Þjóðviljinn - 02.07.1977, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 2. júll 1977
Dansinn dunar I samkomuhúsi Flateyinga. Harmonikkuleikari er Baldur óskarsson
mffl !
WWm' - , l& mBBBT ■/ - & * \ wm i a j
í Breiðafjarðareyjum
Stigift um borð I Baldur eftir heimsókn I Svefneyjar.
Dagana 25. og 26. júní sl.
heimsótti Alþýðubanda-
lagið á Vestfjörðum
Breiðaf jarðareyjar. Gist
var í Flatey um nóttina.
Allflestir voru i tjöldum, en
nokkrir fengu húsaskjól í
Vertshúsinu/ sem svo er
nefnt.
Þátttakendur i þessari heim-
sókn voru svo margir a6 tvö skip
þurfi til aö flytja þá alla út i
Flatey.
Fyrri dag heimsóknarinnar var
fariö i skoðunarferö um Flatey og
rifjað upp ýmislegt úr sögu
staðarins. Leiðsögumenn á ferð
okkar um eyna voru Kjartan
Ólafsson og Guðmundur Ólafs-
son, liffræðingur, sem hefur búið i
Flatey nú um nokkurra ára skeið.
Aö kvöldi laugardagsins var
haldinn dansleikur I samkomu-
húsinu og tóku þátt i honum, af
miklum móð, jafnt ungir sem
Jón Dalbú Agústsson, sldpstjóri á
flóabátnum Baldri, sagði að þetta
væri ágætisfólk að flytja.
aldnir. Lengst af var leikið fyrir
dansinum á eina harmonikku, svo
sem tiðkaðist viðast hvar hér áð-
ur og fyrr. En þegar liða tók á
nóttina skriðu eyjaskeggjar fram
úr fylgsnum sinum og héldu uppi
skemmtun til klukkan átta eða
hálf niu um morguninn. Þeir
mættu til leiks með heila hljóm-
sveit og léku af mikilli snilld. Þvi
miður varð sú er þetta ritar ekki
þeirrar ánægju aðnjótandi að
vera viðstödd þessa skemmtun,
en að annarra sögn var hér um
stórmerkilegan viðburð að ræða.
A sunnudagsmorguninn var
lagt upp i siglingu um Breiða-
fjöröinn. Klukkan niu var lagt frá
bryggjunni i Flatey og stefnan
tekin á Svefneyjar, sem eru rétt
austan við Flatey. Þar var mann-
skapurinn ferjaður i land af þeim
Hafsteini Guömundssyni bónda
og oddvita i Flatey og Skúla Aðal-
steinssyni frá Hvallátrum. I
Svefneyjum beið okkar bóndinn
þar, Nikulás Jensson, og fylgdi
hannhópnum á göngu um heima-
eyna og greindi frá þvi, sem fyrir
augun bar. Aöspuröur sagði
Nikulás að þetta væri lfklega
stærsti hópurinn, sem hann vissi
til að hefði stigiö á land I eyjuna i
einu.
Að lokinni heimsókn i Svefneyj-
ar var haldiö i Hvallátur. Undan-
farin tvö ár hefur enginn haft þar
vetursetu en á sumrin er enn búið
i Hvallátrum, og var Jón bóndi
Danielsson svo vinsamlegur að
ganga meö komumönnum um og
fræða þá um staðinn.
Frá Hvallátrum var siglt að
Skáleyjum og Sviðnum, en þar er
ekki búiö lengur. Að svo búnu var
haldið til baka, siglt hjá Hergilsev
og komið aftur til Flateyjar á
sjötta timanum.
t þessari mjög svo skemmti-
legu sjóferð urðu menn margs
visari, þvi aðalleiðsögumaður
hópsins, Kjartan Ólafsson rit-
stjóri, var óspar á að miðla um
flest það, sem gaf aö lita i ferð-
inni.
Aö kvöldi sunnudagsins var
haldið aftur til Brjánslækjar, þar
sem rútur og annars konar bilar
biðu þess að flytja hvern til sins
heima.
Allir þátttakendur þessarar
Breiðafjarðarheimsóknar voru á
einu máli um það að hún heföi
verið sérstaklega vel heppnuð og
skemmtileg.
Það er margt aö sjá og fræðast um I Flatey
Jón Hákonarson, örlygshöfn.
Jón Hákonarson,
Gjögrum:
„Ljómandi
gott fólk”
„Mér finnst þetta ferðalag
ljómandi skemmtilegt, margt að
sjá og fræðast um, og leiðsögn
prýðileg”, sagði Jón, þegar við
hittum hann að máli um borð i
Baldri i siglingunni um Breiða-
fjörðinn. Jón sagðist aldrei hafa
komið i land i Flatey fyrr. Við
spurðum hann hvort hann hefði
verið á ballinu og sagði hann svo
vera og að hann hefði skemmt sér
mjög vel. Hann kvaðst aldrei
hafa farið i svona ferð fyrr, en að
fenginni reynslu myndi hann hik-
laust fara aftur, þetta væri svo
„ljómandi gottfólk að vera með”.
