Dagur - 07.01.1995, Blaðsíða 5

Laugardagur 7. janúar 1995 - DAGUR - 5
Hún heitir Edda Hermanns-
dóttir og er fœdd og uppalin á
Akureyri, dóttir hjónanna Her-
manns Sigtryggssonar, sem hef-
ur starfað sem œskulýðs- og
íþróttafulltrúi Akureyrarbœjar
síðastliðna áratugi, og Rebekku
Guðmann, skólaritara Glerár-
skóla. Edda á eina systur, Önnu
R. Hermannsdóttur, og þcer eru
báðar íþróttakennarar aldar
upp á heimili þar sem íþróttir
og félagsmál skipa stóran sess.
Edda átti ásamt samstarfsaðil-
um sínum þrjú fyrirtœki á Akur-
eyri og starfaði að íþróttamál-
um á vegum ISI bœði hérlendis
og erlendis. Nú hefur hún skap-
að sér nýtt líf í ókunnu um-
hverfi í Cardiff, höfuðborg Wa-
les, ásamt eiginmanni sínum
Andrew Kerr.
Edda útskrifaóist úr Iþrótta-
kennaraskólanum á Laugarvatni
árið 1980, kom heim til Akureyrar
og næstu árin kenndi hún nemend-
um grunnskóla á Akureyri Ieik-
fimi. Jafnframt kenndi hún fim-
leika ásamt Onnu systur sinni en á
þeim árum stunduðu um 300 ung-
menni fimleika hjá þeim systrum,
kepptu og sýndu.
Fann sig í almennings-
íþróttunum
„Mér fannst strax þá mjög
skemmtilegt að kenna þeim sem
mæta í tíma af fúsum og frjálsum
vilja vegna eigin áhuga. Svo fór ég
að kenna fyrsta kvennahópnum
mínum árið 1981 og það var eitt-
hvað sem ég hafði virkilega ánægju
af og árið 1986 varð ég að gera upp
á milli skólakennslunnar og frjálsa
starfsins með almenningi. Það varð
úr að ég hætti að kenna leikfimi í
skólum og snéri mér að því að
kenna almenningi. Eftir eitt og
hálft ár stunduðu á þriðja hundrað
manns leikfimi hjá mér og þá varð
ég að fá mér húsnæði."
Fimi - Stíll - Ynja
„Árið 1987 stofnaði ég fyrirtækið
Fimi. Starfið í Fimi hlóð utan á
sig ýmsu, útitímum, vatnsleikfimi,
fyrirlestrum, sýningum og ýmis-
konar félagsstarfi. I hópnum mín-
um í Fimi voru yfirleitt um 300
konur, sumar voru í hópnum í 8-9
ár og voru bestu vinkonur mínar.
Þær störfuðu með mér af lífi og
sál og þaö var gefandi og
skemmtilegt. Konumar mínar
voru ákaflega þakklátar fyrir þá
þjónustu sem ég bauð þeim og ég
lagði mig fram um að þekkja þær
persónulega og þeirra vanda.
Sem betur fcr hefur orðið bylt-
ing í sambandi við líkamsrækt fyrir
almenning. Það er ekki svo langt
síðan markviss þjálfun fyrir fólk á
öllum aldri, sem ekki stefnir á
keppni, náði fótfestu. Áður miðaði
öll skipulögð starfsemi af þessu
tagi að þörfum unglinga eða keppn-
ismanna. Það var í raun ekki fyrr
en eftir 1985 sem þessi líkamsrækt-
aralda reis, margir héldu að þetta
væri bóla en það er það ekki, þessi
áhugi er kominn til að vera.
Eg og fyrri maðurinn minn,
Gunnar Jónasson, keyptum árið
1984 helminginn í auglýsingastof-
unni Stíl á Akureyri og eignuð-
umst fyrirtækið síðar alveg. Ég
starfaði í Stíl við bókhald og sá
um öll fjármál. Fyrirtækið stækk-
aði mjög ört enda unnum við
Gunnar, og þó sérstaklega hann,
ötullega aó uppbyggingu þess.
Þegar ég svo stofnaði Fimi þá
studdi hann við bakið á mér.
Næsta fyrirtæki var Ynja, sem
við Sigríður Waage stofnuðum.
Ynja er snyrtivöru- og nærfataversl-
un og hugmyndafræðin á bak við
stofnun hennar er að þjónusta konur
á öllum aldri og af öllum stærðum.
