfa.
Því miður hefur atvinnu- og
efnahagsástandið verið með þeini
hætti aó margir eiga lítið sem ekk-
ert að bíta og brenna og eiga því
virkilega erfitt. Mín ósk er sú að
hagur þeirra sem minnst mega sín
batni á komandi ári,“ sagöi Sunna
Borg.
Vaka Jónsdóttir:
Auðhumla ’94
stendur
„Af einstökum
atburðum af cr-
lendum vett-
vangi sem konia
upp í hugann þá
nefni ég ferju-
slysið á Eystra-
salti þó þar gæti
viss tvískynungs
þar sem við fáum oft fréttir af at-
buróum sem krefjast jafnvel fleiri
mannslífa en eru fjær okkur og
snerta okkur þar af leiðandi ekki
eins mikið,“ segir Vaka Jónsdóttir
á Punkti í Eyjafjarðarsveit, fram-
kvæmdastjóri landbúnaðarsýning-
arinnar Auðhumlu ’94 sem haldin
var í sumar.
„Hvað varðar almennt hér inn-
anlands þá er enginn einn atburður
sem stendur uppúr. Ég kem þó til
með aó minnast ársins vegna lýð-
veldisafmælisins og þjóðhátíðar-
innar á Þingvöllum.
Atvinnumálin hafa verið mér
ofarlega í huga á árinu og síðan
vil ég nefna atriði eins og gott
veður hér hjá okkur í sumar.
Af persónulegum högum mín-
um þá verður áriö eftirminnilegt
vegna þess að ég tókst á við undir-
búning og uppsetningu á landbún-
aðarsýningunni Auðhumlu ’94
sem gekk mjög vel og var gaman
að starfa að. Eg var nýsloppin út
úr skóla og það jók á ánægjuna að
fá verkefni til að takast á við. Víst
var þetta sviti og streð en oft eru
hlutimir því ánægjulegri sem þeir
eru strembnari. Heilt yfir vil ég
meta þetta sem gott ár.“ JOH
Guðmundur Ármann
Sigurjónsson:
Viðburdarríkt ár
„Hvað snertir
heimsmálin þá
eru auðvitað gíf-
urlegar breyting-
ar sem hafa orð-
ió. I sambandi
við það finnst
mér eftirminni-
legast hvernig
maður uppgötvaði sjálfur þá ein-
földuðu mynd sem við höfðum af
heiminum. Síðan er hún allt önnur
þegar öll kurl eru komin til grafar.
Menn töluðu um Sovétríkin sem
eina þjóð og sömuleióis Jógóslav-
íu. Nú kemur í ljós að þetta eru
margar og ólíkar þjóðir. Þetta var
aldrei inn í heimsmyndinni. Þá vil
ég líka nefna að Norðmcnn felldu
aðild að ESB og þá spurningu sem
vaknar um framhald norrænnar
samvinnu," sagói Guðmundur Ar-
mann Sigurjónsson, listmálari á
Akureyri.
„Hér heima stendur afmæli
lýóveldisins uppúr, sem vekur
ýmsar spurningar um hvcrnig við
stöndum cftir þessi 50 ár. Hér á
Akureyri standa lista- og menn-
ingarmálin mér næst. Mér finnst
ýmislegt hafa breyst og það er
ekki laust viö að bærinn sé að fá
meiri borgarbrag. Ég held að þaó
sé þetta aukna framboð sem cr af
menningarefni og þessar stofnanir
í kringum menningarmálin virðast
vera að sanna tilveru sína.
Hjá mér persónulega hefur
þetta verið afar viðburðaríkt ár.
Ég varó fimmtugur á árinu, varð
afi og var valinn bæjarlistamaður.
