Þjóðviljinn - 11.08.1955, Blaðsíða 11

X
Fimmtudagur 11. ágúst 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hans Kirk:
65. dagur
En þaö er margt sem við getum þakkað forsjóninni fyrir,
ekld einungis við hér í fyrirtækinu, heldur allir góðir
danskir borgarar, vegna þess að skaparinn hefur í erfið-
leikunum haldið verndarhendi' sinni yfir Danmörk og
hlíft ökkur'"við því áð þola öiiog anharra heripuminna
landa: • ... . i.f. . .n ;• ■ ...
' — Fer hann'nú að prédika, bölvaður hræsnarinn sá
ariia, hugsaði Jóhannes. Hvað á það að þýöa?
— Eins og þið vitið er Þorsteinn mágur gjaldkeri i
mjog göfugu félagi sem byggir kirkjur í verkamanna-
hverfunum, hélt Tómas Klitgaard áfram. Og trúarþörf-
in er á þessum tímum meiri en nokkru sinni fyrr. Ég
geri það að tillögu minni að við tökum hluta af hagnaði
fjrrirtækisins og færum þessum göfuga félagsskap að
gjöf. Mér finnst við ættum að biðja Þorstein mág að taka
viö 50.000 króna ávisun. Við vitum að hann mun verja
peningunum vel.
— Það er engin smáfúlga, hrökk út úr Jóhannesi.
— Hún er ekki stór í hlutfalli við þar sem þú hefur
eignast smám saman, sagði Tómas og leit á haim með
.ttgmpa^usvip. Ég vildi síður að þetta.mál þyrfti að kosta
umræður. Þetta á að vera gjöf sem viö gefum af glöð-
um huga, í þakklætisskyni, ef ég má taka svo til orða.
— Fyrirtak, sagði Emmanúel og aö því búnu var til-
lagan samþykkt. Kirkjan hafði fengið sanngjarnan hluta
af hagnaöi fyrirtækisins Klitgaards og Sona af því að
byggja flugvelli og hervirki.
— Ég segi kærar þákkir, kæru mágar, sagði Abild-
gaard. Þetta fé mun koma kirkjulífinu að gagni og — ef
ég má taka svo til orða — gróðursetja blóm trúarinnar
í hrjóstruga eyðimörk borgarinnar. Eins og stendur í
sálminum; — Svo gróður grænn sig breiðir um grund og
lífsbjörg öll ....
19. KAFLI
Sonvx yfirgefur heimíli sitt og fjölskyldu og á ekki
afturkvœmt, og sorglegur aiburður gerist í húsi
Grejs gamla.
Vorið var afarlengi að koma. Það var eins og veturinn
ætlaði aldrei að víkja og hið illa ætlaði alls staðar að
fá yfirhöndina. Nasistaliðsforingjar spígsporuöu um
borglr Evrópu, og úr útvarpinu þnimáði rödd brjálæð-
isins yfir heiminn. Þetta var tímabil myrkui'sins og það
sá ekki til sólar. Óhugnanlegir og hálflýsandi liðu spor-
vagnarnir um göturnar, stundum heyrðust véladrunur
yfir þökunum og loftvamabyssurnar fóru að gelta. Leit-
aðu hælis, maður — feldu þig í kjallaranum meöan ern-
irnir berjast.
Gregers, sem var ekki annað en ungur verkfræðinemi
og pabbadrengur fór snemma á fætur morgun einn,
klæddi sig, setti nauðsynlegustu hluti niður í ferðatösku
og gekk inn til möður sinnar. Frú Margrét vaknaði í
breiða fi’anska rúminu, þar sem hún hvíldi vandlega
smurð allskonar fegrunarkremum og klædd dýrindis
náttkjól.
— Hvers vegna ertu svona snemma á ferli, drengur
minn? sagöi hún syfjulega. Hefur nokkuö komið fyrir?
— Ég ætla aö flytja, mamma, sagði hann. Ég ætlaði
bara áð kveðja þig.
— En elsku Gregers, þér er þó ekki alvara? Ertu búinn
áö tala við pabba þinn? Og hvert í ósköpunum ætlarðu
aö flytja? Og hvað um námið? Seztu, vinur, og segðu,
mér allt saman.
Hann settist á rúmstoklcinn og tók hönd hennar.
— Nei, ég er ekki búinn að tala við pabba, því að það
væri tilgangslaust. Hann mundi ekki skilja sjónarmið
mín. En ég vil ekki halda áfram að lifa á peningum hans.
Ég hef gert þaö of lengi, nú verð ég að reyna að bjarga
mér sjálfur.
— En þú getur ekki farið svona út á götuna fyrirvara-
laust — án þess að hafa nokkurn samastað!
— Eg fæ hann fljótlega, mamma, sagði Gregers. í:
nótt get ég gist hjá einum félaganum, og svo verð ég aö
reyna að fá mér vinnu.
— En þú verður að hafa einhverja peninga, di'engur-
inn minn, sagði fní Margrét. Ég skil þig að vissu leyti
þótt ég skilji þig ekki til fuljs. Þú getur ekki farið allslaus,
þú gætir soltið.
— Ég vil enga þeninga, sagði hánn méð réiði æsku-
mánnsins. Við vituní tíáeði hváðan þessii' peningar koma
— Drengur minn, sagði móðirin. Þú þekkir lífið svo ó-
endanlega lítið. Faðir þinn er ef til vill dálítiö ruddaleg-
ur og lífsþorsti hans getur ef til vill verkað fráhrindandi
á fíngerðari manntegundir — eins og til dæmis þig. En
hann er samt sem áður maður sem ekki veröur gengið
framhjá, hann byggir upp stór og varanleg mannvirki.
Hugsaðu þér hvernig við gömlu göfugu ættirnar höfum
orðið að bjarga okkur. Iðulega höfum við þurft að gera
ýmislegt sem okkur var ekki að skapi, en við höfum gert
það með lagni og siöfágun og staöizt það.
— Þú átt við það, áð maður eigi alltaf áð fylgja sigur-
vegurunum að málum? sagði Gregers.
— Það er ef til vill dálítiö gróft til orða tekið, en það
lætur þó nærri. Maður hefur ábyrgð gagnvart ætt sinni.
Manni ber skylda til að koma sér í sem bezta áðstöðu.
Þú ert skynsamur, Gregers, ég býst við að þú skiljir þetta
fyrr eða síðar.
— Ég er ekki eingöngu kominn. áf hinni göfugu ætt
þinni, dómurum, liðsforingjum og biskupum, heldur
einnig af heiðarlegum bændum og sjómönmimi^Hvað
um Grejs gamla? Hvaö hefði pabbi verið, ef hann hefði
ekki verið það sem hann var? Vesall bóndi í fátækri
sveit eða daglaunamaður.
— Hatar þú olckur, Gregers? spurði frú Margrét.
— Nei, mér þykir vænt um ykkur bæ,ði, sagði Gregers.
Ég á líka erfitt með að hata fólk. En ég verð að' ganga
mína braut. Og þaö er ekki þín braut, manuna mín.
— Viltu ekki koma til mín, ef þig vantar peninga? Og
viltu ekki kveðja pabba þinn?
— Hvorugt. Mér er þetta alvörumál. Og ég held þú
skiljir alls ekki á hvaða tímum við lifum. Um hvað ætti

