Þjóðviljinn - 10.02.1963, Blaðsíða 5

Sunnudagur 10. febrúar 1963
ÞJOÐVILJINN
SIÐA g
Úrs'litaíkeppni skákþin-gs
Reykj avíkur hófst sunnudaginn
3. febniar s.l.
Sem kunnugt er tefla 8
menn til úrslita um titilinn
Skákmeistari Reykjavíkur
1963, og eru þeir þessi, taldir
í töfluröð:
1. Júlíus Loftsson,
2. Jón Kristinsson,
3. Sigurður Jónsson,
4. Jón Hálfdánarson.
5. Ingi R. Jóhannsson,
6. Friðriik Ólafsson,
7. Jónas Þorvaldsson,
8. Björn Þorsteinsson.
Varla þarf að fara í graf-
götur með það, að Friðrik Ól-
afsson muni vinna keppni
þessa. Þótt hann hafi ekki
hlotið mikla æfingu síðustu
mánuðina, þá er hann svo gró-
inn í reynslu og tækm, að þar
kemst enginn hinna keppend-
anna nálægt honum. Að vílsu
gæti honum orðið hált á því, ef
hann vanmæti hina ungu and-
stæðiinga sína. því þeir eru
fjarri þvíl að vera nokkur lömb
að leika sér við. En Friðrik
mun það mikill raunsæismað-
ur, að hann geri sér ljóst, að
hann má ekki mi'kið slaka á
til komast á hættusvæði.
Langsennilegast er að Ingi R.
hreppi annað sætið. Þó er það
hvergi nærri öruggt. Ingi er
ekki í mikilli æfingu, en teflir
hinsvegar stíl, sem krefst yfir-
leitt góðrar þjálfunar. Sjálf-
sagt hefur þó Ingi undirbúið
sig eitthvað t. d. með tilliti til
skákbyrjana, áður en hann
lagði í keppnina, því honum er
tamt að gefa sig af alúð að
þeim viðfangsefnum. er hann
leggur hönd á. Slíkur undir-
búningur getur þó aldrei að
fullu komið í stað raunhæfrar
æfingar á orustuvellinum sjálf-
um.
Hver væri þá líklegur til að
hreppa annað sætið. ef stríðs-
gæfan brygðist Inga? Kannske
Sigurður Jónsson? Eins og get-
ið var í síðasta þætti, þá er
hann mjög hættulegur skák-
maður, sem fáir eru óhultir
fyrir. Að Inga fráteknum væri
hann því mjög sigurstrangleg-
ur kandídat í keppni um ann-
að sætið. Ekki má þó gleyma
Birni Þorsteinssyni. Hann býr
yfir mjög mikilli tækni, eins
og fram kom á Skákþingi ís-
lands í fyrra, og sjáifsagt hef-
Jón Kristinsson.
ur hún fremur aukizt en hitt
síðan þá. Nái Björn öðru sæti
nú eins og þá, þá verður Ingi
R. að fara að taka þann „ung-
ling“ alvarlega í gegn, ef hann
vill njóta áfram þeirrar viður
kenningar að vera krónprins
íslenzkra skákmanna.
Ef tiil vill kemur Jónas Þor
valdsson einnig til greina í
baráttu um annað sætið. Eins
og getið var hér í þættinum
árla vetrar, þá hefur hann
ýmsa mjög góða keppniseigin-
leika, sem notadrjúgir geta
reynzt þegar hart er barizt.
Þó kann að vera, að hann
skorti enn það öryggi og þá
vandvirkni, sem slík afrek
gera að jafnaði kröfur tiil.
Ekki er sennilegt. að Jón
Hálfdánarson. Jón KristinSson
eða Júlíus Loftsson verði
hættulegir efstu sætunum á
móti þessu. Til þess hafa þeir
varla nægilega keppnisreynslu.
Júlíus mun að vísu hafa teflt
talsvert vestur í Ameríku og
með nokkuð góðum árangri, og
er mér þó ekki kunnugt um,
hve sterkri andspyrnu hann
hefur átt að mæta þar
En ísland er orðið það mikið
stóinfeldi í skákheiminum, að
jafnvel Amerikulærðir menn
fljúga ekki viðnámslaust i
gegnum hérlend skákmót. En
engum vafa er það und’irorpið.
að Júlíus er mjög efnilegur
skákmaður.
Jón Hálfdánarson er í striðri
framför. Hann þræðir allná-
kvæmt slóð Friðriks og er það
fróðra manna mál. að hann
búi yfir m.iög svipuðum styrk-
leika og Friðrik á hans aldri.
KROSSCÁTA 3-1963
Ilaukur Angantýsson.
