Þjóðviljinn - 06.12.1956, Blaðsíða 11

— Fimmtudagur 6. desember 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (l&’
57. dagur
megiö ekki flýta ykkur. Ungfrú Spalding og þriðji flug-
maður verða hérna afturí hjá ykkur. Gerið nákvæmlega
það sem þau segja ykkur og munið að þau hafa verið
vandlega þjálfuð“. Reyndar í sundlaug, já — en ílugvélin
skall ekki fyrst á öldunum og gerði þau frávita, vindur-
inn var ekki fjörutíu eða fimmtíu hnútar á sundlauginni,
né heldur voru fimm þúsund mílur af fljótandi afli bak-
við öldurnar í lauginni. Og engir æpandi farþegar heldur.
„Ungfrú Spalding sýnir ykkur hvernig þið eigið að láta
á ykkur björgunarvestin og hvernig þau verka. Það eru
beztu lífbelti sem fundin hafa verið upp. Stóri guli vönd-
ullinn þarna er gúmfleki. Það er stórkostleg uppfinning
og á honum er allt nema rifjungar. Hann tekur ykkur
öll með góðu móti og annan setjum við út af flugþiljun-
um“. Ef maður losnar við mælaborðin og stjórntækin úr
andlitinu og maganum og drukknar ekki á meðan.
„Þriðji flug'maður. . . . það er bezt að segja ykkur nafn
hans, því að hann er ágætur piltur. . . . er Hobie Wheeler.
Ög þriðji flugmaður kemur aftur í á að gizka tíu mínutum
áður en við lendum. Farið þá úr skónum, því að við vilj-
um ekki að þið rekið göt á flekann þegar þið hoppið yfir
í hann. Það er neyðarlæsing á hurðinni þarna fyrir aftan“.
Ef hún ónýtist þá ekki við áreksturinn.
„Hobie Wheeler opnar dyrnar með því að svipta upp
neyðarlæsingunni. . . síðan fleygir hann út flekanum og
leggur út reipið þarna. Farið ekki úr sætunum fyrr en
hann segir ykkur. Það verður nægur tími og þið eigið
að nota bann. Stundum fljóta svona flugvélar svo lengi
áð þfér j'ara að ógna siglingum og það verður að sökkva
þeim með sprengingu". Og stundum sökkva þær á fáeinum
mínútum.
„Viltu að þau setji strax á sig björgunarbeltin, Dan?“
spurði Spalding.
„Ég held það sé engin ástæða til þess fyrr en eftir að
minnsta kosti þrjá tíma. Það er ástæðulaust að láta sér
líða illa lengur en nauðsynlegt er. En þegar þar að kemur
— eiga allir að fara í öll þau föt sem þeir hafa hand-
bær. . . . yfirhafnir . . . allt. Það verður sjálfsagt ónota-
legt“. Það hlýtur að vera frost og ef skipin eru ekki því
snarari í snúningum verður vosbúð flestum að grandi.
„Þegar þið eruð komin á flekann eigið þið að sitja
kyrr, jafnvel liggja ef þið viljið. Wheeler sýnir ykkur
hvar matarbirgðirnar eru, ef þið verðið svöng —“
„Hvernig getum við orðið svöng, ef við þurfum aðeins
að vera á flekanum nokkrar mínútur?" spurði May Holst.
„Eruð þér ekki að gera heilmikið veður út af björgun-
inni?“ Það vottaði ekki fyrir illgirni í sbapgóðu andliti
hennar: þetta var aðeins heiðarleg athugasemd.
Dan sneri sér snöggt að henni. Hann hafði talað af sér
og hann nágaði sig í handarbökin fyrir það. Og hin kon-
an var nú farin að snökta hærra. Hún var að tala um
börnin sín. *
„Veður? Það má vel vera. . . En við viljum ekki að
neinn þurfi að kvarta tum þjónustu eða kost hjá þessu
flugfélagi — “
„Það verður ugglaust kavíar þar“, sagði Gustave Pardee
í skyndi. „Það væri afleitt ef við fengjum ekki kavíar“
Dan leit til hans þakklátum augum. Var þetta ekki
stóri maðurinn sem Spalding sagði að hefði verið dauð-
hræddur?
„Ég skal orða það við matsveininn, herra“.
„Mér finnst þetta ekkert til að hafa í flimtingum“,
sagði Humphrey Agnew ólundarlega.
„Yður skjátlast. Þegar þið komið á flekann er um að
gera að segja sem flesta brandara. Syngið ef þið eruð
í Skapi til þess. Og satt að segja gæti það drepið tímann
ef þið rifjuðuð upp nokkur gömul lög og færuð strax að
æfa ykkur“.
„Ég var einu sinni dágóður bassi“, sagði Howard Rice.
„Ég held ekki lagi“, sagði Frank Briscoe. „En ég get
haft býsna hátt“.
Og þegar Dan virti þau öll fyrir sér og horfði í augu
þeirra hugsaði hann með sér að þetta væri einmitt far-
þegahópur, sem hann óskaði af hjarta að kæmist af. Þetta
var ókunnugt fólk, og þó ekki; þau höfðu einhvern veginn
fengið styrk hvert frá öðru og notuðu hann. Það var
ekki lengur hægt að þaklca fáfræðinni hegðun þeirra.
Hún var alger andstæða þess sem hann hafði búizt við —
Og kviðið.
„Nú kemur mjög mikilvægt atriði, svo er ég búinn
með öll ræðuhöld. Þegar við lendum verða tveir árekstrar.
