Dagur - 30.12.1995, Qupperneq 9

Laugardagur 30. desember 1995 - DAGUR - 9
Rfkisstjórn Davíðs Oddssonar kemur víða við sögu enda eru ráðherrar hag-
yrðingum ótæmandi yrkisefni.
í sjónvarpsfréttum var sagt frá konu
sem hafði kært lækningamiðil fyrir
endurtekna kynferðislega áreitni og
fyrir að hafa í frammi kynferðislega
tilburði á stofu sinni. Var haft eftir
miðlinum að hann væri kynferðislega
sveltur á heimili sínu. Hjálmar orti:
Miðlinum ég mœli bót
til miska ekkert vann
en straffa œtti þennan þrjót
sem þuklar í gegnum hann.
Miðlar þeir er meinin græða
mikið nota þreifingar,
en auðvitað er um að ræða
ósjálfráðar hreyfingar.
Óhefðbundnar lækningaaðferðir
miðilsins verða Birni Þórleifssyni
einnig að yrkisefni:
Efað mér er allskonar veiki
og andar margir á kreiki,
þá enginn mig lœkni
með úreltri tœkni,
lieldur með heilun og reiki.
Ennfremur tókst Hrafni Gunnlaugs-
syni að verða frægur af endemum
einu sinni enn og af því tilefni varð
til vísa um eðli Hrafnsins. Hjálmar
komst svo að orði:
'Girnist sinna granná búr,
glysi öllu safnar.
Bjargarlausum augun úr
einatt kroppa hrafnar..
Eftirfarandi limra snertir fomleifa-
fund austur á Héraði í haust. A fyrsta
degi uppgraftar komu upp hundsbein
meðal annarra góðra gripa. Um þetta
hafði Hjálmar þessi orð:
Víst er akkur að fornleifafundi
enforvitnilegast þó mundi
efsannaðist senn
hvort Miðhúsamenn
geti smíðað hauskúpu úr hundi.
Gestur Ólafsson lagðist um stund
inn á sjúkrahús:
Tilveran snýst um tölvur og tœkna
og tilveran sýnist blíð
eftir sjötugt á ekki að lœkna
aflóga skrumpulýð
Af næstu tveimur vísum að dæma er
Gestur frekar hógvær maður:
Eg set mig ekki á háan hest
en hugsa sjálfumglaður
það liefur aldrei áðúr sést
öllu betri maður.
Aðurþekkti ég marga menn
misjafnlega gáfaða
sumir þögðu og þegja enn
en þó eru nokkrir með hávaða.
Og þessar vísur Gests Ólafssonar
skýra sig sjálfar:
Hann var á baki á hesti
lieilla vinurinn besti
Hesturinn hnaut um þúfu
hundurinn datt á grúfu.
Vandinn er sá að verða sér útum
vinnu á sjó eða landi.
Almœttið sem við allir lútum
er atvinnufráhrindandi.
Pétur Pétursson læknir segir hið ást-
sæla norðlenska dagblað, Dag, hafa
séð hagmæltum lesendum sínum
enn sem fyrr fyrir óþrjótandi yrkis-
efnum á árinu sem er að líða. Fyrir-
sögnin „Kerling sigruð á vélsleða“
minnti hann óþægilega á þá veiðiað-
ferð sumra refaskyttna að elta bráð
sína uppi á hraðskreiðum vélsleða:
Veiðimenn djarfa og vaska ég kveð um,
sem vélar og hestöfl ei spara.
Þeir eldgamlar kerlingar elta á sleðum
og upp á þœr sigraðar fara.
I inngangi að viðtali við búhöld
nokkum og sveitarstólpa gat blaða-
maður þess að viðfangsefni bóndans
væru árstíðabundin, t.d. hleypti
hann hrútum sínum til um áramótin.
Nágrönnum sveitarhöfðingjans kom
þetta búskaparlag spánskt fyrir sjón-
ir þar sem þeir voru vanir að hleypa
til ánna, en töldu þó að þarna. væri
komið ráð við offramleiðslu í land-
búnaði. Pétur kvað:
Bœndurfara í bankans hyl,
blasir snaran ýmsum við,
sem hleypa bara hrútum til
og hyggjast spara búmarkið.