Bjarney
Fridriksdóttir,
Tálknafiröi:
„Gódur
andi og
gott fólk”
Bjarney Friöriksdóttir, Tálkna-
firði.
Það, sem mér hefur fundist
ánægjulegast við þessa ferö er
hversu gott fólk er hér saman-
komið og góður andi rikjandi
sagði Bjarney þegar við inntum
hana eftir þvi.
Hún sagðist hafa farið i allar
þrjár ferðir Alþýöubandalagsins
á Vestfjörðum og að þessi væri sú
albesta, einkum vegna þess aö
hún væri rólegri og fólkið hefði
betra tækifæri til aö vera saman.
Einnig sagði Bjarney, að sér
fyndist ferðin afar vel skipulögð
og það heföi vissulega mikið að
segja. Hún fræddi okkur enn-
fremur á þvi að þátttakendur frá
Tálknafirði væru 23 eða rúm 8%
allra ibúa þar.
Laugardagur 2. júli 1977 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 9
Guðni Einarsson,
stýrimadur,
Sudureyri:
„Fer
örugglega
aftur”
Þvi miður hef ég ekki áður farið
i sumarferð Alþýðubandalagsins
en ég mun alveg tvimælalaust
fara aftur, sagði Guðni Einars-
son, stýrimaður, Suðureyri,
þegar við tókum hann tali. Mér
likar þessi ferð að öllu leyti mjög
vel.
Mér finnst skipulagið með
ágætum og staðirnir, sem
heimsóttir hafa verið, mjög
áhugavekjandi. Það sem ekki sist
gefur svona ferðum gildi er að i
þeim kemur saman alls konar
Indriði, bóndi
á Skjaldfönn:
„Madur
fer med
sínu fólki”
Guðni Einarsson, Suðureyri.
fólk á öllum aldri. Að minu mati
er það einnig mikið atriði að ferð-
irnar séu lengri en daglangt, til
þessaðfólk fái meiri möguleika á
að kynnast hvert öðru, sagði
Guðni.
„Þessir dagar hafa verið mjög
ánægjuiegir, bæði vegna þess að
umhverfið er heillandi og ferða-
félagarnir skemintilegir," sagði
Indriði þegar við hittum hann á
tröppum Asgarðs rétt áður en
haldið var á heimaslóöir, frá
Flatey. „Mér finnst vera alveg
sérstök stemmning yfir þessum
gömlu húsum hér í Flatey, sem
maður á ekki að venjast”.
Við spurðum Indriða hvers
vegna hann hefði ákveöið aö fara
Indriði Aöalsteinsson, Skjaldfönn,
Súðavik, sem sat á tröppunum
að.
i þessa ferð. Hann svaraði þvi til
að hann hefði heyrt að fyrri ferðir
Alþýðubandalagsins á Vestfjörð-
um hefðu verið mjög vel heppn-
aðar og skemmtilegar. Og svo fer
maður að sjálfsögðu með sinu
fólki, sagði Indriði. Þessar ferðir
eru nauðsynlegar og hafa mikið
og KristinMagnúsdóttir, kennari i
hjá Indriöa þegar okkur bar þar
félagslegt gildi. Þær skapa kynni
innan hópsins og treysta böndin
milli fólksins og ekki veitir af þvi i
kjördæmi eins og Vestfjörðum,
sem er landfræðilega þannig i
sveit sett að ibúar þess, margir
hverjir, hittast mjög sjaldan,
sagði Indriði að lokum.
Þórður Guðbjartsson, Patreks-
firði.
Elsti þátttakandi ferðarinnar
var Þórður Guðbjartsson, 85 ára
og 6 mánaða eins og hann sagði
sjálfur þegar við spjölluðum við
hann. Viö spuröum Þórð meðal
annars hvernig honum fyndist
þessi ferð. „Ferðin er listagóð og
maður yngist um 50 ár”, sagði
hann, „og það sem mér þykir
ánægjulegast er að hafa mætt
Eirikur Guðjónsson,
ísafirði:
„Dansaði
fram á
nótt”
„Mér likar ferðin i alla staði
mjög vel og að minum dómi hefði
hún varla getað orðið betri”,
sagði Eirikur þegar hann var
spurður hvernig honum likaði
þetta ferðalag. Hann kvaðst hafa
farið i sumarferðir Alþýöubanda-
lagsins áöur, t.d. I Vestfjarða-
ferðina i fyrra og einnig nokkrum
sinnum með Alþýðubandaiaginu I
Reykjavik og alltaf likað vel.
Það er sjálfsagt að hafa svona
feröir sem fastan lið i flokksstarf-
inu því þær stuðla án efa að betri
kynnum manna á meðal og hjálpa
mörgum til að losna við ákveðna
fordóma, sagði Eirikur enn frem-
ur. Þar fyrir utan eru þær oft
mjög skemmtilegar. Dansleikur-
inn i þessari ferð var t.d. sérstak-
Þórður
Guðbjartsson:
„Yngist
um 50 ár”
öiium sem gömlum og góðum
kunningjum”.
