Dagur - 15.07.1995, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Laugardagur 15. júlí 1995
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SÍMI: 462 4222 • SÍMFAX: 462 7639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1500 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
AÐRIR BLAÐAMENN: GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 464 1585, fax 464 2285),
SÆVAR HREIÐARSSON,(íþróttir),
UÓSMYNDARI: BJÖRN GISLASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENTHF.
Þegar allir ætla að
græða á því sama
Eitt af þjóðareinkennum íslendinga er að ef að einn
finnur upp á að gera eitthvað öðruvísi og sem vekur
eftirtekt, hvort sem er í atvinnumálum eða einhverju
öðru, þarf næsti maður að prófa það líka. Þetta er sama
lögmálið og gildir um kýrnar; þegar ein pissar verður
þeirri næstu undir eins brátt. Um þetta eru mýmörg
dæmi.
Við bindum miklar vonir við ferðaþjónustuna og það
ekki að ástæðulausu. Sé rétt á málum haldið eigum við
að geta gert okkur góðan mat úr þessari vaxandi at-
vinnugrein. Hún er vinnuaflsfrek og gefur drjúgan
skilding í kassa þjóðarbúsins. Hins vegar er ekki sama
hvernig staðið er að málum.
Það virðist því miður vera svo að ferðaþjónustuaðilar
eru margir hverjir að hjakka í sama farinu, berjast á
sama afþreyingarmarkaðnum og bítast þar með um
sömu ferðamennina. Gott dæmi um þetta eru hesta-
leigur sem eru orðnar mjög víða og þeim fjölgar með
hverju árinu.
Nú skal það auðvitað viðurkennt að hestaferðir eru
einstök upplifun fyrir erlenda jafnt sem innlenda ferða-
menn, ekki skal gert lítið úr því. Hins vegar verða menn
að gæta sín á að ofgera ekki markaðnum.
Án þess að hægt sé að fullyrða neitt um hvaða
stefna sé farsælust varðandi framboð á afþreyingu fyrir
ferðafólk, þá má ætla að númer eitt, tvö og þrjú sé að
hverju byggðarlagi sé mörkuð sérstaða í þessum efn-
um. Vel hefur til dæmis tekist á Siglufirði þar sem
áhersla hefur verið lögð á órjúfanleg tengsl síldarinnar
og Siglufjarðar í gegnum tíðina. Þessi tími er skemmti-
lega rammaður inn með síldarsöltun í réttu umhverfi,
nokkuð sem vekur athygli ferðafólks og hefur komið
Siglufirði svo rækilega á kortið að Síldarævintýrið um
verslunarmannahelgina er orðið fjölmennasta útihátíð
landsins. Og ekki síður hefur vel tekist til á Hofsósi þar
sem gömul uppgerð hús virka sem segull á ferðafólk.
Á þessum vettvangi hefur oft verið lögð áhersla á
gildi afþreyingar fyrir ferðafólk og sem betur fer virðast
forystumenn ferðamála í landinu vera á sama máli.
Hins vegar er vert að vara menn við að fara ekki of
geyst í þessum efnum. Það geta ekki allir grætt á því
sama.
I U PPAHALDI
mitt líf er endalaust frí“
Anm Richardsdóttir er í
uppáhaldi í dag, enda
ástœða til, því hún er að
fara að gifta sig í dag.
Eún œtlar sér að gera
unnusta sinn að heiðvirðum manni,
en hann heitir Wolfgang Frosti
Sahr. Saman eiga þau tvö börn,
þriggja ára og níu mánaða. Þau
búa á Marbakka á Svalbarðs-
strönd.
Anna fór til Kölmr í Þýskalandi
árið 1980 þar sem hún mm
íþróttafrœði. Þar kynntist hún til-
vonandi eiginmanni sínum, ogflutt-
ist ham heim til íslands 1985 til að
kynnast landi og þjóð upp á eigin
spýtur og Anm kom ári síðar.
Anna er ekki eingöngu íþróttajrœð-
ingur, hún er líka menntaður
spumdanskenmri og dansari, en
hennar aðalstarf, í það minnsta yfir
vetrarmánuðim er við íþrótta-
kennslu.
Brúðkaup Önnu og Wolfgangs fer
fram undir berum himni, sem er
ekki algengt á Fróni, í Koti í Kota-
byggð á Svalbarðsströnd. Anm
segir að það sé hefð fyrir því að
halda upp á stóráfanga á staðnum;
meðal anmrs hafi systir henmr
giftsigþar.