Síóan tók ég þátt í mikilli sýningu
í Noregi. Eg hætti líka sem for-
maður Gilfélagsins, sem var orðið
töluvert mikið starf. Mér finnst ég
vera búinn aó fylla minn félags-
kvóta á listageiranum og get nú
einbeitt mér aö öðru.“ HA
Hjálmar Jónsson:
Prófkjöríð og
bamabarnið
„FimmtíU ára
lýóveldisafmæl-
ið ber hátt. Að
mörgu leyti var
tækifærið nýtt til
þess að efla sam-
heldni með þjóð-
inni, þótt hnökr-
ar á umferð 17.
júní til Þingvalla hafi fengið alltof
mikla athygli og umfjöllun," sagði
sr. Hjálmar Jónsson, prófastur á
Sauðárkróki.
„Lýðveldishátíðin, sern var
haldin um land allt, var hin glæsi-
legasta og þjóðinni til sóma. Gótt
tilefni gafst til aó rifja upp 50 ára
sögu og velta fyrir sér hvað næstu
50 ár færðu með sér.
Af erlendum vettvangi hefur
verið fróðlegt aö fylgjast með
ESB-umræóunni í nágrannalönd-
unum og nýjum viðhorfum í
heimsviðskiptum og samstarfi
ríkja yfirleitt. Hörmungamar í
sumum löndum Austur-Evrópu
eru þyngri en tárum taki.
I eigin lífi hefur margt eftir-
minnilegt borið við. Ég varð afi í
ársbyrjun - sonur minn og tengda-
dóttir eignuðust dóttur, Bryndísi
Hrönn, sem er auðvitað bjartur
sólargeisli. Lika er bjart yfir hin-
um mörgu sólskinsdögum sumars-
ins.
Niðjamót afkomenda Bólu-
Hjálmars var haldið í ágústmánuði
aó Bólu í Blönduhlíð og á
Blönduósi.
Tvö dauðaslys þar sem ungir
efnismenn á Sauðárkróki létu lífið
síðsumars eru vissulega ofarlega í
huga. En hærra ber þó hvernig
fjölskyldumar. og samfélagið hafa
tekió á málunum og unnið úr
þeim.
I haust ákvað ég svo að stefna á
stjórnmálin. Það var ákvörðun
sem krafðist rækilegrar umhugs-
unar. Það er ekki auðvelt að
hverfa frá hlutverki, sem manni
fellur vel, en ekki hefði ég tekið
þessa ákvörðun ef ég teldi ekki að
ég ætti á þeim vettvangi hlutverki
aó gegna. Svo er að sjá hvað úr
verður.
Prófkjör Sjálfstæðisflokksins
hér á Norðvesturlandi var ánægju-
legt og úrslit þess mikil hvatning
og styrkur til starfsins sem bíður.
Ég kynntist mörgu nýju fólki og
rifjaði upp gömul kynni. Ég
hlakka til þessa starfs og þeirrar
samvinnu, sem stjómmálin fela í
sér. A þeim vettvangi vonast ég
einnig eftir góðum samskiptum og
samstarfi við stjómmálamenn
annarra flokka. Lýöveldisárið á að
minna okkur á mikilvægi þess aó
vinna saman aó hagsæld og far-
sæld og takast á um málefni og
sjónarmið með opnuni huga og
samstarfsvilja.
Ég bið svo lesendum öllum
Guðs blessunar með þökk fyrir
liðið og með góðum framtíðarósk-
um." óþh
Vera Sigurðardóttir Hrísey:
Nomaframboðiðog
mál Guðmundar Arna
„Það eru svéitar-
stjómakostning-
arnar sem koma
fyrst upp í hug-
ann. Þær voru
spennandi enda
sat ég í þriöja
sæti Nornalist-
ans í Hrísey og
þaó var bæði skemmtilegt og lær-
dómsríkt að vinna að framboð-
inu,“ sagði Vera Sigurðardóttir,
sem starfar í Sparisjóði Hríseyjar.
„Svo fannst mér mál Guð-
mundar Árna með eindæmum.
Vissulega var komið aó því aó
eitthvaó varð að gera og umræðan
um siðferði er mjög nauðsynleg.
En siðleysið í embættismanna-
kerfinu og vina- og vandamanna-
pólitíkinni er að mínu áliti slíkt að
þaó er eins og hver önnur tilviljun
aö Guðmundur Ámi var persónu-
lega dreginn út. Mér fannst líka
gaman að fylgjast með Jóhönnu
og það verður spennandi að vita
hvernig henni 'vegnar.
