Þjóðviljinn - 17.03.1978, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 17. mars 1978
Iðnaðarbankinn
býður nýtt lánakerfi
Iðnaðarbankinn hefur
tekið upp nýtt form á inn-
og útlánaviðskiptum. Er
þetta gert i tilefni þess að
bankinn verður 25 ára á
þessu ári og er tilgang-
urinn að hvetja fólk til
sparnaðar.
Um er að ræða samningsbundin
lántökuréttindi, sem byggð eru á
jöfnum mánaðarlegum innborg-
unum, líkt og er um sparilán
Landsbanka Islands. Iðnaðar-
bankinn býður þó betur en Lands-
bankinn að því leytinu til, að eftir
þvi sem verðbólgan rýrir inn-
borganir verður viðskipta-
mönnum gefinn kostur á með
vissu millibili og eftir endur-
skoðun bankans, að hækka inná-
greiðslur sinar og hækka þá lána-
möguleikarnir samfara þeirri
hækkun. Þá býður Iðnaðarbank-
inn og sérstakt veðlán, sem upp-
hugsað er á sama hátt, en þar eru
innborganir hærri, standa i lengri
tima og lánin þar af leiðandi
hærri og tekin með eignarveði.
Lán þessi kaliar bankinn IB-lán
og skýrir þau i sérstakri til-
kynningu:
,,Með IB-lánum og IB-veð-
lánum gefst fólki kostur á að
undirbúa jafnt stóra sem smáa
lántöku samkvæmt einfaldri
sparnaðaráætlun. Þeir sem vilja
ávinna sér rétt til lántöku stofna
sérstakan IB-reikning og ákveða
mánaðarlegar innborganir innan
þeirra marka, sem gilda um
hámarksupphæðir. Vextir af
þessum reikningum eru þeir
sömu og af innstæðum á almenn-
um sparisjóðsbókum en þeir eru
nú 19%. Eftir hinn umsamda tima
á reikningshafi rétt á láni, sem
nemur sömu upphæð og sparn-
aðurinn. Hann hefur þá til ráð-
stöfunar tvöfalda þá upphæð, sem
spöruð var, auk vaxta. Lánstimi
er jafn sparnaðartimanum. Ein-
staklingar fá að hafa eitt IB-lán
og eitt IB-veðlán i einu. Hjón geta
haft tvö lán i hvorum flokki.
Um IB-lán gilda þær reglur, að
sparnaðartiminn er 6 eða 12
mánuðir. Hámarksupphæð
hverrar mánaðargreiðslu er
20.000 kr. i 6 mánaða flokknum en
30.000 kr. i 12 mánaða flokknum.
Fyrir IB-láni þarf ekki ábyrgðar-
menn.
Sparnaðartimi IB-veðlána er 2,
3 eða 4 ár. Hámarksupphæð
mánaðargreiðslu er 40.000 kr. sé
miðað við tvö ár en 50.000 kr. sé
miðað við 3 eða 4 ár. Samkvæmt
þessum reglum er hámarkslán á
núgildandi verðlagi 2,4 milljónir
króna eftir 4 ára sparnað, og er þá
ráðstöfunarfé reikningshafa um
5,8 miljónir króna. Til þess að
vega á móti áhrifum verðbólgu á
sparnaðartimanum er þeim sem
undirbúa töku IB-veðláns
heimilað að breyta mánaðarleg-
um innborgunum einu sinni á ári i
samræmi við verðlagsbreytingar.
Endanlegt IB-veðlán breytist
jafnframt sem nemur hækkun
innborgana. Til tryggingar IB-
veðláni þarf að setja fast-
eignaveð”.
Eins og lesa má út úr þessari
tilkynningu eru vaxtatekjur af
innleggi á IB-veðlán um það bil
miljón á fjórum árum, sé um
hámarkssparnað að ræða. Leggi
hins vegar einhver inn peninga á
vaxtaaukareikning, þar sem inn-
lánsvextir eru 30%, yrðu vaxta-
tekjur á sama tima um hálfri
miljón krónum hærri, en ekki
áunninn réttur til lántöku.
