Þjóðviljinn - 02.11.1972, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 2. nóvember 1972 ÞJÓÐVILJINN — SÍDA 11
Iþróttafulltrm
ríkisins hunzar
áskoranir HSI
Þrátt fyrir margítrek-
aöar áskoranir og óskir
Handknattleikssambands
islands um að íþróttahús
hér á landi veröi byggð
meö iögiegni vallarstærö
fyrir handknattleik, hefur
enn verið hafizt handa um
byggingu tveggja íþrótta-
húsa i Reykjavík, meira
að segja með áhorfenda-
stæðum, en vallarstærð
ólögleg fyrir handknatt-
leik. Það er íþróttafulltrúí
rikisins sem ákveður
stærð iþróttahúsa, og það
er hann sem hefur árum
saman komið í veg fyrir
að íþróttahús væru byggð
með löglegri vallarstærð
fyrir handknattleik. Enda
er staðreyndin sú, að hjá
11. beztu handknattleiks-
þjóð heims eru aðeins til 3
iþróttahús með löglegri
vallarstærð. öll önnur
íþróttahús á landinu eru
of lítil fyrir handknatt-
leik.
Eftirfarandi ályktun var sam-
þykkt á þingi HSI um siðustu
helgi:
Ályktun um stærð
iþróttahúsa
Arsþing HSI haldið að Félags-
heimilinu Seltjarnarnesi
laugardaginn 28. október 1972
vekur athygli á þvi, að þrátt
fyrir margitrekaðar áskoranir á
fyrri ársþingum HSl hefur enn
verið hafizt handa um byggingu
stórra iþróttahúsa i Reykjavik
án þess að vallarstærð leikvalla
sé lögleg til keppni i handknatt-
leik.
Tvö þessara húsa, við
Kennaraskólann og við Haga-
skólann,eru teiknuð með svæði
fyrir áhorfendur.
Þingið skorar á menntamála-
ráðherra og borgarstjóra að
beita sér fyrir þvi, að vallar-
stærð þessara húsa verði aukin,
svo að þau verði lögleg keppnis-
hús fyrir handknattleik.
bað er ekki að furða þótt þessi
ályktun sé gerö. Af öllum
iþróttahúsum á Islandi eru að-
eins 3 með löglegri vallarstærð
fyrir handknattleik. Þessi hús
eru Laugardalshöllin, nýja KR-
húsið, en þar eru engin áhorf-
endasvæði, og iþróttahúsið i
Hafnarfirði. Litum þá aðeins á
þetta nánar.
lþróttahúsið i Hafnarfirði er
að sjálfsögðu aðeins ætlað fyrir
Hafnarfjarðarfélögin tvö,
þannig að þar æfa ekki önnur
félög handknattleik. KR-húsið
er einkaeign KR, og félagið er
ekki aflögufært um húsnæði til
handa öðrum félögum. Og þá er
það Laugardalshöllin. Þar fá
Reykjavikurfélögin einn tima i
viku hvert, til að geta æft liö sin
á löglegum vélli.
Allar aðrar æfingar hjá félög-
unum fara fram i iþróttahúsum
skólanna eða i einkahúsi, eins
og til að mynda hjá Val, en öll
þessi hús eru með of litlum
völlum fyrir handknattleik og
sum ný hús eins og iþróttahúsið
i Arbæjarhverfi með 12 m.
breiðan völl i staðinn fyrir 20 m.
breiðan, eins og lögskipað er i
handknattleik.
011 iþróttahús úti á lands-
byggðinni eru með ólöglega
vallarstærð fyrir handknattleik.
Þó eru sum þeirra ný, og margir
staðir fóru fram á það þegar
bygging húsanna hófst, að þau
yrðu með löglegri vallarstau'ð
fyrir handknattleik, en þvi var
synjað af iþróttafulltrúa rikis-
ins.
Og hver er svo afleiðingin
fyrir handknattleikinn? Jú, hún
er sú, að handknattleikur er
ekki iðkaður á þessum stööum,
að undanskildum tveim, Húsa-
vik og Akureyri, en Akureyr-
ingar fengu til afnota skemmu
éina mikla sem þeir innréttuðu
fyrir iþróttahús. Það var ekki
verk iþróttafulltrúa. I stað
handknattleiks er iökaöur
körfuknattleikur á margfallt
fleiri stöðum úti á landi.
Ástæðan er einfaldlega sú, aö
iþróttahúsin þar eru með lög-
legri vallarstærð fyrir körfu-
knattleik, og þvi snúa iþróttafé-
lögin þar sér að körfunni i stað
handknattleiksins.
Afleiðingin verður sú, að
handknattleikur verður aðgins
iðkaður i Reykjavik og næsta
nágrenni, þar sem þessi 3
iþróttahús með löglegri vallar-
stærö eru. bað er sem sagt orð-
ið hlutverk iþróttafulltrúa rikis-
ins að drepa niöur þessa iþrótta-
grein úti á landi með þröng-
sýnissjónarmiðum sinum. Þá
einu iþróttagrein sem enn er
hægt að tala um að við tslend-
ingar getum eitthvað i á
heimsmælikvarða, þótt við
drögumst aftur úr i henni sem
öðrum greinum jafnt og þétt.