Þið verðið ekki hrædd þegar þið eigið von á þeim. Hinn
fyrri veröur mjög vægur, svipaður og viö venjulega lend-
* ■“* "*• i ingu. Hinn síðari getur orðið all harður“. Hve harður
hann verður, Sulivan, er undir þér komið og heppni
þinni í glímunni viö öldurnar ... „Þið kastist ef til vill j
hart á öryggisbeltin“. Ef til vill rífur hann sætin upp ,
úr gólfinu og slengir ykkur í skelfilegri kös brotinna j
beina og sæta að framveggnum.
Sósíalistar í
fíevkjavík
vinsamiega komið í skrií-
stofu Sósíalistafélagsins I
Tjarnargötn 20 og greiðsð
féiagsgjöld ykkar.
eimílísþáítur

Sjást nú bráðuni ekki framar
klæðskerasaumaðar dragtir?
Það hefði þótt fyrirsögn ef
sagt hefði verið fyrir nokkrum
árum, að dagar hinna klæð-
skerasaumuðu dragta væru
taldir. En nú virðist
senn
að nokkuð sjái á erminni á eft-
ir. Ekki dugir að bjóða slíkt
klæðskerasaumaðri treyju.
Hér koma þrjár ítaiskar peys-
ur eða treyjur í þessum nýja
stíl. Fyrst er 1 jósleit vélprjónuð
peysa pieð útprjónaðri rák að
framan, báðum megin. Peysan
er ekki hneppt, og er ekki ætl-
azt til að barmarnir nái saman.
Ermunum má smeygja upp að
olnboga.
Treyja sú sem næst kemur,
er miklu líkari yfirhafnarflík,
því á henni eru uppslög og
kragi, og sé pilsið úr sama efni,
og brugðni bekkurinn uppi und-
ir hálsmáli ljá henni svip a£
prjónapeysu, svo flíkin verður
liagkvæmari til hversdagsnota
og við vinnú en klæðskera-
saumuð treyja. Pilsið er úr
sama efni.
Það er. tilvalið að framleiða
itölskum tízkuhúsum hafa tek-
izt að endurnýja snið og efni
í þessum flikum, svo að af
þeim er allt klæðskerasnið, og
er ekki annað að sjá, en að
þetta eigi mestu vinsældum að
fagna meðal kvennanna. Samt
hefur ekki verið blásið í nein-
ar básúnur fyrir þessari tízku,
heldur hefur hún komið fram
sem kalla mætti í kyrrþey, utan
við tízkusýningar og tízkublöð,
og náð mikilli og óvæntri út-
breiðslu.
Fyrst komu þessar síðu,
prjónuðu ítölsku peysur. Þær
voru ætlaðar til íþróttaiðkana
og til að hafa yfir einföldum
sumarkjólum, þegar kólnaði
með kvöldinu, og þessar peysur
hafa orðið afar vinsælar um
heim allan, og verið hafðar til
hinna margvíslegustu nota, svo
að varla eru aðrar flíkur hag-
kvæmari hversdags. Smátt og
smátt urðu þessar peysur fal-
legri og fastari í sniði, svo að
þær geta vel komið í staðinn
fyrir dragtartreyjuna, en eru
þó jafnframt miklu þægilegri.
Það veldur miklu um vin-
sældirnar, að þessar peysur eru
langtum ódýrari en dragtar-
treyjur, og auk þess sér minna
á þeim. Oft eru þær úr þétt-
prjónuðu jersey, mjúku og
hlýju, en sniðföstu. Þær sýnast
glæsilegar í sniði, þegar gengið
er í þeim á götunni, en óðar en
komið er á vinnustað, má
smeygja. ermunum upp án þess
er ekkert til fyrirstöðu að kalla i þessa.r flíkur margár í einu
þetta dragt. Ermarnar erujmeð sama sniði. Ekki þarf að
sléttar og beinar, og þó eru j stoppa axlirnar, því það er ekki
þær ófóðraðar, svo að auðveld- í tízku sem stendur, og ekki
lega má smeygja þeim upp. þarf að fóðra þessar hlýju flík-
Á seinustu myndinni er ur, og veldur þetta því hve
prjónapeysan orðin að dragtar- j ódýrar þær eru, jafnt fyrir því
treyju, þó . að hún sé prjónuð.; að þær séu svo mjög í tízku.
Hún er hneppt að framan og Og hér er dæmi um tízku sem
hefur allbreiðan kraga, en hefur sigrað án þess að vera
brugðnu uppslögin á ermunum auglýst.
w
PJOÐVflrltNN ÚtKefandl: SamelnlnKarflokkur alþýOu — Sóslallstaflokkurlnn. — Ritst.lórar: Magnús Kiartansso*
r (áb.), Slguröur auðmundsson. — FrðttarltsMórl: Jón BJarnason. — Blaöamenn: Ásmundur Sigujv
Jónsson. B>arnl Benediktsson. auðmundur Vigfússon. fvar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafssoa. —
áUglýslngMrUórl: Jónstelnn Haraldsson. — RÍtsUórn. afgreiðsla, auxlýslnsar. nrentsmiðja: Skólavórðustíg 19. — Simi 7500 {31
línur). « A.akriftarrérö kr. 33 á tu&auðl 1 Rayk.javik og aágreani: kr. 22 asL’aarsstaðar. — Lausasóiuverð kt. I. — Prt»ntao*,'5t»
^JóðvilJaas h.fc