Þjóðviljinn - 01.02.1976, Page 2

Þjóðviljinn - 01.02.1976, Page 2
2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur !. febrúar I!I76. Halldóra Sveinsdóttir Þess vegna get ég ekki þagað Vilborg Haröardóttir. Og svo er þab rómantlska litgáfan: Nótt meö þér.... Fyrir rúmlega einu ári réöi ég mig á spitala, en það kom mér sannast sagna undarlega fyrir sjónir þegar ég fékk fyrsta launaumslagið, að ég hafði verið sett á byrjunarlaun. Ég gat ekki sætt mig við þetta og geri það ekki enn. Starf mitt felst i þvi að annast konur á króniskrigeðdeild, — ég vinn sem sagt öll venjuleg heimilisstörf. Þessháttar störf hafði ég unnið i 23 ár áður en ég byrjaði i þessari vinnu, svo ég dreif i þvi að fá mér meðmæli, en ekki dugðl þaö, þótt með- mælin væru frá manninum minum. Þegar ég fór að kynnast vinnustaðnum betur komst ég að þvi, að karlkyns starfsmenn (gæslumenn við geðhjúkrun) hafa 15% hærri laun en við konurnar, þó að við vinnum hlið við hlið algjörlega sömu störfin. Mér þykir illt að kyngja þessu og ætla mér alls ekki að gera það. Til hvers er að hrópa hátt um jafnrétti kynjanna, þegar raunin er allt önnur i fram- kvæmd? Hvers vegna getur þetta gnegið ár eftir ár? Ég hef verið að velta þessari spurningu fyrir mér. Ef til vill er ástæðan sú, að i Sókn eru full- orðnar konur i miklum meiri- hluta. Fyrst höfum við verið settar á stall i móðurhlutverk- inu og siðan, þegar við komum út á vinnumarkaðinn, höfnum við i störfum sem flokka má undir liknarstörf og þar hefur rikt sá andi, að það sé hreinlega syndsamlegt að heimta hátt kaup fyrir, hvað þá að ætla sér út i verkfall til að knýja fram okkar kröfur. Það er enn verið að slá á strengi tilfinninganna. En á þvi leikur enginn vafi að Sóknarkonur hafa hrist af sér slenið. Fyrir skömmu var hald- inn fundur i félaginu. Hann var mjög fjölmennur og samstaðan algjör: Við erum ákveðnar i þvi Halldóra Sveinsdóttir er I Starfsstúiknafélaginu Sókn og trúnaðarmaður þess á sinum vinnustað. Hún hefur veriö við ýmis störf um ævina, m.a. unnið I verslun, i fiski og siðast en ekki sist heimiiisstörf I yfir 20 ár, en eins og fram kemur I grein hennar er slikt ekki metið sem starfsreynsla þegar hafin eru sambærileg störf á spitala. að rétta okkar hlut. Við Sóknar- konur höfum, þegar allt kemur til alls, sömu þarfir og annað fólk. finnst ykkur, karlar? Ritstjóri „Sirene”, norska jafnréttismálatimaritsins, er einsog fleiri konur orðin yfir sig leið á öllum auglýsingamynd- unum með nöktum eða létt- klæddum stúlkum sem eiga að hjálpa til að selja stereótæki, þakrennur, pappir, reiknivélar, smokka, bíla, ofna, skrifstofu- húsgögn og guð má vita hvað. Hversvegna dettur auglýsingá- fðlki (karlmönnum) aldrei i hug að nota unga pilta til að sélja konum hluti? spyr blaðið. Og hversvegna eru karimenn aldrei settir i tengsl við vörurnar? „Sirene” tók sig til, sneri hlutunum við og bjó til nokkrar auglýsingar... „ekki af þvi að við óskum eftir slikum auglýs- ingum i framtiðinni, heldur af þvi að við viljum sýna, hvernig þær verka." Hér eru þrjár auglýsingar úr Sirene. Svona finnst mörgum að allt sé i lagi að nota konuna, en hvað finnst fólki um þetta? Hvað finnst ykkur