Dagblaðið Vísir - DV - 22.07.1994, Síða 7

FÖSTUDAGUR 22. JÚLÍ 1994
7
dv Sandkom
DaEai Lama?
JóhannaSig-
urðardóttir
ferðastnúna
umlandiðíleit
aðfylgivið
mögulegtsér-
framboðsitttíl
alþingiskosn-
inga. Affrétt-
umaödæma
virðistiandinn
takaJóhörmu
vol. ítilefniaf
þessufékk
Sandkorn sendar tværlimrm- frá
hagyrðingi seni nefnir sigKIÍ:
Hún Jóhanna er jafhaðardama
með jákvæðan shórnmálaframa.
Hún er undirmáfslýðnum,
afkomukvíðnum,
eins og gúrú og Dalai Lama.
Það er vist að hún hörmungartjóni
valdi Hannibaissyninum Jóni.
Hann um Evrópu ratar
einsogUnited-kratar,
þó í brúnní ei lengur hann tróni.
Nýsköpun i
helstu atvinnu-
greinum þjóö-
arinnar hefur
verið töfraorði
gegnum tiðina.
Morgunblaðið
varaldeilis
með stórtiðindi
ísérblaðisinu
um sjávarútveg
si. miðvikudag.
Þarvarein
forsíðufyrir-
sögnin áþessaleið: „TILBÚNIR
FISKRÉTTIRÚR GARÐINUM
GANGA VEL.“ Sandkornsritari
þurfti að lesa þessa fyrirsögn tvisvar
sinnum þar til hann uppgötvaði hvað
hér var á ferðinni. Þetta er svarið.
Nú hættum við þessu kál- og kart-
öfluveseni, myljum flskbein í hakka-
vélinni og sáum þeim í garðinn okk-
ar. Bf vel viðrar ætti spretta að verða
góð og vonandi heldur Mogginn
áfrara að birta okkur fréttir af upp-
skerunni!
Lausnin fundin
Alltstefnirí
aöaðheims-
meístara-
keppninni í
handbolta á
næsfaáriverðí
kluðraö Nur.a
vantarstóra
íþróttahöll
undirúrslita-
leikinn. Boltinn
ersendur
mannaámilli
ogenginnvdil
snerta hann oftar en tvísvar sinnum;
taka við honum og sparka honum
burtu aftur. En Sandkornsritari hef-
urfundið lausnina. Fyrir vestan,
nánar tiltekiö á Þingeyri, Flateyri og
Bíldudal, standa hálfby ggð íþrótta-
hús og því ónotuð. Þarna er kærkom-
ið tækifæri. Klára liúsin sem snöggv-
ast, smíða bara undirgöng á milli
þeirra, skipta leikjunum upp í þijá
hluta ogþá gætú yflr 10 þúsund
manns séð úrslitaleikinn. Ekkert
mál!
Hermikrákur
Hérlendir
knattspyrnu-
inennhafaoftá
tíöumþóttlíft
frumlegirítil-
hurðumþegar
markii-rl.ign
að.Tilhurðirn-
ireruteknirfrá
stjörnunumúti
íheimiíflest-
uuuilfellum.
Skemmsterað
minnastRoger
Milla frá Kamerún sem hljóp alltaf
að hornfánanum og dillaði rassinum
þar frara og aftur um stund. Þetta
tóku sumir íslenskir knattspyrnu-
menn upp en hættuþví sem betur fer
fljótlega. Um dagmn gerðist það að
Stjörnumenn hermdu eftir hinum
brasilíska Bebeto þegar hann fagnaöi
marki sem hann eignaöi nýfæddum
syni sínum með því að vagga höndun-
um til likt og barn væri í fanginu.
Þetta gerði Leifur Geir Hafsteinsson
ásamt fleiri Stj örnumönnum en ekki
er vitað til að hann hafl eignast barn
nýlega. íslenskir markahrókar verða
að gera betur en þetta!
