Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1995, Síða 10

10
FÖSTUDAGUR 10. MA'RS 1995
Kjarvalsstofa í París
Kjarvalsstofa í París er íbúð og vinnustofa, sem ætluð er
til dvalarfyrir íslenska listamenn. Reykjavíkurborg, mennta-
málaráðuneytið og Seðlabanki íslands lögðu fram fé til
þess að koma upp slíkri starfsaðstöðu í Parísarborg með
samningi við stofnun, sem nefnist Cité Internationale des
Arts, og var samningurinn gerður á árinu 1986. Kjarvals-
stofa er í miðborg Parísar, skammt frá Notre Dame dóm-
kirkjunni.
Sérstök stjórnarnefnd fer með málefni Kjarvalsstofu, og
gerir hún tillögu um úthlutun dvalartíma þar til stjórnar
Cité Internationale des Arts, er tekur endanlega ákvörðun
um málið; Dvalartími er skemmstur 2 mánuðir, en lengst
er heimilt að veita listamanni afnot Kjarvalsstofu í 1 ár.
Vegna fjölda umsókna undanfarin ár hefur dvalartími að
jafnaði verið 2 mánuðir.
Þeir, sem dvelja í Kjarvalsstofu, greiða dvalargjöld, sem
ákveðin eru af stjórn Cité Internationale des Arts og mið-
ast við kostnað af rekstri hennar og þess búnaðar, sem
þeir þarfnast. Þessi gjöld eru lægri en almenn leiga í París-
arborg og er nú Fr. frankar 1400 á mánuði. Dvalargestir
skuldbinda sig til þess að hlíta reglum Cité Internationale
des Arts varðandi afnot af húsnæði og vinnuaðstöðu.
Hér með er auglýst eftir umsóknum um afnot Kjarvals-
stofu, en stjórnin mun á fundi sínum í mars fjalla um af-
not listamanna af stofunni tímabilið 1. ágúst 1995 til 31.
júlí 1996. Skal stíla umsóknir til stjórnarnefndar Kjarvals-
stofu. Tekið er á móti umsóknum til stjórnarnefndarinnar
í Upplýsingum á 1. hæð í Ráðhúsi Reykjavíkur, en þar
liggja einnig frammi umsóknareyðublöð og afrit af þeim
reglum, sem gilda um afnot af Kjarvalsstofu.
Fyrri umsóknir þarf að endurnýja, eigi þær að koma til
greina við þessa úthlutun.
Umsóknum skal skila í síðasta lagi 29. mars 1995.
Stjórnarnefnd Kjarvalsstofu
Hringiðan
Felix Bergsson leikur annað aöal-
hlutverkið í söngleiknum West Side
Story sem frumsýndur var á laugar-
daginn. Ef marka má það blómahaf
sem honum barst eftir sýninguna
hefur hann staðið sig frábærlega vel.
DV-mynd GVA
Ógleyrrianleg saga um konu sem borin er í leynum og
alin upp í einangrun. I einu vetfangi er hún hrifin úr
þessu verndaða umhverfi og þeytt inn í hóp ókunnugra
sem geta ekki komið sér saman um hvort hún sé dýr eða
engill - eða hvort tveggja.
^Coster
hefur verið tilnefhd til Óskarsverðlauna fyrir leik sinn í
samnefndri kvi
r
^hrífflmiKU sAgn
og ko&tur cibeína kr.
á næsta sölustað - og ennþó minna í ós
BI^KBÆKUR

Félagarnir Birgir Pétursson og Sævar Guðmundssonfylgdust með keppn-
inni um titilinn „fegurðardrottning Norðurlands" í Sjallanum á Akureyri
um helgina. DV-myndgk
Þeir Vignir Víkingsson og Júlíus Björnssonfylgdust spenntir með þegar
fegursta stúlka Norðurlands var kjörin í Sjallanum á Akureyri um helgina.
DV-mynd gk
Meiming__________________________
Jessie Kleemann í Gerðubergi:
Grænlensk
gjörningalist
Þing Norðurlandaráös hefur fært okkur heilmikla listahátíð - Sólstafi
- vart annað hægt en að koma einhveiju veglegu upp meðan stórmenni
frændþjóða okkar eru hér í heimsókn svo að þau haldi ekki að við séum
bara menningarsnauðir launaþrælar sem hugsum ekki um annað en sjón-
varpsdagskrána; við getum snúið okkur aftur að henni þegar gestirnir
eru famir.
Einn listviðburðanna á Sólstafa-hátíðinni er koma grænlensku lista-
konunnar Jessie Kleemann 1 Gerðuberg. Viö opnun sýningarinna flutti
listakonan sjálf gjörning en síðan hefur sýningin falist í myndbandssýn-
ingu af danshst hennar. Viðfangsefnið er grænlensk hefð, goðmögn og
saga. Bakgrunnur verkanna er fenginn úr ævafornum helgisiðum Græn-
lendinga og aðferðin er blanda af hefðbundnum austur-grænlenskum
grímudansi og nýrri aðferðum úr gjörningahst. Temað er samruni anda
og náttúru og að nokkru leyti örlög upprunalegrar menningar í nútíman-
um.
Margt í hst Jessie Kleemann hlýtur að koma flestum íslendingum
ókunnuglega fyrir sjónir, enda erum við skammarlega lítið kunnug þess-
um næstu nágrönnum okkar. Hefðirnar, sem hér er vísað til, eru líka á
undanhaldi, líkt og fornar hefðir alls staðar.
Sjálf segist listakonan vilja draga fram minni hefðarinnar og fella þau
Myndlist
Jón Proppé
inn í danshefð nútímans. Þetta er vissulega ein leiðin til að bjarga víkj-
andi hefð forfeöranna frá því aö verða aðeins viðfangsefni fræðimanna,
líkt og hefðir útdauðra menningarþjóða. Ahri nýsköpun er nauðsynlegt
að tengjast því sem á undan hefur farið og í hstsköpun nútímans lifa
ótal aðferðir og minni úr grárri fortíð okkar. Það er vissulega ástæða th
að harma dauða fomra menningarhefða en það er engin leið til að halda
lífi í þeim þegar samfélagslegar og hugmyndafræðilegár forsendur þeirra
er brostnar - sé það reynt er nær öruggt að afraksturinn veröur aðeins
leikur, eða eins konar skrípamynd af því sem eitt sinn var veruleiki fólks-
ins. Aðferð Jessie er mun vænlegri th árangurs og myndar hhðstæðu við
ýhiislegt sem íslenskir listamenn hafa verið að fást við út frá þjóðlegum
minnum og hefðum - Birgir Andrésson, svo að aðeins sé einn nefndur.
Brýnt er að gerð verði ítarlegri úttekt á þessu viðfangsefni en það verður
enn að bíða betri tíma.