Þjóðviljinn - 16.03.1954, Blaðsíða 5

inmoÍRÍ-Ít -:Ho IibantV. öÍlBÍ ÍV'Í J * ]'* ; ÍJV: r.r sAbí’> ímrúibubi::: ;i(V[
__________________________________________________________________________________________________________ Þriðjudagur 16. marz 1954 — ÞJÓÐVILJINN — (5
Vestrænt lýðræði í algleymingi:
Frakkar senda þýzka naz
Danskur vélstfóri kæsir glæpafiamfesði
fsaaska. hesslas. fyiir Eauða Is©ssmum
@g SameÍEuðu þjéðunum
Danskur vélstjóri, Wérner Jakholm, er nýlega kominn
heim til Danmerkur, eftir ævintýralegan flótta frá Indó-
Kína, en þar barðist hann í stríöinu í frönsku útlend-
ingahersveitinni. Hefur hann skýrt frá ógnum stríðsins
í blööum og útvarpi, og kært til Rauöa Krossins og
sameinuöu þjóðanna glæpaframferöi frönsku hermann-
anna þar.
B&ns á sk&uiums“ÍÞróttln áh™r
vetna marga aoaa-
endur, enda er fátt þokkasælla en að sjá
skautavals vel dansaðan. Öðrum finnst þó
meira tiX þess koma að sjá skautastúlkur
hnita hrlnga á svelli.
Myndin hér að ofan er af norskrl
skautastúlku í Kaupmannaliöfn, en
myndin til hægri er frá Danmerkur-
keppni í dansi í K.B.-salnum í Kaup-
mannahöfn.
Hæstiréttur Dana bindur endi á þrætumál
jö ára málalerli til að fá dreng
ð til móður siunesr
Hæstiréttur Danmerkur hefur nýlega dæmt í máli
þýzks drengs, Paul Schröter, sem mikla athygli hefur vak-
ið þar í landi og víöar, og staðfest dóm undirréttar aö
honum skuli skilað til móður sinnar.
Hann segir m. a. í viðtali við
„Aftenbladet“:
„Hermennskuþjálfunin er einsk
is virði, en þjálfunin í slags-
málum og hrottaskap er skyldu-
námsgrein. Sá sem bíður lægri
hlut í áflogum, fær refsingu.
Franskir borgarar í Norður-Af-
ríku líta á menn útlendinga-
hersveitarinnar sem eitruð kvik-
indi, enda þótt hann sé að berj-
ast fyrir Frakkland ... En of-
belai og glæpir geta aldrei verið
heiðarleg barátta fyrir Frakk-
land. . .
Þegar við vorum sendir til
Indókína til að berjast þar,
lögðu liðsforingjarnir áherzlu á
að þegar þangað kæmi, væri
okkur frjálst að nauðga hverri
konu sem við hittum á leið
okkar, og drepa hana síðan. Og
sá sem ekki væri til í það,
hefði ekki hæfileika til þjónustu
í útlendingaherdeild. . .
Ég sá í Indó-Kína hvernig þeirri
skipun var framfylgt. í okkar
deild í Mascara í Afríku, þar
sem þjálfunarbúðirnar voru,
vorum við 300 saman, og um
70%voru ungir Þjóðverjar. Dag
nokkum var okkur ekið til her-
Hann missti
bœSi stúlkuna
og peningana
Politiken flytur þessa fregn:
Indverskur sjómaður, heimil-
isfastur í London, sneri sér til
lögreglunnar í Ódense og krafð-
ist hjálpar hennar til að fá kom-
ið í kring óvenjulegri verzlun.
Hann heldur því fram að hann
hafi keypt 19 ára stúlku þar í
borg, fyrir 3000 krónur.
