Þjóðviljinn - 08.10.1972, Blaðsíða 6

6. StÐA — ÞJÓÐVILJINNl Sunnudagur 8. október 1972.
djoðviuinn
MÁLGAGN SÓSÍALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS
Útgefandi: útgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson <áb.)
Auglýsingastjóri: Heimir Ingimarsson
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17300 (3 linur).
Áskriftarverö kr. 223.00 á mánuöi.
Lausasöluverð kr. 13.00.
Prentun: Blaðaprent h.f.
ÞEIRRA RÉTTUR MÁ EKKI GLEYMAST
Siðasta alþingi samþykkti lög um
stórauknar slysatryggingar islenzkra sjó-i
manna, og tóku þau gildi um siðustu
mánaðamót. Við gildistöku þessara laga
hafa komið fram þær skoðanir, að hvorki
tryggingarfélög né útgerðaraðilar væru
fær um að taka á sig þá áhættu, sem fylgdi
þessum auknu réttindum islenzkra sjó-
manna.
Vel má vera, að lög þessi þurfi ein-
hverrar endurskoðunar við, en Þjóðviljinn
vill leggja á það sérstaka áherzlu, að við
slíka endurskoðun verði þess gætt, að
islenzkir sjómenn njóti réttar til slysabóta
eins og hann gerist beztur.
Störf sjómanna eru með þeim hætti, að
oft hlýtur að vera erfitt að skera úr um
það, þegar slys ber að höndum, hvernig
sök skuli skipt. En við lagasetningu
verður mjög að hafa i huga, að það eru
sjómennirnir, en ekki útgerðarmenn eða
eigendur tryggingarfélaganna, sem i
starfi sinu leggja jafnan lifið sjálft að veði
og bera uppi islenzkan þjóðarbúskap.
Þeirra réttur má ekki gleymast i hávær-
um kveinstöfum Landssambands
islenzkra útgerðarmanna eða vegna bar-
lóms tryggingafurstanna.
Rikisstjórnin leysti með myndarlegum
hætti þann vanda, sem upp kom, þegar
einkaaðilar i útgerð og trygginga-
starfsemi lýstu sig ófæra um aö taka á sig
kostnað, vegna aukins réttar sjó-
mannanna.
Að tilhlutan stjórnarinnar, bauðst
Brunabótafélag Islands, sem er rikisfyrir-
tæki, til að gefa útgerðarmönnum kost á
viðbótartryggingu fyrir sjómennina með
kjörum, sem útgerðin gat sætt sig við.
Og nú hefði margur haldið, að þar með
væri lokið að sinni undarlegri skák út af
réttindamálum sjómanna.
En þá kom i ljós merkilegur hlutur.
Einkafyrirtækin i tryggingastarfsemi,
sem samkvæmt endurteknum yfirlýsing-
um Landssambands islenzkra útvegs-
manna gátu ekki tekið á sig aukna áhættu
vegna frekari réttar sjómanna — þessi
sömu fátæku tryggingarfélög lýsa sig nú
allt i einu reiðubúin til að opna sérstaka
viðbótartryggingu með ekki lakari kjör-
um en rikisfyrirtækið.
Skyldi þetta ekki segja nokkra sögu um
myrkviði islenzks þjóðfélags — og þá jafn-
framt um þýðingu þess, hvorra fulltrúar
fara með rikisvaldið?
AÐ KAUPA FRIÐARYERÐLAUN
Frá þvi hefur verið skýrt að nú standi
yfir i Bandarikjunum fjársöfnun til
stuðnings þeirri hugsjón, að Nixon Banda-
rikjaforseti hljóti friðarverðlaun Nóbels
við næstu úthlutun. Ekki er að efa, að
margir verði til að gefa i þessa söfnun,
sælir i trúnni á að allt sé falt, séu nægir
peningar i boði.
En á sama tima og áróðursvél Nixons
Bandarikjaforseta reynir að telja fólki um
allan heim trú um það, að Nixon sé friðar-
ins maður i Vietnam, þá kemur fram i
skýrslu bandariska varnarmálaráðu-
neytisins, að á fyrstu 9 mánuðum þessa
árs hefur verið varpað meira sprengju-
magni yfir Indó-Kina en allt árið i fyrra.
Samkvæmt fréttum bandariska stór-
blaðsins New York Times hefur banda-
riski herinn varpað meira sprengjumagni
á Indó-Kina á siðustu 2 árum en varpað
var á Þýzkaland öll ár siðari heims-
styrjaldarinnar. Og á siðustu 7-8 árum
hefur sprengjumagn Bandarikjamanna i
Indó-Kina numið þrisvar til fjórum sinn-
um meira magni en Bandamenn notuðu i
allri heimsstyrjöldinni.
Okkur Evrópumönnum er tamt að
minnast siðari heimsstyrjaldarinnar sem
hrikalegasta atburðar veraldarsögunnar,
og um réttmæti niðurstöðu striðsglæpa-
réttarhaldanna i Niirnberg efast fáir.
Mannkynssagan mun enn kveða upp
sinn dóm. Frá þeim dómi kaupir sig
enginn.
8. þing Sjómannasambands íslands
Stefna ber að hvers konar
fríðun fiskistofna
8. þing Sjómannasam-
bands íslands, haldiö i
Reykjavík dagana 29. sept.
til 1. okt. 1972, lýsir mikilli
ánægju yfir þeirri ákvörð-
un stjórnvalda landsins að
færa út fiskveiðilandhelg-
ina i 50 mílur frá 1. sept.
s.l. Jafnframt lýsir þingið
yfir eindreginni ánægju
sinni yfir þeirri algjöru
þjóðareiningu, sem tekizt
hefur um þessa ákvörðun
og framkvæmd hennar.