Hinn góðkunni kvikmyndaleikari,
Hugh Grant, lék á árinu aðalhlut-
verk í einni best heppnuðu auglýs-
ingabrellu síðari tíma og uppskar
frægð og aðdáun. Ekki hvað síst
meðal íslenskra kvenna, sem í fjöl-
miðlum luku miklu lofsorði á
frammistöðu hans. Komst ein þeirra
svo að orði að þetta hefði verið
„grand hjá honum." Það varð Pétri
yrkisefni:
Leikarinn með brugðinn brand
biynnir gálum,
en konur segja, að Grant sé „grand“
í gleðimálum.
Kraftaverkamaður nokkur amerísk-
ur vann ýmiss líknarverk á kirkj-
unnar mönnum syðra sem og sauð-
svörtum almúganum og uppskar öf-
und lækna, sem sumir hverjir ljóð-
uðu á hann. Pétur kvað:
Lýðinn ginnir loddarinn,
læknaskinnin kveina.
Biskupinn hjá Benny Hinn
bótfékk sinna meina.
Annar kraftaverkamaður, norðlensk-
ur, hefur farið vítt um sveitir með
jámiðnað sinn og er sagður mikil-
virkur við að lækna bæði riðu og
náttúruleysi, sem eru mestu bölvaldar
læknastéttarinnar að Alþýðuflokkn-
um undanskildum að mati Péturs:
Binni rœðst á riðu og orma,
raunir sefar,frjóvgar mold.
Sveitakonum selur gorma,
svo að lifni bóndans hold.
Kraftaverkamönnum, hómópötum
og öðrum heilbrigðisstéttum barst
mikill hvalreki á árinu, sem hér skal
frá greint í samræmi við traustustu
heimildir. Þá datt Pétri Péturssyni
þetta í hug:
Efvantar lífsins þrá og þorsta
og þín mun bíða Kleppurinn,
þá bœtir mein og magnar losta
Mansjúríusveppurinn.
Þegar að þér óhug setur
og ógn í þankann sleppur inn,
meinleg örlög mildað getur
Mansjúríusveppurinn.
Efþú nú með galla greinist
og gildnar á þér keppurinn,
meiriháttar meðal reynist
Mansjúríusveppurinn.
Fregnir um undirbúning „Dulrænna
daga“ á Akureyri bárust um svipað
leyti og lækningamiðill nokkur
syðra var kærður fyrir ósiðlegar
handayfirlagningar. Pétur orti:
Þýðlega verða þuklaðir magar
og þreifað um lœrin heit,
því upp eru að renna „Dulrœnir dagar“
með dásamlegfyrirheit.
Þegar til kom reyndust „Dulrænir
dagar" einn almennasti mannfagnað-
ur norðanlands á árinu. Pétur kvað:
Uppákoman ágœt var
andatrúarkonum,
þvífjögur hundruðfengu þar
fullnægt sínum vonum.
Hörgdælingur nokkur fagnaði átt-
ræðisafmæli sínu, en hann þykir
vera mestur heimsmaður þar í dal
og bera af sveitungum sínum hvað
lífsorku snertir og kvenhylli. Um
hann kvað Pétur:
Ekkert bugar ástardug,
áfram hugur skeiðar.
Páll í Bug hannfer áflug
ogfljóða-Smuguveiðar.
Stefáni Vilhjálmssyni matvælafræð-
ingi á Akureyri verða fréttir úr Degi
að yrkisefni eins og fleirum. í þetta
sinn hafði lögreglan beitt táragasi:
Þeir sem lenda í lögguslag
lengi sleikja sárin
og íþessum „bœ með brag“
biturfella tárin.
En í snjóþyngslunum í vor kvað
Stefán um annars konar pólitík.
Hríðin geisar háskaleg,
huganum í hæn því lyfti.
Hjá veðurguðum vildi ég
að vceru bráðum stjórnarskipti.