_______________________________________________Fréttír
Krókabátar á jafnstöðuafla:
Mega veiða 21 þús-
undtonnáári
- án tillits til heildarafla - ofstjórn, segir formaður smábátaeigenda
„í nýju lögunum um stjórn fisk-
veiða er tekið á þessu atriði varðandi
krókabátana. Lögin ákvarða að
heildarafli krókabátanna verði 21
þúsund tonn árlega eftir næsta fisk-
veiðiár. Við komum til með að
stjóma þessum veiðum með bann-
dögum og veiðitímabilum. Þannig að
ef veiðireynslan fer yfir þessi mörk
þá fækkar veiðidögum bátanna á
næsta tímabili," segir Þorsteinn
Pálsson sjávarútvegsráðherra.
Þorsteinn segir að aukin hlutdeild
þessara báta í heildarveiði komi ekki
á óvart,
„Við vorum undir þetta búnir og
þess vegna er tekið á þessu með nýju
banndagakerfi," segir Þorsteinn.
Samkvæmt þessu verður hlutdeild
smábátanna svipuð á næsta flsk-
veiðiári eða í kringum 15 prósent.
Verði þorskafli 145 þúsund tonn eftir
tvö ár eins og líklegt kann að virð-
ast, miðað við veiðispár Hafrann-
sóknastofnunar, helst afli krókabát-
anna í því aö vera um 15 prósent.
Aukist hins vegar þorskafli á ís-
landsmiðum i t.d. 300 þúsund tonn
fer hlutdeild þeirra niður í 7 pró-
sent. Þeir koma sem sagt til með að
búa við jafnstöðuafla á meðan önnur
veiðiskip taka þátt í þeim aflasveifl-
um sem virðast orðnar viðvarandi á
íslandsmiðum.
„Afskipti af veiðum smábáta er
bara ofstjórn og afskiptasemi sem
leiöir bara til ills. Ég er mjög ósáttur
viö þessar hömlur. Það skapast í
kringum þessa báta margföld at-
vinna,“ segir Arthur Bogason, for-
maður Landssambands smábátaeig-
enda, vegna nýju laganna um stjórn
fiskveiða. Arthur segir að stoppdög-
um verði fjölgað úr því að vera 83 í
136 daga. Þá verði bátarnir að stoppa
aðra og þriðju hverja helgi í hverjum
mánuði, þrjá daga í hvert skipti.
„Þessi útgerð getur ekki leitað
nýrra tækifæra, svo sem í Smugunni
á Reykjaneshryggnum eða annars
staðar á úthaflnu, menn verða að
taka tillit til þess. Þá má minna á það
að markaðurinn kallar í vaxandi
mæh eftir fersku hráefni og þar kem-
ur til kasta smábátanna sem landa
daglega,“ segir Arthur.
Hofsós:
Aðsókn að Pakkhúsinu
mun meiri en áður
Öm Þórarinsson, DV, Fljótum:
Ágæt aðsókn hefur veriö aö Pakk-
húsinu á Hofsósi í sumar. í byrjun
júlí höföu um eitt þúsund gestir kom-
ið og skoðað safniö og er þaö mun
meiri aðsókn en var á sama tíma í
fyrrasumar.
Pakkhúsið var upphaflega byggt
1777 og gegndi ýmsum hlutverkum á
fyrri árum. Fyrir nokkrum árum var
tekin ákvörðun um að varðveita hús-
ið enda er það elsta timburhús í
Skagaíjarðarsýslu. Ráðist var í mikl-
ar endurbætur á því og það opnað
almenningi til sýnis sumarið 1992.
í því er safn muna sem tengjast
Drangey og þeim útvegi sem þar var
stundaður allt fram á þessa öld. Auk
þess aö skoða húsið og þá muni sem
þar eru varðveittir gefst fólki kostur
á þjóðlegum veitingum í húsinu.
Svandís Ingimundardóttir hefur
umsjón með Pakkhúsinu í sumar.
