Þjóðviljinn - 15.09.1954, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 15.09.1954, Blaðsíða 5
-----Miðvikudagur 15. september 1954 — ÞJÓÐVILJINN — (5 * ''m'~ * , ^ M ■ © #1® Þáttaskil uröu 1 Montesimálinu á Ítalíu á laugardag- inn, þegar Raffaele Sepe, sem stiórnaö liefur rannsókn málsins undanfariö hálft ár, baðst lausnar frá því starfi fyrir þá sök, aö ákæruvaldiö hefði ekki tekið niöur- stööur hans til greina. De Castries múlbundinn við komuna til Parísar Hafði borið alþýðuher Indó Kína of vel söguna Christian de Castries, hershöfðingja, sem frægur varö fyrir stjórn sxna á vörn Frakka í virkisbænum Dien- bienphu, hefur verið bannað aö ræða viö blaðamenn meðan hann dvelst í Frakklandi. heims. „Það er náttúrlega nær- tæk skýring á hinu mikla bar- áttuþreki þessara hermanna, að þeir berjast fyrir háleitri hug- sjpn“. De Castries lét vel af vist sinni, sem fangi alþýðuhersins. Hann sagðist aldrei ,hafa verið í fangabúðum, honum hgfði í staðinn verið komið fyrir í De Castries kom til Parísar á föstudaginn var. Franska lög- reglan hafði reynt að hindra að það fregnaðist að hann væri væntanlegur, en. blaðamenn voru samt mættir á flugvellinum til að taka á móti honum og sp.vrja hann tíðinda; En þeir höfðu ekki mikið upþ úr krafsinu. Höhum hefir verið bannað > að rseða ;við þorpi einú á. yfirráðasvæði al- blaðamenn, meðan hann dvelst þýðuhersins: „Eg hef því kynnzt í Frakklandi, en hann ætlar að göfugmennsku þeirra og gest- fara aftur til Indó Kína innan risni og ég komst oft að raun skamms. um, að matarskammtur minn _ _ var betur úti látinn en skammt- Ræddi við vietnamska , , „ ur sa, sem hermenn alþyðuhers- blaðamenn msms fengu . Það má telja líklegt, að þetta bann eigi rætur sínar að rekja til viðtals de Castries við blaðar menn í bænum Viet Tri á laug- ardaginn í fyrri viku, þegar hann var látinn laus. Þar komst hann m. a. svo að orði samkvæmt kínversku fréttastofunni Hsin- hua: „Vopnahléið er stórt skref í áttina til varanlegs friðar, til aukinna samskipta indókín- versku og frönsku þjóðarinnar, í fáurti orðum- til vináttu þjóð- anna“. Einn bezti her heims De Castries sagði ennfremur, að vietnamski alþýðuherinn væri að hans áliti einn bezti her Bandarískur geðlæknir, dr. Gilbert að nafni, hefir opin- berlega skorað á McCarthy öldungardeildarmann, að koma í geðrannsókn til sín, „bæði vegna sjálfs sín og vegna þess lands sem hann þykist vera að verja.“ Dr. Gilbert rannsakaði á sinum tíma nazistaforingjana þýzku fyrir stríðsglæparétt- arhöldin í Núrnberg. Stjórn Adenauers í Vestur- Þýzkalandi á nú í vök að verjast. Hún hefur orðið fyr- ir hverju áfallinu á fœtur öðru í sumar, en fátt hefur pó grafið meira undan henm en flótti dr. Johns, yfir- manns leynipjónustu henn- ar, til Austur-Þýzkalands, par sem hann hefur Ijóstr- að upp um stríðsfyrirætlan- ir hennar. Myndin hér að ofan er tekin af dr. John við hljóðnemann í útvarpsstöð Austur-Berlínar. I það hálfa ár, sem hann hefur haft málið undir höndum, hefur hann varizt allra fregna af því, en á laugardaginn kallaði hann blaðamenn á sinn fund og tilkynnti þeim, að hann teldi sér ekki fært að gegna starfi rann- sóknardómara í málinu lengur, þar sem ákæruvaldið hefði þver- skallazt við að fara að ráðum hans. Vegabréf tekin Á fimmtudaginn hafði lögregl- Tveir ítalskir unglingspiltar an að fyrirskipun Sepes tekið vegabréf af fimrn þekktum mönnum, sem bendlaðir eru við málið: Maurice, prins af Hessen, Piero Piccioni syni Attjlio Piccioni utanríkisráðherra, Tommaso Pavone, fyrrv. ríkis- lögreglustjóra, sem neyddist til að segja af sér embætti, eftir að upp komst að hann hafði re'ynt að þagga Montesimálið niður, Saverio Polito, fyrrv. lögreglu- stjóra í Róm, sem sagði af sér embætti skömmu eftir að lík hinnar 25 ára gömlu Wilmu Montesi fannst í flæðarmáíinu skammt frá höll Markísans,- af Montagna, og Montagna sjálf- um. Lögregluvörður við hús þeirra Lögregluvörður hefur vprið Ncegur Austurþýzkir, pólskir og' sov- ézkir fiskifræðingar hafa síðan í maí 1953 rannsakað fiskistofn- inn í Eystrasalti. Þeir hafa nú birt niðurstður sínar, sem