Ýmsir urðu fyrir vonbrigðum með
frammistöðu okkar manna sl. vor á
HM-95 í hanknattleik. Stefán gat
ekki stillt sig:
Þungan grœtur þjóðin öll,
það erfátt sem brosfram lokkar.
Flengdir út um vtðan völl
voru HM-strákar okkar.
Að glataforminufínu
erfráleitt á allar Iundir.
„Gullhamstur“ grét á línu,
gervöll þjóðin tók undir.
Og vegamálin voru að sjálfsögðu í
sviðsljósinu en vegir á Norðaustur-
landi allt til Vopnafjarðar voru
orðnir fjári slæmir að sögn heima-
manna, en Halldór Blöndal sagði
ekki hægt að taka peninga upp úr
rassvasanum til úrbóta (fyrirsögn í
Degi). Stefán komst svo að orði:
Norðurvegur versnafer
svo verri finnst ei slíkur.
Torleiði nú talið er
milli Tanga’ og Húsavíkur.
Því send var bón í sárri nauð,
svarið eitt ég man utn
að Dóri sagðist engan auð
eiga í rassvasanum.
Menningarmál voru á dagskrá á haust-
dögum sem og oftar, en þá voru
haldnir „Kynlegir dagar“ í Reykjavík
og mikið rætt um „erótík og klám“ frá
ýmsum sjónarhomum. Stefán orti:
Erótík nú er við völd
ájmsum málaþingum.
Eg vildi eiga kynlegt kvöld
með kunnum hagyrðingum.
Þá heyrðust tvær ágætar konur ræða
um það í morgunútvarpinu hve kjöt
væri erótískt. Þetta kveikti í mat-
vælafræðingnum Stefáni Vílhjálms-
syni.
Holdið gerist Iteldur þreytt,
ég hygg það stafi afleti,
þó örvast ég nú yfirleitt
afekta lambaketi.
Á Akureyri ríktu írsk áhrif á „írsk-
um dögum“. Hinn dökki Guinness-
bjór og Drakúla greifi voru þá áber-
andi í bæjarlífinu. Um þennan eðla
mjöð hafði Stefán þessi orð:
Að áhrifum írskum skal hlú
og efia hér nyrðra þá trú
sem lrarnir hafa
- og á ölstofum drafa:
„ Guinnes is goodfor you! “
Blönduð er „Bloody Mary“,
á börunum mikil er önn.
Diykkju menn demba sér í,
Drakúla glottir við tönn."
Bimi Þórleifssyni varð „írafárið“
einnig yrkisefni:
I sumblinu setinn er bekkur
og sýndurþar misjafn smekkur.
Þó er leitun á krá,
þar sem kollu máfá
afþessu, sem Drakúla drekkur.
Um bjartsýni Jóhönnu Sigurðardótt-
ur orti Sigurður Hansen:
Auðnuvegur oft er mjór
og ýmsum torvelt genginn.
Tíminn kom og tíminnfór
tímann höndlar enginn.
Heilræði Sigurðar til manns sem
barmaði sér fyrir slæmu gengi í
kvennamálum:
Vœnst tilfanga virðist að
vera hreinn og strokinn.
Fara heldur hœgt afstað
en herða sig í lokin.
Sigurður Hansen er loðdýrabóndi og
sat þing SÍL í haust. Við umræður
um vanda loðdýrabænda höfðu
komið fram efasemdir um að mönn-
um entist aldur til að greiða skuldir
sínar. Spumingar vöknuðu um það
hvemig tekið yrði á móti mönnum
með skuldabagga á bakinu er þeir
kæmu til himnaríkis:
Hér skal reynt að varða veginn
velta steini í skulda dýki
svo við kannski kredit megin
komumst inn í himnaríki.
Þegar aðeins lengra á árið leið urðu
skammstafanir eins og UA, IS, SH,
MHF og DFFU að víkja um sinn en
önnur skammstöfun varð áberandi í
umræðunni, sem sagt KA. Bjöm
Þórleifsson kvað:
Það er nóg um gamanið gráa
og grímulaust ofbeldið, hráa.
Því hjartaáföllum,
og heilablóðföllum,
munfjölga við kappleiki KA.
