Þjóðviljinn - 04.03.1978, Síða 12

Þjóðviljinn - 04.03.1978, Síða 12
12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 4. mars 1978 Umsjón: Dagný Kristjánsdóttir Elisabet Gunnarsdóttir Helga ólafsdóttir Helga Sigurjónsdóttir Silia Aðalsteinsdnttir 8. mars — Alþjóðlegur baráttudagur verkakvenna — 8. mars var gerður að alþjóðlegum baráttu- degi á ráðstefnu sem haldin var af róttækum konum i Kaupmannahöfn árið 1910. Frumkvæðið átti hinn frægi, þýski baráttumaður og kommúnisti Klara Zetkin. Baráttudagurinn 8. mars á sér þannig langa og vægast sagt viðburðaríka sögu. Til dæmis um það má nefna að rússneskar verka- konur í Pétursborg hófu verkföll 8. mars 1917 og það lagði ekki lítinn skerf að mörkum til byltingar- innar. Á sjöunda ára- tugnum hefur svo nýtt líf færst í þessa kommún- isku siðvenju fyrir frum- kvæði rauðsokka og ann- arra róttækra kvenna- hreyf inga. — Hér á Islandi hefur 8. mars ekki verið nægur gaumur gefinn. MFÍK og Kvenfélag Sósialista hafa staðiö fyrir fundi á þessum degi um langa hrið og i fyrra tóku rauðsokkar daginn upp sem baráttudag. Aörar rót- tækar hreyfingar og flokkar á Islandi hafa hins vegar haft heldur hægt um sig 8. mars fram til þessa. Eru verkakonur á Islandi þá svo vel settar að það sé tilhlýðilegt aö horfa til himins á baráttudegi þeirra — eða hvað? —■ Verkakonur á Islandi gegna lægst launuðu störfunum i þjóðfélaginu. Um það bil 84% útivinnandi kvenna vinna svo- kölluð „kvennastörf” sem eru ekki aðeins lágt launuð heldur lika litils metin. Matið á vinnu þeirra er þó fjarska mis- munandi — allt eftir þvi hvort atvinnurekendur eru að veina á konurnar — varavinnuaflið — og biðja þær að koma til starfa eða hvort þær skulu reknar inn á heimilin aftur vegna þess að það sé svo gott fyrir börnin. Börnin mega gjarnan vera tiu talsins eða fleiri (sbr. moggann). — Rauðsokkahreyfingin hefur afdráttarlaus svör við þessum gamalkunnu aðferðum atvinnurekenda. Aðförinni að verkafóiki verður aö mæta með kröfunum um fulla atvinnu fyrir alla, atvinnuöryggi fyrir alla og lifvænleg laun fyrir 8 stunda vinnudag.Rauðsokkahreyfingin hefur þessi mál á stefnuskrá sinni og hreyfingin skoðar jafn- réttisbáráttuna sem „óað- skiljanlegan þátt stéttabar- áttunnar fyrir nýju samfélagi þar sem arðrán og hvers konar kúgun verður afnumin og jöfnuður rikir”. (tJr starfs- grundvelli Rs.hr. samþ. á II. þingi hreyfingarinnar. — Gagnrýni „8. mars hreyfingarinnar” svokallaðrar eða Eikar m-1 (Einingarsam- taka kommúnista marxist- anna/leninistanna) á -"insokkahreyfinguna upp á siðkastiö er i sem stystu máii sagt út i hött. Rauðsokkar eru þar úthrópaðir fyrir að vra „feminiskir karlahatarar” og allt milli himins og jarðar — en allt það tal fer lltið fram fyrir opnum tjöldum. Það segir kannski sina sögu um það hve málefnaleg gagnrýni Eikar er i raun. — A ársfjórðungi Rauðsokka- hreyfingarinnar i desember s.l. var ákveðið að halda baráttu- fund þ. 8. mars og verkalýðs- málahópi hreyfingarinnar var falið að sjá um framkvæmd hans. Hópurinn ákvað að halda fundinn I Félagsstofnun stúdenta, miðvikudaginn 8. mars, kl. 8.80 og fjalla þar um kjör islenskra verkakvenna. Samstarfsaðilar að dagskránni eru MFIK og Kvenfélag sósial- ista. Sextiu og átta ár eru liðin siðan 8. mars var fyrst gerður að baráttudegi kvenna og hópnum fannst forvitnilegt að sjá m.a. hvernig og hvort kjör islenskra verkakvenna hafa breyst svo mjög á þessum tlma. Verkalýðsmálahópur ákvað þvi að byggja dagskrá fundarins á stöðu islenskra verkakvenna fyrr og nú. Af þeim samanburði má sannarlega draga nokkrar ályktanir. Fjölmennum á baráttufund Rauösokkahreyfingarinnar þ. 8. mars i Félagsstofnun stúdenta. i LIST-Kvenna- dútl t siðustu viku var i anddyri Norræna hússins sýning á verk- um Martje Hoogstad og Else Maric Lauvanger og hittum við siðukonur þær þá að máli. Þetta var ekki i fyrsta skipti sem þær Martje og Else sýna saman og þær sögðust reyna að hittast eins oft og þær gætu til að bera saman bækur sinar, enda eiga þær margt sameiginlegt i myndsköpun sinni. Verk beggja eru gerð úr taui og oft lika prjónlesi. Þær applikera saman margargerðirafefnum, sauma bannað börnum að snerta myndirnar okkar, en við viljum að verk okkar séu notuð. Þau eiga ekki að vera eilif, þau eru innlegg i baráttu samtimans og við vonum að ekki verði þörf fyrir þessar myndir eftir hundr- að ár. Við berjumst gegn hvers konarkúgun, en tökum sérstak- lega mið af undirokun kvenna vegnaþessað hún er okkurnær- tækust.” Þótt báðar hafi fengist við önnur tjáningarform, svo sem oliumálverk og kolteikningu, Vorkoman út og prjóna,og i sumum mynd- anna brjóta þær tvividd hins hefðbundna veggteppis og fara yfir i relif. Hinar margbreyti- legu efnisgerðir og mýkt margra þeirra höfða sterkt til snertiskynsins,svo áhorfandann langar til að koma við og taka á myndunum. „Viö höfum orðið varar við að fullorðnir hafa hafa þær nú tekið upp þau efni og form sem hafa veriö hefð- bundið kvennasvið i margar aldir. Einnig er áberandi að þær nota mikið smáger munstur og skrautlegan útsaum sem er i andstöðu við þá hefð i myndlist þessarar aldar að linur og form skuli vera hrein og útúrdúra- laus. „Margir taka verk okkar

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.