Þjóðviljinn - 23.02.1975, Side 23

Sunnudagur 23. febrúar 1975 ÞJÓDVILJINN — StÐA 23
Kompan: Var ykkur ekki
strítt?
Baldvin: Jú einu sinni í Mela-
skólanum. Það var skvett á
okkur vatni og við kallaðir
KOMMAFÍFL.
Kompan: Kaupa margir
blaðið?
Baldvin: Fyrst voru þeir 7
en nú eru fastir áskrifendur 35.
Þeir eru allir fullorðið fólk.
Engir krakkar eru áskrifendur,
en ég gef krökkum oft blaðið.
Það selst l)ka vel í lausasölu.
Rennur út á nokkrum mínútum.
Við þurfum að passa að eiga
nóg handa áskrifendum.
Það kemur út i 60 eintökum
sem eru fjölrituð í Letri Sf á
Grettisgötu 2. Sigurjón í Letri
fékk svo mikinn áhuga á
blaðinu að hann gerðist
áskrif andi.
Nú er Ási f arinn að vinna með
okkur. Hann er vinur minn og
hjálpaði áður til við ýmis smá-
atriði, en nú er hann fastráðinn.
Hann er 14 ára og er líka í II.
bekk í Hagaskólanum og sendill
á Þjóðviljanum.
Kompan: Skiptið þið með
ykkur verkum?
Baldvin: Já, Ási skrifar
greinar um ríkisstjórnina og
svona fyndnar greinar og svo
býr hann til brandara á 3.
síðuna. Helgi sér um baksíðuna.
Olöf teiknar í blaðið og Finnur
bróðir okkar tekur myndir.
Finnur er 11 ára og er í
Melaskólanum.
Ási: Baldvin er ritstjóri,
ábyrgðar maður, umbrots-
maður og sendill.
Kompan: Eruð þið að hugsa
um að stækka það?
Baldvin og Ási: Ja, tvöfalda
það.
Kompan: Er dýrt að gef a það
út?
Baldvin og Ási: Það kostar 16
krónur að f jölrita hvert eintak,
svo er f rímerkjakostnaður — en
umslögin fáum við ókeypis.
Hvert blað seljum við á 30
krónur. Við erum nýbúin að
hækka verðið. Það var áður 15
krónur.
Kompan: Lesið þið skipulega
til að fræðast umsósialismann?
Baldvin og Ási: Við reynum
það, en það er svo litill tími.
Fyrst er það skólinn, svo er það
vinnan, og allur timinn sem við
höf um notum viðtil að vinna við
Kommann.
Áskriftarsími Kommans er
18379.
PENNAVINIR
Ég er 9 ára og óska eftir
pennavini á aldrinum 9—10 ára.
Dreng eða stúlku.
Guðrún Linda Einarsdóttir,
Heiðmörk 2, Selfossi.
Ég óska eftir pennavini á
aldrinum 10—11 ára, strák eða
stelpu. Áhugamál mín eru lest-
ur góðra bóka, reikningur og
Ijósmyndun. Ég svara öllum
bréf um.
Guðrún ómarsdóttir, Móa-
barði 20, Hafnarfirði.
KOMMINN
Útgefendur Kommans. Frá vinstri: Helgi Loftsson 13 ára, Baidvin I.oftsson 14 ára og Ólöf Loftsdóttir 10 ára. A myndina
vantar bróður þeirra Finn 11 ára, en hann var veikur þegar myndin var tekin.
Nýlega barst mér í hendur
eintak af mjög áhugaverðu
blaði. Það heitir Komminn og
kemur út mánaðarlega. Þetta
er einblöðungur, fjölritaður og
myndskreyttur. I þessari viku
kemur út 2. tölublað 3. árgangs
og hafa þá alls komið út 27 blöð.
Það eru krakkar hérna í
Vesturbænum sem standa að
þessari útgáfu. Þau eru systkini
og heita Baldvin, Helgi, ólöf og
Finnur.
Kompan hitti að máli ritstjóra
Kommans, Baldvin,og vin hans
Ása, sem er nýfarinn að hjálpa
til við blaðið og má nú teljast
fastráðinn blaðamaður
Kommans.
Kompan: Hvernig stóð á því,
að þið systkinin f óruð að gef a út
blað?
Baldvin: Ég veit ekki. Við
vorum alltaf að leika okkur að
búa til blöð, sem fólkið heima
las og kannski gestir. Svo
Ijósritaði pabbi eitt blaðið i 10
eintökum (11. april 1973). Það
var upphaf útgáfunnar.
Kompan: Hversvegna létuð
þið blaðið heita Komminn?
Baldvin: Fyrsta blaðið hét
Velviljinn. Ég bar út Þjóð-
viljann, og það voru margir sem
kölluðu hann illviljann, en mér
fannst það öfugmæli. Vinur
okkar sagði: ,,Látið blaðið bara
heita Komminn. Velviljinn er
svo asnalegt nafn!"
Það var ekkert pólitískt efni í
fyrstu blöðunum. Bara myndir,
brandarar, gátur og
smágreinar. Þá var ég með svo
mikinn áhuga á læknisfræði, að
ég hafði sérstakan þátt um
hana. Ég vann hann upp úr
ritum Hippókratesar og lækna-
bókum sem ég fékk á bóka-
saf ninu.
Kompan: Hvenær varð blaðið
svo pólitískt?
Baldvin: Um miðjan vetur
1974. Það leigðu háskólastrákar
i kjallaranum hjá okkur, ofsa
komrnar. Þeir sögðu, að við
ættum að standa við nafnið. Þá
fór ég að hugsa um pólitík og
stúdera svoleiðis bækur og
bæklinga.
Kompan: Eru foreldrar þínir
kommar?
Baldvin: Já, mamma. En
pabbi hjálpaði okkur. Hann leið-
rétti ritvillur og Ijósritaði fyrir
okkur blaðið. Hann hafði
aðstöðu til þess. Hann reyndi
samt ekkert að haf a áhrif á það
hvað við skrifuðum.
Kompan: Urðu systkini þín
lika pólitísk?
Baldvin: Já, Helgi.
Kompan: Hvaða bækur lásuð
þið?
Baldvin: Það sem við náðum
í. Bókina Endurminningar um
Lenín eftir Onnu Úljanóvu,
Krúpskaju og Gorki.
Kompan: Finnst ykkur ekki
vanta bækur um sósialisma
fyrir börn?
Baldvin: Ég veit ekki... jú,
það hefði verið gaman að vita
þetta fyrr.
Ási býr til þessa skemmtilegu orðaleiki. Þeir eru
neðst á þriðju siðunni.
Hafið þið heyrt um...
... skákmeistarann sem stóðst ekki mátið.
... trésmiðinn sem þoldi ekki við.
... tannlækninn sem bar á góma.
... málarann sem málaði með filapenslum.
... fallgöngumanninn sem gekk fram af sér.
... úrsmiðinn sem var úr sér genginn.
... verkamanninn sem var rekinn úr kústaverk-
smiðjunni af þvi að hann var farinn að færa sig upp
á skaftið.
... heyrnarlausa karlinn sem lagði við hlustirnar.
Og hafið þið heyrt...
... hvað skósólinn sagði við hinn skósólann?
Það eru tveir skithælar á eftir okkur!!
Umsjón: Vilborg Dagbjartsdðttir