Ekki er leiðum að líkjast, og
ef Jón missir ekki af slóðinni
í púðurreik orustuvallanna. þá
æti hann sem sagt að geta
orðið íslandsmeistari á því
herrans ári 1965.
Jón Kristinsson er óútredkn-
anlegur skákmaður og erfitt að
meta og vega styrkleika hans
og draga upp skýra mynd af
stíl hans.
Seiglu í erfiðum stöðum
telija margir mest einkennandi
fyrir hann. Kæmi mér ekki á
óvart þó hann yrði aflasælli á
þessu móti en rnenn gera al-
mennt ráð fyrir
Hver sem verða úrslit Rykja-
víkurþingsins. þá er eitt víst,
að það dregur að sér athygli
skákmanna um allt land. Það
er eatt af athyglisverðustu
mótum, sem haldin hafa verið
hér á landi á seinni árum.
Sem kunnugt er. þá urðu
þeir jafnir í 2—4 sæti í B-riðli
undanrásanna Jón Kristinsson,
Haukur Angantýsson og Magn-
ús Sólmundarson. Tefldu þeir
einfalda umferð til úrslita. Jón
vann þar Hauk og gerði jafn-
tefli við Magnús. en Magnús
tapaði fyrir Hauki.
Komst Jón þanmg í úrslita-
keppnina, sem fyrr greinir.
Hér fer á eftir skákin milli.
Jóns og Hauks í keppni þess-
ari. Hún er hvergi nærn galla-
laus, en tefld af fjöri og hug-
kvæmni á báða bógá
LÁRÉTT: 1 riss 4 pörupiltar; 8 gusa; 9 saka; 24 gryfju; 25 þrír sérhljóðar eins
hver einasti; 10 vatnsleiðsla; 11, á norð- og tveir samhljóðar; 26 allir eins.
lægum slóðum; 13 dugleg; 15 durg; 17
hefur misst konu sína; 19 suð; 21 hall-
andi; 23 unna; 26 niðurandlitið; 27 unn-
ustuna; 28 nágrannabæjar Reykjavíkur.
LÓÐRÉTT: 1 ýldir; 2 í Egyptalandi: 3
mý; 4 klaki; 5 kæra; 6 hrópaði; 7 sneið-
ið af (d:ð); 12 hulstur; 14 mana 16 útl.
skammstöfun; 18 kramda; 20 RF; 22 rann-
Lausn á krossgátu 2/1963.
Lárétt: 1 krots; 4 vornótt; 8 lögtaks; 9 Ink-
ar; 10 aurar, llUlfarsá, 13 arða, 15 skárra,
17 falast; 19 USAL; 21 klukkna; 23 viska;
traðk: 27 dáðlaus: 28 Knjfreyitistað.
■óðrétt: 1 kalla; 2 orgar, 3 staurar, 4 vos-
búð; 5 Reiff; 6 óskarpa; 7 terta; 12 lafa;
14 raun; 16 átuna; 18 Alviðru: 20 Sandey;
22 kíkir, 24 svart, 25 ausið, 26 tök.
Hvítt: Jón Kristinsson.
Svart: Haukur Angantýsson.
NIEMZO-INDVERSK VÖRN
1. d4. Rf6 2. c4, e6 3. Rc3, i
Bb4 4. a3,
(Sámischafbrigðið). 1
4. — — Bxc3f 5. bxc3, c5 j
6. e3, 0—0
(Pachmann skákfræðingur
telur betra fyrir svartan að
leika 6. — — b6)
7. Re2,
(Talið sterkar en 7. Bd3).
7. — — d6 8. Rg3. e5
(Sennilega var bet.ra að leika
8. — — Rc6. til þess að geta
síðar svarað d5 með Ra5 og
þrýst á peðið á c4).
9. d5. e4
(Hauki var nokkur vandi á
höndum. Hann mátti illa leyfa
hvítum að leika e4).
10. Be2, Rb—d7 11. 0—0, He8
12, Dc2, Rf8 13. f3. exf3
(Þarna kom til athugunar
fyrir Hauk að gefa peðið á e4
a. m. k. í bili og leika 13. —
— Rg6. Drepi hvitur þá á e4,
þá kæmist svarti riddarmn
síðar til e5 og stendur þar eins
og foldgnátt fjall).
14. gxf3
(Sterkast. Hvítur fær nú
geisisterkt peðamiðborð).
14. ----li5
(Þessi og næstu leikir svarts
eru óhnitmiðaðir og vafasam-
ir, veikja meðal annars kóngs-
stöðu hans mjög. En virða
verður honum það til málsbóta.
að hann á ekki hægt um vik að
móta skynsamlega hernaðará-
ætlun, vegna þess hve þröngt
er um hann).
15. Khl, Dd7 16. Bd3. g6
17. e4, Dh3 18. Bf4. Dd7 19.