Á erlendum vettvangi er það
þessi eilífi ófriður sem er niður-
drepandi, enginn veit hvernig
átökin í gömlu austantjaldslönd-
unum munu enda, það fer hrollur
um mig við tilhugsunina. En
frændur ökkar írar ákváðu að
hætta að skjóta hver annan og það
eru gleðifréttir.
Framfarir í læknavísindum eru
áhugaveróar og spennandi en um
leið ógnvekjandi. Nú virðist vera
hægt að framleiða nánast hvað
sem er í tilraunaglösum og líf-
færaflutningar verða sífellt auð-
veldari.
í einkalífinu er markverðast,
fyrir utan Nomaframboðið, sá
áfangi sem náðist á árinu og stefnt
hefur verið að í 15 ár að leggja
parket á gólfió heima hjá mér í
Selaklöpp. Gömlu, grænu teppin
ætla ég að endurnýta, ég ætla aó
þökuleggja blómabeðin með þeim
í vor,‘‘ sagði Vera. KLJ
Skúli Þórðarson,
bæjarstjóri á Blönduósi:
Nýttstarfog
kosningamar um ESB
„Ef við lítum út
fyrir landstein-
ana þá er mér
efst í huga þró-
unin sem hefur
átt sér staö í Evr-
ópumálunum og
þá ekki síst
kosningarnar á
Norðurlöndunum. Ég bjó um
tveggja ára skeið í Noregi og
fylgdist því sérstaklega með kosn-
ingunum þar og úrslitin komu mér
ekki á óvart,“ sagði Skúli Þórðar-
son, bæjarstjóri á Blönduósi.
„Innanlands finnst mér athygl-
isverðast að fylgjast með þeim
óróa sem hefur gripið um sig í ís-
lenskri flokkapólitík á árinu. Það
er mikil gerjun í öllum flokkum
og margar en ólíkar uppákomur
og ég tcl að það sé ekki enn séð
fyrir endann á þeim. Árið sem er
að líða var mjög gott ár veðurfars-
lega en ég minnist sumarsins sem
mjög lélegs laxveióisumars og
vonast til að næsta ár verði betra á
þeim vettvangi.
Árið hefur verið mjög vió-
burðaríkt fyrir mig og mína ljöl-
skyldu. Ég lét af mínu fyrra starfi
scm framkvæmdastjóri Sambands
sveitarfélaga á Noröurlandi vestra
og tók við starfi bæjarstjóra á
Blönduósi þann 1. ágúst. Við
fluttum hingað á Blönduós í haust
og hér líkar okkur vel enda bæði í
nýjum og spennandi störfum hjá
góðu fólki en eiginkona mín er
kennari í bamaskólanum. Auk
þcss fór ég í mjög skemmtileg
feróalög á árinu bæði hérlendis og
erlendis með vinum og kunningj-
um og þau eru vissulega eftir-
minnileg," sagði Skúli. KLJ
Kristján Þ. Halldórsson:
Hítaveitufram-
kvæmdirnar miidð
framfrra- og gæftimál
„Mér er það
mjög minnis-
stætt úr fréttum
ársins 1994 að
Norðmenn
skyldu hafna að-
ild að Evrópu-
sambandinu en
það kom mér
ekki á óvart eftir umræður síðustu
daga fyrir kosningarnar. Þessi úr-
slit eru Islendingum hagstæð að
því leyti að þá erum við ekki einir
utan við og getum haft samflot við
Norómenn í sjávarútvegsmálum,
en samvinna við þá mun örugg-
lega aukast,“ segir Kristján Þ.
Halldórsson, framkvæmdastjóri
rækjuverksmiðjunnar Geflu hf. á
Kópaskeri.
„Stríðshörmungamar í Bosníu
eru einnig mjög ofarlega í huga,
enda hafa þær verið í fréttum allt
árið. Ég hcld að þcssi hryllingur
sé miklu verri en við getum
ímyndaó okkur af þeim frétta-
myndum sem okkur berast heim í
stofu. Hér heima í héraði eru hita-
veituframkvæmdir hugstæðastar,
en það er mikið framfara- og
gæfumál fyrir íbúa hér.