einiiUsþáttar
Smni kjóll og íveir klútar
Stmsyku?,
2.80 kg.
Babarbari
Niðursuðuglös,
3/4 Og 1 1.
Zetamon
Vinsýra
Seliofanpappír
Vaxborinn pappír
ov VaniILusykurq
Vanillustangir
Kmitesykm
úlc
MatfinibáS
Dömopeysyr
frá kr. 39.00
Toledo
Fischersund;
Dívanar
{ Ódýrir divanar fyrirliggjandí
Fyrst til okkar —
borgar sig.
Verzl ÁSBRÍL
Grettisgötn 54.
sími 82108

Mörgum kjólum má
breyta með því að
skipta um það sem
notað er við þá og
þessir kjólar eru
margir hverjir svo
dæmalaust lientugir
og eigulegir. Hér er
mynd af skærbláum
sumarkjólum, lát-
lausum í sniðinu en
framaná blússunni
er risastórt hnappa-
um hnappagatið. — Kjóllinn
breytir alveg um svip þegar á
hann er settur stór hvítur
pikkíkragi með sjalsniði. Þetta
^tunglðí línclir hálsmálið og út er skemmtilegur kjóll sem gef-
gat, rétt undir ferhyrnda háls-
málinu. Dopþóttum hálsklút er
yafið um höfuðið eins og túrb-
«
jþn og endunum á klútnum er
ur marga breytingamöguleika
ef maður hefur dálítið hugí
myndaflug og smekk fyrir smá:
atriðunum.
Pappírsxúlla í eldhúslnu
Mjög gagnlegt og þægilegt er
að hafa hjá sér í eldhúsinu
rúllu af kreppappír. Til dæmis
í nánd við eldhúsvaskinn éi"
hentugt að liafa slíka rúllu fyr-
ir margra hluta sakir, t.d. til
að þurrka fitu af fötum, disk-
um eða hnífum, og einnig til
þess að maður freistist eklri
til að þurrka af óhreinuro fingr-
um í næsta handklæði eðg.
þurrku ef dyrabjallan hringir
skyndiiega þegar illa stendur á.
nr

‘•Íl'
rtSg 19.
Utgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður‘Guðmundsson fýb)
Fréttgstjóri: Jón Bjarnason. — BÍaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guðmundur Vigfússon, Ivar H. Jónsson,
Magnús Torfi ólafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðu?
• Sími: 7500 (3 línur). — Áskrvftarverð kr. 20 * mán. í Rvík og nágrenni: kr. 17 annárs staðár. — LáusasöK>verð kr. 3- — Prentemiðja Þjóðviljans