Heitir þingið á stjórnvöld
landsins og alla þjóðina að
halda áfram, sem órofa
heild, undanlátslausri bar-
áttu fyrir þessu lifshags-
munamáli þjóðar vorrar í
bráð og lengd, ÞAR TIL
FULLUR SIGUR E R
UNNINN.
bingið telur — eins og raunar
undanfarin þing Sambandsins
hafa gert ályktanir um, — að ein-
stakir fiskstofnar, sérstaklega
þorsk- og ýsustofnarnir við land-
ið, hafi verið ofveiddir um árabil
og sér þess nú greinilega vott með
stórminnkandi afla á þessum
fisktegundum, þrátt fyrir aukna
sókn, jafnhliða lækkandi meðal-
aldri þess fisks, sem veiddur er
ALÞYÐUBANDALAGIÐ
Alþýðubandalagið i Vestmannaeyjum
Alþýðubandalagið i Vestmannaeyjum heldur félagsfund að
Bárugötu 9, sunnudaginn 8. október klukkan 2 e.h.
1. Kosning á flokksráðsfund. 2. Efnahagsmál. 3. Bæjarmál.
Stjórnin
Alþýðubandalagið i Árnessýslu
Félagsfundur föstudaginn 13. október kl. 20.30 i Selfossbió.
DAGSKRA:
1. Kosning i flokksráð. 2. Rætt um vetrarstarfið. 3. Garðar Sig-
urðsson alþingismaður ræðir um stjórnmáiaviðhorfið. 4. Onnur
mál.
Stjórnin
við landið, af þessum fiskteg-
undum. Má þvi telja að mikil rán-
yrkja á fiskimiðunum við Island á
undanförnum árum sé nú greini-
lega staðfest i reynd.
Þingið telur þvi svigrúm is-
lenzkra stjórnvalda, til samninga
við aðrar þjóðir um timabundinn
veiðirétt þeirra innan 50 milna
markanna, mjög takmarkaðan og
samningar i þvi efni megi ekki
koma til greina, nema um mjög
skamman tima og stór minnkaða
sókn hinna erlendu skipa á miðin,
frá þvi sem verið hefur.
Þingið varar þvi við hvers
konar undanslætti i samningum
við aðrar þjóðir, sem stundað
hafa veiðar við fsland og sviðiö
fiskimiðin umhverfis landið, með
stöðugt vaxandi sókn hin siðustu
ár.
Þingið lýsir fullu trausti á
Landhelgisgæzlu tslands og
hinum vel hæfu liðsmönnum, sem
i Landhelgisgæzlunni starfa.
Væntir þingið góðs árangurs i þvi
starfi, en gerir sér jafnframt
grein fyrir, að gæzlustarfið á
sjónum er vandasamtog getur oft
verið við ofurefli að etja. Þingið
heitir þvi á stjórnvöld að efla
Landhelgisgæzluna stórlega með
auknum skipa- og flugvélakosti
og á alla þjóðina að leggja fram
mikið fé af frjálsum vilja til yfir-
standandi fjársöfnunar til Land-
helgissjóðs og þannig að hjálpa til
við að efla vörzlu hinnar nýju
landhelgislinu.
Þingið leggur rika áherzlu á, að
stjórnvöld og sérfræðingar, sem
til verða kvaddir, vinni á næstu
mánuðum vandlega að undirbún-
ingi að friðunarráðstöfunum á
hinum ofveiddu fiskstofnum, svo
horfið verði nú, jafnhliða útfærslu
landhelginnar, frá rányrkju á
fiskmiðunum umhverfis landið.
Verði sérstaklega vandað til frið-
unarráðstafana á helztu hrygn-
ingarstöðvum og helztu upp-
vaxtarstöðvum fisksins. Verði nú
þegar hafið viðtækt starf um það
að skapa þjóðareiningu um allar
nauðsynlegar aðgerðir i þessu
efni svo að fiskveiðarnar geti um
langa framtið orðið eins og
hingað til góður og traustur
atvinnuvegur og sterkasti þátt-
urinn i sókn þjóða okkar til fram-
fara.
SKÓLADAGHEIMIU
1 YESTURBÆNUM
A fundi borgarstjórnar
Reykjavíkur í fyrradag bar
Gerður Steinþórsdóttir,
varaborgarfulltrúi Fram-
soknarflokksins, fram til-
iögu um að komið yrði upp
skoladagheimili í Vestur-
bænum og kannaðir mögu-
leikará kauðum á húseign-
inni Ægissíðu 94 i því skyni.
Fylgdi Gerður tillögunni úr
hlaði og gerði m.a. að umræðu-
efni niðurstöður skoðanankönn-
unar þeirrar, sem félagsmálaráð
lét gera um þörf fyrir dagvist-
unarstofnanir i borginni, en
könnun þessi var gerð af Þorbirni
Broddasyni, lektor.
Tillögu Gerðar var vel tekið af
borgarfulftrúum og var henni
visað til ' félagsmálaráðs með
samhljóða atkvæðum.
Tillaga Gérðar er á þessa leið:
„Ljóst er, að á komandi árum
þarf að koma á fót skóladagheim-
ilum i öllum hverfum borg-
arinnar. Félagsmálaráð hefur
samþykkt, að árlega verði sett á
stofn eitt slikt heimili. Nú eru
rekin tvö skóladagheimili, annað
að Skipasundi 80, hitt að Heiðar-
gerði 38. Brýn nauðsyn er að
koma upp skóladagheimili i
Vesturbænum. Húseignin að
Ægissiðu 94 i eigu rikissjóðs
stendur nú auð. Þvi felur Borgar-
stjórn Reykjavikur félagsmála-
ráði að láta kanna, hvort húsið sé
fáanlegt til að starfrækja þar
skóladagheimili.”