Hún lætur vel af aðsókninni. Margir
hópar hafa komið og ávallt er nokkur
umferð einkabíla. Sumarsæluvikan,
sem haldin var í Skagafirði í júnílok,
elsta timburhús i Skagafirði.
jók mjög ferðamannastrauminn og alla daga frá 13-19 og þess utan hægt
þá er talið að þúsund manns hafi aðnáíumsjónarmannefþurfaþykir.
komið í þorpið. Pakkhúsið er opið
Svandís Ingimundardóttir við veit-
ingaborðið iklædd þjóðbúningnum.
DV-myndir Örn
Pakkhúsið á Hofsósi,
Borgari berst gegn reiðhjólaþjófum og gagnrýnir getuleysi lögreglu:
Vildum vera fleiri en
sinnum þessum verkefnum
segir yíirlögregluþjónn og óskar samstarfs við borgarann
„Auðvitað vildum við vera fleiri
og hafa meiri tæki og annað en hitt
er annað mál að við teljum okkur
geta sinnt þó nokkuð þeim verkefn-
um sem berast okkur. Hins vegar
erum við fegnir því starfi sem Guð-
jón hefur unnið og höfum beðið hann
að koma þeim upplýsingum til okkar
sem hann hefur yfir að ráða. Þannig
að við getum unnið úr þeim og fund-
ið út hvort þama séu einhveijir
pörupiltar að verki,“ segir Magnús
Einarsson, yfirlögregluþjónn hjá lög-
reglunni í Reykjavdk.
Guðjón Helgason, íbúi í vesturbæ
og faðir stúlku sem reiðhjóli var stol-
ið af, hafði samband við DV og gagn-
rýndi lögregluna harðlega fyrir það
getuleysi sem virðist einkenna störf
lögreglunnar í málum sem tengjast
reiðhjólaþjófnaði.
„Það er alltaf umdeilanlegt hvaöa
aðgerðir eru fullnægjandi. Auðvdtað
verður fólk sjálft að gæta svolítið
sinna muna. Við erum síðan með
allmikinn fjölda manna í rannsókn-
ardeild og sá mannskapur vinnur aö
alls konar rannsóknarverkefnum,
meðal annars nytjastuldi á bílum og
hjólum og tækjum og tólum," segir
Magnús.
Hann segir að á fyrstu sex mánuð-
um ársins í fyrra hafi 199 reiðhjóla-
þjófnaðir verið kærðir til lögreglu en
talan fyrir sama tímabil á þessu ári
sé 279. Þarna sé um verulega aukn-
ingu að ræða. Einnig virðist mest
vera um reiðhjólaþjófnaði á sumrin.
Oft fá eigendur hjólanna þau bætt í
gegnum tryggingafélög og sagði einn
vdðmælandi DV að í Danmörku væri
haft á orði að enginn keypti ný hjól
þar í landi nema tryggingafélögin.
Hjá óskilamunadeild lögreglunnar
fengust þær upplýsingar aö mest
væri um aö léleg hjól kæmu til þeirra
og að 3 af hveijum 10 hjólum kæm-
ust aftur til eigenda sinna. Þau hjól
sem eftir yrðu væru seld á uppboði.
Guðjón sagði í samtali vdð DV hafa
komist að raun um að ákveðnir hóp-
ar eða klíkur unglinga stunduðu það
að stela hjólunum og selja þau í skip
eða hverjum sem væri fyrir lítið.
Hann hefði haft samband vdð íjölda
aðila í vesturbænum og svo vdrtist
sem þaö kvæði rammt að þjófnuðum
af þessu tagi í því hverfi. Hvorki lög-
reglan í Reykjavík né rannsóknar-
lögreglan kannaðist viö aö klíkur
stæðu að þessu en það ber að hafa í
huga að rannsóknarlögreglan í
Reykjavík fer ekki meö þennan
málaflokk.
Guðjón segir að nú vdnni hann að
því að koma þeim upplýsingum, sem
hann hafi undir höndum, á tölvutækt
form og hann muni senda lögregl-
unni gögnin á næstunni. Eins og fyrr
segir gagnrýnir Guðjón lögregluna
harðlega og segir hann sennilega
skýringu á uppgjöf, sem vdrðist ein-
kenna störf hennar í þessum málum,
skýrast af því að dómskerfið virðist
engan áhuga hafa á þessum málum.