Hann dvaldist í Ódense fyr-
ir tveimur árum og kynntist þá
stúlkunni, en faðir hennar var
andvígur ráðahagnum. Síðan
hefur sjómaðurinn sent stúik-
unni dýrar gjafir og peninga,
frá ýmsum stöðum víðsvegar
um heim, að verðmæti samtals
3000 krónur og fjölda bréfa sem
var þó aldrei svarað. Nýlega
kom hann svo sjálfur til Ódense,
en hvorki stúlkan né faðir henn-
ar vildi heyra hann eða sjá.
Lögreglan kvaðst því miður ekk-
ert geta í málinu gert.
Indverjinn hafði ekki peninga
til að kosta farið til London, dn
það bauðst faðir stúlkunnar til
að greiða, en annars var „kaup-
verðið“ uppnotað, og Indverjinn
varð að snúa heim við svo búið.
flutningaskipsins, og fluttir ti!
Indó-Kína.
Farið var með okkur í her-
búðir um 50 km. frá Saigon.
Þar hófust lifnaðarhættir svo
auðmýkjandi og smánarlegir, að
sennilega verður maður aldrei
samur maður. En ég sór, að
slyppi ég út úr því helvíti, væri
það skylda mín sem manns að
berjast upp frá því gegn ofbeldi
og spiliingu.
Handsprengja í brunn gegn
konum og börnum
Dag nokkurn var ég í leit-
arflokki, sem átti að leita að
skæruliðum, fyrirliði hópsins
var Spánverji. Við fórum fram-
hjá brunni, litum niður í hann
og sáum fjórtán fimmtán manns
á brunnbotninum, allt konur
með böm sín. Þær höfðu flú-
ið niður í brunninn undan loft-
árás á þorpið, en hann var nærri
vatnslaus. Þau voru tekin upp
til yfirheyrslu, en gátu ekki
annað sagt en að karlmennirnir
úr þorpinu, þeir er við leituðum
að, hefðu flúið fyrir tveim dög-
um. Spánverjinn skipaði kon-
unum og börnunum að fara aft-
ur niður í brunninn, og var mér
skipað að halda vörð við hann.
Nokkru síðar kom fyrirliði
sveitarinnar þar að, franskur
liðsforingi. Hann spurði til hvers
ég stæði þarna og ég útskýrði
málið. Hversvegna er fólkið ekki
skotið? spurði hann. Ég svaraði,
að þetta væru allt konur og
börn. — Eins og það breyti
nokkru, sagði hann.
Um leið þreif hann hand-
sprengju og henti niður í brunn-
inn, sem hrundi saman við ó-
skaplega sprengingu.
Ég sneri mér undan og kastaði
upp.
Þá nótt afréð ég að flýja
hvað sem það kostaði.“
S.S.-menn og þýzkir
stríðsglæpamenn
f viðtali sem haft var við Jak-
holm í danska útvarpinu 7. þ.
m. fullyrti hann að 99% ' af íbú-
um Indó-Kína væru -andvígir
Frökkum.
Hann aðvarar eindregið landa
sína að láta blekkjast til að
ganga í útlendingaherdeildir
Frakka: „Ég lét tælast til þess
í trú á þann félagsanda sem þar
ríkti, en fann ekkert annað en
hrottaskap, drykkjuskap og aðra
mannlega niðurlægingu meðal
manna sem flestir voru fyrrver-
andi S.S.-menn, þýzkir stríðs-
glæpamenn og ungir Þjóðverjar,
sem flúið höfðu frá Vestur-
Þýzkalandi.“
Dönsk kona, frú Ragna
Bierkart, hafði fengið drenginn
á barnaheimili í Þýzkalandi
meðan móðir hans var fangi í
230 milliónir
úhfarpstœkja
Talið er að um 230 milljónir
útvarpstækja séu nú í notkun í
heiminum. Þaraf, segir í hag-
skýrslum SÞ fyrir 1953, eru
120 milljónir t.ækja í Norður-
Ameríku, 70 milljónir í Evrópu,
16 milljónir í Asíu, 5 milljónir í
Suður-Ameríku, 3 milljónir í
Ástralíu, 2 milljónir tækja í
Afríku og afgangurinn í Sovét-
ríkjunum. Af 110 milljónum við
tækja í notkun í Bandaríkjun-
um er talið að 25 milljónir séu
í bifreiðum.