Hgl,
(Hér virðist 19. Rf5 fremur
fljótvirk vinningsleið fyrir
hvitan. Eftir 19. — — gxf5 20.
Hglt. Kh8 21. Dg2 verður
svartur að fórna manni til
baka í heldur óyndis'legri
stöðu).
19.-----De7 20. Ha—el, h4
21. Rf5
Framh, á 10. síðu.
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokk-
urinn —
Ritstjórar: ívar H. Jónsson. Magnús Kjartansson. Sigurð-
ur Guðmundsson (áb)
Fréttaritstjórar: Jón Bjarnason. Sigurður V Friðþjófsson.
Ritstjórn -farí'ifSslr auglýsingar prentsmiðja: Skólavörðust. 19.
Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 65 ó mánuði
Ihaldið þekkir sína
JJefði allt iðnverkafólkið í Reykjavík, sem er
svo óforsjált að hafa kosið sér íhaldsstjórn
fengið hina sjálfsögðu leiðréttingu á kaupi sínu
sem í 5% hækkuninni felst, ef Þjóðviljinn og
fólkið sjálft hefðu ekki gert málið að stórmáli í
vitund Reykvíkinga, gert Sjálfstæðisflokkinn
hræddan?
pólkið í Iðju. sem lesið hefur fagurgala Morgun-
blaðsins ár eftir ár í sambandi við stjórnar-
kosningar og aðrar kosningar í félaginu, hefur
eflaust hugsað sitt þegar ljóst var að íhaldið,
sálufélag Guðjóns Sigurðssonar, hafði forgöngu
um að neita ákvæðisvinnufólkinu um þessa sjálf-
sögðu leiðréttingu á kjörum þess. Og ekki væri
óeðlilegt eftir það sem á undan er gengið þó ein-
hver saklaus sál í Iðju hefði farið að leita í
Morgunblaðinu, málgagni Guðjóns Sigurðsson-
ar og Iðjustjórnarinnar. eftir stuðningi við sann-
s[irniskröfur fólksis og jafvel baráttu fyrir þessu
hagsmunamáli þeirra. En sú hin sama saklausa
sál hefur orðið fyrir algjörum vonbrigðum. Þeg-
ar kemur að kjaramálum er nefnilega komið við
eina hjarta gróðahítanna sem eiga Morgunblaðið
og Siiólfstaaðisfiokkinn, peninginn. Og þá gleym-
ist sú hugmynd að íhaldið þykist vera verkalýðs-
flokkur' annað veifið. Þá fær gróðasjónarmið
eigenda bessara fyrirtækja íslenzka auðvaldsins
að koma fram blvgðunarlaust. Iðiufólkið fékk
ekki fremur en áður stuðning frá Morgunblað-
inu, málgagni Guðjóns Sigurðssonar og gróða-
hítanna í Sjálfstæðisflokknum. við sanngirnis-
kröfur sínar um kjarabætur. Og Iðjufólkinu
hefði verið neitað um þessa sjálfsögðu leiðrétt,-
ingu ef Sjálfstæðisflokkurinn hefði ekki orðð
logandi hræddur við afleiðingar þess. í Iðju, í
næstu þingkosningum.
|Jent var á það hér fyrir nokkrum dögum að
bæði þessi þrjózka íhaldsins gagnvart Iðju-
fólki og þá ekki síður margendurteknar árásir
íhaldsins í Félagi íslenzkra botnvörpuskipaeig-
enda og Landssambandi íslenzkra útvegsmanna
á sjómannakjörin og réttindi sjómanna á sl. ári
sýndi, hvar afturhaldið telur vænlegast að ráð-
ast á garð verkalýðshreyfingarinnar. thaldið
virðist einmitt hugsa sér til hreyfings gegn þeim
félögum sem hafa verið svo andvaralaus að láta
það ná tökum á félagsstjórn og trúnaðarstörf-
um. Skyldi það vera tilviljun, að það er þá fyrst
að íhaldið hefur komið einum alþingismanna
sinna í stjórn Sjómannafélags Reykjavíkur. að
Kjartan Thórs og kumpánar telja rétta tímann
kominn til að ráðast á vökulögin, rétta tímann
til að halda togarasjómönnum i 131 dags verk-
falli, rétta tímann til hinnar svívirðilegu herferð-
ar íhaldsins til skerðingar skiptakjara bátasjó-
mannanna á síldveiðunum? Og skyldj framkom-
an sem áformuð var gagnvart Iðju nú þessa dag-
ana, vera án samhengis við völd íhaldsins i fé-
laginu? Væri ekki ólíklegt að menn veltu þessu
fyrir sér og drægju af því nauðsynlegar álykt-
anir. — "
I
4
k
i