Afborganir af lánum þessum
fara fram á jafnlöngum tima og
sparnaðurinn stóð og er vöxtum
jafnað yfir timabilið, svo
greiðslur hvers mánaðar eru þær
sömu meðan verið er að greta
lánið niður. Mánaðarlegar af-
borganir af hæsta IB-láni yrðu
34.391 krónur, en af IB-veðláni
80.920 krónur.
Sérstakir starfsmenn bankans
annast upplýsingar og afgreiðslu
IB-lánanna.
Riflega 1400 hluthafar eru að
Iðnaðarbankanum, og á rikis-
sjóður 28% hlutafjár.
—úþ
Hverfahópur Samtaka herstödva-
andstæöinga i Kópavogi:
Minnast 30 mars 1949
SKIP4UTG€R0 KIMSISS,
M/s Hekla
fer frá Reykjavik þriðjudag-
inn 21. þ.m. austur um land til
Seyðisfjarðar og tekur vörur á
eftirtaldar hafnir: Vest-
mannaeyjar, Hornafjörð,
Djúpavog, Breiðdalsvik,
Stöðvarfjörð. Fáskrúðsfjörð,
Reyðarfjörð, Eskifjörð, Nes-
kaupstað og Seyöisfjörð.
Móttaka alla virka daga nema
laugardaga til 20. þ.m.
M/s Esja
fer frá Reykjavik miðviku-
daginn 22. þ.m. vestur um
land ihringferð og tekur vörur
á eftirtaldar hafnir: Isafjörð,
Akureyri, Húsavik, Raufar-
höfn, Þórshöfn, Bakkafjörð,
Vopnafjörð, Borgarfjörð
eystri, Seyðisfjörð, Mjóafjörð,
Neskaupstað, Eskifjörð,
Reyðarfjörð, Fáskrúðsfjörð,
Stöðvarfjörð, Breiðdalsvik,
Djúpavog og Hornafjörð.
Móttaka alla virka daga nema
laugardaga til 24. þ.m.
m/s Baldur
fer frá Reykjavik miðviku-
daginn 22. þ.m. til Patreks-
fjarðar og Breiðaf jarðar-
hafna.
Vörumóttaka alla virka daga
nema laugardag og aðeins tii
hádegis á miðvikudag.
Nú á laugardaginn 18. mars,
gangast herstöðvarandstæðingar
I Kópavogi fyrir fundi, sem helg-
aður verður 30. mars 1949. Dag-
skráin verður fjölbreytt. Andri I-
saksson flytur aðalræðu dagsins-,
siðan mun verða flutt ýmislegt
skemmti- og menningarefni, og
verður sá flutningur aðallega i
höndum ungra herstöðvarand-
stæðinga i Kópavogi. Kaffi verður
á boðstólum, og er tilvalið að slá
tvær flugur i einu höggi, mæta á
fundinn og leggja þannig smá
skerf til baráttunnar gegn her og
NATO, og að drekka gott siðdeg-
iskaffi. Fundurinn hefst klukkan
hálf fjögur og verður haldinn i
Þinghól við Hamraborg.
Athuga-
semd
Iðnaðarbankinn hefur beðið
Þjóðviljann að birta svofellda at-
hugasemd:
Á baksiðu blaðs yðar I dag
(16.3.) er i frétt af blaðamanna-
fundi i Iðnaðarbankanum fjallað
um eitt atriði, er valda kann mis-
skilningi. Viljum vér af þvi tilefni
taka fram, að á umræddum
blaðamannafundi kom Otvegs-
bankinn aldrei til umræðu hvorki
beint né óbeint. Ummæli frétta-
manns blaðs yðar eru þvi ekki
höfð eftir forráðamönnum Iðnað-
arbankans, heldur frá hans eigin
brjósti og okkur óviðkomandi.
Væntum vér þess, að þér komið
þessari athugasemd á framfæri i
blaði yðar eins fljótt og kostur er.
Einar H. Guöjónsson:
Veröur gripiö á kýlunum?
Nú, bæði fyrir og eftir þessi
áramót, hefir maður varla litið
svo i dagblað eða skrúfað frá
rikisfjölmiðlum, að ekki bæri
þar hæst i innlendum frétta-
dálkum ný tiðindi af óvenjuleg-
um fölsunum og fjárdrætti ein-
staklinga.