Barnauppeldið er langfyrirferó-
armest þegar litið er í eigin barm,
en við hjónin eignuðumst tvíbura í
nóvember í fyrra en fyrir áttum
við fjögurra ára strák.“ GG
Rósa Kristín Baldursdóttir:
Söngur og staða fjöl-
skyldna í landinu
„Á erlendum
vettvangi hefur
hryllingurinn í
Bosníu og Rú-
anda snert mig
mest og enn eitt
árið virðist eng-
inn endir í sjón-
niáli á hörmung-
unum í fyrrum lýðveldum Júgó-
slavíu," sagói Rósa Kristín Bald-
ursdóttir í Laugahlíð í Svarfaóar-
dal.
„Ef vió lítum okkur nær þá er
Listasumar á Akureyri mér í
fersku minni, það heppnaðist ein-
staklega vcl og aðsókn var góð.
Persónulega var stærsta gleðin
á árinu sem er að líóa aó fá að sjá
strákana sína fjóra vaxa og dafna
en ég fór líka í langþráð og
skemmtilegt frí með eiginmanni
mínum til Evrópu. Svo sungum
vió í Tjarnarkvartettinum inn á
geisladisk og höfum fengið góðar
viðtökur. Oll vinnan í sambandi
við það var krefjandi en mjög
skemmtileg. I heildina má segja
að árið hafi verið gjöfult og
ánægjulegt fyrir mig persónulega
og nú í lok árs finnst mér ég mjög
rík.
Hins vegar veldur sú
launastefna sem hér ríkir og kem-
ur rneðal annars fram í því að
næstum ógerlegt er að lifa mann-
sæmandi lífi á dagvinnulaununum
einum rnér þungum áhyggjum. Það
þarf að huga aó stöðu fjölskyld-
unnar á Islandi í dag og ekki hvað
síst vegna barna og unglinga. Það
er löngu tímabært að taka á þess-
um málum og ég er ósátt við for-
gangsröðina sem tíðkast hjá þcim
sem sitja við stjómvölinn.“ KU
Jóhann A. Jónsson:
Aukin veiði utan
landhelginnar
„Vaxandi veiði
og tekjuöflun ut-
an landhelginnar
á árinu er mjög
áhugaverð og
ber hæst að mínu
mati, en einnig
er góð loðnuver-
tíð minnisstæð
þótt hún hafi orðið minni í lok árs-
ins en vonir stóðu til. Þaó vekur
einnig athygli að afstaða stjórn-
valda til verkefna í greininni er að
breytast, en fyrirtækin þurfa að
sækja viðbótartekjur því þau lifa
ekki lengur á hcfðbundnum kvóta
vegna sífellds niðurskurðar á afla-
heimildum. Það eru auðvitaó tak-
mörk fyrir því hvað úthafsveið-
amar vaxa mikiö og aukningin
felst ekki öll í Smugunni, heldur
víða annars staóar um heiminn, en
það eru einnig að opnast mögu-
leikar t,d. á samstarfi við Rússa
um veiðar, vinnslu og sölumál á
afuróum. Floti þeirra er mjög lé-
legur og þarfnast endurnýjunar og
hérlendur skipaiðnaóur þarf að
fylgjast þar vel með. Það er því að
verða viss hugarfarsbreyting í ís-
lenskum sjávarútvegi,“ segir Jó-
hann A. Jónsson, framkvæmda-
stjóri Hraðfrystistöðvar Þórshafn-
ar hf.
„Ég fór í sumarfríinu í sumar í
siglingu frá Stokkhólmi til Finn-
lands með skipi svipuðu og Eston-
ia sem fórst í haust. I ferðinni varð
mér oft hugsað til þess hversu
mikið skip þetta væri og hversu
fjölbreytt þjónustan um boró væri.
Manni fannst það eiginlega ekki
mögulegt aó slíkt skip gæti farist
vegna allrar tækninnar.“ GG