Hvaða maíur er í mestu uppáhaldi
hjá þér?
Grænmetisréttir sem ég elda sjálf.
Uppáhaldsdrykkur?
Vatn.
Hvaða heimilisstörffinnst þér
skemmtilegust/leiðinlegust?
Mér finnst engin heimilisstörf
skemmtileg, en leiðinlegast er að
vaska upp, enda á ég uppþvotta-
vél.
Anna Richardsdóttir.
Stundar þú einhverja markvissa
hreyfingu eða líkamsrcekt?
Já, ég kenni leikfimi á vetuma.
Svo tek ég tamir þegar ég er aó
fara að sýna dans og kem mér í
form. Þá æfi ég daglega hvar sem
ég kemst inn í sal.
Ert þú í einhvetjum klúbbi eðafé-
lagasamtökum?
Nei.
Hvaða blöð og tímarit kaupir þú?
Uppeldi, Mjólkurpóstinn, það er
blað sem áhugahópur um brjósta-
gjöf í Kópavogi gefur ót, og
danstímaritið Contact Quarterly.
Hvaða bók erá náttborðinu hjá þér?
Nokkrar, ýmsar bamabækur.
I hvaða stjómumerki ert þú?
Ég er vog.
Hvaða fdjómsveit/tónlistarmaður er í
mestu uppáhaldi hjá þér?
Akurdjass er uppáhalds hljóm-
svcitin, en tónlistarmaðurinn er
Wolfgang Frosti saxafónleikari,
sem ég þoli ekki þegar hann æfir
sig heima hjá sér, en er mjög
skemmtilegur á tónleikum, og
svo Ragga Gísla.
Uppáhaldsíþróttamaður?
Ómar Ámason, sundmaður.
Hvað horfir þú mest á í sjónvarpi?
Sakamálaþætti.
A hvaða stjórnmálamanni hefurðu
mestálit?
Ingibjörgu Sólrúnu.
Hver er að þínu matifegursti staður
áíslandi?
Kot í Kotabyggð.
Hvar vildirðu helst búa ef þú þyrftir
að flytja búferlum nú?
Á einhverrri eyju, langt, langt !
burtu frá öllum bróðkaupsundir-
bóningi.
Hvaða hlut eðafasteign langar þig
mest til að eignast um þessar mund-
ir?
Mig vantar svo garðskór.
Hvernig vilt þú helst verjafrístund-
um þínum?
Úti með fjölskyldunni.
Ætlarðu að fara í sumarfrí?
Ætli ég fari ekki í vikuferðalag
með fjölskyldunni um ísland.
Annars er allt mitt líf endalaust
frí.
Hvað œtlarðu að gera um helgina?
Gifta mig og sofa síðan ót á
sunnudagsmorguninn. Ég hlakka
mest til þess í sambandi við gift-
inguna, því ungt par ætlar að taka
bömin um morguninn og við
munum eiga brúðkaupsmorgun í
stað brúðkaupsnætur. shv
BAKÞAN KAR
KRISTINN C. JÓHANNSSON
Um skuldasöfiiun og skattheimtu
ríkis og sveitarfélaga
Þegar aóra snjóa leysti í vor var
kartöfiugarðurinn minn enn undir
jökli sem myndast hafói eftir
ítrekaðar hreinsunaraögerðir á
heimreiðinni héma. Þessi sérstaki
kartöfiugaróur hefur eins og þið
kannski munió skipað veglegan
sess í bakþönkum undanfarinna
ára og oft til hans vitnað þegar vel
heppnaður garðbúskapur hefur
veriö færður í tal. Hann hefur þó
valdið eiganda sínum æmum
áhyggjum og oft verió tvísýnt um
uppskeru kartaflna vegna stríórar
ásóknar annars gróðurs í þetta
kjörlendi. Nú brá sem sagt svo vió
í vor að hann kom ekki undan
fargi fyrr en komið var fram í júní.
Ég fylgdist með vorkomunni í
garðinum meó eftirvæntingu og
spenningi og vonaði satt að segja
hálfpartinn að jökullinn entist
nógu lengi til þess að ég gæti sagt
sem svo við gesti og gangandi að
það væri honum að kenna að ég
setti ekki nióur kartöfiur 5 ár.