Má þvi ætla, að dómstólar
landsins og aðrir þjónar réttvis-
innar verði fyrstum sinn önnum
kafnir við að rekja spor þessara
afbrotamanna inn i skugga for-
tiðarinnar, það er að segja ef
enginn verður til þess að gripa i
þráðinn og framlengi þar með
jórturfrið þeirra við rikis- og
bankajöturnar.
En slikt mun áður hafa átt sér
stað á vettvangi dómsmálanna.
En sjaldan munu kröfur al-
mennings verða ákveðnari en
nú að gengið verði hreint til
þessara verka og lögmenn látn-
ir hvorki vilia sýn eða vefja úlf-
héðni að höfði sér.
Fyrir nokkrum áratugum litu
margir svo á að þjófnaður af
ýmsu tagi væri bein afleiðing af
örbirg) og umkomuleysi fólks-
ins — vegna langvarandi bág-
inda neyddust menn til að stiga
yfir kritarstrik hins borgaralega
samfélags. Saga Gests Pálsson-
ar „Tilhugalif” túlkar einmitt
þar þetta viðhorf i skörpum
dráttum. Út frá þessu sjónar-
miði töldu menn það vera stað-
reynd að með bættum efnahag
almennings og betra skipulagi,
hlyti afbrotum að fækka og
þroskavænlegri timar þvi trú-
lega að vera framundan.
Nú má segja, að sultur og
harðrétti sé horfið úr landi okk-
ar og þeir tímar heyri nú til for-
tiðinni „þegar ekkert fékkst út
nema ónotin rétt fyrir jólin””—
svo maður vitni til orða Jóhann-
esar.
Allt er nú þetta harla gott, en
samt sem áður er vinnuþrælkun
ekki úr sögunni og má segja, að
hún sé eitt furðulegasta fyrir-
bærið f okkar svokallaða vel-
ferðarþjóðfélagi. Flestirgeta nú
notið menntunar i rikum mæli,
og. i skólum landsins starfar
fjöldi hámenntaðra kennara,
studdir nýjustu uppeldisfræðum
og hagkvæmu skipulagi.
Þegará þetta allt er litið hefði
hið góða og eftirsóknaverða
þjóðfélag átt að geta komið af
sjálfu sér. „En höfum við geng-
ið til góðs götuna fram eftir
veg?”
Þvi miður virðast einhverjir
maðkari mysunni: Margir vilja
nú kenna verðbólgunni um það
hversuf jármála,,mórall” okkar
er slappur nú á dögum. Sjálf-
sagt kemur margt fleira til
greina. Ýmsir hafa komið ár
sinni vel fýrir borð i Keflavik-
inni — og j>æti ekki lika hinn
ókrýndi kingur okkar, Bakkus,
komið þarna eitthvað við sögu.
Það skildi þó ekki vera að
barátta okkar við verðbólguna
um árabil, hafi lengst af verið
skollaleikur og sýndarmennska,
að minnsta kosti hafa sumir
klappað henni á kollinn og átt
við hana launmæli.
Enværiekki holltfyrir suma
'fjárplógsmennina, ,,sem iðrast
liklega aldrei, sem þeir hafa
sagt né gert”, að minnast unga
mannsins i Húnavatnssýslu, er
seldi annað eista sitt — til þess
að geta staðið i skilum með
jarðarpart, sem hann var að
kaupa. Talið er vist, að margir
Islendingar, ef Islendinga
skyldi kalla, eigi fé sitt fólgið i
bönkum viða erlendis. Sannast
á þeim orð Vidalinspostillu:
„Hin grimmu villidýr í mörk-
inni, hafa sinn vissa skammt,
þau taka ekki bráð sina nema
hungruð — en græðgi hins
ágjarna tekúr aldrei enda”.
Og hvað skyldu margir brask-
arar fremja á sér harakiri á
þessu kosningaári?
Skrifað i janúar 1978,
EinarH. Guðjónsson
Tiðarfarið hefur verið með eindæmum gott i Reykjavik aö undanförnu og margir tala um að vor sé I
lofti. Um þetta leyti er lika komiö vor I grásleppukariana og þeir farnir að dytta að bátum sinum og
netum. — Ljósm.: eik.
Skrifið — eða hringið I síma 81333
Umsjón: Guðjón Friðriksson