Við markaðssettum verslunina meö
því að halda undirfatasýningar fyrir
Edda og Andrew.
Ég ætlaði að
búa til æviloka
á Akureyri
en nú er fram
tíðarheimili
mitt í Cardiff
Þessi mynd var tekin fyrir rösku ári
þcgar Edda var aö kveöja konurnar
sínar á Akureyri. í vikunni tók hún
nokkur spor meö þeim á ný en nú
kcnnir hún kvennahópi í Wales af
sama krafti.
Framtíð á ókunnum slóðum
- En hvað dró Eddu til Wales?
„Það var skotinn Andrew Kerr,
núverandi eiginmaður minn. Hann
er íþróttarekstrarfræðingur og er
svæðisframkvæmdastjóri Iþrótta-
sambands Wales og starfar í höf-
uðborginni Cardiff. Hann á tvö lít-
il börn í Cardiff og það var frá
upphafi ljóst að það yrði að vera
ég sem flytti mig um set.
Það var vissulega erfitt aö fara á
nýjan stað með því hugarfari að
þar, í þessari ókunnu borg, væri
framtíðarheimilið mitt, ekki bara í
nokkur ár heldur til frambúðar. En
ég var heppin því ég kann mjög vel
við mig í Cardiff. Þar býr opið og
indælt fólk, þar er öflugt menning-
ar- og listalíf og borgin er mjög
græn. Það er nokkurra mínútna
ganga frá heimili mínu út í óspillta
náttúru. Það snjóar aldrei, hitinn er
22-30°C á sumrin en 0-15°C á vet-
urna en loftslagið er mjög rakt og
það er nístingskalt á nóttinni."
Starfsferill Eddu í Wales
Edda sat ekki lengi auóum hönd-
um í Wels. Þegar nokkrum vikum
eftir að hún settist að á nýja heim-
ilinu sínu hóf hún störf í íþrótta-
miðstöð í Cardiff.
„Ég kenni almenningi þolfimi,
vatnsleikfimi og útitíma sem ég
kom sjálf á og er nýjung þar. Fyrir
tæpu ári fór ég líka af staö með
kvennaleikfimi í dreifbýlinu fyrir
utan borgina og á þar 30 kvenna
hóp, sem ég kenni á eigin vegum
á svipaðan hátt og ég kenndi kon-
unum mínum hér heima, þær eru
þegar orðnar góðar vinkonur mín-
ar.“
viðskiptavini verslunarinnar sem
reyndist mjög vinsælt.“
Kveðjustundir
Sumarið 1993 hélt Edda til Wales
með sitt hafurtask og kom sér fyr-
ir í nýja heimilinu sínu í Cardiff.
Um haustið kom Edda aftur,
kenndi í Fimi til jóla og vann jafn-
framt að sölu fyrirtækisins. Hún
hélt kveðjutíma í Fimi fyrir jól og
hélt svo til Cardiff alflutt.
„Ég seldi Höllu og Sigurði sem
eiga og reka Vaxtarræktina á Ak-
ureyri Fimi og veit að þau hafa
lagt sig fram um að sinna mínum
gömlu viðskiptavinum og vinkon-
unt. í vikunni fékk ég tækifæri til
að hitta þessar konur þegar ég
kenndi í Fimi og það var vissulega
ljúf-sárt. Það er yndislegt aó hitta
konur sem sýna mér þakklæti
vegna starfsins í Fimi og vita að
mér hefur tekist að hafa jákvæö
áhrif á þcirra lífsstíl.“
Jól á Akureyri
og í Bretlandi
Eins og svo margt annað í lífi Eddu voru jólin í ár önnur en
áður. „Ég fann ekki jólastemmninguna í byrjun desember í
15 stiga hita þegar ég var að slá lóöina í kringum húsið mitt.
Enda virðast mér jólin í Bretlandi fyrst og fremst vera jóla-
dagur. Ég var ekki sátt við þaó og ákvað í samvinnu vió fjöl-
skylduna að halda íslensk jól. Það var því íslenskur aðfanga-
dagur hjá okkur í ár en breskur jóladagur. Við Andrew kom-
um svo heim milli jóla og nýárs og Andrew dáðist að þjóð-
emiskennd okkar þegar við fórum á brennu á gamlárskvöld
og hlýddum á íslensk áramótalög. Honum finnst Akureyri
eins og ævintýraborg þessa dagana því í Bretlandi er aóeins
miðbær borganna skreyttur annars eru hús ekki skreytt að ut-
an en hér er allt uppljómað með marglitum ljósum.