sjálfum, karlar? Hvenær gafstu honum siðast blóm? Suma daga mun hann lika gleðjast yfir blómum. Einsog þegar uppþvottavélin er biluð, sá yngsti er með tannpinu og hann er leiður á sjálfum sér og finnst hann ljótur.... — Þiðeruðsvo frekarog húmorlausar, þessar kven- réttindakellingar, að þið kunniö ekki einu sinni að taka venjulegri karlmann- legri kurteisi og riddara- mennsku! Þessu var slengt framan i vin- konu mina um daginn, og skyldi maður þekkja tóninn! Bara af þvi aö við klæðum okkur sjálfar i kápuna i leikhúsinu (heima þykir það ekki nema sjálfsagt) eða bið- um ekki eftir að láta opna dyrnar fyrir okkur. Neitum semsagt að þiggja yfirborðskurteisi og úr- elta, meiningarlausa riddara- mennsku. I rauninni er ekkert að svona smáaðstoð eða „kurteisi” i sjálfu sér cfhún er gagnkvæm og efhún er hluti af gagnkvæmri hjálp og tillitssemi sem rikir rriilli við- komandi almennt, ekki bara i þvi smáa til að sýnast. Enda fer þettá ekki bara i taug- arnar á ókkur konum af þvi að yfirborðs riddaramennska er úr- elt. E.r það ekki lika vegna þess að þetta ér ein af þeim leiðum sem meðvitað eða ómeðvitað eru not- aðar til að láta okkur konur sýnast varnarlausar og ósjálf- stæðar verur, sem þarfnast verndar hinna sterkaril — þ.e. voldugri? Um þetta atriði fjalla sænsku kvenfrelsiskonurnar úr Grupp 8, Maud Hagg og Barbo Werk- máster, m.a. i handbók sinni fyrir konur „Frelsi, jafnrétti, systra- lag”. Þær benda á,- að með þvi að opna fyrir okkur dyrnar, ganga fyrst inn i bekkjaröðina i bió og standa uppþegarvið komum inn i herbergi, sé karlmaðurinn að láta okkur finnast við þarfnast hans. — Það er reynt að koma þvi inn hjá okkur, að við getum þetta ekki sjálfar — og ekki aðra hluti heldur. Það er lika verið að læða þvi að okkur, að við séum eitt- hvað merkilegt, sem karlmaður- inn dýrki. Nei, konur. Við eigum ekki að vera varnarlausar og eigum ekki að fá neina yfirdrifna vernd segja Maud og Barbara. Við eigum og getum lika bjargað okkur sjálfar og staðið á eigin fótum.Fyrst við getum borið heim matvæli i tonnatali á hverju ári hljótum við lika að geta dregið fram stól. Og fyrst við getum hlaupið fram og aftur, upp og niður, til að búa um rúm, leggja á borð, elda mat, þrifa og þjóna öðrum, hljótum við lika að geta opnað dyrnar. Kurteisi ætti að byggjast á gagnkvæmri virðingu og tillits- semi. En til að ná þvi marki'erum við tilneyddar til andspyrnu. Sýn- un körlunum samskonar „kurt- éis” og þeir viðhafa. 1 lok kaflans um kurteisi eru gefin eftirfarandi ráð: — Krefstu aldrei yfirdrifinnar kurteisi af karlmanni bara af þvi að þú ert kona. — Vertu tortryggin gagnvart slikri kurteisi. — Þú átt ekki að ætlást til gjafa eða neins sérstaks á mæðradag- inn eða brúðkaupsdaginn. — Sýndu fram á fáránleika yfirborðskurteisi gagnvart konum með að gjalda i sömu mynt: — hældu karlmanninum fyrir útlit hans, fötin o.s.frv, það veitir þér ákveðna yfirburði, — opnaðu dyrnar og dragðu út stólinn fyrir hann, — og stattu upp i strætó og bjóddu karlmanni sætið þitt. Athugaðu áhrifin. Fagrar linur — ending, þol og mikill sogkraftur eru einkunnirnar á þessari auglýsingu. LEKRE LINJER-

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.