Hann hvarf að lokum helst til
snemma að vísu en þá hugkvæmd-
ist mér að upplýsa frú Guðbjörgu
um aö enn væri garðurinn svo
blautur að tilgangslaust væri að
setja niður. Þá afsökun notaöi ég
fram undir þjóóhátíðardag og að
honum liðnum var auðvelt að
sannfæra yfirvöld hér um að eng-
inn færi að ganga í vorverk á
miðju sumri og þegar dag færi
brátt að stytta aftur og senn lióió
aó hausti og uppskemtíð í eðlilegu
árferði. Samkomulag varð því um
að kenna tíðarfari um uppskeru-
laust haust í ár. Ég undi því vel.
Þessi kartöflubóndi situr nú og
horfir yfir akur sinn. Það er ekki
sjón að sjá hann, akurinn. Þar sem
kartöfiugrös háðu áður harða bar-
áttu vió innrásarlið arfa og njóla er
nú friðsamt yfir að sjá og illgresið
blómstrar kyrrt á sinni rót og af-
skiptalaust og í friði fyrir útrým-
ingaröfium. Hann fellur orðið lag-
lega inn í landslagið núna, kart-
öflugarðurinn, og engan grunar
sem yfir lítur að þar hafi nokkum
tíma ætilegt eða nýtilegt verið að
finna. Þar sem friður ríkir hér á
landareigninni milli mín og arfans
hefi ég í auknum mæli getað snúið
mér að öðmm nýtum störfum til
fegmnar í umhverfinu. Garösláttu-
vélin á nú hug minn allan. Ég slæ
með henni. Hún er vond í gang.
Þaó er á henni spotti sem í á að
kippa snöggt og fast og oft. Þegar
sláttur hefst hjá mér byrja ég að
kippa í spottann snemma dags eft-
ir að ég er búinn að fylla vélina af
bensíni. Ég hvíli mig á spottanum
eftir svo sem klukkutíma og fæ
mér kaffi og vindil til slökunar og
set hægri hendina í fatla á meðan
enda hún þá farin að lafa af
þreytu. Undir hádegi kemur oft
fyrir að vélin hrekkur í gang og
sláttur hefst. Við spásserum um
dagsláttuna, ég oftast á eftir en
hún á undan, vélin. Það snörlar
stundum í henni og koma úr henni
köfnunarhljóð ýmiss konar en ég
svitna og kólna á víxl af spenn-
ingi. Það segir sig sjálft að þegar
ég er búinn að eyða hálfum degin-
um í að koma vélinni í gang að þá
læt ég hana urr, aö ákveða hve
lengi hún er svoleiðis og hve lengi
við stöndum við slátt hverju sinni.
Þegar vel liggur á henni hættir hún
ekki fyrr en bensínið er búió. Þá er
ekki stingandi strá eftir á lóðinni
enda er ég þá búinn að slá suma
hluta tvisvar en aðra þrisvar eða
oftar. Allt orðiö nagað í rót. Varla
að græna slikju slái á þar sem áður
var glóandi grænt og grösugt.
Onefndur einstaklingur beinir því
stundum að mér að ekki séu þetta
gáfulegir búskaparhættir en ég læt
slíkar úrtölur sem vind um eyru
þjóta og held mínu striki, knúinn
áfram af gang-trufiaóri, skynlausri
sláttuvél.
Lýkur hér aö segja frá fjármál-
um ríkis og sveitarfélaga á Islandi
nú um stundir, sjóðir að kafna í
skuldaflækju en slegið og skatt-
pínt allt um kring.
Þaö verður þessum fyrrum
kartöflubónda ef til vill til bjargar
ef í haróbakka slær að hér undir
vegg vex dugmikil ætihvönn án
nokkurrar aðstoöar eða dekurs af
hans hálfu. „Þessi kraftmikla jurt
hefur styrkjandi, vindeyðandi,
svitaleiðandi, ormdrepandi, upp-
leysandi, forrotnun mótstandandi
og blóðhreinsandi kraft. Hún er
því góð í móti matarólyst, vindum
í þörmum, innvortis tökum, gulu,
hósta, skyrbjúgi, stöðnuóu tíóa-
blóói og mótstendur drepsóttum.
Það er haldið besta meöal að
tyggja þurrkaða hvannarót þá
næmar sóttir ganga. Til manneldis
má rótina brúka, er hún munntöm
fæða með fiski og nýju smjöri og
hún er og besta sælgæti bituó og
selltuó með sykri.“
Það er ekki ónýtt að eiga slíkan
bakhjarl þegar uppskera annarra
ávaxta bregst og aö geta þá gripið
til rótargrefilsins að ná sér í
hvannarót til næringar.
Vænt væri ef fleiri ættu fjársjóð
undir vegg að grípa til ef illa vor-
ar.