Yfír hindranirnar
Af því aö ísland er ekki í EB varð
Edda að taka bílpróf að nýju. Hún
gat ekki fengið bílinn sinn tryggð-
an nema taka bílpróf í Bretlandi.
Það var ekki eina prófið sem hún
þurfti að taka vegna þessa, hún
þurfti að taka réttindapróf í sínu
fagi.
„Mér fannst erfitt að sætta mig
við það að þurfa að taka próf í því
sem ég taldi mig kunna full vel og
hafði fengist við í 14 ár. En í haust
lét ég til skarar skríða, fór á til-
hcyrandi námskeið og í prófið.
Námskeiðið reyndist mjög vel
skipulagt og gagnlegt er erfitt, sér-
staklega þar sem ég þurfti eðlilega
að skila öllum mínum verkefnum
á ensku fagmáli. Ég lagði metnað
minn í að sýna að ég,_ margreynd-
ur íþróttakennari frá Islandi, gæti
virkilega staðið mig.
Næst fór ég á námskeið í
rckstri smáfyrirtækja og fékk í
kjölfarið styrk og aðstoð og stofn-
aði fyrirtækið Edda Personal tra-
ining. Starfsentin verður þríþætt, í
fyrsta lagi kennsla hópa, í öðru
lagi fyrirlestrar og kynningar í
hcimahúsum og fyrirtækjum og
síóast en ekki síóst þá ætla ég að
bjóða upp á einkaþjálfun. Nú þeg-
ar hafa nokkrir einstaklingar ráðið
mig sem einkaþjálfarann sinn og
þá fylgi ég þeim alla leið að því
markmiði sem sett er í upphafi
samkvæmt persónulegum þörfum
og óskum hvers og eins.“
Kona hér - kona þar
„Vissulega er margt sem ég þarf
að sætta mig við á nýjum slóðum.
Ég átti til dæmis mjög erfitt með
að taka því hver staða konunnar
er. Nágrannakonur mínar eru
heimavinnandi húsmæður en þær
konur sem starfa hjá Andrew eru
allar langskólamenntaðar og hafa
valið franta í starfi frekar en fjöl-
skyldu. I Bretlandi er konum gert
ákaflega erfitt fyrir að sinna báð-
um þessum hlutverkum og gamlar
hefðir eru mjög við lýði. Mér
finnst að það þurfi að fara 20-30
ár aftur í tímann hér á íslandi til
að finna sambærilegt hugarfar.“
Edda í efri millistétt
„Mér finnst líka stéttaskiptingin í
Bretlandi nokkuð sem verður erf-
itt að sætta sig við. Þar er mjög
skýr skipting milli verkalýðs-,
mið- og yfirstéttar. Ég gekk inn í
efri miðstétt vegna menntunar,
starfs og búsetu Andrew. Það kom
mér sérkennilega fyrir sjónir þeg-
ar nágrannar mínir bentu mér á aó
vera ekkert að spjalla við mennina
sem voru að vinna við byggingu
hússins okkar Andrews, þar sem
þeir væru í annarri stétt!“
Breyttar heimilisaðstæður
„Það var líka stór breyting í lífi
mínu að fá böm inn á heimili mitt
og það var ennþá meira gefandi en
ég bjóst við. Bömin hans Andrew,
Cameron, níu ára, og Caroline,
sex ára, búa hjá okkur allar helgar.
Með þeim hef ég upplifað ný æv-
intýri, teiknað, málað, farið í ým-
iskonar vettvangsferðir, bakað og
brallað margt. Þau eru stór þáttur í
nýja lífinu mínu.“
- Oskarðu þér þess aldrei að þú
hefðir hvergi farið og engu breytt?
„Nei, en þetta tekur á. Síðustu
árin hafa verið mjög erfið en um
leið þroskandi. Nú þekki ég vel
styrk minn og veikleika og ég trúi
því að þetta hafi allt átt að verða
eins og það varð. I raun vom
þjóðfélögin ólíkari en ég bjóst við
en þau hafa bæði sína kosti og
galla. Auðvitað væri best að hafa
bæði Akureyri og Andrew en það
var einfaldlega ekki hægt. Ég er
staðráðin í því að læra welska siói
og venjur og samlagast þessu nýja
heimalandi mínu en um leið ætla
ég auðvitað að halda áfam að vera
Islendingurinn Edda Herntanns.“
KLJ