eru þær helztar, að engin hætta sé héldu sér á dögunum dauðahaldi settur við hús þeirra og er .tal I ið að Sepe hafi óskað eftir því, að allir þessir menn yrðu hand- á klettasyllu í tvo klukkutíma, meðan tveir félagar þeirra, sem voru bundnir við þá með vað, , , , . . ... ... tekmr og dregmr fynr rett, en dingluðu í lausu lofti yfir 100 ,, ... ,,. .,. * i akæruvaldið hafi ekki vipað metra hengiflugi. Þeir fjórmenningarnir ætluðu : að klífa fjallstind í Appennína- | fjöllum "nærri Terni. Þeim sem síðastur gekk, Roberto Marullo, skrikaði fótur og tók hann að hrapa. Dró hann þann með sér sem næstur var. Hinir tveir sem á undan gengu heyrðu hróp félaga sinna og tókst að ná góðu taki á kletta- snös áður en þeir sem voru að hrapa kipptu í vaðinn. Þeir á offiski í Eystrasalti,. en auka > þraukuðu þangað til hjálp barst megi aflann mjög, einkum síld- en þegar komið var með þá úr araflann, án þess að stofninum allri hættu leið yfir piltana alla stafi nokkur hæta af. ' með tölu. fíkur á að takast megi ð beizla vetnisorkuna Mannkyninu yrði faá tryggSar oþqofandi orkuiindir um aldur. og œvi Allar líkur eru á því aö hægt verði að beizla orku þá sem leysist úr læðingi við samruna léttra frumefna og skapa mannkyninu þannig orkulindir, sem aldrei munu þrjóta. en að því kæmi, mundi vísinda- mönnum hafa tekizt að beizla þá orku, sem leysist úr læðingi við samruna léttra frumefna, en á slíkum samruna byggist vetn- issprengjan, og þá mundi mann- kynið hafa fengið orkulindir, sem aldrei munu þrjóta. Örar framfarir Hann sagði að framfarir í frið- samlegri hagnýtingu kjarnork- unnar hefðu á síðustu árum orð- ið miklu meiri en menn hefðu gert sér vonir um. Sú stund nálgaðist óðum, að kjarnorkan Á ■ þessa leið komst brezki kjarneðlisfræðingurinn sir John Cockcroft að orði á ráðstefnu brezka Vísindaíélagsins í Ox- ford fyrir nokkrum dögum. Úraníum fullnægir mavgra alda orkuþörf Sir John sagði, að úraníum mundi geta fullnægt orkuþörf mannkynsins í margar aldir, ef skynsamlega væri að farið, en hins vegar kemur að því, að sú orka, sem fá má með því að kljúfa kjarna úraníumfrum- einda þrýtur. En sir John sagð- ist vera þess fullviss, að áður yrði ómissandi orkulind. Á sér til aukinnar velferðar næstu tveim áratugum mundi kjarnorkan fullnægja að veru- legu leyti vaxandi orkuþörf mannkynsins. Stríð myndi binda endi á framfarir En hann lagði áherzlu á, að þetta væri því aðeins mögulegt, að friður héldist. Ef til kjarn- orkustríðs kæmi, væru allar ráðagerðir um friðsamlega hag- nýtingu kjarnorkunnar úr sög- unni: „Við verðum að vona og trúa því, að allar ríkisstjórnir muni taka höndum saman til að hindra ógæfuna, þegar þeim verður hættan ljós. Ef mann- kynið ber gæfu til þess, mun það geta hagnýtt sér kjarnorkuna ' verða við þeim tilmælum. Mau- rice prins var nýkominn heim til Ítalíu úr siglingu um Mið- jarðarhaf á Agamennon,. lýsti- snekkju grísku konungshjón- anna, sem boðið höfðu fólki af konungaættum frá mörgum löndum Evrópu i förina. Prins- inn hefur ekki verið bendlgður við Montesimálið áður, en • nú skýrir Rómarblaðið II Messag- ero frá því, að hann hafi Vþrið staddur í höll markísans dag- inn áður en lík Wilmu fanitst. Segir Piccioni af sér? Faðir Pieros . Piccioni, Attilio Piccioni utanríkisráðherra Italíu hefur enn einu sinni boðizt til að segja af sér embætti vegna þessa máls, en Scelba forsætis- ráðherra talið hann á að sitja áfram. Það hefði komið sér rojög illa ef Piccioni hefði sagt ,em- bættinu lausu, einmitt í þann. mund sem Eden utanríkisráð- herra Bretlands var væntanleg- ur til Rómar til viðræðnavið ítölsku stjórnina um ástandið eftir fall Evrópuhersins. , 1S ára japanskur skipasroið- ur, Nakauchi, framdi sjálfs- morð fyrir skömmu „af , bvi að hann gat ekki hugssil, sér að lifa í heimi, sem kjapg^ýku- sprengjur ógnu?u.“ Einn skipverjanna á ...jap- anska fiskiskipinu Fúlcúríú Marú, sem varð fyrir gcisla- verkunum frá vetnisgpx:eng- ingu Bandaríkjamaiina á. Bik- ini í vor, liggur nú mjög .þungt haldinn og er honum vart; hug- að líf. (

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.