Þórður er fæddur og uppalinn
við Breiðafjörðinn. Hann sagðist
hafa farið úr eyjunum fyrir 70 ár-
um og aðeins komið einu sinni,
augnablik, i Flatey siðan. Við
spurðum hann þvi hvernig honum
þætti að koma aftur i eyjarnar
eftir öll þessi ár. „Ég hefði aldrei
átt að fara héðan”, sagði Þórður,
„en það, sem mér finnst lang-
verst er mannfæðin i eyjunum”.
Um aldamótin voru hér 500
manns og fjórar verslanir, en nú
búa hér innan við 50 manns og
engin er verslunin. „Ég vil gera
Flatey að þjóögarði og gera allt
til þess að auðvelda fólki að
dvelja þar i þeim tilgangi að færa
lik i Breiðafjörðinn á nýjan leik”,
sagði Þórður enn fremur. Þegar
viö inntum hann eftir þvi hvernig
honum likaði að vera með unga
fólkinu sagði hann: „Ég dái æsk-
una og það fer allt eftir þvi hvern-
ig við höldum á henni. Ég vona
að þessi ferð veröi til þess aö unga
fólkið skilji betur ágæti Breiða-
fjarðarins og geri sér grein fyrir
hversu þýöingarmikið það er fyr-
ir þjóðfélagið að efla byggöina i
honum. Maður getur búist við
aflaleysi og atvinnuleysi og þá er
gott að vera i eyjunum og hafa
nóg af öllu,” sagði Þórður aö lok-
um.
Eirikur Guðjónsson, tsafirði.
lega skemmtilegur, enda dansaði
ég af miklu fjöri langt fram eftir
nóttu, sagöi Eirikur að lokum.
Brynjólfur
Bjarnason,
Reykjavik:
„Aldrei
komið í
Flatey
fyrr”
Meðal þeirra, sem við hittum i
ferðinni var Brynjólfur Bjarna-
son fyrrum ráðherra. Hann sagð-
ist aldrei hafa komið á þessar
slóðir fyrr og þvi hefði hann á-
kveðiðað nota þetta tilvalda tæki-
Brynjólfur Bjarnason.
færi til þess að heimsækja
Breiðafjarðareyjar. Hann kvaðst
vera mjög ánægður með ferðina
og aðspurður um gildi slikra
ferða sagði Brynjólfur að það fæl-
isteinkum i þvi að stofnað væri til
nýrra kynna og að fólkið þjappað-
ist betur saman.
Jóhanna Thorarensen, bústýra, Gjögri, Ströndum og
Maria Játvarðsdóttir, Miðjanesi, Reykhólasveit:
„Eflir
samhug og
opnar
flokkinn”
Jóhanna Thorarensen og Maria
Játvarðsdóttir voru báðar i sinni
fyrstu ferð af þessu tagi, og sögð-
ust vera mjög ánægðar með hana.
Svona ferðir efla samhuginn og
opna lika flokkinn, sögðu þær,
þegar við spurðum hvort þær
álitu að ferðir eins og sú, sem við
vorum i hefðu eitthvert gildi fyrit
Alþýðubandalagið. Fólk fær
möguleika á að kynnast, og utan-
flokksfólk, sem tekur þátt i ferð-
inni, losnar við ýmsa fordóma,
I
Maria Játvarðsdóttir, Miðjanesi (t.v.), og Jóhanna Thorarensen,
Gjögri (t.h.).
sagði Jóhanna. Enn frentur sagði
hún að sér fyndist Kjartan frábær
leiðsögumaður og það hefði ekki
svo litið að segja. „Ég myndi við
fyrsta tækifæri fara aftur i svona
ferðalag ef ég ætti þess nokkurn
kost”, sagði Jóhanna.
Þegar við spurðum Mariu hvað
hún vildi segja okkur um ferðina
sagöist hún sjá fyrir sér allar
Breiðafjarðareyjarnar f byggð
aftur iðandi af lifi. „Það verður
að efla lifið i eyjunum,og það eru
takmarkalausir möguleikar á at-
vinnuuppbyggingu hér”, sagði
Maria.
Margrét Fridriksdóttir, Bíldudal:
„Skemmtilegast að sigla
með Hafsteini oddvita”
„Ég er búin að skemmta mér
alveg ljómandi vel. Þetta er i
fyrsta sinn, sem ég kem i Breiða-
fjarðareyjar og mér finnst ákaf-
lega fallegt hér”, sagði Margrét.
I Þegar við spurðum hana hvað
henni hefði þótt skemmtilegast i
ferðinni til þessa, sagði hún það
vera að sigla með Hafsteini Guð-
mundssyni, oddvita i Flatey, á
bátnum hans.Bliðfara, frá Svefn-
eyjum i Hvallátur.

Margrét Friðriksdóttir, Bildudai