Iþróttafulltrúi rikisins hefur
margoft verið gagnrýndur á
þingum HSI og það eru ekki
mörg ár siðan hann rauk á dyr á
einu HSl-þingi vegna réttrar en
harðrar gagnrýni; hann vissi
uppá sig sökina en þoldi ekki að
heyra sannleikann, en sú gagn-
rýni kom einmitt vegna þröng-
sýni iþróttafulltrúans i bygg-
ingu iþróttahúsa af löglegri
stærð fyrir handknattleik.
Þá hefur hann orðið fyrir
svipaðri gagnrýni hjá forráða-
mönnum sundiþróttarinpar
fyrir alltof litlar sundlaugar.
Það eru aðeins til tvær sund-
laugar á öllu Islandi með lög-
legri brautarlengd, 50 m.
Menn mega ekki halda að
iþróttafulltrúi geri þetta af ill-
girnissjónarmiöum til iþrótt-
anna. Það er af og frá. En hugs-
unarháttur hans er enn fastur
við siðustu aldamót, þar sem
aðalatriöiö var að fá aðstöðuna
en ekki að hún væri lögleg að
stærð og gerð.
— S.dór.
Of hátt aðgöngumiða-
verð orsök lítillar
aðsóknar?
Það vakti athygli manna ab
iþróttahúsið i Laugardal fyllfist
ekki af áhorfendum þegar Fram
og Stadion léku EB-leiki sina um
siðustu helgi. Fyrra kvöldið hafa
vart komið yfir 1500 manns, en á
siðari leikinn kom heldur fleira,
liklega yfir 2000 manns. Það hefði
einhverntimann verið nóg að
danskt handknattleikslið væri i
heimsókn til að fylla húsið, hvað
þá ef leikirnir væru liður i
Evrópukeppni. Svo maður tali nú
ekki um, ef fyrri leikurinn af
tveim hefði endað með jafntefli
eins og nú varð.
Hvað veldur þá þessari dræmu
aðsókn? Sjálfsagt er engin ein
Synti
200 m
212
sinnum
Við óskuðum eftir upp-
lýsingum i blaðinu i gær um
menn sem synt hefðu 200 m. i
Norrænu sundkeppninni oftar
en 200 sinnum. Það stóð ekki á
þvi, að við fengjum upp-
lýsingar. Eftir þvi sem við
komumst næst hefur Kári
Rafnsson úr Kópavogi synt
oftast eða 212 sinnum, en alls
var hægt að synda 214 sinnum.
Kári kom alltaf í hádeginu i
Sunnhöllina i Rgykjavik, og að
sögn Bárðar Sveinssonar synti
Kári alltaf fyrstu ferðina i
kafi, eða 33 og 1/3 m. Annars
sagði Bárður að nokkrir hefðu
synt 200 sinnum i Sundhöllinni.
skýring til á þvi. En manni býður
i grun að of hátt aðgöngumiða-
verð sé orsökin. Framarar seldu
miðana i sæti á 250 kr. i stæði á 200
kr. en ódýrarar miklu fyrir börn,
enda voru þau i meirihluta bæði
kvöldin.
Það segir sig sjálft, að þetta er
alltof hátt aðgöngumiðaverð Ef til
vill segja menn sem svo, að þetta
sé svo dýrt fyrirtæki, að ekki sé
hægt að komast af með lægra
gjald. Vissulega er þetta sjónar-
mið. En sjálfsagt væri það betra
að fá 3200mannsa hvorn leik eða
eins og höllin tekur, fyrir lægra
miðaverð, en á fá hálft hús fyrra
kvöldið en rúmlega það siðara
kvöldið á þessu háa miðaverði.
Sannleikurinn er nefnilega sá,
að þegar miðaverð er orðið svona
hátt, þá koma menn ekki nema á
einn leik, en að þessu sinni voru
þeir þrjr, leikurinn við FHtalinn
með. Ef við tökum dæmi af hjón-
um sem hafa áhuga fyrir hand-
knattleik og ef þau hefðu viljað
sjá alla leikina, þá getum við séð
hvað það kostar þau að fara, jafn-
vel þótt þau kaupi aðeins miða i
stæði.
Er hugsanlegt, að minnkandi
aðsókn, bæði i knattspyrnu og
handknattleik sé afleiðing af of
háu aðgöngumiðaverði? —S.dór.
HSI-þing
færð fram
á vorið
Samþykkt var tillaga á siðasta
HSl-þingi þess efnis, að þing HSI
skuli framvegis vera haldið eigi
siðar en i júnimánuði ár hvert. En
undanfarin ár hefur þing sam-
bandsins verið haldið að haustinu
til.
Þá var og samþykkt, að
reikningsár HSI skuli vera frá 1.
júni til 31. mai.
Sá minnsti
af öllum
Þessi bráðskemmtilega
mynd var á alþjóðamynda-
sýningu i Barcelona á Spáni.
llún þarfnast raunar engra
orða, en manni er þó til efs, að
iávaxnari mannvera hafi
klæðst fullkomnum knatt-
spyrnubúningi, tekið sér bolta
og labbað út á völl. Og i öllu
falli gerast myndir sem minna
á knattspyrnu ekki skemmti-
legri en þessi.