í haust kom upp matareitrun á dval-
arheimili aldraðra fyrir sunnan. Ibú-
amir höfðu fengið svið í matinn. Þá
datt Bimi þetta í hug:
Öldnum reyni að leggja lið
og lengi myndiiðra,
efþeim gœfi úldin svið,
eins og gert er syðra.
Eftir mikinn óróleika á kirkjuþingi
fór biskup okkar til ísraels. Mogg-
inn sagði 1. júlí 1995 frá því að
hann hefði lent í óeirðum þar líka.
Þá kvað Bjöm Þórleifsson:
Drottni þjóna seggir sem
sveiflum geðsins flíka.
Er biskup kom til Betlehem
braust út stríð þar líka.
í fréttum útvarps laugardaginn 15.
júlí var sagt frá manni sem hafði
verið 13 ár á biðlista eftir þvagfæra-
skurðaðgerð. Þetta sýndist Bimi um
það mál:
Eftir 13 ár íspreng
að því rökin hníga,
að sjúklingurinn sé í keng
og sáran þrái að míga.
í byrjun októbermánaðar var auglýst
Hermannskæfa til sölu í Kjörbúðinni
í Kaupangi. Talið er að hún sé kennd
við Hermann Huijbens, sem drottnar
yfir kjötborðinu. Þá kvað Bjöm:
Það kaupahéðnarnir kræfu
sér kváðu einstaka gœfu
er kjörbúðin fann
svona fágœtan mann,
eins og Hermann, að hafa í kœfu.
Um göngumar bámst fréttir af ágæt-
um Svarfdælingi sem hafði tekið
hest bróður síns og riðið honum í
heilan dag í leitum í þeirri trú að
hann sæti eigin meri. Bimi var þessi
atburður hugstæður:
A fjöllum sólin skœrast skín,
þar skynja ég dýpstafriðinn.
Og ekkert heyri er merin mín
mígur niður um kviðinn.
Annar biskup en okkar íslendinga
var dálítið í fréttum um tíma á Akur-
eyri en hann kvartaði m.a. yfir mótt-
tökunum. Bimi Þorleifssyni varð
hugsað til hans er hann var að henda
.usli og heyrði þmsk í gámnum:
Við mér gapir gámurinn,
grynnkafer í skopið,
þarna birtist biskupinn
bölvandi út um opið.
Reyni Hjartarsyni bónda að Brávöll-
um í Glæsibæjarhreppi varð að yrk-
isefni viðtal við Andrés Kristinsson
að Kvíabekk í Ólafsfirði í Degi sl.
fimmtudag sem bar heitið „Náttúran
er dásamleg".
Kjötiðfeita kœtir alla
og kynlífs eykur losta
bœndur láta brœkurfalla
og bráðum svala þorsta.
Um hádegið þeir hátta sig
og hefja leik meðfrúnni
eftir það hefst annað stig
og yxna sinnt er kúnni.
Fengitíminnfer í hönd
frost er nú til sveita
Andrés sveifum óskalönd
eftir kjötiðfeita.
Andrés sagðist ekki sjá neina ám
eða geislabaug yfir Sjálfstæðis-
flokknum og Halldór Blöndal væri
engin „heilög belja“. Það varð
Reyni Hjartarsyni að yrkisefni:
Halldór er ekki „heilög belja“
haldinn geislabaugnum Ijósa.
Hann aldrei mundi ég aftur velja
ef égfœ að kjósa.
Skömmu fyrir jól skalf þjóðin af eft-
irvæntingu og æsingi yfir deilum í
Langholtssókn, um það hvaða að-
ferð skuli notuð til að lofa Drottin.
Þannig kemur deilan Bimi Þórleifs-
syni fyrir sjónir:
Hvort mun betra boðun sannrar trúar
og bæta í heimi sálarmeinin flest.
Að hlusta á einsöng organistafrúar,
eða á Flóka Langholtskirkjuprest?
Útgerðarfélag Akureyringa hf. var inikið í fréttum á árinu, bæði vegna dótt-
urfyrirtækis þess í Þýskalandi og reiptogs ÍS og SH um sölumál þess.