Haimsékiiir
á épiism
Aðalforstjóri Sameinuðu
þjóðanna, Dag Hammarskjöld,
hefur skipað þriggja manna
nefnd til að rannsaka aðferðir
til að ákve'ða uppruna ópíums.
Hefur það oft hina mestu
þýðingu til að hefta út.breiðslu
opíums og aiinarra deyfilyfja,
að geta. ákveðið með fullri
vis^u, hvar opíumið var rækta.ð.
I r.ef.nd þessari eiga sæti
efnafræðingarnir Dr. Axel
Jermstad frá Noregi Di'. P. S.
Kristhnan frá Indlandi og Dr.
Lydon Small frá Bandaríkjun-
um.
fangabúðum nazista. Frúin
giftist liðsforingja úr þýzka
hernum og þegar 1945 fékk
barnaverndin danska tilkynn-
ingu um að hún hefði komið
með dreng frá Þýzkalandi og
ættleitt hann.
Létu yfirvöldin sér nægja
munnlega yfirlýsingu um þetta,
en hefði málið verið rannsakað,
hefði Paul komizt til móður
sinnar á barnsaldri, en hún
slapp úr fangabúðunum er naz-
istarnir hrökkluðust frá völdum.
En i nokkur ár leitaði frú
Schröter árangurslaust að
drengnum og loks er hún fann
hann, neitaði fósturmóðirin að
sleppa honum.
7 ára málaferli
Úr þessu urðu langdregin
málaferli, sem staðið hafa allt
frá árinu 1947 til 8. þ. m., að
hæstiréttur kvað upp dóm sinn.
Samhljóða dómur var kveðinn
upp þegar 1952, en barnavernd
Kaupmannahafnar hafði þá
skyndilega fengið áhuga fyrir
örlögum Pauls litla og beitti sér
gegn framkvæmd dómsins, með
tilvitnun í þá lagagrein, að ekki
megi „án skynsamlegs tilefnis"
taka barn af góðu fósturheim-
ili. Barnaverndin lét sér ekki
segjast og lýsti Paul tekinn í
þess vernd og fékk frú Bierkart
hann til gæzlu. Hæstiréttur á-
taldi þessa ráðstöfun barna-
verndarinnar og taldi hana ó-
löglega.
Drengurinn var tveggja ára
þegar hann var tekinn frá móð-
ur sinni, en er nú tólf. Lögfræð-
higur móður hans segir í viðtali
10 :■
við dönsk blöð að allt verði
gert til að fá samvinnu við frú
Bierkart svo heimilisskiptl
drengsins verði honurn sem
auðveldust.
Lækniriim sem
fann blóSflokkana
heiSraðnr
í Tékkóslóvakiu var nýlega
frumsýning á nýrri kvikmynd,
sem fær mjög góða dóma.
Nefnist hún „Leyndardómar
blóðsins", og fjallar um ævi og
vísindastörf dr. Jan Janskys,
tékkneska læknisins, sem upp-
götvaði tilvist hinna ýmsu blóð-
flokka, en sú uppgötvun hefur
haft mikla þýðingu í læknavis-
indunum, ekki sizt vegna þess
að með því var komið í veg
fyrir þá hættu sem áður fylgdl
blóðgjöfum.
Hvert tíunda barn í Banda-
ríkjunum þjáist af geðtrufl-
unum, segir í skýrslu frá
nefnd sem Columbia-háskól-
inn setti til að rannsaka sál-
arlif bandarískra barna.
Verði ekki bægt að kenna
foreldrum, börnum og benn-
urum að lifa í „samlyndi og
virða hvert annað sem ein-
staklinga“ er óhugsandi að
læknar geti „nokkuð sem heit-
ir grynnt á sívaxandi Vand-
ræðum af geðtruflnn og
vandræðabörnum", segir S
skýrslunni.